Ακόμη μια νίκη του ξενοδοχειακού ομίλου Κυπριώτη έναντι των τραπεζών

Ακόμη μια νίκη σε επίπεδο Εφετείου Δωδεκανήσου πέτυχε ο ξενοδοχειακός όμιλος Κυπριώτη με τις δανείστριες τράπεζες.
Οι δικαστικές εξελίξεις με τον όμιλο Κυπριώτη «τρέχουν» τα τελευταία χρόνια, με το Μονομελές Εφετείο Δωδεκανήσου να απορρίπτει την έφεση από τις τράπεζες για τη θέση της εταιρείας σε ειδική διαχείριση.
Κι ενώ «χάθηκε» η ευκαιρία των τραπεζών να θέσουν την ξενοδοχειακή εταιρεία σε αναγκαστική διαχείριση, καταβλήθηκε προσπάθεια να «αναβιώσουν» οι διαταγές πληρωμής, που είχε αναστείλει η ξενοδοχειακή εταιρεία. Απόφαση επί ανακοπής που ασκήθηκε κατά διαταγής πληρωμής της τράπεζας Πειραιώς δικαιώνει την ξενοδοχειακή εταιρεία!!
Πιο συγκεκριμένα, το Εφετείο Δωδεκανήσου με την υπ’ αρίθμ. 123/2021 απόφαση που εξέδωσε ακύρωσε την πρωτόδικη απόφαση που δεν είχε κάνει δεκτή την ανακοπή της ξενοδοχειακής εταιρείας.
Πιο συγκεκριμένα κατόπιν της από 6 Νοεμβρίου 2017 αίτησης της εφεσίβλητης, «Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε.» εκδόθηκε διαταγή πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κω, με την οποία οι εκκαλούντες υποχρεώθηκαν να της καταβάλουν σε ολόκληρο το ποσό των 18.793.322,40 ευρώ, με το νόμιμο τόκο.
Η ως άνω διαταγή πληρωμής εκδόθηκε επί τη βάσει του από 18-12-2006 κοινού ομολογιακού δανείου, το οποίο παρουσίαζε στο χρόνο καταγγελίας του υπόλοιπο οφειλής ανερχόμενο σε 37.974.578,73 ευρώ.
Το δάνειο αυτό, εντάσσεται σε ένα σύνολο δανειακών συμβάσεων που συνήψε η πρώτη εκκαλούσα στο πλαίσιο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας, αρχικά με τις τράπεζες «Alpha Bank A.E.» και «Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.», και στη συνέχεια με τη «Γενική Τράπεζα» και την «Τράπεζα Αττικής».
Ο δανεισμός της πρώτης εκκαλούσας ακολούθως εξαγοράστηκε από την Τράπεζα Eurobank Α.Ε.» και την «Τράπεζα Κύπρου», ενώ μετά τη μεταφορά των δανειακών χαρτοφυλακίων της τελευταίας προς την Τράπεζα Πειραιώς (εφεσίβλητη), η οποία κατέστη ειδική διάδοχός της, το σύνολο του δανεισμού της εταιρείας κατανέμεται κατά προσέγγιση σε ποσοστό 51% για την Τράπεζα Πειραιώς, 37% για την τράπεζα Eurobank (εφεσίβλητη) και 12% για την Τράπεζα Αττικής.
Το δικαστήριο αφού έλαβε υπόψιν το μέγεθος της ξενοδοχειακής εταιρείας, το σχέδιο βιωσιμότητας αυτής, τις συμφωνίες τις οποίες έχει συνάψει με τις τράπεζες έκρινε ότι η ενέργεια της εφεσίβλητης να προβεί στην υποβολή αίτησης για την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, υπερβαίνει προφανώς τα όρια που θέτουν η καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη και ο οικονομικός σκοπός του δικαιώματός της, επομένως η εν λόγω ενέργεια αποτελεί καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος αυτού, υπό την έννοια της αντιφατικής συμπεριφοράς.
Και τούτο διότι, όπως τονίζει, η προηγηθείσα της έκδοσης της ένδικης διαταγής πληρωμής, συμπεριφορά της εφεσίβλητης (καθώς και των λοιπών δανειστριών τραπεζών), η οποία έλαβε χώρα για σημαντικό χρονικό διάστημα όπως αναφέρθηκε, δημιούργησε ευλόγως στους εκκαλούντες την πεποίθηση ότι η εφεσίβλητη δεν επρόκειτο να ασκήσει το δικαίωμά της να επιδιώξει τη δικαστική ικανοποίηση του υπολοίπου του επίδικου ομολογιακού δανείου, με την έκδοση διαταγής πληρωμής, εάν ληφθούν υπόψη, πέραν του διαρρεύσαντος χρονικού διαστήματος, μεταξύ άλλων και οι εξής περιστάσεις που συνοδεύουν την κρινόμενη περίπτωση:
-Ότι η εφεσίβλητη, για χρονικό διάστημα πέντε περίπου ετών, από κοινού με την Τράπεζα Πειραιώς, στο πλαίσιο των επαφών που είχαν ως στόχο την εξεύρεση συνολικής λύσης στο πρόβλημα που είχε ήδη αναφανεί, προέβη στη σύναψη ιδιωτικών συμφωνητικών, τα οποία, με βάση το περιεχόμενό τους και τους όρους που περιείχαν, αποτελούσαν σαφή προπομπό μίας επερχόμενης συνολικής ρύθμισης των οφειλών των εκκαλούντων, υπό ευνοϊκούς όρους με σκοπό την αποπληρωμή τους, σε συνδυασμό με τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης.
-Ότι η εφεσίβλητη, έθεσε στα προαναφερόμενα συμφωνητικά όρους, οι οποίοι δεν επρόκειτο να τεθούν και να γίνουν αποδεκτοί από τους εκκαλούντες, εάν δεν υπήρχε εδραία η πεποίθηση ότι οι όροι αυτοί εντάσσονταν στο πλαίσιο συνολικής ρύθμισης των οφειλών της πρώτης εξ αυτών.
-Ότι η εφεσίβλητη, από τον Οκτώβριο του 2013 και εντεύθεν, ενέκρινε και χορήγησε προς την πρώτη εκκαλούσα νέα δάνεια συνολικού ύψους 2,6 εκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό την εξόφληση μέρους των απαιτητών οφειλών. -Ότι η πρώτη εκκαλούσα, επί τη βάσει των συμφωνηθέντων με την εφεσίβλητη (και τις λοιπές πιστώτριες τράπεζες), κατέβαλε όλα τα ελεύθερα ταμειακά της διαθέσιμα –ήτοι όλα τα εναπομένοντα διαθέσιμα μετά την κάλυψη των λειτουργικών της αναγκών- προς αποπληρωμή των δανείων, τα οποία εν συνεχεία επιμερίζονταν μεταξύ των 3 τραπεζών κατά το λόγο συμμετοχής τους στο δανεισμό της.