Το μοντέλο τουριστικοποίησης των Καρτέλ TUI & το 2024, οδηγεί σε ολοσχερή καταστροφή (Διακρίνεται πια και δια γυμνού οφθαλμού!) του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

(Διακρίνεται πια και δια γυμνού οφθαλμού!)

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.

1) ΑΝΤΙ ΑΛΛΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

Ασταμάτητα προς τα Τέμπη και το 2024, οδεύει η οικονομία μας, με την τουριστική ελεφαντίαση, του μοντέλου τύπου TUI, που αυτοκαταστροφικά διακονούμε.

Κι αντί άλλης εισαγωγής στο θέμα, αναφέρουμε τα ακόλουθα:

Ενώ το σκάνδαλο της μεγάλης διαφθοράς στην πολεοδομία της Ρόδου, με την αρχική εμπλοκή 7 τοπικών παραγόντων, έδειξε, μόνο, την κορυφή του παγόβουνου των σκανδάλων π’ επικρατούν σε τουρισμό και Τ.Α., πανελληνίως, αφήνοντας έκπληκτη ως & τη Διεθνή Κοινή Γνώμη, εμείς, οι πολίτες της χώρας, υπομειδιάζαμε, γιατί ηταν ένα απ’ τα κοινά μας μυστικά! Και ενώ η εξέλιξη της ανάκρισης, της ποινικής υπόθεσης στη Ρόδο, προχωρούσε με τη διαπίστωση πως η περιουσία των εμπλεκομένων, δεν ήταν δικαιολογημένη, με βάση εισοδήματά τους, αύξανε κι η εμπλοκή των αρμόδιων, στα 38 άτομα. Κι η αρρώστια αυτή, της Διοίκησης, της τουριστικής υπερεπέκτασης και της τουριστικοποίησης, έδειχνε πως «κάτι σάπιο υπάρχει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας», που χρειάζεται βαθιά κάθαρση! Η Καθημερινή της Κυριακής ωστόσο,30/3/2025 σε Κύριο Άρθρο της, με τίτλο: <<Συμφωνία για τη δόμηση>>, λέει διάφορα για την ηθική συγκάλυψη του θέματος & για την «ανακάλυψη του τροχού», ξανά (ή «με τη μπάλα στην εξέδρα», επί τω λαϊκότερω). Γίνεται καθαρό, με το άρθρο πως: ήθελε να εξωραΐσει το έγκλημα της Ρόδου, οπως & κάθε άλλο έγκλημα στον τουρισμό! Και οι προτάσεις της για διάλογο, είχαν για περιεχόμενο την: «περί όνου σκιά», στο όνομα: «προστασίας της ανάπτυξης τουρισμου, χωρίς να αλλοιωθεί το τοπίο των νησιών», όπως έγραφε το ίδιο αυτό άρθρο! Δεν μας είπε όμως κάτι, για την απαιτούμενη κάθαρση ή και για το: «έγκλημα & τιμωρία! Ούτε ακόμα είπε κάτι, για το πρόβλημα της εγκληματικής διαχείρισης του τουριστικού μας προϊόντος, απ’ το σκάνδαλο των Καρτέλ της TUI, που είναι ορατό, πια, ακόμα και δια γυμνού οφθαλμού! Και όπου, το συγκρότημα της Καθημερινής, προβάλλει -μονοδιάστατα- τα Success Storiy του ελληνικού τουρισμού! Αξίζει να δούμε, όμως & το οικονομικό βάρος το οποίο αντιπροσωπεύει η απερίσκεπτη διαχείριση του μοντέλου των Καρτέλ TUI που ασκούμε, πριν να την σκιάσει η Νερώνεια λαίλαπα του αχαλίνωτου Τραμπισμού που μας συνεπαίρνει, ήδη. Έτσι, με στοιχεία της Τ.τ.Ε, της τουριστικής κίνησης του 2024, αναδεικνύονται ως άνθρακες οι θησαυροί τουριστικού μοντέλου και για το οποίο ανοήτως, θριαμβολογούμε. Γιατί, παρά τα νέα ρεκόρ, όλων των εποχών, σε Αφίξεις και τουριστικά Έσοδα, φαίνεται πως, πορευόμαστε σε μια οικονομική καταβαράθρωση, η οποία είναι μεγαλύτερη από εκείνη του 2009 και με δείκτες, που οδηγούν σε εθνική αποσύνθεση. Μέσω εισαγωγής μας στον αθέμιτο ανταγωνισμό, που μας επέβαλε -μαζί με τα Μνημόνια- η γερμανική TUI, στη λειτουργία της τουριστικής μας αγοράς. Με εφαρμογή των εναρμονισμένων πρακτικών που αποσκοπούν σε χρόνιο πλεόνασμα των προσφερόμενων κλινών, 5άστερων ξενοδοχείων. Ένα πλεόνασμα το οποίο υπερβαίνει την αυξημένη ζήτηση, ακόμα και της υψηλής περιόδου του τουρισμού, του Ιουλίου & Αυγούστου, όταν, οι πληρότητες των 5άστερων, κατά μ.ό , δεν ξεπέρασαν το 75%, συντρίβοντας τις τιμές και διαχέοντας τις ζημιογόνες τους αποδόσεις σε κάθε κατηγορία καταλυμάτων. Με υποκλιμάκωση των τιμών που επικρατούν στα 5άστερα. Όπου, η επιβολή του φτηνοτουρισμού μας παρασέρνει, ασταμάτητα, προς τα Τέμπη, με την ατμάμαξα του συρμού των Καρτέλ της TUI, για την οικονομική & παραγωγική μας συντριβή. Αλλά και υπέρ της επίτευξης πλεονασμάτων στο Εμπορικό Ισοζύγιο Γερμανίας. Με ελλειμματική και πλειοψηφικά εξαρτημένη, απ’ τις εισαγωγές συντελεστών παραγωγής, αλλά & μονοθεματική τη λειτουργία του παραγωγικού μας μοντέλου. Μοντέλου που μας αποστερεί από μια ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη κι από γόνιμες συμπράξεις με άλλους κλάδους και τομείς παραγωγής. Σ’ένα καθεστώς χρεοκοπίας & διεφθαρμένης αγοράς τουρισμού. Με υπερβολικό αριθμό εποχιακών εργαζομένων, πολύ χαμηλής παραγωγικότητας και αμοιβών εργασίας, τ’ οποίο, με τις ανάπηρες παραγωγικές διαδικασίες και εναρμονισμένες πρακτικές που ασκεί, τα τελευταία 15 χρόνια, παρέχει λαμπρό πεδίο δράσης στα Καρτέλ TUI. Με μέθοδο όπου, η συστηματικά αυξανόμενη προσφορά κλινών στον τουρισμό, να προηγείται πάντα, πάνω και από την αυξημένη τουριστική κίνηση των Αφίξεων. Ώστε, ο ανταγωνισμός, να συντρίβει τις τιμές των τουριστικών πακέτων, αφαιμάζοντάς μας εξοντωτικά, από την έναρξη των Μνημονίων και μέχρι σήμερα!

2) ΠΡΏΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΑΠΟΤΊΜΗΣΗ ΤΖΙΡΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΟΥ 2024:

Για την οικονομική αξιολόγηση των οριστικών στοιχείων της τουριστικής κίνησης του 2024 -σύμφωνα και με σχετική ανακοίνωση της Τ.τ.Ε.- μπορούμε να εκτιμήσουμε τα ακόλουθα:

Παρά τα: 36 εκατομμύρια σε τουριστικές Αφίξεις ή & τα: 40,7 εκατομμύρια μαζί με την κρουαζιέρα (με αύξησή τους κατά 9,8%, έναντι του 2023) και παρά, επίσης, τα 21,6 δισ. €, στα Τουριστικά μας Έσοδα (με μειωμένη αύξησή τους σ’ ονομαστικές τιμές εσόδων, κατά 5,4% (και με υστέρησή τους συγκριτικά με τις αυξήσεις, σε Αφίξεις και χωρίς στάθμιση απωλειών, από τον πληθωρισμό και το αυξημένο κόστος λειτουργίας, από αύξηση στο δυναμικό, στην κοστοβόρα -κατασκευαστικά και λειτουργικά- κατηγορία των 5άστερων Hotels), είχαμε αρνητικές τις οικονομικές μας αποδόσεις και ένταση στη νέα πορεία σύγκρουσής μας με το παγόβουνο της επερχόμενης χρεοκοπίας μας! Και τα τουριστικά Έσοδα, να μην ξεπερνούν, σε ποσοστό,, το: 9,08% του Α.Ε.Π. του 2024 (έναντι 9,15% του ΑΕΠ του 2023. Παρά τη διόγκωση του τουριστικού κλάδου στο παραγωγικό μοντέλο & τη διευρυμένη συμβολή του στο έλλειμμα του Εμπορικού μας Ισοζυγίου, που ξεπέρασε ήδη το 14% του Α.Ε.Π., φτάνοντας ως τα δραματικά επίπεδα του 2009! Καθώς τ’ ανεπαρκή Έσοδα του τουρισμού συμβάλλουν στο εμπορικό έλλειμμα, κι οι εισαγόμενοι συντελεστές τουριστικών μας επενδύσεων, υλοποιούν στην πλειονότητα (70%), του προϋπολογισμού τους, από εισαγωγές, όπως κατέγραψε και στις δημοσιεύσεις του, ο Ι.Ο.Β.Ε. (Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχσνικών Ερευνών), την τελευταία δεκαετία, τουλάχιστον. Και με το έλλειμμα προσωπικού λειτουργίας ξενοδοχείων να φτάνει μέχρι & το 1/4 των οργανικών θέσεών τους, απ’ τη συνεχή απουσία των 55.000 θέσεων, όλη την περίοδο του 2024. Ένα έλλειμμα δηλαδή, που συνιστά πρόβλεψη, μη εξορθολογισμού τουριστικής λειτουργίας, με την τήρηση Ανθρώπινων συνθηκών εργασίας. Με συνθήκες που, αντί να αναβαθμίζουν ποιοτικά το προϊόν, τις τιμές των πακέτων & αποδοχές των εργαζομένων, συντελούν σε ανεπαρκείς μισθούς, στη διόγκωση παρασιτικής δραστηριότητας και στη διεύρυνση της εποχιακής μας απασχόλησης στον κλάδο και με παγκόσμια διάκριση για τη στενή τουριστική μας περίοδο. Ένα καθεστώς εργασίας, δηλαδή, που επιβαρύνει κσι το δημογραφικό μας πρόβλημα αφού δεν συνάδει με πολιτικές που θα στήριζαν την οικογένεια. Καθόλου τυχαία, μάλιστα, όταν, το Δημογραφικό πρόβλημα, σημείωνε τη μεγάλη του αρνητική καμπή, στην περίοδο Μνημονίων & Success Storiy της τουριστικής υπερανάπτυξης. Με το Δημογραφικό να αποτελεί και μια αυτοτελή επιβάρυνση, διψήφιου ποσοστού του Α.Ε.Π., στην εθνική οικονομία, μειώνοντας & το κατά κεφαλή ΑΕΠ! Σύμφωνα δε με έρευνα ΞΕΕ (Ξενοδοχειακού Επιμελητήριου Ελλάδας), ο Τζίρος ξενοδοχείων, το 2024, έφτασε στα: 11,5 δισ.€. Με αύξησή του κατά: 9,9%. Μα μόλις με: 8,8%, αύξηση Τζίρου στο υπεραυξημένο δυναμικό των -πολυτελών και κοστοβόρων, στην κατασκευή & λειτουργία τους- 5άστερων & 4άστερων ξενοδοχείων μας. Όπως δείχνουν τα στοιχεία που δημοσίευσε κι ο Ηλίας Μπέλλος, στην Καθημερινή, 30/3/2025. Κι η δε Μ.Τ.Δ. (Μέση Τουριστική Δαπάνη) -παρ’ όλο που ήταν ήδη χαμηλή, κινούμενη κάτω κι απ’.το μισό εφάμιλλών τουριστικών χωρών- συνέχισε την πτωτική της τροχιά, κάτω κι απ’ τις ονομαστικές τιμές πώλησης παρελθόντων ετών. Με μείωσή της από: (- 5%) έως (-8%) & χωρίς συνυπολογισμό του πληθωρισμού και έντονη την εποχιακότητα που μας χαρακτηρίζει σε παγκόσμια κλίμακα. Ιδίως όταν το 94% του δυναμικού φιλοξενίας μας δραστηριοποιείται στη θεματική ενότητα του: «Ήλιος & Θάλασσα»! Και οι αποδόσεις να γίνονται αρνητικότερες, με τη στάθμιση της κοστοβόρας -κατασκευαστικά και λειτουργικά- κατηγορίας των 5άστερων, η οποία αύξησε -από το 2019, έως το 2024- τη συμμετοχή της στο δυναμικό κλινών της χώρας, απ’ το: 21%, στο: 26%! Και παρ’ ότι, τα 5άστερα, ανέβασαν την ποιότητα του τουρισμού -έχοντας αυξήσει και την κοστοβόρο λειτουργία τους, δεν είχαν το αντίκρυσμά τους με πρόσθετα Έσοδα. Αντίθετα, αύξησαν και τις διαχειριστικές τους ζημιές, από πτώση τιμών στα τουριστικα πακέτα. Εξ άλλου, είναι γνωστό πως, η αυξημένη προσφορά κλινών, σε 5άστερα, ρίχνει τις τιμές στο σύνολό των καταλυμάτων, αν συνοδεύεται & με στροφή του ρεύματος σε τουρίστες χαμηλού εισοδήματος. Όπως διαπιστώθηκε, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, παρά τα συνεχή SuccessStory! Κάτι π’ υποδηλώνεται, επίσης και απ’ τη μείωση, στη μέση διάρκεια των διανυχτερεύσεων, που έπεσε κάτω κι απ’ τις 7 μέρες. Με την προτίμηση των τουριστών να εκδηλώνεται στα 3άστερα και όχι στα 5άστερα, που πλεονάζουν με τις χαμηλές τους πληρότητες ως και στην υψηλή τουριστική περίοδο. Με τις πληρότητες, στα 5άστερα, την ίδια περίοδο, να είναι μικρότερες κατά 25% των πληροτήτων στα 3άστερα. Και με τις τιμές, στα 5άστερα, να γίνονται ο Οδηγός τιμών για όλα τα καταλύματα κάθε κατηγορίας, με υποκλιμάκωση των τιμών σε αυτά. Εξ αιτίας υπεραύξησης των κλινών, που υπονόμευσαν & την τουριστική μας ανταγωνιστικότητα, αλλά και την εθνική μας οικονομία. Κι αυτή η υπεραύξηση των 5άστερων Hotels, απεικονίζεται απ’ τον Ηλία Μπέλλο, στην Καθημερινή, 2ας/3ου/2025, με τη χαρτογράφηση του ξενοδοχειακού δυναμικού που εκδιπλώνεται εκεί. Και όπου, τα 5άστερα, να έχουν αυξήσει τις κλίνες τους, απ’ το 2019 έως σήμερα, κατά 29%, έναντι 8%, για το σύνολο των κλινών χώρας και παρά τη μεσολάβηση της πανδημίας που έφερε σε υποχώρηση, κατά (-7%) το δυναμικό κλινών της Ε.Ε.. Συνέβησαν αυτά, χάρη σε ημιπαράνομη και προκλητική -με πρόφαση την πανδημία του Covid-19- αναστολή καταβολής ΦΠΑ (24%) των τουριστικών μας Επενδύσεων, από Ιούνιο 2020, ως το 2027 -από εγκύκλιο της γερμανόπνευστης Δ/σης ΑΑΔΕ, με κωδικό: ΠΟΛ Α 1150//20/6ου/2020. Μια εγκύκλιο, που πήρε τη σκυτάλη της μόχλευσης των τουριστικών υπερεπενδύσεων, απ’ τη γερμανική TUI, Συμβάλλοντας, έτσι, στην ολική απορρόφηση των λιψών Αποταμιεύσεων και στην αποστράγγιση των επιχορηγήσεων του αναπτυξιακού Νόμου, που λειτούργησε μόνο υπέρ Τουρισμού, Εστίασης και Α.Π.Ε.. Και με αποστέρησή τους, από τους υπόλοιπους των 13, επενδυτικούς πυλώνες του. Και με έκρηξη των τουριστικών επενδύσεων, στα 5άστερα &:με την εκτίναξη των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Αλλά & με ολοσχερή τη βιομηχανική μας αποεπένδυση κι αποανάπτυξη! Το δε χαμηλό επίπεδο τιμών του τουριστικού μας προϊόντος, το μαρτυρούν, εξάλλου και τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, τα οποία αναρτώνται και στο διαδίκτυο, με βάση στοιχεία απ’ την Παγκόσμια Τράπεζα. Από την απλή και μόνο θεώρηση των πινάκων αυτών -με τις Αφίξεις τουριστών, απ’ τη μια και τα Έσοδα τουρισμού, απ’ την άλλη- γίνεται φάνερος και ο βαθμός ληστρικής λεηλασίας που συντελείται σε βάρος μας, από τις εναρμονισμένες πρακτικές των Καρτέλ της TUI, που έφεραν τις αρνητικές εξελίξεις στις τιμές. Με μόχλευση τουριστικών υπερεπενδύσεων να υλοποιείται, συγχρόνως και με την αποεπένδυση των Μνημονίων. Ώστε, στον πίνακα των τουριστικών Αφίξεων του 2024, να φτάνουμε στην 9η θέση, με 36 εκατομμύρια στις Αφίξεις τουριστών, παγκοσμίως. Μα στον πίνακα των τουριστικών Εσόδων του 2024, καταπέσαμε στη 20η θέση, με 23,5 δισ. $. Ενώ, την 9η θέση του πίνακα τουριστικών Εσόδων, να την κατέχει η Αυστραλία, με πάνω από 51 δισ.$, Έσοδά της! Με υπερδιπλάσια Έσοδα, δηλαδή, απ’ αυτά του ελληνικού τουρισμού! Είναι γεγονότα που μας προϊδεάζουν για τη μεγάλη οικονομική ζημία που σημειώσαμε το 2024. Με τους ξενοδόχους, να επιχειρούν να ρεφάρουν τις ζημιές χρήσης, μέσα από διαφοροποίηση των προσφερόμενων τιμών τους, για τον εσωτερικό τουρισμό…

Ιδού κι ο σύνδεσμος με τις διεθνείς τουριστικές Αφίξεις:

Και Ιδού ο σύνδεσμος με τη διεθνή κατάταξη στα τουριστικά Έσοδα:

Τέτοιες «επιτεύξεις» στο τουρισμό σημειώθηκαν σε περίοδο όπου, το μοντέλο, των Success Story και των Καρτέλ TUI, που διακονούμε, κατέστησε μονοθεματικό και το παραγωγικό μας μοντέλο, ενώ συνθέτει & τον όρο «Τουριστικοποίηση», που περιγράφει την Τουριστική Μονοκαλλιέργεια, στην οποία, ανεπαισθήτως διολισθύσαμε! Και η στρέβλωση της παραγωγής και οικονομίας, που σημειώσαμε συνεπάγεται και πλήρη διάλυση του οικονομικού μας ιστού, η οποία μας οδήγησε σε μια αδύναμη και απολύτως εξαρτημένη -από τις εισαγωγές- παραγωγική διαδικασία.Με ερήμωση κι ερημοποίηση υπαίθρου, με μη ικανοποιητικές αποδοχές για τους εποχιακά εργαζόμενους στον τουρισμό, που εξωθούνται στη μετανάστευση και με διευρυνόμενο το έλλειμμα στο εργατικό μας δυναμικό, σε πάρα πολλές δραστηριότητες. Και ραγδαία και μη αναστρέψιμη, τη δημογραφική μας συρρίκνωσή! Ιδίως μάλιστα αν, το δυναμικό φιλοξενίας της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και του δυναμικού κλινών των βραχυχρόνιων μισθώσεων, ξεπερνά ήδη τις 2.000.000 κλίνες!

Μια έκρηξη των βραχυχρόνιων μισθώσεων, που, σε συνδυασμό με τη μείωση της ιδιοκατοίκησης, στην περίοδο των Μνημονίων, διόγκωσε και το πρόβλημα στέγης στον πληθυσμό, ενώ αύξησε και την ακρίβεια στην αγορά, με το παραγωγικό και αγροδιατροφικό έλλειμμα & με την εποχιακή έξαρση της ζήτησης, λόγω του μονοθεματικού τουριστικού μας μοντέλου, «Ήλιος & Θάλασσα».

Αλλά, με θεωρητική την πληρότητα, του 100% -π.χ.- στο δυναμικό των 2.000.000 κλινών μας, θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε το σύνολο των 36 εκατομμ. τουριστών του 2024, μέσα στις 100 πρώτες μέρες του έτους! Είναι μια επιβλαβής δυνατότητα κι ευελιξία, που συντηρούμε και την ενισχύουμε, η οποία επιτρέπει τη λειτουργία της τόσο στενής τουριστικής μας δραστηριότητας, η οποία κατατρώγει αποδόσεις & τη βιωσιμότητα του κλάδου, παρά τα -κατ’ έτος- Success Storiy του ελληνικού τουρισμού, αποκαλύπτοντας και την αιτία της χαμηλής ανταγωνιστικότητάς μας, ενώ εξηγεί και την υπερχρέωση του κλάδου, που είναι απόρροια της μακροχρόνιας ζημιογόνας του λειτουργίας.

3_Η_ΜΑΧΗ_ΤΩΝ_ΑΡΙΘΜΟΔΕΊΚΤΩΝ_ΤΟΥΡΙΣΜΟΎ

Και οι αριθμοδείκτες των τελευταίων ετών, για τη ΜΤΔ. (Μέση Τουριστική Δαπάνη), στη χώρα μας, έχουν πάρει την κατρακύλα. Με τη ΜΤΔ, το 2021, να ήταν στα: 649€. Το 2022, ήταν: 641€. Το 2023 ήταν: 625€. Και το 2024, έπεσε στα 599€.( Ή στα 573€, με συνυπολογισμό της κρουαζιέρας).

Μεγάλες ήταν οι υστερήσεις μας, στις τιμές του τουριστικού προϊόντος & τη ΜΤΔ, π’ αφορούσαν την Ισπανία,, όπου, το 2024, ανήλθε σε 1.362€/τ. Εξ ίσου μεγάλες ήταν οι διαφορές μας και με τις άλλες, εφάμιλλες, τουριστικά, χώρες, όπως της Πορτογαλίας, της οποίας, η ΜΤΔ, ήταν το 2024, 1.333€. Ανάλογου ύψους ήταν και η ΜΤΔ/τ. στις χώρες, όπως, της Ιταλίας, της Κύπρου ή και της Κροατίας, που υπάρχουν τα συγκριτικά στοιχεία. Ακόμα και η Τουρκία, είχε, το 2024, 61 εκατομμ. τουρίστες κι εισέπραξε 60 δισ.$. Ή περί 1.000$, ανά Τουρίστα. Όσον δε αφορά, την εκτίμηση της ζημιογόνας διαχείρισης τ’ ελληνικού τουρισμού, αυτή διευρύνεται ακόμα περισσότερο, έναντι του Τουρκικού, αν συνεκτιμηθεί & το γεγονός ότι: το 80%, των συντελεστών παραγωγής τουριστικού προϊόντος Τουρκίας, προέρχεται απ’την εγχώρια παραγωγή της. Το αντίστοιχο ποσοστό σ’ Ελλάδα, που προστίθεται ως εγχώριος συντελεστής στην παραγωγή του τουριστικού μας προϊόντος όμως, δεν ξεπερνά, σήμερα, το 20%, συγκρινόμενο με τα Έσοδά μας απ’ τον τουρισμό. Το δε υπόλοιπο των 80%, των Εσόδων μας απ’ τον τουρισμό, φτάνει να καταλήγει στην αποπληρωμή των Εισαγωγών μας απ’ το εξωτερικό, οι οποίες είναι αναγκαίες στην παραγωγή του τουριστοκού μας προϊόντος.

(Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι: το 2020, όπου -ένεκα της πανδημίας του Covid-19- είχαμε μια πτώση στην τουριστική κίνηση, κατά (-80%), αλλά & μια μείωση των τουριστικών μας εσόδων, κατά 13,5 δισ.€, έναντι των 18,18 δισ.€, των Εσόδων του 2019. Όμως, το 2020, εμφανίσαμε μείωση των εισαγωγών -από συντελεστές π’ έχτιζαν το τουριστικό μας προϊόν- κατά 10,5 δισ.€. Μια μείωση εισαγωγών, ακριβώς, που αποτελούσε το: 75% της απόμείωσης, λόγω Covid-19, των τουριστικών εσόδων, του 2019.).

Για αξιόπιστη ισοστάθμιση των συγκρίσεων, θα πρέπει να συναξιολογήσουμε και τα εξής:

Ενώ κατέχουμε την κορυφή του κόσμου σε στενή τουριστική περίοδο -όπως αυτό έχει καταγραφεί στην περσινή μελέτη του ΙΝ.ΣΕΤΕ- όπου, στο 3ο τρίμηνο, συγκεντρώναμε 58% των τουριστικών μας Αφίξεων ή το: 60% των τουριστικών Εσόδων του έτους. Ενώ αντίστοιχα, στην ίδια μελέτη, στο 3ο τρίμηνο, η Ισπανία κ η Πορτογαλία, πέτυχαν να καταγράψουν το 42% της τουριστικής κίνησης, ως ποσοστό 3ου τριμήνου. Η Γαλλία, το: 38% κι η Τουρκία το 46%. Τα στοιχεία αυτά μαρτυρούν κι αποκαλύπτουν ότι, η Ελλάδα κατέχει τις εξής διακρίσεις, με τις επιδόσεις της στον τουρισμό:

(α) Κατέχει το παγκόσμιο πρωτάθλημα της πολύ στενής τουριστικής περιόδου!

(β) Έχει έως και διπλάσιο αριθμό κλινών, για τον ίδιο αριθμό φιλοξενούμενων τουριστών, έναντι των ανταγωνιστών της. Είναι ένα στοιχείο που επιφέρνει και βαριές επιβαρύνσεις στο κόστος παραγωγής του τουριστικού προϊόντος και στην ανταγωνιστικότητα του κλάδου, την ανεπάρκεια των υποδομών και φέρουσας ικανότητας για τη φιλοξενία των τουριστικών μας προορισμών.

(γ) Έχει έως και υπερδιπλάσιους εργαζόμενους στο τουρισμό -εποχιακούς μάλιστα, έναντι των άλλων τουριστικών χωρών, όπως της Ισπανίας και της Πορτογαλίας- για ίδιο αριθμό τουριστών και με επιβαρύνσεις κλίμακος, τόσο στο κόστος παραγωγής, όσο και στην παραγωγικότητα της εργασίας και

(δ) Καταγράφει ισχνή δραση πολλαπλασιαστικών επιπτώσεων της τουριστικής δραστηριότητάς μας, ως αποτέλεσμα της απομειωμένης βάσης υπολογισμού του πολλαπλασιαστή τουριστικής ανάπτυξης, ένεκα της βαριάς εξάρτησής της βάσης αυτής, από εισαγόμενους συντελεστές παραγωγής. Ένα γεγονός που μας οδηγεί σε μια αναθεώρηση της βιωσιμότητας του κλάδου και σε συναξιολόγηση της τουριστικής απόδοσης, με βάση τη συμπερίληψη του κοστολογίου της τουριστικής μας παραγωγής, από την ολοένα και πιο απομειωμένη εγχώρια προστιθέμενη αξία στην παραγωγή του προϊόντος, (Αναφερόμαστε σε ένα κόστος παραγωγής του τουριστικού μας προϊόντος, δηλαδή, το οποίο διαμορφώνει ως & αντιστρόφως ανάλογα,, τις ετήσιες πληροτήτες, στο δυναμικό των ξενοδοχειακών μας κλινών. Όπως φαίνεται απ’ τις διαφορετικές επιδόσεις, στη συγκέντρωση της τουριστικής μας κίνησης, με το: 60% αυτής, στο 3ο τρίμηνο του έτους και με το: 76,7%, να συντελείται στο τετράμηνο του Ιουνίου- Σεπτεμβρίου του έπους.

4) ΚΑΛΠΙΚΗ Η ΒΆΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΆΠΤΥΞΗΣ

Ενώ τα τουριστικά μας έσοδα 2024, φτάνουν στο 9,08% του ΑΕΠ. Ο Τουρισμός δεν συμβάλλει στο 25% ή μέχρι και στο 30% του ΑΕΠ της χώρας μας, όπως, ανακριβώς, ισχυρίζονται οι φορείς, που θέλουν να εκπροσωπούν τον τουριστικό κλάδο. Η συλλογιστική τους αυτή δείχνει αληθοφανής, με την αριθμητική αλχημία του υπολογισμού της μαθηματικής σχέσης, του:

10% του ΑΕΠ -ως η βάση του υπολογισμού των τουριστικών εσόδων- επί του πολλαπλασιαστή της τουριστικής μας ανάπτυξης, που υιοθετεί στη σχετική μελέτη του & το ΙΝ.ΣΕΤΕ καιμε τον συντελεστή, από το: 2,2 έως το: 2,65, όπως λένε εφέτος και με εκπτώσεις του από προηγούμενες χρονιές. Ώστε, να προκύπτει ότι, ο Τουρισμός, το 2024, συνέβαλε στα: 63 δισ.€, στο ΑΕΠ της χώρας μας, των: 237,6 δισ.€. Υπό το ακόλουθο γινόμενο:

10% × 2,65 (ο συντελεστής τ.α.) = 26,5% του ΑΕΠ.

Και προφανώς έχουμε,

237,6 δισ.€ × 26,5% = 63,5 δισ.€, ως η εικαζόμενη συνεισφορά του τουρισμού, στο ΑΕΠ της χώρας, με βάση την εκτίμηση του πολλαπλασιαστή της τουριστικής ανάπτυξης!

Ομως, ουδέν αναληθέστερο αυτού. Αφού είναι απολύτως εσφαλμένος & κάπλικος ο ισχυρισμός αυτός, για τη συμβολή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας.

Ο ακριβέστερος υπολογισμός της βάσης, του πολλαπλασιαστή της τουριστικής μας ανάπτυξης προκύπτει από την καθαρή βάση του συνολικού τουριστικού μας Τζίρου -ο οποίος ανήλθε, το 2024, σε 21,6 δισ.€. Ή σε 9.08% του ΑΕΠ. Κι αφού αφαιρεθεί η αξία των εισαγωγών του, οι οποίες εκτιμούνται στο 80% της αξίας των τουριστικών εσόδων, τότε κι οι εναπομείναντες συντελεστές της εγχώριας παραγωγής μας,που περιορίζονται στο 20% του ΑΕΠ, μπορούν πολλαπλασιαστικά να συμβάλουν στο χτίσιμο τουριστικού προϊόντος. Και συνεπώς:

Απ’ το ποσοστό του: 9.08% του ΑΕΠ του 2024, θα αφαιρέσουμε το ποσοστό (%) του ΑΕΠ, της αξίας εισαγόμενων συντελεστών της παραγωγής του τουριστικού προϊόντος. Κι ο υπολογισμός αυτός, αφορά την αξία ενσωμάτωσης της εγχώριάς παραγωγής, ως η προστιθέμενη, εγχωρίως, αξία παραγωγής, για το προϊόν της τουριστικής μας παραγωγής. Η αξία αυτή είναι ίση με το: 20% του τουριστικού Τζίρου. Κι ο υπολογισμός μας, με το μεγαλύτερο πολλαπλασιαστή της ανάπτυξης του τουρισμού -το: 2,65- το γινόμενό μας γίνεται:

9,08% × 0,2 × 2,65 = 4,81%, του ΑΕΠ της χώρας.

Και προφανώς έχουμε:

237,6 δισ.€ × 4,81% = 11,43 δισ.€.

Κατόπιν των αποτελεσμάτων, αυτών -με βάση το τοσοστό των Τουριστικών Εσόδων του 2024 στο ΑΕΠ της χώρας- τα δεδομένα αυτά, αποτελούν:

– Το: 9,08% του ΑΕΠ μας, ως τουριστικά έσοδα.

– Το: 4,81% του ΑΕΠ, για τη συμβολή τουρισμού, στο ΑΕΠ της χώρας. Και

– Τα: 11,43 δισ.€, είναι η εκτιμούμενη -με ορθή βάση υπολογισμού- πολλαπλασιαστική αξία της συνεισφορά του Τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας.

5) ΧΑΜΗΛΉ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΌ

Κι ενώ, για την αξία συμβολής της τουριστικής δραστηριότητας στο ΑΕΠ με το: 4,81% αυτού, η αξία συνολικής συμβολής, του πολλαπλασιαστή τουριστικής ανάπτυξης -επί της αξίας εγχώριας παραγωγής τουριστικού προϊόντος- χρειάζεται να απασχολεί προσωπικό, πάνω από το: 17%, του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Και μάλιστα. με εποχιακή εργασία, κατά τη μέγιστη πλειονότητά τους. Γεγομός που επιβαρύνει την παραγωγικότητα της εργασίας μας, η οποία στον τουριστικό κλάδο, είναι η χαμηλότερη από τους άλλους κλάδους και τομείς παραγωγής. Γι’ αυτό:

– Ο κλάδος του τουρισμού, με την τόσο χαμηλή παραγωγικότητα εργασίας, αποτελεί τον πλέον χρεωμένο κλάδο της οικονομίας μας.

– Ο κλάδος, επίσης, αποτελεί, τον κλάδο με τις μεγαλύτερες ελλείψεις σε προσωπικό, σήμερα, με αρνητικές επιπτώσεις, στην ποιότητα του τουριστικού προϊόντος και στις τιμές του, στο μέλλον, καθώς και για τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων του.

Τις επιπτώσεις των αρνητικών επιδόσεων του τουριστικού κλάδου στη χώρα, τις προέβλεψαν, με κοινό δημοσίευμά τους & με δημόσιο διάβημα της ανησυχίας τους, για την πορεία και την τύχη της χώρας, τρεις διαπρεπείς Πανεπιστημιακοί Καθηγητές των Οικονομικών. Ανάμεσα τους κι ο νομπελίστας της Οικονομίας, ο Χριστόφορος Πισσαρίδης, στις 28/7/2024, στην Καθημερινή, με τον τίτλο: <<Από τον Τουρισμό, στην οικονομία της καινοτομίας>>. Εκεί έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, που αντανακλούσε και τις μεγάλες ανησυχίες τους, για τη χαμηλή παραγωγικότητα εργασίας στη χώρα, που χαμηλώνει ολοένα, τα τελευταία 20 χρόνια. Εκεί, έγραψαν σχετικά: «το 2007, η Ελλάδα ήταν 13η, το 2014, έπεσε στη 19η θέση, το 2019, έπεσε στην 25η θέση και το 2023, έχασε μια ακόμα θέση». Συνέχιζαν να σημειώνουν «Η πτώση της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές, οφείλεται εν μέρει στην κρίση της προηγούμενης δεκαετίας. Όμως οφείλεται στη δυσκολία της χώρας να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο, που είναι βασισμένο σε δραστηριότητες χαμηλής παραγωγικότητας, όπως ο τουρισμός!». Και η παραγωγικότητα της χώρας να συγκρίνεται, το 2024, μόλις, με το 45% της μέσης παραγωγικότητας της εργασίας στην Ε.Ε., χωρίς να μπορεί να υποστηρίξει την άνοδο του μέσου μισθού στη χώρα, που συγκρίνεται με το 55% του μέσου μισθού στην Ε.Ε.. Καθώς και το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημά μας, βρίσκεται στο 67% του κοινοτικού μ.ό.. Τα γεγονότα, αυτά μας κατατάσσουν, ως χώρα, σε τελευταία θέση -πλην Βουλγαρίας- των 27 χωρών – μελών της Ε.Ε..

6) ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΊΑΣ ΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΝ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Όπως καταδεικνύεται κι από το δημοσίευμα που επικολλούμε αμέσως εδώ, με τον τίτλο: «Κάντο όπως η Πορτογαλία», στη χρόνια του 2024, η Μ.Τ.Δ. στην Πορτογαλία, έφτασε στα: 1.333€/τ., Ακολουθεί εδώ κι η εποκόλληση του σχετικού συνδέσμου:

Επιχειρώντας ν’ αναλύσουμε τη χαρακτηριστική υστέρησή μας, απ’ τη Μ.Τ.Δ της Πορτογαλίας, το 2024 (Όπου, με: 28 δισ.€, στα Τουριστικά Έσοδα της Πορτογαλίας, με τα 21 εκατομμ. Τουριστικές Αφίξεις. Έναντι των 21,5 δισ.€, στα Τουριστικά μας Έσοδα, με τις 36 εκατομμ. Αφίξεις μας), η ΜΤΔ, στην Ελλάδα, το 2024, έφτασε στα: 599€/τ., Ενώ στην Πορτογαλία, ήταν στα: 1.333€/τ., όπως μας αποκαλύπτει ο σύνδεσμος π’ επικολλήσαμε.

Κι αν υποθέσουμε ότι, η Πορτογαλία λειτουργεί ένα αποδοτικό τουριστικό μοντέλο, τότε, μπορεί να επιτυγχάνει έως και 10%, ως ποσοστό κερδών της επί του πραγματοποιηθέντος Τζίρου εσόδων της απ’ τον τουρισμό. Και συνεπώς:

Το κόστος παραγωγής τουριστικού προϊόντος στην Πορτογαλία, θα ήταν στα: 1.200€/τ.! (Δηλαδή, 1.333€, μείον 133€ = 1 200€/τ.).

Αν επίσης,για λόγους διασφάλισης της ακρίβειας των υπολογισμών μας. Και για λόγους εξάλειψης των διαφορών κι αναξιοπιστίας, των μεθόδων καταγραφής συναφών μετρήσεων, Πορτογαλίας & Ελλάδας, αφαιρούσαμε, αυθαίρετα, ένα ακόμα ποσό, 200€/τ. από τη ΜΤΔ της Πορτογαλίας -παρ’ ότι τα διαφορετικά χαρακτηριστικά μας, όπως, της στενής τουριστικής περίοδου και της αξίας ενσωμάτωσης, της εγχώριας παραγωγής που προστίθεται στο τουριστικό μας προϊόν, θα επέτρεπαν την άυξηση των διαφορών μας, στο συγκριτικό κόστος της παραγωγής- τότε, θα εκτιμούσαμε ως το ελάχιστο κόστος παραγωγής, του Τουριστικού προϊόντος της Πορτογαλίας, που δεν θα ήταν κατώτερο από τα: 1.000€/τ.. Και επομένως. Η Ελλάδα, με: 600€/τ. στο τουριστικό της Έσοδο, θα είχε έως και 400€/τ. οικονομική της ζημία, τουλάχιστον…

Και συνεπώς, στο σύνολό της τουριστικής μας κίνησης, το 2024, η συγκριτική μας ζημιά θα είναι ίση με το αποτέλεσμα του γινόμενου:

400€/τ. × 36. εκατομμ. τουρίστες. Ίσον με: 14,4 δισ.€. Δηλαδή, με ένα τέτοιο ύψος ζημιών, μιας τάξης μεγέθους του: 6,1% του ΑΕΠ μας, το 2024.

Και συναφώς, εύλογα θα μπορούσε να σκεφτεί ο καθένας μας, πως: αν ακόμα και το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 3,5% του ΑΕΠ της χώρας μας, με την επιβολή των Μνημονίων, μόνο δύο χρονιές κατάφεραν να μας το εφαρμόσουν, οι Δανειστές και η Τρόικα, για την αποπληρωμή του τεράστιου Δημόσιου Χρέους. Επειδή κρίθηκε «μη βιώσιμο» για τη χώρα και αδύνατο να συνεχιστεί. Τότε όμως και Κατά Μείζονα Λόγο, η υπολογιζόμενη εθνική ζημίά, απ’ τη διαχείριση του ελληνικού τουρισμού του 2024, κρίνεται ως περισσότερο, «Μη Βιώσιμη» των -υπολειπόμενων, από τη ζημία αυτή- και απευκτέων «Πρωτογενών Πλεονασμάτων» μας…

7) ΟΙ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΈΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΛ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

Ισχυριζόμαστε, συναφώς, πως: η οικονομική μας πληγή απ’ την τουριστική υπερεπέκταση, που ακολούθησε την προηγηθείσα θετική περίοδο τουριστικής ανάπτυξης, προ της οικονομικής κρίσης -σε αντίστιξη προς την αποεπένδυση και την αποανάπτυξη της περιόδου των Μνημονίων- συνιστά δόλιο μηχανισμό των εναρμονισμένων πρακτικών, των Καρτέλ της γερμανικής TUI, που ακόμα μας αφαιμάζουν εξοντωτικά! Ενώ, με τις τιμές που απολαμβάνουμε, είμαστε κάτω από το μισό των τιμών π’ επιτυγχάνουν οι μεσογειακές τουριστικές χώρες. Με τις επιδόσεις μας & την παγκόσμια διάκρισή μας, στη στενή τουριστική μας περίοδο, να μας βυθίζει στις αντιοικονομίες κλίμακας και στον ακραία αντιπαραγωγικό και διαχειριστικά ελλειμματικό τουριστικό κλάδο που συντηρούμε εξακολουθητικά. Και αντί της αύξησης των εξαγωγών μας, μεγεθύνονται οι εισαγωγές μας κι αυξάνονται τα ελλείμματα του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών, ως συνέπεια της μονοκαλλιέργειας του παραγωγικού μας μοντέλου. Ενώ προκαλούνται και φαινόμενα του υπερτουρισμού τουριστικών προορισμών που μας οδηγούν σε αναπόφευκτο φλερτ, πλέον, με τη νέα μας χρεοκοπία.

Το αδιοίκητο τρένο του τουριστικού μοντέλου που ασκούμε, καθίσταται το μεγαλύτερο βαρίδι για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας κι είναι έρμαιο του καθεστώτος των εναρμονισμένων πρακτικών που εφαρμόζουν τα Καρτέλ της TUI.

Την υπερδεκαετή τουριστική μας υπερανάπτυξη, την πετύχαμε με κρίσιμη τη δράση και συνέργεια της TUI. Και σε χρόνους που ήταν ταυτόσημοι με τα αιματηρά Μνημόνια και τα Success Story, στις τουριστικές αφίξεις. Αφίξεις, που κινούνται και σήμερα με την ίδια φρενίτιδα αύξησή τους, όπως καταδείξαμε στο άρθρο που επικολλούμε εδώ με το σύνδεσμο που ακολουθεί:

Και μια ειδική απεύθυνση:

– Επιτέλους πια! Αν η Τουριστική Πολιτική της Κυβέρνησης, είναι στον αυτόματο πιλότο, αλλά είναι και ο όμηρος των καρτέλ της γερμανικής Tui! Κι αν, επίσης, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, κωφεύει ή ακόμα, ποιείται την νήσσαν! Εσείς, του «Επιχειρείν στον Τουρισμό», δεν βλέπετε και από μόνοι, πως: αυτοχειριάζεστε, με τόσο πολύ κάρβουνο, στη λοκομοτίβα μας προς τα Τέμπη; Με την συνεχιζόμενη επέκταση των επενδύσεών σας; Πλοηγώντας ανάμεσα στις συμπληγάδες, της τουριστικοποίησης και του υπερτουρισμού; Με ποιό επί πλέον προσωπικό, άραγε, θα καλύψετε τις νέες ανάγκες λειτουργίας των νέων σας ξενοδοχείων; Και με τόσα και τέτοια ελλείμματα, στον αγροτοδιατροφικό και στον πρωτογενή τομέα, πως θα ικανοποιήσετε την τροφοδοσία των πελατών σας, όταν, λόγω και των ελλείψεων στην παραγωγή, ως και για τις ανάγκες του γηγενούς πληθυσμού μας, που μόνο μειοψηφικά καλύπτονται, πια, απ’ την εγχώρια παραγωγή θα μπορούν να ικανοποιηθούν; Και ακριβώς. Συνεχίζετε τις τυφλές σας επενδυσεις, επειδή μπορείτε να τις αυξάνετε με τα ξένα κόλυβα της γερμανικής TUI; Αλλά για τις δικές μας τελετές!)._