Η Κως αγωνιά, οι Κώοι όχι ακόμα… (Πάντως, καλύτερα για γέλια με τον δεύτερο «πόλεμο», παρά για κλάματα με τον πρώτο…)

Η Κως αγωνιά, οι Κώοι όχι ακόμα… (Πάντως, καλύτερα για γέλια με τον δεύτερο «πόλεμο», παρά για κλάματα με τον πρώτο…)

«Η Κως αγωνιά» πράγματι για το νέο μεταναστευτικό -όπως και τα υπόλοιπα νησιά- στη Ρόδο είναι απλωμένοι στα πάρκα σε μικρογραφία της Κω του ’15-.

Μπορεί ακόμα όχι όλοι οι Κώοι, άλλοι λόγω τουρισμού και καθημερινότητας, άλλοι λόγω προηγούμενης απογοήτευσης, άλλοι λόγω αναμονής » περιμένοντας απλώς «να κάνει τον κύκλο του και να κλείσει».

Έλα όμως που αν κοιτάξουμε λίγο παραπέρα στην πιο κάτω γειτονιά μας τη Μέση Ανατολή και στο διεθνή περίγυρο τα πράγματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα.

Τόσο για τη γενεσιουργό αιτία του προβλήματος, όσο και για την «εργαλειοποίηση» του μεταναστευτικού, από Ερντογάν και Σία.

Οι Παλαιστίνιοι εξαιτίας του χρόνιου εθνικοαπαλευθερωτικού αγώνα τους γίνονται θέλοντας και μη πιόνια της Τουρκίας όπως και των υπολοίπων αραβικών κρατών.

Κανένας δεν τους θέλει ούτε τους κρατούν στο έδαφος τους ως μετανάστες-πρόσφυγες. Ο μόνος λόγος που τους υποστηρίζουν είναι για να πολεμούν το Ισραήλ και να εξαπλώσουν την αναταραχή στην Ευρώπη και η Τουρκία στην Ελλάδα για να πετύχει τους δόλιους σκοπούς της στα εθνικά θέματα, το Αιγαίο κλπ).

Όπως και το 2001 όταν οι Ισλαμιστές τρομοκράτες πιόνια της «νέας αταξίας new world order» χτύπησαν τους δίδυμους πύργους στην Νέα Υόρκη και άλλαξαν τον κόσμο, έτσι και τώρα όχι βέβαια οι «τρομοκράτες της Χαμάς» αλλά οι πίσω από αυτήν ισχυροί παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα, επιχειρούν να τινάξουν στον αέρα (δηλ. να αποσταθεροποιήσουν) ολόκληρο τον πλανήτη και την παγκόσμια οικονομία για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.

Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά έγκυροι οικονομικοί αναλυτές: «Ο πόλεμος στο Ισραήλ παγώνει όλες τις οικονομικές αποφάσεις, τόσο των οικονομικών αρχών όσο και των μεγάλων επιχειρήσεων, μέχρι να φανεί αν θα περιοριστεί σε τοπικό επίπεδο ή αν θα επεκταθεί με τη συμμετοχή και άλλων χωρών και θα διαρκέσει για μεγάλο διάστημα».

Αν επεκταθεί -όπως όλα δείχνουν-με την εμπλοκή κι άλλων χωρών (Ιράν, Τουρκία, Ρωσία που κρατάει «ανοιχτό το μέτωπο» προς τα πάνω της, ΗΠΑ κλπ) οι επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία θα είναι τεράστιες – αφενός λόγω των μεγάλων μεταναστευτικών κυμάτων, αφετέρου λόγω της ενεργειακής κρίσης αλλά και της συνακόλουθης μείωσης του τουρισμού και του διεθνούς εμπορίου.

Το νέο μεταναστευτικό, εκτός της οικονομίας θα προκαλέσει μεγάλη κοινωνική και πολιτική πίεση, το χουμε ξαναζήσει από πρώτο χέρι, άλλωστε εμείς εδώ τοπικά.

Με την πρόσθετη ευθεία απειλή, βέβαια, τώρα με τις εξελίξεις στο Ισραήλ και τη Χαμάς αλλά και το τρομακτικό δεδομένο ότι, οι περισσότεροι διαμένοντες στις δομές και εισερχόμενοι με βάρκες κλπ είναι Παλαιστίνιοι και πλήρως συντονισμένοι με τους εμπλεκόμενους στη σύρραξη στη μέση ανατολή.

Τι σημαίνει αυτό; Καλύτερα να μην το αναλύσουμε ή μάλλον να μην το ζήσουμε (κύμα εξεγέρσεων, ευθείες τρομοκρατικές ή άλλες εγκληματικές ενέργειες και γενικός ξεσηκωμός ειδικά σε πολυπληθείς δομές, βλέπε ΚΥΤ Κω που πιάσαμε τις 4000 και συνεχίζουμε ακάθεκτοι).

Δεν συζητάμε βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση πέρα από την ασφάλεια και την ακεραιότητα των κατοίκων των περιοχών αυτών, το πλήγμα που θα υποστεί ο τουρισμός. (Έτσι κι αλλιώς με την καθημερινή ειδησεογραφία του πολέμου και των τρομοκρατικών ενεργειών στη Μέση Ανατολή η τουριστική εικόνα «παραμένει παγωμένη» για του χρόνου, αφού στα μάτια των τουριστών από μακρινές κυρίως χώρες είμαστε πολύ κοντά στον χάρτη, στο πεδίο της μάχης).

Για τις οικονομικές επιπτώσεις ούτε λόγος: αυξάνεται κατά 20% η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος τον Νοέμβριο.  Έρχεται νέα αύξηση τιμών στην ενέργεια, την ώρα που οι θερμοκρασίες «έχουν τρελαθεί» (Και βεβαία η αύξηση ήταν δρομολογημένη πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, όπως και η αύξηση έως και 100% σε είδη καθημερινής διατροφής και ανάγκης στα ράφια, το ελαιόλαδο παρότι πέρσι είχαμε λαδοχρονιά «πέταξε» κυριολεκτικά έως 200 ευρώ ο τενεκές στην Κρήτη! Και που είσαι ακόμα πως έλεγε και η παλιά ελληνική ταινία; «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…¨)

Και μέσα στο απίστευτο θρίλερ και την αγριότητα του πραγματικού πολέμου. Ένας άλλος «πόλεμος» φαρσοκωμωδίας εξελίσσεται στον ΣΥΡΙΖΑ της νέας ηγεσίας (όπως τον είχαμε περιγράψει από την πρώτη μέρα άλλωστε, με το εξ Αμερικής επιχειρούμενο ερμαφρόδιτο, φυτευτό μοντέλο ανατροπής των πολιτικών και κοινωνικών ηθών στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο που μετέφερε το συνέδριο του κόμματος για τον Φεβρουάριο να συμπέσει με τις απόκριες).

Κωμικοτραγικές καταστάσεις. Φυσικά, οι διαγραφέντες και όσοι από τις «παλιές καραβάνες» του, αρχίζουν πλέον να ψυλλιάζονται τι παίχτηκε και προς τα που πάει το πράγμα (έστω και αργά λόγω χρόνια «αγκύλωσης» και όχι μόνο).

Πολύ αργά για δάκρυα. Αφού έπρεπε να αντιδράσουν εξαρχής όταν φάνηκε τι εκφυλισμός θα ακολουθούσε (και πως τους την είχαν στημένη) με το να γίνει η εκλογή πρόεδρου από άτομα που ψήφιζαν απλώς με δυο ευρώ και μια ταυτότητα (άκουσον άκουσον αυτοί που έχουν φάει τη ζωή τους να τσακώνονται «για τη διαδικασία» και μόνο, από τα μαθητικά-φοιτητικά τους χρόνια μέχρι σήμερα, αλώθηκαν με το εξαρχής»ξεπούλημα της διαδικασίας»).

Το κυριολεκτικά «Αμερικανοπαιγμένο» σήριαλ με εντελώς απρόβλεπτα επεισόδια σαν τον ίδιο, όπως είπε και ο θείος του(με βέρες, εκκλησίες και δεν συμμαζεύεται «Αν βάλω 50 ευρώ για κεριά, θα μου δώσεις πενηντάρικο για βενζίνη;»και ευτελισμό των πάντων, μέχρι εκπροσώπων της θρησκείας που χαριεντίζονται μαζί τους σαν σε ανατρεπτικό πίνακα του Ιωάννη του Βαπτιστή με τον Ηρώδη και τη Σαλώμη της εποχής).

Και όλα αυτά με μόνο «κομματικό» συσπειρωτικό άξονα (όπως γράφει και ο παλαιός πολιτικός αναλυτής Α. Ζούλας, τον πολιτικό λόγο («όποιον πάρει ο χάρος»)του Κρητίκαρου  Πολάκη και την (ομιλητικότατη) σιωπή του (έχοντας βάλει το χεράκι του στο «παιχνίδι μαριονέτας», Α. Τσίπρα.

Εδώ που τα λέμε, καλύτερα για γέλια με τον δεύτερο «πόλεμο», παρά για κλάματα με τον πρώτο.