Πρωί Δευτέρας 4 Νοεμβρίου 2019 δόθηκε οριστικό τέλος σε ένα ιστορικό βιομηχανικό συγκρότημα της Κω, την πάλαι ποτέ κραταιά ΑΒΙΚΩ, με την ισοπέδωση του τελευταίου κτιριακού τμήματος, του σκελετού κύριου συγκροτήματος.
Η Αγροτική ΒΙομηχανία ΚΩ που είχε φθάσει σε σημείο να επεξεργάζεται 400 τόνους τομάτας ημερησίως και να εξάγει (μαζί με άλλες ανάλογες μεταποιητικές επιχειρήσεις της «χρυσής εποχής») τοματοπολτό προς όλες σχεδόν τις ηπείρους του πλανήτη (οι ντόπιοι λένε χαρακτηριστικά ότι η … μισή Κως, ειδικά οι άνω των 40 ετών, πέρασαν από την Α.ΒΙ.ΚΩ ως εργαζόμενοι)!
Η υπερ-ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας στο νησί μας οδήγησε σε τεράστιο περιορισμό τη γεωργική παραγωγή και επέφερε αναπόφευκτα το μαρασμό της βιομηχανίας τομάτας οδηγώντας την Α.ΒΙ.ΚΩ στο κλείσιμο. Μετά από αρκετά χρόνια κατά τα οποία οι εγκαταστάσεις της νέας Α.ΒΙ.ΚΩ εκτιμήθηκαν ως σημαντικό βιομηχανικό μνημείο κι ενώ υποτίθεται ότι φθάσαμε κάποια στιγμή ένα βήμα πριν την επίσημη ανακύρυξη τους ως διατηρητέες επήλθε, με αφορμή την κρίση, το οριστικό τέλος με την πώληση της από την ΑΤΕ (που είχε τελευταία την ιδιοκτησία της) σε ιδιώτη επενδυτή προς δημιουργία τουριστικής μονάδας.
Στο σημερινό blogpost παραθέτω σύνολο φωτογραφιών μου, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων λήφθηκε στις 10 Μαρτίου 2016 και το υπόλοιπο στις 27 Μαΐου 2019. Η πορεία απο το ερειπωμένο κτιριακό συγκρότημα με την «καλλιτεχνική καρδιά» (μερικά εξαιρετικά δειγματα γκραφίτι) προς τη σκελετοποίηση πριν την οριστική εξαφάνιση …
Early Monday morning, November 4, 2019, a historic industrial complex in Kos, the once mighty AVIKO, was finally put to rest.
The Agricultural Industry of Kos (AVIKO in greek), which had reached the point of processing 400 tonnes of tomatoes a day and exporting (along with other «golden age» analogue processing companies) tomato paste to almost all continents of the planet (locals say typically … half of Kos, especially those over 40, passed away from ABIKO as employees)!
The over-development of the tourist industry on our island has led to a huge restriction on agricultural production and has inevitably led to the demise of the tomato industry leading ABIKO to close. After several years of installing the new ABIKO plant as an important industrial monument, and while we are supposed to have reached a point before their official proclamation as a preservation site, the final end to the sale came about by a private investor for the creation of a tourist unit by ATE (which last owned it).
