Οι κρίσιμες 90 μέρες μέχρι τη Σύνοδο του Μαρτίου – Πώς η Τουρκία τορπιλίζει το διάλογο πριν καν αρχίσει – Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα του «σουλτάνου»
Πριν από μερικές ημέρες, λίγο μετά τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, στις 10 Δεκεμβρίου, αναρωτιόμασταν τι είναι αυτό που τροφοδοτεί τόσο καιρό την προκλητική Τουρκία σε μία συμπεριφορά τόσο εξώφθαλμα παράνομη απέναντι στη Χώρα μας. Γιατί είναι τόσο επιφυλακτικοί οι Ευρωπαίοι από τη στιγμή που η Τουρκία από το Νοέμβριο του 2019 με την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, μέχρι και σήμερα, έχει επιδοθεί σε μία σωρεία παράνομων ενεργειών;
Είχαμε επισημάνει τότε μια σειρά από λόγους που οδηγούν τους Ευρωπαίους εταίρους μας να κάνουν «πλάτες» στο καθεστώς Ερντογάν, με βασικότερο από αυτούς τις οικονομικές σχέσεις που έχει η Τουρκία με ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα, στον τομέα των εξοπλιστικών, θα λέγαμε ότι η απροθυμία πολλών ευρωπαϊκών κρατών για κυρώσεις εναντίον της γείτονος είναι ευθέως ανάλογη με τις συμφωνίες που έχουν συνάψει μαζί της για αγορές ή γενικότερα συνεργασίες στον αμυντικό τομέα.
Οι κυρώσεις που ήρθαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αποτέλεσαν αναμφισβήτητα ένα αισιόδοξο μήνυμα προς την Ελλάδα, ότι η νέα ηγεσία των ΗΠΑ δεν θα επιτρέψει τα νταηλίκια Ερντογάν στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ παράλληλα θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ανακόψει την πορεία του «σουλτάνου» προς την αγκαλιά του Πούτιν.
Είναι δεδομένο πως η Ουάσινγκτον δεν θα αφήσει έναν τόσο σημαντικό παίκτη, όπως η Τουρκία να περάσει στη σφαίρα επιρροής του «τσάρου». Για το σκοπό αναμένεται να ασκήσει πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση. Στο πλαίσιο αυτό φαίνεται πως εντάσσεται και η κινητικότητα που παρατηρείται τόσο από την καγκελαρία όσο και από το Λευκό Οίκο για επανέναρξη των διερευνητικών επαφών ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα.
Υπενθυμίζεται πως οι διερευνητικές μεταξύ των δύο χωρών είχαν σταματήσει τον περασμένο Ιούλιο, με τους Τούρκους να επικαλούνται τη νόμιμη συμφωνία για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου για να τοπρπιλίσουν τις συνομιλίες. Από τότε, το καθεστώς Ερντογάν επιδίδεται σε αλλεπάλληλές επιθετικές ενέργειες τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι απαντήσεις βεβαίως που λαμβάνει από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι πάντα δυναμικές, με τους Τούρκους να βλέπουν συνεχώς μπροστά τους ελληνική σημαία.
Παρά λοιπόν τις απειλές, ακόμα και για πόλεμο από το τουρκικό καθεστώς, Γερμανία και ΗΠΑ φέρονται να καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες για να ξεκινήσει και πάλι ο διάλογος μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας για μια σειρά από ζητήματα, μεταξύ αυτών και της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, ρίχνοντας έτσι σωσίβιο σωτηρίας στον Τούρκο πρόεδρο.
Διπλωματικοί αναλυτές επισημαίνουν πως αυτή η κινητικότητα δεν πρέπει να αποσυνδέεται από τις προσπάθειες των Ευρωπαίων να αποφύγουν -για μια ακόμη φορά- τη συζήτηση για κυρώσεις κατά της Τουρκίας, που θα γίνει το Μάρτιο, ενώ είναι δεδομένο πως η διπλωματική κινητικότητα προσφέρει χρόνο και άλλοθι στην Τουρκία, η οποία ωστόσο θα διατηρεί παράλληλα το Oruc Reis στα ανοιχτά της Αττάλειας, ως μέτρο πίεσης προς την Ελλάδα.
Διάλογος με… το πιστόλι στον κρόταφο
Είναι προφανές πως η Ελλάδα καλείται να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου υπό καθεστώς απειλών και με την καγκελαρία να έχει… τάξει στον Ερντογάν ότι κυρώσεις δεν πρόκειται να του επιβληθούν, την ώρα που οι ΗΠΑ αναζητούν επαναπροσέγγιση των σχέσεων με το «παλάτι».
Σε ποιο διάλογο όμως να προσέλθει η Ελλάδα; Με ποια ατζέντα; Με την ατζέντα Ερντογάν στην οποία περιλαμβάνονται οι αξιώσεις για την υποτιθέμενη «γαλάζια πατρίδα», τις παράλογες απαιτήσεις για αποστρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και τον μηδενισμό της επήρειας των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες πέραν της ζώνης 6 ναυτικών μιλίων από τις ακτές τους; Αυτά τα πράγματα απλά δεν γίνονται, δεν υπάρχουν πουθενά και δεν τίθενται σε καμία βάση διαλόγου, όποιος και αν πιέζει.
Η Άγκυρα γνωρίζει καλά ότι η Ελλάδα δεν θα προσέλθει σε διάλογο για αυτά τα θέματα. Για το λόγο αυτό, είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις επιθετικές ενέργειες κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, με στόχο να τη σύρει στο τραπέζι των συνομιλιών με τους δικούς της όρους και με την απειλή πολέμου να πλανάται πάνω από το Αιγαίο.
Με απλά λόγια, το καθεστώς Ερντογάν δεν επιθυμεί πολιτισμένο διάλογο για τη μοναδική διαφορά που χωρίζει τις δύο χώρες και είναι η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Επιθυμεί διάλογο άνευ όρων με γεμάτη την ατζέντα από τις διεκδικήσεις της.
Οι κρίσιμες 90 μέρες
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι θα γίνει λοιπόν το επόμενο διάστημα, μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου.
Το ένα ενδεχόμενο είναι η Τουρκία να σταματήσει για λίγο τις επιθετικές ενέργειες κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να προσεγγίσει και πάλι την Ουάσινγκτον και να αποφύγει φυσικά το ενδεχόμενο κυρώσεων τον Μάρτιο. Υποκριτική στάση μεν, αλλά στο Αιγαίο θα επικρατούσε ηρεμία για τρεις μήνες.
Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι το καθεστώς Ερντογάν να συνεχίσει τις επιθετικές ενέργειες, στέλνοντας και πάλι το Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και προκαλώντας καθημερινά σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Με τον τρόπο αυτό θα ασκεί πιέσεις τόσο προς την Ελλάδα όσο και προς τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Το τρίτο και χειρότερο ενδεχόμενο είναι να στείλει ερευνητικό σκάφος δυτικά του 28ου Μεσημβρινού ή και γεωτρύπανο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Τότε, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα μελλούμενα, με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει καταστήσει σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι αυτό είναι το ελληνικό casus belli.
Στο ελληνικό «Πεντάγωνο» εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα, αναλύοντας όλα τα σενάρια αντίδρασης σε κάθε κίνηση της Τουρκίας. Όπως τονίζουν στρατιωτικές πηγές στην Αθήνα, είτε προχωρήσουν οι διερευνητικές με την Άγκυρα είτε όχι, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι πανέτοιμες να κάνουν το καθήκον τους, όποτε και αν απαιτηθεί.
Οι προθέσεις της Τουρκίας πάντως να δυναμιτίσει το διάλογο είναι ξεκάθαρες, πριν ακόμα ξεκινήσει οποιαδήποτε προσπάθεια, με την Άγκυρα να κατηγορεί τη χώρα μας, με αφορμή την καθιερωμένη άσκηση «Τρίαινα», ότι εκδίδει NAVTEX για ασκήσεις σε δήθεν αμφισβητούμενες περιοχές.
Και ποιος το λέει αυτό; Η χώρα που έχει στήσει «βιομηχανία NAVTEX». Η χώρα που χρησιμοποιεί τις ναυτικές οδηγίες ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα άλλων χωρών. Προφανώς, είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να μιλούν.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.
