Ένα μαγευτικό θαλασσινό σεργιάνι σε Πλατύ – Βαθύ και Ψέριμο, με τις σμαραγδένιες παραλίες

Σε μια ήρεμη θάλασσα σπαρμένη από ψήγματα διαμαντιών, το ημερόπλοιο μαζί με άλλα, άφηνε πίσω του λευκό διάδρομο, από τα αφρισμένα κύματα. Η Κως μαγευτική, πανέμορφη όσο απομακρύνονταν από εμάς, τόσο μας προκαλούσε να την απαθανατίσουμε, πλαισιωμένη με την μεγαλοπρέπεια του θεσπέσιου ηλιόλουστου πρωινού της Κυριακής.

Διάσπαρτα νησάκια στο Αιγαίο πέλαγος, στεφανωμένα με μικρά Εξωκλήσια, ξεχώριζαν όπως και το νησί Πλατύ, ριγμένο στην αγκαλιά του Ποσειδώνα. Το προσεγγίσαμε για να διαπιστώσουμε πως ο πέτρινος όγκος του, βρέχονταν από βαθιά καταγάλανα νερά, με τα ψάρια και τα θαλασσινά, να κάνουν το δικό τους πάρτι.

Οι τουρίστες βάλθηκαν να δοκιμάσουν τις πρώτες δροσιστικές βουτιές, καθώς και την παραδοσιακή νόστιμη κουζίνα του πλοίου.

Αφήσαμε το μικροσκοπικό νησάκι Πλατύ, έναν ηφαιστειογενή όγκο με λιγοστές πράσινες πινελιές, να ξεφυτρώνουν μέσα από τα άνυδρα πετρώματα πορσελάνης.

Επόμενος θαλασσινός σταθμός, ο όρμος του Βαθύ στην γειτονική Κάλυμνο. Ένα μοναδικό φυσικό φιόρντ, φιλοξενεί δεκάδες καράβια, στο κατεξοχήν νησί των ψαράδων, των σφουγγαράδων και των ναυτικών.

Υπέροχοι ορεινοί όγκοι, στολισμένοι με θάμνους και πολλά αειθαλή δένδρα.

Περιδιαβαίνοντας τα γραφικά σοκάκια, με την συνοδεία των φλύαρων τζιτζικιών, σε κάποιο στενό θαυμάσαμε ένα μικρό πέτρινο ενυδρείο, με δεκάδες ποικιλόμορφα ψάρια.

Λίγο πιο πέρα τα καλά οργανωμένα ιχθυοτροφεία της Καλύμνου, προσελκύουν χαρούμενα δελφίνια και παράλληλα προμηθεύουν τα εστιατόρια και τα μαγαζιά, με τα καλλίτερα θαλασσινά ψάρια.

Μια μαγευτική περιοχή, με πολλές ταβέρνες και τις ντόπιες ποικίλες λιχουδιές, να δελεάζουν και τον πιο λιτοδίαιτο ουρανίσκο. Χαρακτηριστικά κιόσκια, με παραδοσιακά προϊόντα και ντόπια ενθύμια, που τα πήραμε αποχαιρετώντας το μοναδικό σε ομορφιά Βαθύ της Καλύμνου.

Το πλοίο βιράρισε την άγκυρα του, για να την βυθίσει ξανά δίπλα στην γραφική Ψέριμο.

Η μοναχική Ψέριμος, με την Βυζαντινή Εκκλησιά της Παναγιάς, με τους λιγοστούς κατοίκους στα χαμηλόκτιστα σπίτια και τους τουρίστες να διακόπτουν την γαλήνη της.

Τα υπαίθρια τουριστικά μαγαζιά και τα κιόσκια, καταλήγουν στην αμμουδερή παραλία, με την ζαχαρένια άμμο, να προσφέρει απόλαυση στους δεκάδες λουόμενους, που θέλουν να διασκεδάσουν στις διακοπές τους και να χαρούν τον ήλιο και την θάλασσα.

Η Ψέριμος, με την γαλήνια παρουσία της, με την Ελληνικότητα της και με την ένδοξη Σημαία μας αποτυπωμένη σε μια πέτρινη πλαγιά, να χαρακτηρίζει την Αιγαιοπελαγίτικη γαλανόλευκη ομορφιά των νησιών μας.

Η Ψέριμος, παραμένει η ήρεμη δύναμη, για παραθερισμό χωρίς οχλοβοή και θορύβους.

Το φρέσκο απογευματινό αεράκι ανακούφιζε από τη ζέστη και τον καυτό ήλιο, καθώς   το αφρισμένο κύμα έσπρωχνε το πλοιάριο προς το απάνεμο φυσικό λιμάνι της Κω. Το δροσερό καρπούζι, ευχάριστη γεύση, μαζί με την φιλόξενη διάθεση, των ανθρώπων του ημερόπλοιου.

Παντού στην θαλάσσια διαδρομή, μας χαιρετούσαν μικροσκοπικά νησάκια και βραχονησίδες. Πολύτιμα πετράδια, χρυσοπράσινα φύλλα ριγμένα στο Αιγαίο πέλαγος. Ένα μαγευτικό ταξίδι, με την καταγάλανη θάλασσα να συνομιλεί με τον ανέφελο γαλάζιο ουρανό και στον ορίζοντα οι κάτασπροι γλάροι, πιστά να ακολουθούν τα καράβια.

Φθάσαμε στο επιβλητικό Κάστρο της Νεραντζιάς, χαρακτηριστικό ιστορικό στολίδι, αλλοτινών εποχών του νησιού. Το πολύβουο λιμάνι, φορτωμένο με πλοία, θόρυβο και πολύ κόσμο, μας υποδέχθηκε μαζί με τα υπόλοιπα ημερόπλοια.

Ένα θαλάσσιο οδοιπορικό βρεγμένο με την αρμύρα της θάλασσας, πλαισιωμένο από το μπλε του Αιγαίου πελάγους, μια μίνι κρουαζιέρα στα διπλανά νησιά, έφθασε στο τέλος της διαδρομής του.

Ξανθίππη Αγρέλλη.