ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ Εντυπωσίασε & καταχειροκροτήθηκε ο βραβευμένος με το βραβείο Ιπεκτσί, Σουλεϊμάν Αλάγιαλη-Τσιαλίκ στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Κω

2
4311

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Σε «γιορτή της ποίησης»εξελίχθηκε η αποψινή παρουσίαση του ποιητικού έργου του  βραβευμένου με το βραβείο Ιπεκτσί, Ρόδιου ποιητή και συγγραφέα Σουλεϊμάν Αλάγιαλη-Τσιαλίκ, από τον ΦΙΛΗΤΑ, στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κω.

Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων, εκπρόσωποι του Συλλόγου Μουσουλμάνων Κω

Για το έργο του ποιητή με αφορμή την νέα του ποιητικού συλλογή «Στην αρχή των συμπτώσεων δυο εκλάμψεις…» (εκδ. Δωδώνη) μίλησαν οι: Κώστας Ιωάννου, Μαρία Τουλαντά – Παρισίδου και Βασίλης Πης, ενώ στις απαγγελίες ήταν οι: Νίλουφερ Τλε, Θεοδόσης Διακογιάννης και τιμής ένεκεν ο Μηνάς Χατζηαντωνίου ο οποίος αναφέρθηκε και στην πρώτη γνωριμία του με τον ποιητή πριν από 26χρόνια σε μια εκδήλωση που είχε διοργανώσει τότε στο βιβλιοπωλείο του ο αείμνηστος Νίκος Θαλασσινός.

Τέλος ο ίδιος ο συγγραφέας αφού εξέφρασε θερμές ευχαριστίες προς όλους τους παριστάμενους αφιερώνοντας την αποψινή «γιορτή της ποίησης» -0όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος- στην παγκόσμια ημέρα ποίησης την οποία θα εορτάσουμε σε λίγες μέρες. Στην συνέχεια με μεστό και ιδιαίτερα γλαφυρό λόγο, αναφέρθηκε στην προσωπική του ποιητική πορεία, από τα πρώτα ποιητικά σκιρτήματα στα γυμνασιακά του χρόνια μέχρι σήμερα, την σχέση του με την Κω και με ανθρώπους της.

Ο Πρόεδρος του ΦΙΛΗΤΑ Κ. Ιωάννου αναφερόμενος στην πρώτη επαφή μέσω facebook με τον κ. Αλάγιαλη – Τσαλίκ (για τον οποίο είχε ακούσει τα καλύτερα από τον συγγραφέα Κώστα Σκανδαλίδη) τόνισε ότι γνώρισε μόλις σήμερα προσωπικά τον προσκεκλημένο της αποψινής βραδιάς, μένοντας εντυπωσιασμένος από την πολύπτυχη και χαρισματική προσωπικότητά του.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο Σύλλογος Μουσουλμάνων Κω πρόσφερε στον κ. Αλάγιαλη -Τσαλίκ μια πολύ όμορφη ανθοδέσμη .

Σουλεϊμάν Αλάγιαλη-Τσιαλίκ

Γράφει η Μαρία Τουλαντά-Παρισίδου

10 Μαρτίου 2018

Ο Σουλεϊμάν Αλάγιαλη-Τσιαλίκ, γεννήθηκε στη Ρόδο , αποφοίτησε από το Βενετόκλειο Λύκειο και από τη σχολή στελεχών επιχειρήσεων. Ασκεί το επάγγελμα του χρυσοχόου στη Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου.

Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές: «Φως εφήμερο», «κράσπεδα νάρκωσης», «νυχτερινές ηχορρυθμίες», «Το ρολόϊ τ΄ουρανού σταματημένο», «Σαν υδατογραφία», «Στην αρχή των συμπτώσεων δύο εκλάμψεις». Είναι μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και πρώην μέλος του Δ.Σ του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου.

Ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί στην Ανθολογία Λύρα Ελληνική του Βασίλη Βασιλικού(εκδ.Πλειάς, Αθήνα 1993) και αλλού.

Τιμήθηκε με το Β΄ βραβείο ποίησης Ιπεκτσί 1992-3.

Η συλλογή με τον τίτλο «Στην αρχή των συμπτώσεων δύο εκλάμψεις», είναι έκδοση ΔΩΔΩΝΗΣ και το εξώφυλλο, ομολογουμένως καλλιτεχνικό επιμελήθηκε η Τάνια Φραράκη.

Μας κάνει εντύπωση μια αφιέρωση κι επειδή στον ποιητή πρέπει ν’ αντιπροσώπευε κάτι πολύ σημαντικό, το αναφέρουμε. « Σε σένα που διάλεξες να φύγεις νωρίς».

Όλα τα ποιήματά του δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις με μία ανάγνωση , αλλά να σταθείς σ΄ αυτά, να τα ξαναδιαβάσεις και να τα ερμηνεύσεις. Γεμάτα αντιθέσεις και προτάσεις με έντονο συμβολισμό και σύνθετες λέξεις , ενώ με τολμηρό και αξιοθαύμαστο τρόπο δίνονται προτάσεις ολόκληρες και λέξεις.

«..Κάποτε που διαλύονταν οι προσευχές , στους όρμους των προσχημάτων,

Ξεκίνησα να γράφω ένα μεγάλο ποίημα, που ήξερα , πως δε θα τελειώσει ποτέ.

Ίσως γιατί κατέγραφα τις πτυχές ενός ονείρου διαφορετικού, με αντιθέσεις χτυπητές που έβγαζε μια περιδίνηση διαρκή και μας πονούσε.

Κι όσο διαρκούσε, άλλαζε η ροή της ζωής , ακροβατούσαμε στα όρια των αντοχών μας

Και περιμέναμε τη μέρα εκείνη που μουδιασμένοι κι αγνοί, θα ξανασυστηθούμε…

Κι αλλού ….Κάπου εκεί- υπήρχε πάντα μια κρυφή αλήθεια, όπως στις παλιές οικογενειακές φωτογραφίες που διαπραγματεύονται το άγνωστο….

Κι αναρωτιόμασταν πώς παραμένει τελικά ο χρόνος άφθαρτος μπροστά σε καθρέφτη.

Ένα δείγμα είναι οι λίγοι αυτοί ελεύθεροι στίχοι για να αντιληφθούμε τη μουσικότητα των στίχων, την άνεση και εις βάθος γνώση της γλώσσας κ. άλλα που θα διαπιστώσουμε παρακάτω, όπως και το βάθος των νοημάτων που σε προσκαλούν και προκαλούν για το άγνωστο και μεταφυσικό.

Σύντομος και περιεκτικός σου διεγείρει πλήθος συναισθημάτων προβάλλοντας εικόνες που θαρρείς πως είναι γνώριμες και αληθινές.

«..Είχες φύγει –Εσύ- ο κατά νόμον αδελφός μου- μα ήσουν ακόμα εδώ και μου μιλούσες γεμάτος ανασφάλεια, μ’ εκείνο το μισοσβησμένο πρόσωπο, που έβγαζε μιαν απορία φεύγουσα, δίχως προσδιορισμούς κι αναφορές, από τις εκβολές του Αχέροντα.

ΑΝΤ…../////Συνηθισμένες οι αντιθέσεις του ποιητή που δείχνουν και την πορεία της ζωής που δεν πάει πάντα στην ευθεία γραμμή. «..πρέπει να ζήσουμε ξιφουλκώντας τη λογική με το παράλογο, όπως όταν τα μικρά παιδιά ζητούν ασταμάτητα κάτι , κι η μητέρα τους αρνείται μηχανικά..».

Φαίνονται οι ευαισθησίες του σε κάθε τι που συμβαίνει στη φύση και στα δημιουργήματά της.

« ..Μέσα από τα πεύκα και τους θάμνους σας ακολουθούσα ως εκεί που ο ήλιος φιλτράρεται από λεπτά σύννεφα, θυμίζοντας μεμβράνες χαράς κι άκουγα τις φωνές σας να διακλαδώνονται στη ρίζα της φυλής :ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ, κι όταν ανάβουν οι προβολείς σ’ αυτό το απέραντο «τώρα» να κοιταζόμαστε στα μάτια, μέσα από ρόλους άηχους που δεν αντιστρέφονται απ΄ τους νόμους της φύσης κι ούτε μικραίνουν τις ενοχές του κόσμου του άγνωστου «βουερά».

Στο ΦΩΣ ΤΟ ΕΦΗΜΕΡΟ, είναι συγκινητική η αφιέρωση. Γράφει : « Το αφιερώνω στην ιδέα για μια ειλικρινή και διαρκή φιλία ανάμεσα στους λαούς του κόσμου».

Και λίγο πιο κάτω …..Κράτησες το μισό ήλιο, πώς να ζεστάνει ο μισός το Φως…

Κι αλλού .

Γλωσσοπλάστης, όπως : βροντόπληκτος, ξεμάκραιμα σ΄ αφτέρωτες ελπίδες, σύσκοτη ερημιά, το ξερίζωμα της νεροσυρμής, λογχισμένα μάτια,

Όπως στην ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ. Ποιος θα μολογήσει πως ο Ήλιος π΄ αναστέναξε το πρωί

Έγλειψε τα δάχτυλα της Αναδυομένης Αφροδίτης τ΄ απομεσήμερο

Και κατέληξε να ξοδεύει τα φωνήεντα του τοπίου το σούρουπο.

Να σπάσει επιτέλους η ένοχη σιωπή !.

Σχήματα λόγου όπως: αποκρυσταλλωμένες, διάφανες ιδέες, λαβωμένοι καημοί της ζωής, σκελετωμένες αναμνήσεις

Φιλοσοφημένες προτάσεις, όπως : « το πάθος για το Απόλυτο αγγίζει τη δυστυχία».

« ο θάνατος όπως κι ο έρωτας εκπέμπουν την απρόσκοπτη ροή του μυστηρίου»

«Αδιάφορες οι διδαχές του κόσμου- πλουμιστό μωσαϊκό»

Σε κάποια σημεία είναι σαν να παρακαλεί και να εύχεται:

« Μεγάλε Διδάσκαλε, φανέρωσε ξανά το μήνυμά σου και καθοδήγησε στη γνώριμή σου πραγμάτωση φτερούγισμα ευτυχίας-όρος λαχταριστής ανάγκης».

Στις 22/3/1990 ευρισκόμενος ίσως στο Λούβρο γράφει τη ΝΙΚΗ.

«μοιράζομαι ανάμεσα στα δώρα της θάλασσας και της γης σου ΙΕΡΗ ΝΙΚΗ, χάνομαι στην ιστορική άμπωτη , όπου σπαράζει το συμβολικό πάθος. ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ.

Όλη η δόξα σου βαφτίζει τον πλούσιο έρωτά μου, να σε βλέπω ακόμα πιο διάφανη, με διάπλατα φτερά , στην τριπλή μεθυστική κίνηση του αγέρα».

Γίνεται διδακτικός, αρκεί να τον ανακαλύψεις. Στη ΓΝΩΣΗ. «..Σπονδή στο ιερό νόημα της πρώτης γνώσης…..Τα κρυφά σχολειά κι οι δάσκαλοι του Γένους ΥΠΑΡΧΟΥΝ, αρκεί να δεχτούμε το σύμβολο της της οδηγίας, το λίθο της θέλησης σε ψυχική άπλα.

ΡΙΞΕ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΣΤΟ ΡΙΓΟΣ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

Γίνεται διδακτικός και δικαιώνει την ίδια έννοια της ποίησης που δεν τέρπει μόνο αλλά στέλλει και μηνύματα. Στην ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΓΚΑΛΗ « ..Μη σταματάς, είναι διπλή καταδίκη, να σκοτεινιάσει η καρδιά, να κλείσει η ανοικτή αγκάλη. ΤΟ ΑΔΕΙΑΝΟ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗ ΒΡΟΧΗ.

 

Αλάγιαλη – Τσιαλίκ, Σουλεϊμάν

Ο Σουλεϊμάν Αλάγιαλη – Τσιαλίκ γεννήθηκε στη Ρόδο, όπου τελείωσε το Βενετόκλειο Λύκειο και τη Σχολή Στελεχών Επιχειρήσεων. Ασκεί το επάγγελμα του χρυσοχόου στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου. Είναι μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και μέλος του Δ.Σ. του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου.
Έχει εκδώσει πέντε ποιητές συλλογές. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία «Λύρα ελληνική» του Βασίλη Βασιλικού («Πλειάς», 1993) καθώς και στην «Poesie grecque contemporaime: De iles et des muses| («Autres Temps», Marseilles 2000). Τιμήθηκε με το Β΄ βραβείο ποίησης «Ιπεκτσί» 1992-1993.

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Κιμουν κουμποπατητη, ελληνα σκάινετ, φεμινιστη γιουνιβερσαλε

    διασπαστη ατόμων, εξαϋλωτη χαρακτήρων. Μας έλιωσες με την πυρηνική σου σάτιρα.
    Πόσες πια διαφορετικές ομάδες ανθρώπων υποστηρίζεις και, κυριως, ανεχεσαι; Το γιγάντιο πυρηνικό μανιτάρι του ουμανισμού σου υποσκιάζει ολους εμας τους λιλιπούτειους. Κουμπί άνδρα δείκνυσι.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ