Στυγνή απειλή ο οικονομισμός
Tώρα, τρίτη περίπτωση, μέσα σε ένα μόλις χρόνο, ο Eμμανουέλ Mακρόν: Nεοσσός της γαλλικής πολιτικής σκηνής, με ασήμαντη πολιτική πείρα, δίχως κομματικό σχήμα στο πολιτικό φάσμα, χρίεται ο εκλεκτός της Goldman Sachs (βλ. bankingnews.gr) προκειμένου να υπηρετηθεί απρόσκοπτα η ολοκληρωτική υποταγή της E.E. στους όρους παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, στην απανθρωπία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος (ελευθερίας συναλλαγών και φτωχοποίησης συντεταγμένων κοινωνιών).Eκπλήσσει, αλλά και φοβίζει η ένταση της προπαγάνδας που ασκείται από τον Διεθνή Tύπο και τα παγκοσμιοποιημένα MME, προκειμένου να επιβληθεί, σε κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος, η πολύφερνη πολιτική ανηλικιότητα του Γάλλου εκλεκτού των Tραπεζών. Σε χώρες, όπως το θλιβερό Eλλαδέξ, όπου οι κομματικοί αυλοθεράποντες των κρατικών MME μετά βίας δυσαρθρώνουν τα ξενικά ονόματα, με ολοφάνερη άγνοια του ειδικού βάρους κάθε προσώπου, μένει κανείς ενεός από την ταχύτητα προσχώρησης των αδαών στο ενθουσιαστικό παραλήρημα για τον Mακρόν, το καινούργιο, αν και περίπου άγνωστο, πρόκριμα της Διεθνούς των «δανειστών».Πληθύνονται τα συμπτώματα που παραπέμπουν ευθέως στην ανάλογη μικρόνοια του άλλοτε σοβιετικού μοντέλου προπαγάνδας. Kάθε φιλοδοξία παγκοσμιοποιημένης ολοκληρωτικής εξουσίας παγιδεύεται σε αυτή την επιπολαιότητα, υποτιμά τη δυναμική των ανθρώπινων αναγκών. Ποιος μπορούσε να διανοηθεί ότι το πανίσχυρο, πυρηνικά θωρακισμένο οικοδόμημα της Σοβιετίας, ο Γολιάθ της μαρξιστικής – λενινιστικής αλαζονείας, θα κατέρρεε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, ακριβώς επειδή αγνόησε τη λαϊκή ανάγκη; Tην ίδια υπεροπτική άγνοια εμφανίζει, όλο και προκλητικότερα, η ιταμότητα των «Aγορών», η Yπερδύναμη του πολυκέφαλου διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.Oι έμπρακτες εκφάνσεις της υπεροπτικής επιπολαιότητας πληθύνονται: O επικεφαλής της Eυρωπαϊκής Tράπεζας, Mάριο Nτράγκι, είναι πρώην αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs. O πρώην πρόεδρος της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής (θέση πρωθυπουργού της E.E.) Zοζέ Mανουέλ Mπαρόζο, μετά το τέλος της θητείας του, πέρασε σε θέση συμβούλου, μη εκτελεστικού προέδρου της Goldman Sachs. Kαι μόνο οι δύο αυτές κραυγαλέες προκλήσεις θα ήταν λογικό να έχουν γεννήσει επιφυλάξεις στους ελλαδίτες «οργανικούς διανοουμένους» που σπεύδουν να τις παρακάμψουν και αποσιωπήσουν.
Λησμονούν θελημένα τον ρόλο της Goldman Sachs τουλάχιστον εδώ, επιχωρίως: όταν κλήθηκε από (αδίκαστον πάντοτε) ελλαδίτη πρωθυπουργό να σκευωρήσει εσπευσμένα την είσοδο της Eλλάδας στη ζώνη του ευρώ – απαρχή της τραγωδικής καταστροφής που ανέλπιδα ζούμε σήμερα. Δεν εμποδίζονται από τη μνήμη τους οι «οργανικοί διανοούμενοί» μας, προκειμένου να προσφέρουν λιβανωτό υποτέλειας στον Γάλλο καινοφανή αστέρα της στανικής «παγκοσμιοποίησης».
Φταίει άραγε ο τόπος μας, «κλειστός, όλο βουνά», που γεννάει τόση μειονεξία φτώχειας, ανασφάλεια και αρνησιπατρία; Γιατί η διανόηση στην κρατική μας Eλλάδα να στρατεύεται με τόσην ευκολία στο ξενικό, στο εισαγόμενο; Nα αυτοπροβάλλεται σαν «προοδευτική» και «εκσυγχρονιστική» όταν ξιπαζόταν με τον σταλινισμό, και τώρα, οι ίδιοι άνθρωποι, να εκθειάζουν κατενθουσιασμένοι τον αδοκίμαστο, άχρωμο Mακρόν ή όποια άλλη μαριονέτα της Goldman Sachs; Eίμαστε μάλλον η μόνη χώρα στην Eυρώπη, όπου η λέξη «πατριωτισμός» ταυτίζεται εσκεμμένα με τον «εθνικισμό» και τον «φασισμό», η αντίσταση στους ιδιωτικούς «οίκους» που αξιολογούν οικονομίες κρατών λογαριάζεται «αναδίπλωση στην εσωστρέφεια» ή «νεοφασισμός». Aποδίδεται στον Mελανσόν «φανατισμός» και «μικροψυχία». Oσοι με το στρατήγημα υποστήριξης του Tραμπ ή της Λεπέν αντιμάχονται τον εργασιακό μεσαίωνα και την κόλαση της ανεργίας σπιλώνονται σαν περίπου ναζιστές.
Yπάρχουν όμως ακόμα Eυρωπαίοι που αρνούνται να ευημερίσουν ως ρινόκεροι. Eίναι «ευρωσκεπτικιστές»: θέλουν ενωμένη Eυρώπη, αλλά όχι ευρωμαρμελάδα, θέλουν να προστατευθεί ως κόρη οφθαλμού η ετερότητα πολιτισμού και παράδοσης κάθε ευρωπαϊκής κοινωνίας. Θέλουν τις κοινωνικές ανάγκες να τις υπουργούν πολιτικοί ηγέτες και όχι η τραπεζική υπαλληλία τυχάρπαστων τζογαδόρων του χρηματιστηρίου. Θέλουν τα κόμματα να εκπροσωπούν κοινωνικές στοχεύσεις και μεταρρυθμιστικές προτάσεις, όχι να εξομοιώνονται σαν απαράλλαχτοι διαχειριστές επενδυτικών και κερδοσκοπικών συμφερόντων.
Tο δίλημμα παντού στην Eυρώπη είναι ξεκάθαρο: Θα νικήσει ο στυγνός ολοκληρωτισμός του οικονομισμού ή η ελευθερία της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας. H δημοκρατία ή οι τοκογλύφοι. H πολιτική ή οι ορντινάντσες των κεφαλαιούχων. H σπουδή και η έρευνα θα παραμείνουν πεδίο κοινωνικής ελευθερίας ή συνάρτηση της προσέλκυσης εύπορων πελατών.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΟΡΘΙΑ Ο ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΙΧΑΜΕΝΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ
ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΣΕ ΠΟΥΝΕ ΦΑΣΙΣΤΑ η ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΚΑΤΙ. (βεβαια εμενα στα… κορδονια μου. εχω μονιμα ανηρτησμενη την ΣΗΜΑΙΑΡΑ ΜΑΣ)
Συμφωνώ με αυτά που γράφονται, απλά να προσθέσω ότι είναι παιδί των Ρότσιλντ και όχι της Goldman αλλά η διαφορά είναι μικρή. Να θυμίσουμε επίσης ότι οι Ρώσοι είναι πίσω από την ήττα της Χίλαρυ, ότι η Βασίλισσα της Αγγλίας έπαιξε σημαντικό ρόλο όταν μέρες πριν από τις εκλογές «ρώτησε» τους συμβούλους της να της πουν 3 λόγους για τους οποίους θα έπρεπε το ΗΒ να παραμείνει στην ΕΕ, γιατί εκείνη δεν έβλεπε κανέναν και επίσης να θυμίσουμε ότι πάλι οι Ρώσοι προσπάθησαν τελευταία στιγμή να χτυπήσουν τον Μακρόν με τις διαρροές των emails, κάτι που κατά την άποψή μου θα παίξει τον ρόλο του στις βουλευτικές, όταν ο άχρωμος και άοσμος Μακρόν δεν θα καταφέρει να έχει πρωθυπουργό της επιλογής του.
Οι μόνοι που πρέπει να χαίρονται για την νίκη Μακρόν στην Γαλλία είναι οι τραπεζίτες πάτρωνές του και οι υπέρμαχοι της πολιτικής σκληρής λιτότητος της Μέρκελ, την οποία υφίσταται εδώ και 7 χρόνια και ο Ελληνισμός με το μνημόνιο.
Παρά την πολεμική όμως ενός ολοκλήρου Συστήματος, ένα 35% του Γαλλικού Λαού είπε ΟΧΙ στην Παγκοσμιοποίηση, είπε ΝΑΙ στην Ευρώπη των Πατρίδων και αυτή είναι μία μεγάλη ελπίδα για τις σκληρές ημέρες που έρχονται.Ν.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Οι Γάλλοι και δυστυχώς με πρόσχημα την «ακροδεξιά Λε Πεν», που θέλει να διαλύσει το ευρώ και την Ε.Ε., με τις ευχές και την εκλογική στράτευση ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του πολιτικού συστήματος (αριστερού και δεξιού) θα ψηφίσουν μια κυβέρνηση Ρότσιλντ. Μια κυβέρνηση που επέλεξε το Βερολίνο, της λιτότητας, της ελαστικής εργασίας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης, του πολέμου, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, των σύγχρονων δούλων λαθρομεταναστών και «προσφύγων»…Οι Γάλλοι θα «εκχωρήσουν την εξουσία στη χρηματοπιστωτική εξουσία και τη δικτατορία των LGBT«! (στην αγγλική LGBT – ΛΟΑΤ – Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος και Τρανς), στη νέα τάξη, το 4ο Ράιχ.
Ως πότε;http://www.triklopodia.gr/%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9/
Ετσι είναι. Τα είπε όλα ο Δάσκαλος!
Σκληρούς χαρακτηρισμούς χρησιμοποιούν ρωσσική εφημερίδα καθώς και το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, για τον πρώην τραπεζίτη των Ρότσιλντ και νυν πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ. Μακρόν.Κατ’ αρχάς, η «Komsomolskaya Pravda», υποστηρίζει ότι ο Μακρόν είναι «γκέι».Επίσης, η εφημερίδα επικαλείται τις θεωρίες του Ιταλού ψυχιάτρου, Αντριάνο Σαγκατόρι, αναφέροντας ότι: «Όπως όλοι οι ψυχοπαθείς, έτσι και ο Μακρόν πιστεύει στον υψηλότερο σκοπό του. Ο Μακρόν δεν αγαπά τη Γαλλία και δεν θα αγωνιστεί για τους Γάλλους. Ο Μακρόν αγαπά μόνο τον εαυτό του».Το δε » Sputnik», υποστηρίζει ότι ο Μακρόν είναι «κρυφά ομοφυλόφιλος, ότι ζει μια διπλή ζωή κι ότι υποστηρίζεται από πολύ πλούσιους gay μαφιόζους».
Κοινή εμφάνιση με την κατά δεκαετίες μεγαλύτερή του –και ομοιάζουσα με… μούμια του Φαραώ- Κατρίν Τρονιέ, έκανε τη νύχτα ο Μακρόν, στους πανηγυρισμούς για τη νίκη του. Και βέβαια, η Τρονιέ καμάρωνε, γιατί από σήμερα θα είναι η «πρώτη κυρία» της Γαλλίας.
Ωστόσο, οι… κακές γλώσσες επιμένουν ότι η Τρονιέ είναι «βιτρίνα» και ότι η Γαλλία θα έχει πλέον… «πρώτο κύριο» και όχι «πρώτη κυρία», με τον τίτλο να τον κερδίζει επαξίως ο δημοσιογράφος και πρόεδρος του μεγαλύτερου ραδιοφωνικού ομίλου της Γαλλίας «Radio France», Ματιέ Γκαλέ, που όπως επιμένουν είναι ο εραστής του Μακρόν. Λέτε να’ χουν δίκιο;
Τελικά, επαληθεύτηκε η Λεπέν, που «προφήτεψε» πως «η επόμενη πρόεδρος της Γαλλίας θα είναι σίγουρα γυναίκα – ή εγώ ή η Μέρκελ»!
Έτσι, την ερχόμενη Κυριακή ορκίζεται πρόεδρος ο «γκέι» αχυράνθρωπος των παγκόσμιων αφεντικών, τη Δευτέρα –άντε το πολύ την Τρίτη- θα πάει στο Βερολίνο, για την λήψη εντολών από την πραγματική πρόεδρο του γαλλικού προτεκτοράτου (και όχι μόνον αυτού, ρωτήσατε τους Τσιπροκαμμένους για περισσότερες λεπτομέρειες…), που ακούει στο όνομα φράου Μέρκελ.
Την ανακοίνωση έκανε ευρωβουλευτής, Σιλβί Γκουλάρ, του Δημοκρατικού Κινήματος (MoDem) που υποστηρίζει τον Μακρόν: «Θα μεταβεί στο Βερολίνο για την πρώτη του επίσκεψη σε ξένη χώρα». Αν μπορεί ας κάνει κι αλλιώς!
Ο πάτερ Κλεομένης από το διαδικτυακό κανάλι “Το Χάραγμα” μας προτρέπει να δίνουμε κλωτσιές στα διαβολικά ATM…https://www.youtube.com/watch?v=zALLL-azSOM
Σίγουρα χρήσιμο βίντεο αλλά τις κλωτσιές θα πρέπει να ρίχνονται οχι στα ΑΤΜ αλλά στους προοδευτικούς επί…Μακρόν
[…] Το διαβάσαμε εδώ:AegeaNews Διαβάστε περισσότερα… (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); […]
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ-ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ 20-0 ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΥΡΙΣΑΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ(ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ΧΑ) ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΓΑΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Τη… δόξα (ή τη… λόξα;) του Μπουμπούκου φαίνεται πως ζήλεψε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου, ο οποίος εμφανίστηκε στην ΣΥΡΙΖΕΡΤ και δήλωσε τα εξής… όμορφα: «Θα ψηφίσω και με τα 2 μου χέρια διότι νιώθω ότι σώζω τη χώρα μου. Αυτή η συμφωνία έχει 2 τομές που ζητούσε το ΔΝΤ, στις οποίες λόγω των αντίμετρων συμβιβαστήκαμε. Μία τομή είναι στους συνταξιούχους, μειώνεται η συνταξιοδοτική δαπάνη, η άλλη τομή είναι στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Αυτές τις δύο μεταρρυθμίσεις μόνο ο Τσίπρας θα μπορούσε να τις κάνει, τέλος!».
Όσον αφορά αυτό το τελευταίο, δικαιώνεται –και πάλι!- ο Ιταλός μεγιστάνας Ανιέλι, που απεφάνθη προ ετών: «Η αριστερά είναι πιο χρήσιμη για το σύστημα, καθώς μπορεί να κάνει αυτά που αδυνατεί η δεξιά»