«Πάρτε τα κλειδιά – Δώστε μας πίσω τις ζωές μας» | Το παράδειγμα της εξουσίας… κι ένα τοπικό

«Πάρτε τα κλειδιά – Δώστε μας πίσω τις ζωές μας»

Γράφαμε τις προάλλες για «τα σταφύλια της οργής» που αρχίζουν σιγά σιγά να ωριμάζουν.

Η αρχή έγινε με  «ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ». Ο αγώνας επιβίωσης των επιχειρήσεων Εστίασης και συναφών επαγγελμάτων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, που δέχονται τεράστιο πλήγμα λόγω της πανδημίας και κινδυνεύουν από λουκέτα.

«Χωρίς άλλες πλέον αντοχές»* οι επαγγελματίες της εστίασης παρέδωσαν τα κλειδιά των επιχειρήσεών τους, υπογράφοντας και τη σχετική «Δήλωση πρώην επαγγελματία Εστίασης».

Εμπνευσμένη από την περιβόητη δήλωση για τα «κλειδιά» διά στόματος Άδωνι (την οποία πήρε βέβαια στην συνέχεια πίσω… αλλά τι να το κάνεις), η οποία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και για ανθρώπους που ψήφισαν την νυν κυβέρνηση.

Δεν είναι ανάγκη να πιστεύει κάποιος σε θεωρίες συνωμοσίας για να καταλάβει ότι ένα μεγάλο (ίσως και συντριπτικό ποσοστό) των επιχειρήσεων του χώρου αναγκαστικά θα κλείσει και ότι την επόμενη μέρα της πανδημίας θα κυριαρχούν οι αλυσίδες πολυεθνικών της εστίασης και του καφέ.

Τα μέτρα «ακορντεόν» τύπου «το Take away απαγορεύεται τα Σαββατοκύριακα» (ευτυχώς κατάλαβαν τη γκάφα έγκαιρα), ανοίγω – κλείνω και πάλι από την αρχή χωρίς κριτήρια και σταθερές -όπως έχουμε ξαναγράψει- μόνο σύγχυση και θυμηδία προκαλούν. Πάντως προβλήματα δεν λύνουν (ούτε το υγειονομικό, ούτε το οικονομικό που διογκώνεται ακόμα περισσότερο και κάποια στιγμή θα «σκάσει» για τα καλά…)

Το παράδειγμα της εξουσίας

Η κραυγαλέα αντίθεση των ημερών: η περίπτωση με το τραπέζωμα του Πρωθυπουργού στην Ικαρία. Του πρώτου πολίτη που (όπως όλοι οι πρώτοι πολίτες και άρχοντες του τόπου) θα πρέπει παντού και πάντα (ειδικά όταν τους ακολουθούν ένα τσούρμο φωτογράφοι) να δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα (μετά βέβαια τον έβαλαν οι επικοινωνιολόγοι να ζητήσει συγνώμη, καταλαβαίνοντας ότι αν επέμενε τα περί «προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ» ο κόσμος τα άκουγε βερεσέ…)

Και από την άλλη (να το αμείλικτο κοντράστ της επικαιρότητας) η χαροκαμένη γριούλα που βγήκε να πουλήσει τα προϊόντα της για να ζήσει κι «έφαγε» 300 ευρώ πρόστιμο για «άσκοπη μετακίνηση» (αυτό έλλειπε να μην της το «σβήσουν» με την δημοσιότητα που πήρε το θέμα και το «κράξιμο» που έφαγαν).

Κι ένα τοπικό

Με αφορμή τον απολογισμό του δημάρχου Κω Θ. Νικηταρά σε διαδικτυακή συνέντευξη τύπου. Κάθε απολογισμός πεπραγμένων κρίνεται από τους πολίτες, όπως και κάθε δημοτική αρχή με τα όποια θετικά και αρνητικά της.

Θέλουμε να υπογραμμίσουμε την αναφορά του δημάρχου (σε αρκετά σημεία της συνέντευξης) στην ενότητα και την σύμπνοια που έχει ανάγκη η Κως. Δεν είναι κάτι που ακούγεται για πρώτη φορά, κάθε δημοτική αρχή το υπερτονίζει και το επαναλαμβάνει για ευνόητους λόγους.

Στεκόμαστε όμως σε αυτό γιατί ειδικά αυτή την περίοδο και στα ακόμα πιο δύσκολα που ακόμα είναι μπροστά η Κως το έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε τι άλλο.

Για την ενότητα και την συμφιλίωση λοιπόν της κοινωνίας μας πέρα από τα λόγια (και την βούληση) μετράει η πράξη και το αποτέλεσμα.

Μια παροιμία λέει ότι «σπέρνεις θα θερίσεις»

Θέλουμε δεν θέλουμε κάθε παράταξη έχει τον κόσμο που την ακολουθεί στο συν ή πλην κάτι.

Δυστυχώς, είναι παλιά πολιτική τακτική να τονίζει ο έχων την εξουσία σε κάθε ευκαιρία, τα λάθη ή τα αρνητικά του πολιτικού αντιπάλου… Όταν όμως αυτά έχουν κριθεί στις εκλογές (ο κόσμος τα ακούει βερεσέ) και η επιδίωξη είναι να είσαι διαφορετικός, ενωτικός, χαμηλών τόνων κλπ, τότε δεν προσθέτεις κάτι καινούριο. Απλά αφαιρείς από αυτά που επιδιώκεις να είσαι.

Άρα, στην προκειμένη περίπτωση το πρόσημο είναι αρνητικό.

Στο τελικό ντιμπέιτ των εκλογών (έπαιξαν σίγουρα ρόλο οι επικοινωνιολόγοι) ο νυν δήμαρχος τα προσπέρασε όλα όσα του καταλόγισαν (ανθυποψήφιοι και δημοσιογράφοι) κατά το σοφό Ευαγγελικό «Ὁ δέ Ἰησοῦς ἐσιώπα…»(αν και είχε πολλά να πει), βγάζοντας μόνο θετικό-ενωτικό λόγο και προτάσεις.

Κάπου εκεί έγειρε η πλάστιγγα.

Κάτι τέτοια λεπτά σημεία, συν τη φθορά της εξουσίας, με την αναπόφευκτη «ψαλίδα» λόγων-έργων και συμπεριφορών, θα επανακαθορίσουν το που θα γείρει και στις επόμενες.

Όταν μιλάμε λοιπόν για ενότητα και συμφιλίωση πρέπει να δίνουμε πρώτοι το παράδειγμα με λόγια και έργα (ο Ιησούς -μιας και αναφερθήκαμε στο σχετικό παράδειγμα παραπάνω- μόνο βλάκας δεν ήταν, άρα θέλει προσπάθεια να κατανοηθούν και να ξεπεραστούν οι ανθρώπινες αδυναμίες…) και ο νοών νοείτω.

*Οι ίδιοι οι επαγγελματίες εστίασης περιγράφουν πολύ γλαφυρά την κατάσταση που βιώνουν:

«Με υποσχέσεις δεν αντιμετωπίζεται ο όλεθρος, δεν πληρώνονται οι υποχρεώσεις. Ο εμπαιγμός δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο φόβος, η αγανάκτηση, η αβεβαιότητα μετατρέπονται σε απελπισία και οργή.

Παραδίδουμε με πόνο ψυχής τα κλειδιά των επιχειρήσεών μας

Πάρτε τα κλειδιά – Δώστε μας πίσω τις ζωές μας – Ανοίξτε το οξυγόνο»

Υπεύθυνη δήλωση πρώην επαγγελματία Εστίασης

Οι επιχειρήσεις Εστίασης σε κάθε γωνιά της Ελλάδας βάζουν οριστικά λουκέτα. Καθημερινά, οι συνάδελφοι παραδίνονται σ ένα βάναυσο πόλεμο. Το τοπίο είναι θολό, τίποτα δεν ξεκαθαρίζεται και τα δελτία τύπου δεν αποτυπώνονται στην πραγματικότητα.

Με υποσχέσεις δεν αντιμετωπίζεται ο όλεθρος, δεν πληρώνονται οι απαιτήσεις. Δεν είναι δυνατόν να λειτουργούμε μόνο για να συντηρούμε τις θέσεις εργασίας, να στοιβάζουμε τιμολόγια και λογαριασμούς. Να συσσωρεύουμε χρέη και να βλέπουμε τις θυσίες και τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να εξανεμίζονται.

Οι φωνές μας δεν ακούγονται δεν ευαισθητοποιούν τους κυβερνώντες. Η Εστίαση βρίσκεται πολλά χρόνια στην εντατική και αργοπεθαίνει . Απαιτεί διάσωση.

Ο εμπαιγμός δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν βάζουμε πλάτη άλλο, καταντήσαμε από νοικοκυραίοι επαίτες. Οι οικογένειές μας στηρίζονται σε μας. Έχουμε δικαίωμα στην επιχειρηματικότητα.

Το ποτήρι ξεχείλισε, η οργή και η αγανάκτηση δεν μπορεί να κρυφτεί πλέον. Αδυνατούμε να συνεχίσουμε. Τα καταστήματα θα παραμείνουν κλειστά. Η κοινωνία δεν θα απολαμβάνει πια τις υπηρεσίες μας.

Σας παραδίδουμε λοιπόν με πόνο, τα κλειδιά των επιχειρήσεων μας. Ξεκλειδώστε τη φυλακή μας. Επιχειρήστε εσείς, αφού θεωρείτε ότι αυτό είναι εφικτό. Εμείς, πνιγήκαμε στον ωκεανό της αδιαφορίας, της εγκατάλειψης, των υποχρεώσεων , των δανείων, των οφειλών, της φτωχοποίησης . Πάρτε τα κλειδιά κι’ ανοίξτε το οξυγόνο. Θέλουμε να ζήσουμε.

Υ.Γ Η πόρτα είναι κλειδωμένη 2 φορές. Τα λουλούδια θέλουν πότισμα, έχουν μαραθεί και το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κομμένο, χρειάζεται επανασύνδεση. Αν χτυπήσει το τηλέφωνο καλύτερα μην το σηκώσεις. Οι λογαριασμοί βρίσκονται στο πρώτο τραπέζι δεξιά πίσω από την πόρτα.

Καλή επιτυχία και καλές δουλειές.