Αναφορά στη συγγραφέα, εκπαιδευτικό και ποιήτρια Εύη Μελά –Αλεξιάδη, με αφορμή την ημέρα της μητέρας.
Γράφει η Μαρία Τουλαντά -Παρισίδη
Για τον καθένα μας η μάνα είναι το καταφύγιο μας στις χαρές και τις λύπες. Είτε είναι δίπλα μας, ακόμα κι αν μας λείπει έχουμε την αίσθηση πως υπάρχει στο είναι μας και καθοδηγεί τη ζωή μας. Οι ΜΗΤΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ της Εύης, μου έδωσαν το ερέθισμα ν΄ αφιερώσω γι αυτήν την ημέρα τους παρακάτω τρυφερούς στίχους της Δωδεκανήσιας ποιήτριας.
Οι ΜΗΤΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ είναι δημοσιευμένες στην ποιητική συλλογή ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ(Αθήνα 2019). Εντυπωσιάζει η ευαισθησία, ο απλός, λιτός και εύληπτος τρόπος που εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Χωρίς περιττά στολίδια, λιτά και κατανοητά, λέει πολλά και είναι σαν να στέλλει μηνύματα, πολλές φορές και με συμβολισμούς. Οι 100 περίπου στίχοι αυτού του ποιήματος, μερικούς απ ΄ τους οποίους παραθέτω παρακάτω ξεδιπλώνουν όλο τον πλούσιο εσωτερικό της κόσμο και οι προτροπές της, παραινέσεις, σαν θεϊκή ύπαρξη-ΜΑΝΑ- θέλει να τον προστατέψει , να τον ενθαρρύνει, να τον καθοδηγήσει βοηθώντας τον ν΄ αποκαλύψει τον ΑΝΘΡΩΠΟ που έχει μέσα του.
Γιε μου,
Σαν χάδι μητρικό τα λόγια μου, να σ΄ αγγίζουν για ενδυνάμωση,
όταν θα προσπαθείς να φτάσεις στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής,
στα μύχια της σκέψης, για να γλυκάνεις τον πόνο,
Τη θλίψη να μεταλλάξεις σε χαρά, το δάκρυ σε χαμόγελο.
……….Η ύπαρξή μας, απ΄ τη στιγμή της γέννησης ,
έχει τη θυσία στην καθημερινότητα, αλλά και την ελευθερία στις επιλογές μας.
Ως θνητοί τα λάθη μας μικρά-μεγάλα- μας προσγειώνουν
Αλλά οι φιλοδοξίες, μας βάζουν τα φτερά της ψευδαίσθησης…………..
…Να θυμάσαι , γιε μου,
Η στήριξη της ανθρώπινης αδυναμίας
Νάναι η προτεραιότητα της αποστολής σου.
Δος του εφόδια- που δεν είναι υλικά- ν΄ αναζητήσει τα ιδανικά του.
Στήριξε τον , όταν κουρασμένος ξαποσταίνει…….
Από τις εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΗ, Αθήνα 2019, εκδόθηκε η ποιητική συλλογή της καταξιωμένης συναδέλφου εκπαιδευτικού κ. Εύης Μελά- Αλεξιάδη. Η ποιητική αυτή συλλογή είναι αφιερωμένη στα τρία παλικάρια της, τον Αλέξανδρο, το Γιώργο, τον Παναγιώτη. Ο τίτλος της συλλογής «ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ», υποδηλώνει και το βαθύτερο περιεχόμενο των ποιημάτων της που έχουν χαρακτήρα στοχαστικό και βαθύτατα συναισθηματικό. Ακουμπά αλήθειες της ζωής με ένα τρόπο που υποβάλλει τον αναγνώστη να σταθεί στον κάθε στίχο και να στοχαστεί μαζί της. Η ποιήτρια γράφει καταθέτοντας και προσωπικά της βιώματα που εναλλάσσονται με χαρές και λύπες, συστατικά και τα δυο της ίδιας της ζωής.
Η προηγούμενη ποιητική συλλογή της με τίτλο « Πρωτογεννήματα» , απέσπασε ευμενείς κριτικές από σημαντικούς επιστήμονες και λογοτέχνες. Οικογενειακοί και επαγγελματικοί λόγοι καθυστέρησαν την έκδοση της ποιητικής αυτής συλλογής.
«..Θ’ αφήσω τ’ αποτυπώματά μου στο χαρτί,
ένα χνάρι στην άμμο που το σβήνει το κύμα.
Πώς να εξαγοράσω το χρόνο να σταθεί ;
Τον εφιάλτη του μέλλοντος που δεν θα υπάρχω να μην βιώνω ;
Σωτήριος ο επίλογος , για να ελαφρύνει της ψυχής το βάρος
στην αναπόφευκτη αλλοίωση της ανάμνησής μου
από επιγόνους, όταν καταγραφώ ως ανύπαρκτη οντότητα.
Την ποιητική συλλογή ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ, προλογίζει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μ.Γ. Μερακλής και δεν του διαφεύγουν όλα εκείνα τα στοιχεία που πλουτίζουν την ποίηση της Εύης. Ξεχωρίζουν τα δύο μεγέθη στη ζωή της , που φέρουν τουλάχιστον στα ίσα τη λύπη με τη χαρά. Τα παιδιά της, και η πατρίδα της η Κάρπαθος.
Για τα τρία αστέρια που φωτίζουν νυχθημερόν τη στράτα που διαβαίνω,
Για τους τρεις κρίνους που ευωδιάζουν, όλες τις εποχές του αέρα που αναπνέω,
Για τα τρία στηρίγματα που ακουμπώ, κάθε φορά που κουράζομαι,
Για τα τρία χαμόγελα που γλυκαίνουν τα δάκρυα μου , όταν πονώ.
…Για τις τρεις αγκαλιές που διώχνουν τους φόβους μου,
Για τις τρεις μορφές που συντροφεύουν τις στιγμές μου……
Για τις τρεις δροσοσταλίδες που δροσίζουν τις ρυτίδες μου…..
Για τον τόπο της, ΜΕΝΕΤΕΣ, χωριό μου
Σ΄ αυτόν τον τόπο, με τα σπίτια αμφιθεατρικά απ΄ την εκκλησία αντίκρυ
Ως « κοίλον θεάτρου» , αισθάνεσαι την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας….
Στης βραχο-Παναγίας το προσκύνημα, υποτάσσεις την εγωλατρία,
Επανεξετάζεις την εγκαρτέρηση,
Και στην αγρυπνία του Δεκαπενταύγουστου, απαλύνεις της ψυχής τον πόνο,
Εγκλωβίζοντας την έπαρση…..
Η Εύη Μελά-Αλεξιάδη, εκπαιδευτικός, γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά κατάγεται απ΄ την Κάρπαθο, όπου έζησε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια. Εισήχθη πρώτη με σειρά επιτυχίας στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων, όπου σπούδασε με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών υποτροφιών και απεφοίτησε με άριστα. Στη συνέχεια εισήχθη στο Παιδαγωγικό τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών απ΄όπου αποφοίτησε με άριστα. Έκανε επίσης συμπληρωματικές σπουδές Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Συνέγραψε με τη συνεργασία δύο συναδέλφων της, έξι βιβλία για τη σχολική επανένταξη παλιννοστούντων μαθητών, με βάση σχετικό πρόγραμμα των πανεπιστημίων Αθηνών και Ιωαννίνων.
Πλούσιο το θεματολόγιο των ποιημάτων της, όπως και πολύπλευρη η προσφορά της στο χώρο των γραμμάτων, της εκπαίδευσης και στην οικογένεια. Επιφυλάσσομαι για ευρύτερη αναφορά , γιατί πράγματι αξίζει .
