Υπέρβαση ή καθήλωση για τον τόπο (κεντρικά και τοπικά)

Υπέρβαση ή καθήλωση για τον τόπο (κεντρικά και τοπικά)

Οι βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου έχουν κάτι κοινό με τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές (τις δικές μας): Το ζητούμενο δεν είναι το αποτέλεσμα το οποίο είναι προεξοφλημένο ήδη από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, αλλά η επόμενη μέρα.

Οι μεν νικητές με τον ενθουσιασμό της νίκης και κατάκτησης της εξουσίας να καταστρώνουν σχέδια και να ποντάρουν στην «ενότητα» επιδιώκοντας όσο το δυνατόν το λαϊκό έρεισμα για τις όποιες πρώτες «χρεώσεις» του λεγόμενου πολιτικού κόστους των αποφάσεών τους.

Οι δε ηττημένοι μετρώντας αντίστροφα τις μέρες (από την επομένη των εκλογών) για να πάρουν τη ρεβάνς (με τις ανάλογες «τρικλοποδιές» στην πορεία).

Η απεξάρτηση από συμπεριφορές κοινωνικής και πολιτικής μνησικακίας είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, γενικά, στους όποιους «χαμένους» των εκλογών (είτε σε κεντρικό, είτε σε τοπικό επίπεδο), από τη στιγμή που συνεχίζουν να βλέπουν τον κόσμο ενοχικά.

Το σίριαλ του πολιτικού διχασμού σε τοπικό επίπεδο, ως μικρογραφία, το ζήσαμε (καθήλωση για τον τόπο και μη επίλυση προβλημάτων) με την κόντρα δήμου-κυβέρνησης από την εποχή του μεταναστευτικού και στην συνέχεια του σεισμού.

Οι καθυστερήσεις στο λιμάνι και όχι μόνο είναι κάτι περισσότερο από τραγικές και οι αλληλοκατηγορίες που συνεχίζουν να εκτοξεύονται, εκατέρωθεν, λίγο πριν τις βουλευτικές και λίγο μετά τις δημοτικές εκλογές, είναι χαρακτηριστικές.

Δυστυχώς, η υπέρβαση είναι πολύ δύσκολο πράγμα.

Πέρα από την αγάπη για τον τόπο, την οποία φαινομενικά την έχουν όλοι (και αν τους ρωτήσει κανείς θα σου «ορκιστούν» πάνω σε αυτή, λέγοντάς σου ότι τη βάζουν πάνω απ’ όλα) υπάρχουν δυστυχώς και οι εμμονές (η ρεβάνς).

Και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, στην πολιτική υπάρχουν ασφαλώς και οι καθηλώσεις από σκουριασμένες ιδέες και πρόσωπα.

Η μάχη της ανιδιοτελούς αγάπης για τον τόπο με τις εμμονές φαίνεται ότι θα είναι η καθοριστική στιγμή για το μέλλον του τόπου και τα πρόσωπα τα οποία θα αναδειχθούν θετικά την επόμενη μέρα.

Είτε μιλάμε για τη Νέα Δημοκρατία ως την επόμενη κυβέρνηση (αυτοδύναμη ή συνεργασίας), είτε μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση, είτε μιλάμε για την Ισχυρή Κω ως νέα δημοτική αρχή (με την όποια απαραίτητη στήριξη συμβούλων της μειοψηφίας), είτε μιλάμε για τη Δύναμη αλλαγής και το Όραμα-Δράση ως παρατάξεις στο δημοτικό συμβούλιο.

Ο Θεός και ο λαός βοηθός… (ο ένας με τη φώτιση και ο άλλος με την πίεσή του).