Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022 Β’ Λουκά, εορτή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, ο Σεβασμιώτατος στον ΙΝ Ασωμάτου Ασφενδιού

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Χαρίκλεια Χριστοφή

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022 Β’ Λουκά, εορτή Αγίου Ιερομάρτυρος Κυπριανού και Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Ιουστίνης, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θείας λειτουργία στον ΙΝ Ασωμάτου Ασφενδιού με συλλειτουργό τον εφημέριο του ιερού ναού π. Σακελλάριο Ζουλουφό.

Έψαλλε χορός Ιεροψαλτών υπό τον πρωτοψάλτη του Ιερού ναού Ιωάννη Κουτσουράη, με τις αδελφές Ειρήνη και Μαρία Χατζημιχάλη.

Παρόντες ήταν ο Πρόεδρος Ασφενδιού Μιχάλης Γιωργαλλής και πολλοί προσκυνητές.

Ευαγγέλιο Λουκ. 6, 31-36

Ένας εμπειρικός κανόνας της καθημερινής συμπεριφοράς θεωρείται η αρχή της αμοι­βαι­ό­τη­τας, που θα πει ότι πράττουμε όσα θα θέλαμε να μας κανουν οι άλλοι σ᾽ εμάς. Η αρχή αυ­τή αν και φαίνεται εκ πρώτης όψεως νάναι σωστή, δεν λειτουργεί πριν ορί­σου­με το πλαίσιο και τα όρια της εφαρμογής της. Ο Χριστός όταν εκφράζει την παραπάνω αρχή, η οποία ήταν προσφιλής και στους φιλοσοφούντες Στωικούς της εποχής, ή κατά την δια­τύ­πωση του Κλεό­βου­­λου «ὅ σύ μισεῖς ἑτέρῳ μή ποιήσεις», την τοποθετεί σε άλλη βάση, η οποία είναι πολύ πιο πέ­ρα από τον εγωιστική αντιπαροχή, όπως κατανοούνταν τότε. Με τα πα­ρα­­δείγματα που φέρ­νει ο Χριστός, «ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμῖν, προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς. τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σι­αγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κω­λύσῃς» (να αγαπάτε τους ε­χθρούς σας, να ευλογείτε αυτούς που σας κα­ταριούνται, να προσ­εύχεσθε για όλους αυ­τούς που σας κάνουν κακό, να γυρί­ζετε και το άλλο μάγουλο σ᾽ αυτούς που σας ρα­πίζουν, και σε αυτόν που θέλει να πάρει τον χι­τώνα σου και το ιμάτιο σου με τον εμποδίσεις, Λουκ. 6, 27-29), θέτει την παραπάνω αρχή σε ανώτερη βάση. Με όλες τις πα­ραπάνω προϋποθέσεις, λοιπόν, θα κάνουμε στους άλλους όχι μόνον όσα θα θέλαμε να μας κάνουν, αλλά να τους ξεπεράσουμε στην επίδειξη α­γάπης, διαφορετικά δεν θα δι­αφέρουμε από τους απατεώνες, ή τους κλέφτες που ε­πι­δεικνύουν αλληλεγγύη στις με­ταξύ τους σχέσεις (Λουκ. 6, 32-34). Ή κατά πως λέει ο λαός μας, πάντα υπάρχει «με­­ταξύ κατεργαρέων ει­λικρίνεια», την οποία εμείς οι Χριστιανοί πρέπει να την υπερβούμε στην καθημερινή μας πράξη.

Η αγάπη ξεπερνά τα στενά όρια της αντιπαροχής και της αλληλεγγύης, διότι είναι ευ­ρύ­τερη. Η ευρύτητα αυτή υπαγορεύεται από το πρότυπο το οποίο καθορίζει ο ίδιος ο Χριστός με το πα­ράδειγμά του και δίνει τα μέτρα της αγάπης. Από αγάπη έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άν­θρωπο και θυσιάσθηκε. Ο Χριστός μας χάρισε την σωτηρία δίχως προϋποθέσεις και δίχως αντάλ­λα­γμα, ούτε μας την πούλησε, αλλά μας την παραχώρησε δωρεάν. Έκτοτε οι Χριστιανοί ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού σκορπούν γύρω τους αφει­δώ­λευτα αυτά που τους χάρισε ο Χριστός, την αληθινή ζωή…

Επειδή, όμως, ο κόσμος δεν βλέπει τον Χριστό, αλλά βλέ­πει τους Χριστιανούς γιαυτό και η συμπεριφορά τους έχει αντίκτυπο στην ιδέα που διαμορφώνουν για τον Χριστό. Δηλαδή όπως ο «Θεός είναι πατέρας οικτίρμων έτσι πρέπει να γίνουμε» και εμείς οι άνθρωποι του Θεού. Η ζωή του Χρι­στι­ανού είναι μί­μη­ση της ζωής του Χριστού.

Κι όμως υπάρχει, το κακό παράδειγμα μεταξύ των ανθρώπων που θέλουν να λέγονται χριστιανοί. Το παράπονο αυτό του Θεού μεταφέρει ο προ­φήτης Ησαΐας, ότι «δι᾿ ὑμᾶς διαπαντὸς τὸ ὄνομά μου βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσι» (συν­ε­χώς το όνομά μου εξαιτίας σας βλασφη­μείται στα έθνη, 52,5) κι επαναλαμβάνει και ο από­­στο­λος Παύλος (Ρωμ. 2,24). Την ευθύνη της εκπροσώπησής του ο Χριστός μέσα στην ιστο­ρία και τη κοινωνία την εμπιστεύθηκε στους Χριστιανούς. Κι οι Χριστιανοί με την αγάπη που επι­δει­κνύουν, αποδεικνύουν πόσο είναι κοντά στον Χριστό. Το κριτήριο που έθεσε ο Χρι­στός για να α­να­γνωρίζει τους δικους του μαθητές, τους Χριστιανούς, είναι ένα και μοναδικό, την α­γά­πη: «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (μ᾽ αυ­τό [τον τρόπο] θα καταλάβουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, εάν έχετε α­γάπη μεταξύ σας», Ιωάν. 13, 35).

Στις δύσκολες αυτές εποχές που περίσεψαν τα λόγια και μίκραιναν οι καρ­δίες των αν­θρώ­πων για ακόμη φορά ας δείξουμε οι Χριστιανοί ότι ο Χριστός μας εί­ναι ζωντανός, αφού ακόμη και σήμερα μπορεί να θερμαίνει τις καρδίες μας και να δίνει την δύναμη να τολ­μού­με πράγματα μεγά­λα και σπουδαία, εκεί που δειλιάζουν οι άλλοι και κρύβονται πίσω από τις μεγάλες δικαιολογίες. Και πολύ περισσότερο, να βρίσκουν χώρο στις καρδιές μας όλοι όσοι έ­χουν την ανάγκη μας, δίχως προσδοκία ανταμοιβής· «ευλογημένοι εκείνοι που τα ᾽δώσαν όλα και μόνον κοίταξαν ένα άστρο γι ανταμοιβή» καταπώς λέει κι ο ποιητής. Η αγάπη είναι προνό­μι­ο των γενναίων ανθρώπων!