«Καλά ‘ναι πιο… Παρατράβηξε το θέμα, έγινε σίριαλ…»

Ρίχνουν ακόμα λάδι στη φωτιά…  Οι «στημένοι» για «στημένο»… Τα ίδια Παντελάκι μου, τα ίδια Παντελή μου

«Καλά ‘ναι πιο… Παρατράβηξε το θέμα, έγινε σίριαλ…»

Μπούχτισε η κοινωνία με τη συζήτηση «περί όνου σκιάς» από τη μια με τα ομόφυλα ζευγάρια (και την τεκνοθεσία που περνάει από την πίσω πόρτα…) και από την άλλη -τοπικά- με την περιβόητη λακκούβα που έγινε άλλη μια «ιστορία για αγρίους» πανελλαδικά.

Αν δεν έλεγε ο Πρόεδρος του Δικηγορικού συλλόγου Κω, Μ. Χατζηάμαλλος, αυτό που «έχει τούμπανο» όλος ο κόσμος «ότι οι  αστυνομικοί της τροχαίας έκαναν το αυτονόητο! Και ότι «η ΕΔΕ εναντίον τους μετά τις δηλώσεις του Περιφερειάρχη είναι ανοησία»!» θα αντέτεινε κανείς ότι «κάνουμε πολιτική» (δηλαδή αντιπολίτευση, τον κριτικάρουμε, του πάμε κόντρα, βλέποντας παντού «στημένους εχθρούς» κλπ).

Ο Περιφερειάρχης έγραψε στο facebook μετά τον πανελλαδικό θόρυβο και το «λάδι στη φωτιά» που έριξε, ότι «δεν άκουσε τις συμβουλές των συνεργατών του και ο ίδιος βγήκε να υπερασπιστεί τους συνεργάτες του (των ΤΥ της Περιφέρειας) που έχουν κινήσει τη διαδικασία να κηρυχθεί έκπτωτος ο εργολάβος».

Την επομένη ωστόσο του συμβάντος, κατά σύμπτωση και ως διά μαγείας, έστειλαν συνεργεία να κλείσουν τις επικίνδυνες λακκούβες. Ας είναι κι έτσι πάλι πριν να γίνει κανένα κακό ενήργησαν.

Αλλά και ο νευρολόγος-ψυχίατρος και επιστημονικός σύμβουλος της Αστικής Εταιρείας «Ιπποκράτης» Δρ. Δημήτρης Γερούκαλης, ως εμπειρότατος παρατηρητής της επικαιρότητας και της τοπικής πραγματικότητας επιχείρησε -εις μάτην- να βοηθήσει μήπως βρεθεί μια σωστή λύση… (η αλήθεια είναι ότι μόλις είδαμε την παρέμβασή του, κάπου μας έκοψε κρύος ιδρώτας μέχρι να διαβάσουμε ολόκληρο το σχόλιο και την πρότασή του, μην τυχόν και ασχολούνταν αποκλειστικά με το αντικείμενό του) υπενθυμίζοντας την «μητιώσαν ή πολύτροπον νόησιν» που λείπει απ’ όλους μας (όσοι έχουν χρόνο ας την ερευνήσουν ειδικά στη διαχείριση «θερμών» θεμάτων είναι υποδειγματική «Η πολύτροπη νόηση του Οδυσσέα» http://sykiotis.blogspot.com/2012/02/blog-post_7829.html).

Βλέποντας για παράδειγμα το βίντεο της επίσκεψης σχεδόν το ίδιο διάστημα του Περιφερειάρχη με τον Υφ. Ναυτιλίας Γ. Παππά και τη συνοδεία τους στο σκάφος του ΛΣ με την επιβράβευση των ενστόλων και με την παρότρυνση του κ. Χατζημάρκου προς τον Πρόεδρο του ΔΛΤ, Παναγιώτη Αβρίθη με την πρώτη ευκαιρία «να τους κάνει το τραπέζι», πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν ο ίδιος (όχι μόνο μετά την δημοσιοποίηση του συμβάντος αλλά ακόμα και τώρα μετά από όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν) έκανε την υπέρβαση καλώντας σε τραπέζι τους δύο αστυνομικούς και ζητώντας να παύσει η όποια ΕΔΕ της υπηρεσίας εις βάρος τους, διότι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα (Τι πιο ιδανικό Happy End – Αν όριζε και κανέναν Αντιπεριφερειάρχη ή Εντεταλμένο «καθημερινότητας και αποκατάστασης οδικού δικτύου» όπου από την αρχή της περασμένης τετραετίας του φωνάζαμε ότι είναι σοβαρότατο το πρόβλημα και δεν μπορεί να πηγαίνεις στο 3 (Η/Φ) χωρίς να έχεις επιλύσει το 1 και το 2 θα… άγγιζε την τελειότητα, αλλά -όπως έχουμε ξαναγράψει- έχουμε εμπιστοσύνη στην ικανότητα και τις πρωτοβουλίες της Επάρχου).

Το δεύτερο παρατραβηγμένο (κακόγουστο και με πολλές σκοπιμότητες) πανελλαδικό σίριαλ…

Σε αυτό πάλι ένα από τα πιο γνωστά ονόματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας (εδώ και πολλά χρόνια πριν ακόμα γίνει γνωστή η ίδια η κοινότητα), ο σχεδιαστής μόδας Λάκης Γαβαλάς είπε τα αυτονόητα που ΔΕΝ βλέπουν ή δεν θέλουν να δουν οι «εκτελούντες εντολές» άνωθεν… (και ας κάνουν τάχα «φροντιστήρια» οι κυβερνητικοί βουλευτές να τετραγωνίσουν τον κύκλο…)

Τι είπε; Τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την ωμή αλήθεια και πραγματικότητα ότι «κάθε παιδί για να μεγαλώσει φυσιολογικά χρειάζεται πατέρα και μητέρα»: «Όταν είχα πάει τελευταία στις προσφυγοπούλες στη Μυτιλήνη, έβλεπα πώς γραπώνονται στη μάνα τους τα παιδάκια και πώς αντιμετωπίζουν τον μπαμπά. Είδα δύο παιδάκια που ήθελα να τα πάρω σπίτι, αλλά το βράδυ είδα εφιάλτες. Το συζήτησα με φίλη μου ψυχαναλύτρια και είπαμε ότι το παιδί χρειάζεται μάνα και πατέρα. Τρελαίνομαι που ξαφνικά όλοι λέμε ότι θέλουμε παιδιά»

Συνέχισε τις δηλώσεις του, λέγοντας: «Ας μπούμε στην κανονική οικογένεια πρώτα, να τη ρεγουλάρουμε, και μετά να σκεφτούμε αν πρέπει να κάνουμε καινούρια παιδιά και με ποιους όρους. Εγώ παίρνω σκυλί κατά παραγγελία και αισθάνομαι άσχημα, όχι να πάρω ένα παιδί κατά παραγγελία. Πρέπει να δούμε αυτή η παρένθετη μητέρα τι είναι; Ειδικά τώρα που λέει “είχα ανάγκη τα χρήματα, έκανα τελικά αυτή τη χάρη και τώρα καταδικάζομαι”».

Ο Λάκης Γαβαλάς είπε στη συνέχεια: «Τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα από ένα ίντερνετ, οπότε δεν ξέρουμε ακριβώς τις συνθήκες που τους κάνει έτσι. Αφήστε τους νόμους, οι νόμοι είναι πολύ μετά. Έχουμε το θέμα της βιωσιμότητας, της εγκληματικότητας. Ας δούμε τι γίνεται με αυτά και μετά να δούμε με ποιον τρόπο θα αποκτήσουμε παιδιά. Για ποιο λόγο αποκτούμε τελικά τα παιδιά; Γιατί είναι το φαινόμενο της εποχής ή τι;».

Τέλος, ο Λάκης Γαβαλάς ανέφερε: «Έχω φίλους στο εξωτερικό, οι οποίοι έχουν χωρίσει. Τα ομόφυλά ζευγάρια όταν και εφόσον χωρίζουν, δυστυχώς είναι μεγάλο πρόβλημα… Που θα πάνε τα παιδιά τότε; Δεν έχω δει ακόμη ένα παιδί από ομοφυλόφιλους γονείς, όχι για να αλλάξω γνώμη, αλλά για να είμαι λιγάκι πιο επιεικής στα δικά μου πιστεύω.

Στο παραπάνω «φροντιστήριο» είπαν άραγε στους βουλευτές που λογοδοτούν και ψηφίζονται από το λαό για το λαό (υποτίθεται) αν είμαστε μόνο άτομα με δικαιώματα ή και μέλη μιας ομάδας μιας κοινωνίας; Η ομάδα, η κοινωνία τί θέλει; Να επιβιώσει ή μόνο να περάσει αυτή καλά, να το γλεντήσει και ποιος… νοιάζεται για τους άλλους και κυρίως τα παιδιά; Από όλες τις αλλαγές υπέρ των «δικαιωμάτων» και κατά των «υποχρεώσεων» μέχρι σήμερα φαίνεται -εκ του αποτελέσματος- ότι οδεύουμε προς το δεύτερο. Από το κακό στο χειρότερο (σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα).

Εκείνο που δεν μπορούμε να κάνουμε, πόσο μάλλον οι νομοθέτες… (Ιουδαίοι και Φαρισαίοι) είναι να αγνοούμε τα δικαιώματα των παιδιών, όπως και να είναι σχηματισμένες αυτές οι οικογένειες. Είτε μας αρέσουν είτε δε μας αρέσουν. Κανένας άλλωστε δε μας υποχρεώνει να μας αρέσουν. Έχουμε όμως υποχρέωση, να προστατεύσουμε τα παιδιά τους και να μην είναι δεύτερης κατηγορίας. Αυτό θα φέρει το επίμαχο νομοσχέδιο και τίποτα παραπάνω.

Στην Γερμανία η μέθοδος της «παρένθετης μητέρας», όπως λένε συντοπίτες μας που ζουν εκεί ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ για όλα τα ζευγάρια (και για τα ετεροφυλόφιλα!) διότι στην ουσία πρόκειται για οικονομική συναλλαγή. Όσο για το θέμα της υιοθεσίας έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι οι αρμόδιες αρχές φέρνουν μεγάλα εμπόδια στα ομόφυλα ζευγάρια με διάφορες προφάσεις. Σε κάθε περίπτωση η παρουσία αν όχι «επιβολή» από συγκεκριμένη μερίδα και συμφέροντα του Κασσελάκη στην Ελλάδα έφερε την επίσπευση του Νόμου για την ισότητα στον γάμο, ενώ το ίδιο το σύμφωνο συμβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως γράφει πολύ εύστοχα το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ τα ρύθμιζε άνετα, όλα τα παραπάνω (άρα, σαφώς ο σκοπός τους είναι άλλος…)

Βέβαια, μετά το «κατηχητικό» Μητσοτάκη στους βουλευτές του, η κοινωνία ξύπνησε την άλλη μέρα με διαφορετική κοσμοθεωρία και στην πλειοψηφία της πλέον τάσσεται δημοσκοπικά και υπέρ του γάμου και υπέρ της υιοθεσίας-τεκνοθεσίας που τη λένε τώρα! Μα για πόσο χάνους μας περνάνε;

Όπως γράφει χαρακτηριστικά η (κυβερνητικότατη) ίδια εφημερίδα:

«Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η άρνηση του υπό κατάρτιση νόμου να συμπεριλάβει την τεκνοθεσία μέσω παρένθετης μητέρας είναι υποκριτική»,

Αφού ουσιαστικά το περνάνε από την πίσω πόρτα.

Καταργώντας σταδιακά την έννοια της μητρότητας και «ευλογώντας» την εμπορία βρεφών (αν μπορούσαν θα την νομιμοποιούσαν κιόλας), βάζοντας στο παιχνίδι νέους «πελάτες».

«Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες» (δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση το τέλος δεν προβλέπεται και τόσο happy…)