Μετά τον κορονοϊό τι;

Μετά τον κορονοϊό τι;

Παρά το γεγονός ότι η Κως σε σχέση με τον καθημερινό καταιγισμό κρουσμάτων και θλιβερών έως «τρομακτικών» ειδήσεων από άλλα μέρη της Ελλάδας (και του κόσμου γενικότερα, μιας και η επικαιρότητα είναι πλέον παγκόσμια) βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, ωστόσο, ότι είμαστε στη φάση του «μη χειρότερα…»

Και αυτό το «μη χειρότερα» δεν έχει να κάνει μόνο με την εξέλιξη της πανδημίας και το αναμενόμενο τρίτο κύμα μετά τις γιορτές, ούτε για τα Ελληνοτουρκικά που όσο χειμωνιάζει οι προκλήσεις και η ένταση από τον Ερντογάν θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Αλλά, έχει να κάνει κυρίως με τις αναπόφευκτες επιπτώσεις στην οικονομία και την οικονομική μας επιβίωση ειδικότερα.

Ο υπουργός Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας δήλωσε χαρακτηριστικά ότι « Θα είναι μια δύσκολη χρονιά φέτος και ιδιαίτερα οι πρώτοι μήνες του 2021. Θα έχουμε βαθιά ύφεση και διόγκωση της ανεργίας».

Η εορταστική αγορά, σε τοπικό επίπεδο βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις ύφεσης, «ομίχλης» και «παγωνιάς». Παρότι, παραδόξως πως, μέχρι στιγμής στην Κω, κρύο δεν υπάρχει.

Δεν ξέρω αν η μοιρολατρία και το «δεν έχουμε άλλη επιλογή» αξίζουν σε μια Κω που είχε ανέκαθεν φυσικό πλούτο και πλεονεκτήματα.

Και δεν είναι μόνο η τουριστική αλυσίδα η οποία έχει περιέλθει σε αδράνεια έπειτα από μια «κουτσουρεμένη» και ιδιότυπη τουριστική περίοδο. Αλλά και χωρίς να είμαστε βέβαιοι, παρά το πλασάρισμα των εμβολίων, (την «δοκιμή» σε όσους αποφασίσουν να το κάνουν και την εν τέλει αποτελεσματικότητά τους) αν η τουριστική περίοδος του 2021 θα ξεκινήσει δυναμικά ώστε να αποτελέσει τη «σανίδα σωτηρίας» μας.

Ο μόνος τομέας που κινείται αναγκαστικά (και μακάρι να μην φτάσουμε στο έσχατο σημείο να περικοπεί κι αυτός) είναι η αγορά τροφίμων και οι τροφοδιανομές, δηλ. τα είδη πρώτης ανάγκης.

Από κει και έπειτα η αγορά έχει «στεγνώσει».

Και δεν μιλάμε μόνο για τα εμπορικά καταστήματα και το λιανεμπόριο που περίμεναν αυτή την εποχή να δουλέψουν για να βγάλουν τα «σπασμένα» της χρονιάς και τελικά αποφάσισαν να μην ανοίξουν ούτε αυτά *.

Είναι η εστίαση, η διασκέδαση-ψυχαγωγία, γάμοι, βαπτίσεις κλπ, πίσω από τα οποία είναι η αλυσίδα του εφοδιασμού, όπως και των εργαζομένων σε αυτούς τους τομείς με τις οικογένειές τους.

Δεν συζητάμε για ακτοπλοΐα, ταξιδιωτικά γραφεία, ξενοδοχεία δωδεκάμηνης λειτουργίας και την αντίστοιχη αλυσίδα των υπηρεσιών-συνεργατών-εργαζομένων πίσω από αυτά που βρίσκονται, επίσης, σε καθεστώς υπολειτουργίας ή αδράνειας.

Συμπερασματικά: Η μόνη διαφαινόμενη (ευχή και) ελπίδα για τη νέα χρονιά που έρχεται είναι η ομαλοποίηση της κατάστασης και η έναρξη του τουρισμού στην ώρα του.

Σε διαφορετική περίπτωση (εμείς λέμε ότι θα έπρεπε να είχε εξεταστεί ήδη αυτό το ενδεχόμενο από τους κατέχοντες θέσεις ευθύνης) θα υπάρξει αναγκαστική στροφή στον πρωτογενή τομέα. Πρώτα απ’ όλα για λόγους επιβίωσης, ή θα επιστρέψουμε στα «πέτρινα»  χρόνια της μαζικής μετανάστευσης.

*Η μέθοδος click away είτε ύστερα από συνεννόηση κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας, θέλει να «σπρώξει» όλα τα εμπορικά στη διαδικτυακή αγορά…Οι πολίτες που θέλουν να προχωρήσουν σε αγορές θα πρέπει να έχουν βρει από πριν μέσω Διαδικτύου τα προϊόντα που επιθυμούν να αγοράσουν και στη συνέχεια η παραλαβή θα γίνεται ύστερα από συνεννόηση με το κατάστημα, χωρίς οι πελάτες να μπαίνουν σε αυτό