Ο Αρχιερατικός εσπερινός και η λιτάνευση της Εικόνας του Αγίου Θεολόγου στην Καρδάμαινα με ευλάβεια και πολλούς προσκυνητές

0
62


Στις 26 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μετάσταση του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου.

Με τη δέουσα ευλάβεια και κατάνυξη εψάλη απόψε ο Αρχιερατικός εσπερινός της εορτής στο φερώνυμο Ιερό παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Καρδάμαινα, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ ο οποίος κήρυξε και τον Θείο λόγο, πλαισιωμένου  από τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη π. Διονύσιο Παριάρο και τους Ιερείς π. Αντώνιο Κασιώτη και π. Ηλία Καμπάκη,

Τους ύμνους απέδωσε χορός Ιεροψαλτών υπό τον Σεβαστιανό Παναγιώτου, Ευάγγελος Παλούμπης,  Δαυίδ Καλλούδης, Ηλίας Δανάς και Πάρης Λαδικός.

Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο Αντιπεριφερειάρχης Γιάννης Κρητικός καθώς και πολλοί προσκυνητές.

Αμέσως μετά τον εσπερινό ακολούθησε λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αγίου Θεολόγου στους δρόμους της Καρδάμαινας .

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ’ αυτή. Αλλά μετά από μερικές ήμερες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν κενό. Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ότι και με την Παναγία μητέρα Του. Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την οποία ο ίδιος, να τί λέει σχετικά: «Ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει» (Α’ επιστολή Ιωάννου, ε’ 12). Εκείνος, δηλαδή, που είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.

Συγκλονιστικό ήταν το θαύμα της εμφάνισης του Αγίου πριν από έξι χρόνια (το 2014) σε έναν αλλοδαπό εργαζόμενο ο οποίος τον φώναξε με το όνομά του και στην συνέχεια του είπε ότι τον λένε Θεολόγο. Όταν ρώτησε να μάθει ποιος είναι ο Θεολόγος στην περιοχή, αφού δεν υπήρχε κανείς άλλος με αυτό το όνομα και αφού υπήρξε άλλο σημάδι με τον νεωκόρο και το ανοιχτό παράθυρο του ναού, τον αναγνώρισε όταν του έδειξαν την εικόνα του με τα ίδια ρούχα, όπως ακριβώς τον είδε.

Απολυτίκιον

Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε, ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος· ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Η θαυμαστή ιστορία ανεύρεσης του ιερού εξωκκλησίου του Αγίου Θεολόγου πίσω από τον Δίκαιο με εμφανίσεις του στην Καρδάμαινα

«Σύμφωνα με μαρτυρίες ο  Άγιος παρουσιαζόταν συχνά πυκνά στον κάμπο της Καρδάμαινας.

 Η Ασπασία Σοφιανού τον έβλεπε να υπερίπταται πάνω από τα σπαρτά, καθισμένος σ’ ένα θρόνο, ενώ άλλοι  έβλεπαν ένα μετέωρο καντηλάκι, που διέγραφε κύκλους και άφηνε οσμή από θυμίαμα.
Πολλές φορές, η Ασπασία δεν καταλάβαινε πώς βρισκόταν στο βουνό και πώς επέστρεφε κάτω. Μια φορά απ’ αυτές την καθοδηγούσε ένα όραμα και έδεσε σ’ ένα σημείο του βουνού ένα μαντήλι. Ήταν το μέρος που της υπέδειξε ο Άγιος, για να έρθουν οι χωριανοί και να σκάψουν. Αυτό έγινε μετά το 1920. Πήγαν δυο φορές, έσκαψαν και δεν βρήκαν τίποτα.  Μάλωναν στο γυρισμό το κοριτσάκι ότι τους κοροϊδεύει, αλλά αυτό επέμενε. Την τρίτη φορά βρήκαν την πόρτα μιας μικρής κατακόμβης.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που πήγαν την Τρίτη φορά και ανακαλύφθηκε η είσοδος της κατακόμβης, ήταν κάποιοι επίτροποι και κάποιοι άλλοι. Μεταξύ αυτών ήταν ο Γιώργης ο Στελέτος και ο Κώστας ο Πλαγγέτης. Η χαρά τους, αλλά και όλων των χωριανών για την ανακάλυψη αυτή ήταν ανείπωτη. Θεώρησαν ότι ήταν ευλογία για το χωριό τους, αυτό που έγινε. Η κοινότητα έφτιαξε μονοπάτι και η ενορία ανέδειξε την κατακόμβη. Κάποια στιγμή όμως μπήκαν στη μέση Ασφενδιανοί και Πυλιώτες και διεκδικούσαν το μοναστήρι. Ξεσηκώθηκαν τότε οι Καρδαμιώτες και κόντεψε να γίνει μεγάλος καυγάς. Πρωτοστάτησε ο Μανώλης ο Βρόντας και τους είπε:
« Αφού ο Άγιος παρουσιάστηκε στην Καρδάμαινα,δικό μας είναι το μοναστήρι.» και έτσι παραχωρήθηκε στην Καρδάμαινα.
Η παράδοση, έτσι όπως διασώθηκε, λέει ότι το εκκλησάκι είναι έργο ενός Κώου μοναχού, του Αρσένιου Σκηνούρη, που έζησε περί τον 11ο μ. Χ αιώνα.

Να αναφέρουμε ότι μέσα στο εκκλησάκι υπάρχουν αρκετές αγιογραφίες, που δύσκολα όμως διακρίνεις τα πρόσωπα των Αγίων που απεικονίζουν, εκτός από την παράσταση της Παναγίας και του αγίου Ιωάννη.

Οι εκκλησίες της Καρδάμαινας του π. Ιωάννη Περαντωνάκη»

 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ