Με την αθρόα προσέλευση μεγάλου αριθμού προσκυνητών πραγματοποιήθηκε ο λαμπρός εορτασμός του ανακαινισμένου καθεδρικού ιερού ναού της Αγίας Παρασκευής Κω.
Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ ο οποίος τέλεσε και την Θεία λειτουργία πλαισιωμένος από τον γενικό Αρχιερατικό και Ιερατικό Προϊστάμενο του ΙΝ Πρωτοπρεσβύτερο π. Ιωάννη, τους Αρχιμανδρίτες π. Νεκτάριο και π. Ιωακείμ (ο οποίος κήρυξε και τον Θείο λόγο) και τους ιερείς: π. Αναστάσιο Γιώτη, π. Κωνσταντίνο Καματερό, π. Αναστάσιο Τσουκνιά, π. Βαγιανό-Ιωάννη Κώστογλου και π. Περικλή Πουλέντση.
Τους ύμνους απέδωσαν στον δεξιό χορό: ο καθηγητής Πρωτοψάλτης Γιώργος Σακέλλης, ο Πρωτοψάλτης του ΙΝ Ηλίας Καματερός και οι Μιχάλης Ανδρέου, Νίκος Παπαθωμάς και Βασίλης Παπαδόπουλος.
Και στον αριστερό χορό οι: Δημήτρης Διακονικολής, Δημήτρης Τανάγρας, Αλέξης Τσιούπλης, Γιώργος Σανιδάς, Μιχάλης Γκινής, Γιάννης Βαμβακάς και Γιάννης Κιάρης.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων: ο συντοπίτης μας μέχρι πρότινος Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός (Πρόεδρος του Ελεγκτικού συνεδρίου και Δικαστής στο ΣτΕ) Ιωάννης Σαρμάς, ο πρ. Δήμαρχος και Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου Θεοδόσης Βαρκάς, ο Πρόεδρος Ασφενδιού Μιχάλης Γιωργαλλής, ο καθηγητής Γιώργος Πέρος, ο Πρόεδρος των Αποδήμων Κώων καθηγητής Νίκος Ιτσινές, το μέλος του ΔΙΙΚ και του Ιατρικού συλλόγου Γιώργος Τάλλαρος, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου παλαιών Πολεμιστών και απογόνων Ματθαίος Καζαμίας και μεγάλος αριθμός προσκυνητών.
Ο Σεβασμιώτατος με συγκίνηση αναφέρθηκε στην δοκιμασία από τις πυρκαγιές (ενώ μνημόνευσε τους πεσόντες πιλότους κατά την μεγάλη είσοδο), αναφέρθηκε με ευχαριστίες στην επαναφορά του λαμπρού εορτασμού του ιστορικού ιερού ναού της πόλης μας μετά την αποκατάστασή του από τον σεισμό και καλωσόρισε θερμά τον πρ. Πρωθυπουργό κ. Σαρμά (με ιδιαίτερη απλότητα προτίμησε αρχικά να σταθεί στα πίσω καθίσματα διακριτικά και ήρθε μπροστά έπειτα από παράκληση του Σεβασμιωτάτου).
Σύμφωνα με το ιστορικό του ιερού ναού την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι ενορίες στην πόλη της Κω ήταν διάσπαρτες και μικρές. Εδώ, στο λόφο της Άσπας, υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που ανήκε στην οικογένεια του π. Κωνσταντίνου. Γύρω γύρω ήταν περβόλια με μια ανεμοαντλία που σώζεται ακόμα λίγα μέτρα πιο πέρα. Η πρεσβυτέρα του π. Κωνσταντίνου στη μνήμη της κόρης της Αικατερίνης, χάρισε στην ιερά Μητρόπολη αυτό το εκκλησάκι με το κτήμα, μαζί με ένα πύργο στον πλατύ ποταμό για να μένει ο εκάστοτε Μητροπολίτης και ένα περιβόλι για να διατίθενται τα έσοδα από την εκμετάλλευσή του στους φτωχούς. Αυτά πωλήθηκαν την περίοδο της Ιταλοκρατίας με κανονικές διαδικασίες από τον Αρχιμανδρίτη Φιλήμονα. Ο νέος ναός άρχισε να κτίζεται με τη βοήθεια των Κώων της Αμερικής το 1932 και άντεξε το σεισμό του ’33. Ο κυρός Εμμανουήλ τον καθαγίασε το 1951.
Αγία Παρασκευή η Οσιοπαρθενομάρτυς και Αθληφόρος
Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον,
Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς κατοικίαν.
Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.
Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 – 160 μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.
Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στην Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού. Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα. Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.
Στα Τέμπη ένας ειδωλολάτρης άρχοντας την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε καρτερικά, για να τελειωθεί με δια αποκεφαλισμού θάνατο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τὸν ναόν σου πάνσεμνε, ὡς ἱατρεῖον ψυχικὸν εὑράμενοι, ἐν τούτῳ πάντες οἱ πιστοί, μεγαλοφώνως τιμῶμέν σε, Ὁσιομάρτυς Παρασκευὴ ἀοίδιμε.