Ποιοι μπορούν να σταματήσουν την ανθρώπινη θηριωδία; Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

Όταν ο Μωυσής πήρε τις Δέκα Εντολές, από τον Δημιουργό του, ήλπιζε πως οι άνθρωποι θα ζήσουν με κανόνες.                                       Όταν ο Χριστός κήρυξε την Αγάπη, ως τη νέα «ενδεκάτ稻  Εντολή, πίστεψε πως οι άνθρωποι  θα ζήσουν ειρηνικά και αγαπημένα.                                                                           Σκοπό είχε να τιθασέψει, τα ανθρώπινα άγρια πάθη και να  δείξει σε όσους τον πίστεψαν, ένα δρόμο αξιοπρεπή και ειρηνικό στη ζωή τους. Προπάντων θέλησε με το κήρυγμα ειρήνης,  να χαλιναγωγήσει  την ανθρώπινη  θηριωδία και να σταματήσει τους πολέμους.  Χωρίς  όρια η ανθρώπινη θηριωδία, δεν γνωρίζει  πολιτισμό αιώνων  ή Μεσαίωνες, φυλές, Θρησκείες, γλώσσες. Από τότε που ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ, ‘Πατήρ πάντων  πόλεμος εστί.’ Έλεγε  και ο ιστορικός και συγγραφέας, Ηρόδοτος,  από την απέναντι Αλικαρνασσό (484 -410 π. Χ.)                                                      Στον 21 αιώνα που διανύουμε, οι σημερινές απάνθρωπες σκηνές που ζούμε και που μας φέρνουν κοντά τα Διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, είναι δραματικές. Άνθρωποι βομβαρδίζονται, τρέχουν με αλαλαγμούς στα καταφύγια, αλαφιασμένοι και τρομαγμένοι από τις ανατριχιαστικές σειρήνες του πολέμου. Είναι   πληγωμένοι, με τα όνειρα της ζωής τους συντρίμμια, με καταστραμμένες πόλεις και χωριά.  Ενώ   κάπου σε μια γωνιά τα μωρά   κλαίνε γοερά, μέχρι βάναυσα τα απάνθρωπα κτήνη, να τα αποκεφαλίσουν.  Νέοι  που διασκέδαζαν, κατασφάχτηκαν άγρια και συνάντησαν το θάνατο. Συνεχόμενοι οι βιασμοί γυναικών και οι ανελέητοι πυροβολισμοί και   βασανισμοί αιχμαλώτων, πριν τις εκτελέσεις.                                      Σκηνές εφιαλτικές, όπου τα παιδιά βίαια έχασαν τους γονείς τους ή τους εκτέλεσαν μπροστά τους. Αδιάκριτοι  βομβαρδισμοί   αμάχων, και από τις δυο πλευρές, σε  σπίτια,   σε πολυκατοικίες, Νοσοκομεία, Γηροκομεία, Σχολεία.    Δεν έχει τέλος η ανθρώπινη θηριωδία, σε δυο πολεμικά σκηνικά στην Ρώσσο-Ουκρανική σύρραξη και στο Μεσανατολικό. Ο πολεμοχαρής άνθρωπος, ο ίδιος επικαλείται τις εδαφικές ή Θρησκευτικές του διεκδικήσεις σκόπιμα, προβαίνοντας σε θηριωδίες. Άραγε  πια Θρησκεία, που πρεσβεύει την Ειρήνη και την Αγάπη, του  επιτρέπει να κατασπαράζει τους συνάνθρωπούς του και να καταστρέφει τη ζωή τους.    Ποιος   μπορεί να παρέμβει να σταματήσει το λουτρό αίματος στην Μέση Ανατολή;                                                            Ποιά ουσιαστική παρέμβαση, μπορούν να κάνουν   όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, μαζί με τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας, την UNICEF  και τόσες άλλες οργανώσεις, τι ακριβώς κάνουν, μπροστά στη συνεχή απαξίωση και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ζωής;   Γιατί  χρονοτριβούν;   Πόση  αξία έχει πια η ανθρώπινη ζωή, για τους ισχυρούς αυτού του κόσμου;  Ο άνθρωπος που πάτησε στο Φεγγάρι, που πλησίασε τον Άρη, ποτέ δεν χρησιμοποίησε ειρηνικά την εξυπνάδα του, ούτε την προσάρμοσε, στην καθημερινή του ανθρώπινη συμπεριφορά. Όμως  μένει άφωνος και ο ίδιος, με το μίσος, την οργή, τον φανατισμό και την θηριωδία, που  τελευταία εκφράζει μέσα στα πολεμικά σκηνικά.                Ο  άνθρωπος  που έφτιαξε τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, την τεχνητή νοημοσύνη και τα έξυπνα τηλέφωνα, παρέμεινε κατά βάθος θηρίο. Αν και κατάφερε να μιλάει, από την άλλη άκρη της Αυστραλίας, έτσι που  όχι μόνο να τον ακούν, αλλά και να τον βλέπουν.                        Ανακάλυψε ο ευφυέστατος ανθρώπινος νους, εκατοντάδες φάρμακα, για να αντιμετωπίσει, να  ανακουφίσει και να γιατρέψει και τις πιο δύσκολες κακοήθεις ασθένειες.                     Αυτός  έφτιαξε Αεροπλάνα, για να ταξιδεύει πιο γρήγορα και τώρα τα χρησιμοποιεί μαζί με τα πυραυλικά συστήματα, για να βομβαρδίζει, σκορπώντας τον όλεθρο.  Ανακάλυψε και την πυρηνική ενέργεια, όχι μόνο για να τον προμηθεύει με ρεύμα, αλλά για να την κάνει εκβιαστικό και απειλητικό τρομερό όπλο.   Θηριωδία είναι και οι τρομοκρατικές επιθέσεις,  όταν ο άνθρωπος δίνει το λόγο στο κτήνος και με κυνική  ωμότητα, σκοτώνει αθώους πολίτες.                                               Όμως τα ζώα  στη φύση, κατά περίεργο τρόπο, δεν σκοτώνουν τα όμοιά τους,  όπως οι άνθρωποι.                                                     Θηριωδία είναι και ο ανθρώπινος κοινωνικός εξευτελισμός στις τηλεοράσεις, με την συνεχή ανθρωποφαγία, σε ύποπτους και υπόδικους, που τους διασύρουν, τους προδικάζουν και  τους καταδικάζουν, παρακάμπτοντας τους νόμους,  πριν αποφανθεί η  Δικαιοσύνη.            Κανιβαλισμός είναι και τα διάφορα ανώνυμα σχόλια, που με θρασυδειλία μερικοί κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία, νομίζουν ότι έτσι θα ταπεινώσουν και θα εξοντώσουν τους συνάνθρωπους τους, καθυβρίζοντας τους, σε έναν ηλεκτρονικό ψεύτικο, σκοτεινό και δαιδαλώδη, εικονικό  κόσμο.                         Το  μόνο που πετυχαίνουν είναι την δική τους αλγεινή εντύπωση και απαξίωση, στα μέσα επικοινωνίας του διαδικτύου.                   Θηριωδία είναι και ο εκδικητικός διασυρμός, από κρυφές φωτογραφίσεις και προσωπικές ιδιαίτερες στιγμές ανθρώπων, προς τους συνάνθρωπους τους.                                        Πόσο ευτελίστηκε η ανθρώπινη φύση και την κυρίεψε, η κτηνώδης θηριωδία;                        Ποιός μπορεί να  σταματήσει τον άνθρωπο, στον απάνθρωπο κατήφορό του;                                              ‘Ως χαρίεν ο άνθρωπος όταν άνθρωπος ή’. ‘Πόσο χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος όταν είναι άνθρωπος.’ (Μένανδρος -342-292 π. Χ) Αρχαίος Έλληνας, συγγραφέας και φιλόσοφος.

Ξανθίππη Αγρέλλη

=========================