Ιωάννης Χαρίτος: Αποχαιρετισμός στον συνάδελφο, συνεργάτη και φίλο Ιωάννη Θεοδώρου Χριστοφορίδη

0
4654

Γράφει ο
Ιωάννης Χαρίτος

«Ποία του βίου τρυφή διαμένει λύπης αμέτοχος», μας διδάσκει η Εκκλησία…

Αποχαιρετώ με βαθειά οδύνη τον συνάδελφο, τον συνεργάτη, το διακεκριμένο στέλεχος του Σκοπευτικού Ομίλου Ρόδου και πάνω απ’ όλα τον εκλεκτό και αγαπητό μου φίλο.

Η επί μία οκταετία στενή συνεργασία μας, η οποία άρχισε με την επαγγελματική άσκησή του κοντά μου και έως την τελευταία ώρα της επικοινωνίας μας, λίγες ώρες προ του ατυχήματός του, υπήρξε μία συνεχής πορεία κατά την οποία ανεδείχθη ο ακέραιος χαρακτήρας του, η έντιμος και ευγενής συμπεριφορά του και ο σεβασμός προς τον επαγγελματικό και ατομικό του περίγυρο.

Εις την μακράν αυτήν πορεία της συνεργασίας μας, συνειδητοποίησα ότι οι σκέψεις και οι πράξεις του εκαθορίζοντο πάντοτε από παγιωμένας ηθικάς αρχάς, ως απόρροια της διακεκριμένης παιδείας του και της εκλεκτής του οικογενείας.

Οφείλω να τονίσω ότι δεν με απογοήτευσε ποτέ, ως επίσης δεν απογοήτευσε και κανέναν από τους συνεργάτες και φίλους μου που έτυχε να γνωρίσει και να συναναστραφεί μαζί τους.

Με ευγένεια εσυμπεριφέρετο στους πάντας και αυτός είναι ο λόγος ο οποίος τον κατέστησε αγαπητό και υπολογίσιμο από όλους.

Ως απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Πολιτικών Επιστημών και Δημοσίας Διοικήσεως του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Νομικής Σχολής του ιδίου Πανεπιστημίου, κατείχε όλα τα προσόντα για να διαγράψει και πράγματι διέγραψε επιτυχίας, ως αποδεικνύεται από την ανοδικήν επαγγελματική του πορείαν, των τελευταίων ετών.

Δυστυχώς το αιφνίδιο ατύχημα το οποίο διέκοψε βιαίως την πορεία της ζωής του, εστέρησε από εμάς όλους τους φίλους του, ιδιαίτερα δε από εμένα, που μου εκδήλωνε υιϊκή προς πατέρα αγάπη, τον Δικηγορικό Σύλλογο, αλλά και την κοινωνία της Ρόδου, την ελπιδοφόρο παρουσία του.

Για τους γονείς του, τον αδελφό του και τους λοιπούς συγγενείς του, δεν υπάρχουν λόγια παρηγορίας, μόνο η θρησκευτική πίστις και ο χρόνος, ως ιδιαιτέρως σημαντικό μέγεθος στη ζωή των ανθρώπων, ενδεχομένως θα απαλύνουν κατά το δυνατόν, το βαρύ πλήγμα της απώλειάς του.

Αντίο εκλεκτέ μου φίλε.

Με παρηγορεί και παρηγορεί όλους μας το γεγονός ότι μετά βεβαιότητος είσαι ήδη στη γειτονιά των αγγέλων!

πηγή: rodiaki.gr

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ