Το ελληνικό κράτος δείχνει αποκομμένο από τον αλγόριθμο της κοινής λογικής, αδιαφορώντας για το δίκαιο αίτημα των πυροσβεστών.
Στην μακρόχρονη ιστορία του Πυροσβεστικού Σώματος, ένας μακρύς κατάλογος Πυροσβεστών που έχουν χάσει τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας, έχει «σημαδέψει» την επιτυχημένη πορεία του.
Από το 1911 έως σήμερα, 66 Πυροσβέστες – 30 εκ των οποίων χάθηκαν κατά τη διάρκεια κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών μετά την ανάληψη της δασοπυρόσβεσης από το Π.Σ το 1998 – δεν επέστρεψαν από το πεδίο της μάχης, έδωσαν τη ζωή τους θυσία στο βωμό του καθήκοντος της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των πολιτών.
Για την επίσημη ελληνική πολιτεία και τις κυβερνήσεις διαχρονικά, το επάγγελμα του Πυροσβέστη δεν (!) χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό, παρά τις υποσχέσεις, τα προεκλογικά πυροτεχνήματα και τις – κατά καιρούς – διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου.
Το ελληνικό κράτος δείχνει αποκομμένο από τον αλγόριθμο της κοινής λογικής, αδιαφορώντας προκλητικά για το δίκαιο αίτημα, τόσο των ζωντανών, όσο και πεσόντων εν ώρα καθήκοντος, των οποίων τα ονόματα μνημονεύονται στις μαρμάρινες πλάκες στα Ηρώα Πεσόντων Πυροσβεστών…
Ως πότε θα συνεχίζεται αυτή η αδικία;
