Το Σάββατο του Λαζάρου | Γράφει η κ. Αικατερίνη Σώκιαλη-Κίννα

1
4702

Το Σάββατο του Λαζάρου

Είναι το μοναδικό Αναστάσιμο Σάββατο. Στην Θεία Λειτουργία, ακούμε Αναστάσιμους ύμνους, όπως «Ανάσταση Χριστού θεασάμενοι…»,  «Αναστάς εκ νεκρών ο Χριστός…»,  «Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην..», κτλ. Μνημόσυνα δεν τελούνται.

Ο Χριστός ο φίλος των τριών αδελφών Λαζάρου, Μαρίας και Μάρθας,  ήρθε στη Βιθανία τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατο του Λαζάρου. Με τις αδελφές και τους παρισταμένους, πήγε στον τάφο. Δάκρυσε μόλις τον είδε (αφήνοντας μας το μέτρο της λύπης στις μεγάλες θλίψεις μας). Μετά από σύντομη προσευχή, έδωσε εντολή: «άρατε τον λίθον». Σηκώσατε τον λίθον και «Λάζαρε βγες έξω». Και ο νεκρός σαν να ξυπνούσε από το βαθύ ύπνο, σηκώθηκε, βγήκε από τον τάφο δεμένος με τους νεκρικούς επιδέσμους. Κάποιοι σχολίασαν την εντολή. Άραγε δεν μπορούσε με ένα του λόγο να ανοίξει τον τάφο, όπως άνοιξε τα μάτια του τυφλού με ένα του λόγο;

Όμως έτσι θέλησε και έτσι θέλει ο Θεός πάντα. Οι άνθρωποι να κάνουν τα ανθρώπινα και ο Θεός τα θεϊκά.

Η Ανάσταση του Λαζάρου είναι το μεγαλύτερο θαύμα που έκανε ο Χριστός πριν την Ανάστασή Του.

Αμέσως το θαύμα διαδόθηκε παντού και πολύς κόσμος πίστευε στον Θεό Χριστό. Αυτό όμως εξόργισε τους Φαρισαίους και Αρχιερείς, συνεδρίασαν και αποφάσισαν να θανατώσουν και τον Ιησού και τον Λάζαρο.

Για αυτό ο μεν Χριστός φυγαδεύτηκε προς τον Ιορδάνη ποταμό. Ο δε  Λάζαρος στην Κύπρο όπου έζησε άλλα 30 χρόνια ως επίσκοπος μέχρι το 63 μετά Χριστόν. Ο τάφος του βρίσκεται στον ομώνυμο ναό της Λάρνακας και γράφει:  «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος Χριστού». Και οι αδελφές Μαρία και Μάρθα εξορίστηκαν στη Γαλλία, κήρυξαν το Ευαγγέλιο και πέθαναν ειρηνικά.

Τι μας λέει το θαύμα αυτό; Ο θάνατος δεν είναι ένα άδοξο τέλος του ανθρώπου. Δεν είναι εξαφανισμός. Είναι ύπνος. Είναι ταξίδι προς την μόνιμη και αληθινή πατρίδα μας στους ουρανούς.  Είναι αλλαγή ζωής και όχι παύση. Καλύτερα να λέμε «έφυγε η πέταξέ στους  ουρανούς και όχι έφυγε από τη ζωή».  Η ζωή συνεχίζεται.

Ο  Άγιος  Κοσμάς, έλεγε:  «Αυτός ο κόσμος  είναι σαν μία φυλακή. Πότε πρέπει να χαίρεται ο   άνθρωπος, όταν μπαίνει στη φυλακή ή όταν ελευθερώνεται και φεύγει από την φυλακή;

«Το Αναστήσεται ο αδελφός σας», που  είπε στις αδελφές του,  απευθύνεται σε όλους μας.

Κάποια ημέρα όλοι θα αναστηθούμε, και θα απολαμβάνουμε τον παράδεισο και την δόξα, που μας υποσχέθηκε.

Μακάριοι όσοι δεχθούμε τα λόγια του λυτρωτή Χριστού μας: «Εγώ ειμί η Ανάσταση και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ και αν αποθάνει ζήσεται»

Αυτή την αλήθεια, ας κλείσουμε βαθιά στην καρδιά μας. Γιατί  αυτή η πίστη θα μας δίνει νόημα και αξία στη ζωή μας και θα μας γεμίζει με αισιοδοξία και πεποίθηση, ότι βαδίζουμε προς  την αιωνιότητα και φεύγουμε ευτυχισμένοι, ότι  θα βρεθούμε σε ένα  άλλο ωραιότερο κόσκόσμο.

Καλό παράδεισο.

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα.

 

Αικατερίνη Σωκιαλη Κιννα

 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Ξέρω συκοφάντη,ανήθικο,ψεύτη που ορκίζεται ψέματα και θα πάει να μεταλάβει σαν Καλός Ορθόδοξος Χριστιανός.
    Νηστεύει κιόλας και ας τον κοροϊδεύουν γύρω του όλοι που τον πήραν χαμπάρι.
    Τα παμε ο Φαρισαϊσμός είναι ότι πιο επίκαιρο εδώ και 2024 χρόνια και θα μείνει άλλα τόσα.
    Τουλάχιστον ο Ιούδας κρεμάστηκε ,αφού επέστρεψε τα 30 αργύρια.
    Κοινό χαρακτηριστικό των υποκριτών ,Φαρισσαίων και Τελωνών η αμορφωσιά.
    Ούτε καν έχουν κάνει τον κόπο να μπουν στο βάθος του Τροπαρίου, του Ευαγγελίου του Υπέρ του καταξιωθεί ναι ακροάσεως του Αγίου Ευαγγελίου.
    Πιστεύουν ότι μόνο η ο Εκκλησιασμός και η μετάνοια θα σου βάλει και την ταμπέλα του Χριστιανού.
    Ποιος απ τους ψευτοΤαλιμπάν έχει μπει στον κόπο να ψάλλει το Λυτρωτααααααααά ο Θεός Ευλογητός σοι της Μεγάλης Παρασκευής.
    Να για κάτι σαν κ αυτούς οι Εκκλησίες είναι άδειες, γιατί κανένας δεν θέλει να τους βλέπει.
    Αυτη η φράση μου έμεινε από συμπολίτη μου .
    Οι κριτές των πάντων που δεν παρακάμπτουν το ‘ΕΓΩ’ τους ποτέ.
    Κάποια απ τα γραφόμενα μου τα κατηχήθηκα απ την Καθηγήτρια Σώκιαλη .

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ