Περί όνου σκιάς… Πότε και πως θα τελειώσει η πανδημία, λένε οι ειδικοί;

Περί όνου σκιάς… Πότε και πως θα τελειώσει η πανδημία, λένε οι ειδικοί;

«Άντε να τελειώσει όλο αυτό που περνάμε» ευχόμαστε όλοι πλέον σε κάθε ευκαιρία και περίσταση (από ονομαστικές εορτές μέχρι κοινωνικές εκδηλώσεις) και θα ευχόμαστε  ακόμα περισσότερο μέσα στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων η οποία -όπως όλα δείχνουν- μόνο εορταστική (με την έννοια που είχαμε συνηθίσει) δεν θα είναι.

Διαβάσαμε όμως τι λένε για το «πως και πότε θα είναι το τέλος της πανδημίας», Ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ Δρ. Θεοκλής Ζαούτης και ο αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας–Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δρ. Δημήτρης Παρασκευής με κοινό τους άρθρο στον τύπο και κάπου… απογοητευτήκαμε.

«Η πανδημία θα τελειώσει όταν ο κορωνοϊός γίνει ενδημικός, όταν δηλαδή παραμείνει μαζί μας για πάντα» που ουσιαστικά σημαίνει ότι ο ιός (με τις διάφορες μεταλλάξεις του) είναι δεδομένο ότι ήρθε για να μείνει για πάντα μαζί μας και όπου βρίσκει έδαφος θα προχωρά στο καταστροφικό έργο του.

Πέρα από το εμβόλιο έκαναν καθόλου «προπαγάνδα» για το πως μπορούμε να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό και τις άμυνες του οργανισμού μας με την υγιεινή διατροφή; (Ιπποκράτης: φάρμακό σου η τροφή σου) και το φυσικό τρόπο ζωής. Αντ’ αυτού τα μέτρα τους είναι: «Παίρνουμε τη ζωή μας πίσω…» λέει ( ποτά, διασκέδαση, ξενύχτια πακέτο με το… εμβόλιο).

Το μόνο που φαίνεται ότι θα τελειώσει κάποια στιγμή (όταν αλλάξει η ατζέντα της θεματολογίας -όπως έγινε το 15νθήμερο με τις φωτιές στην Εύβοια και σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, τον Αύγουστο), μάλλον είναι ο ντόρος γύρω από την περιώνυμη «διαχείριση» της πανδημίας (αντικρουόμενες απόψεις «ειδικών», αντιφατικά και αστεία έως γελοία μέτρα, πρωτοφανής κερδοσκοπική εκμετάλλευση μιας ολόκληρης «αλυσίδας» πίσω απ’ όλο αυτό το εμπόριο του φόβου και του τρόμου: μάσκες, αντισηπτικά, self- rapid- μοριακά τεστ εμβόλια και δεν συμμαζεύεται… Αν προσμετρηθεί μάλιστα σ’αυτά και η «μαύρη αγορά» της παραπάνω κατάστασης: πλαστά πιστοποιητικά, μαϊμού εμβολιασμοί, μίζες, «λαδώματα» και διάφορα άλλα «απίστευτα κι όμως ελληνικά» φαινόμενα που συμβαίνουν, τότε καταλαβαίνετε ότι εξυπηρετεί πολλούς η διατήρηση αυτής της κατάστασης, ιδίως τον χειμώνα που δεν έχει τουρίστες…)

Πότε θα άρουμε τους έκτακτους περιορισμούς και ποια μακροχρόνια μέτρα προστασίας θα πρέπει, ενδεχομένως, να διατηρήσουμε στην «ενδημικότητα»;

Οι ειδικοί απαντούν ότι «η Ελλάδα –όπως και κάθε άλλη χώρα– θα συνεχίσει να έχει χιλιάδες κρούσματα κορονοϊού κάθε χρόνο, λόγω κάμψης της ανοσίας αλλά και της εμφάνισης μεταλλαγμένων στελεχών του ιού. Παρόμοια ο ιός της γρίπης, που αποτελεί ενδημικό νόσημα, προκαλεί χιλιάδες μολύνσεις κάθε χρόνο».

Φαντάζεστε να ανακοινώνανε μαζί με τα κρούσματα κορονοϊού και τα κρούσματα γρίπης καθημερινά: Πχ 6.856 κρούσματα κορονοϊού σήμερα και 5.785 ή  8.343 κρούσματα γρίπης όταν αρχίσουν τα κρύα και η έξαρση των ιώσεων και μαζί με αυτά τις εισαγωγές στα νοσοκομεία ή και τους θανάτους από τις επιπλοκές της γρίπης (όσα δεν τα βαφτίζουν κορονοϊό κι αυτά, αφού τους βολεύει να «φουσκώνουν» τους αριθμούς).

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν γινόταν ένας τέτοιος «ντόρος» τότε και τα εμβόλια γρίπης που τώρα κάνει μόνο μια μερίδα ηλικιωμένων και ευπαθών ομάδων… θα είχανε «ξεπουλήσει».

«Ο κίνδυνος της COVID-19 πιθανόν δεν θα εξαλειφθεί ποτέ και γι’ αυτό πρέπει να ορίσουμε ένα επίπεδο κινδύνου το οποίο μπορούμε να διαχειριστούμε στο μέλλον», σύμφωνα με τον Πρόεδρο του ΕΟΔΥ και τον συνάδελφό του Καθηγητή επιδημιολογίας και προληπτικής ιατρικής.

«Ακόμη και όταν ο κορονοϊός γίνει ενδημικός, πολλοί άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να νοσούν, αρκετοί από αυτούς θα νοσηλεύονται και κάποιοι θα πεθαίνουν από COVID-19. Γι’ αυτό και πρέπει εγκαίρως να αποφασίσουμε μια μακροπρόθεσμα βιώσιμη στρατηγική και να επικεντρωθούμε σε πολιτικές που στοχεύουν στα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο από την COVID-19».

Αντί η συζήτηση να επικεντρώνεται μόνο στα ποσοστά εμβολιασμού στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τα υπόλοιπα ανεπτυγμένα κράτη (που παρά το υψηλό ποσοστό εμβολιασμού τα κρούσματα αυξάνονται απίστευτα το τελευταίο διάστημα) γιατί αποκρύπτουν σαν τις… στρουθοκάμηλους ότι πολλές κυρίως υπανάπτυκτες χώρες έχουν μονοψήφια ποσοστά εμβολιασμού.

Γιατί άραγε δεν μας λένε το ποσοστό εμβολιασμού στις δομές προσφύγων και μεταναστών; Έτσι,  περιμένουν να τελειώσει η πανδημία και οι μεταλλάξεις του ιού;

Βλέπε: Μήπως πρακτικά είναι «ανεμβολίαστος» όλος ο πλανήτης;

«Δεν μιλάμε απλώς για ανηθικότητα, είναι επίσης και ζήτημα βλακείας», λέει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και εξηγεί: Αν ο ιός εξαπλωθεί σε περιοχές με χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος να αναπτυχθούν μεταλλάξεις,για τις οποίες τα εμβόλια δεν θα βοηθήσουν πλέον.

 «Όλες οι προσπάθειες εμβολιασμού στις ανεπτυγμένες χώρες θα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων», λέει ο επικεφαλής του ΠΟΥ.

Αλλά ακόμη κι αν δοθούν τώρα εμβόλια στις φτωχές χώρες, τα προβλήματα δεν θα εκλείψουν, καθώς στις πλουσιότερες  χώρες η αποτελεσματικότητα των εμβολίων έχει αρχίσει να μειώνεται έξι μήνες μετά τον δεύτερο εμβολιασμό και ακόμα με 100% ποσοστό εμβολιασμού σε μια χώρα το πρόβλημα δεν λύνεται…

Άρα, όλος αυτός ο διχασμός και ο διαχωρισμός των πολιτών από την όλη διαχείριση της κυβέρνησης είναι… περί όνου σκιάς*

*Περί όνου σκιάς: είναι μια φράση που πρωτοείδε το φως στα Άβδηρα και λέγεται μέχρι τις μέρες μας, υποδηλώνοντας την αντισυμβατική συμπεριφορά του εντολέα προκειμένου να επωφεληθεί ακόμα περισσότερο σε περιπτώσεις ιδίως άτυπων ενοχικών συναλλαγών για να ερμηνευθεί τελικά ως έκφραση της προπέτειας και του μεγέθους της ανοησίας. Επίσης η φράση υποδηλώνει την εντατική και ιδιαίτερη ενασχόληση με ένα θέμα το οποίο είναι ασήμαντο.

Η προέλευσή της

Κάποιος επώνυμος Αβδηρίτης ενοικίασε έναν όνο για να μεταφέρει αυτόν και τις αποσκευές του σε άλλη πόλη. Περπατώντας σε ένα άνυδρο και άδενδρο τοπίο θέλησε το μεσημέρι να ξεκουραστεί και κάθισε στη σκιά του ζώου. Ο αγωγιάτης τότε του ζήτησε επιπλέον αμοιβή για την παρασχεθείσα από τον όνο ευεργετική σκιά την οποία όμως αρνήθηκε ο ενοικιαστής. Η διαφορά οδηγήθηκε στα δικαστήρια και μετά από αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις έφθασε ως τη Βουλή των τετρακοσίων. Εν τω μεταξύ η πόλη είχε αναστατωθεί και σχεδόν παραλύσει λόγω του ότι οι πολίτες είχαν διαιρεθεί σε δυο στρατόπεδα, τους «Σκιερούς», δηλαδή των οπαδών της σκιάς του όνου ως αυθύπαρκτου και αυτοτελούς πράγματος και τους «ονικούς» δηλαδή εκείνων της έννοιας του όνου ως συνολικού και ενιαίου αντικειμένου στη συναλλαγή. Λέγεται όμως προτού λήξει η δίκη, την λύση έδωσαν κάποιοι άγνωστοι, που εξόντωσαν τον ατυχή όνο και έτσι μη υπάρχοντος του πειστηρίου η υπόθεση ετέθη στο αρχείο.