Τα λόγια των αγροτών που έδωσαν δυναμικό «παρών» στο μεγάλο συλλαλητήριο
Με κόρνες, συνθήματα, τραγούδια, πανό και ελληνικές σημαίες, χιλιάδες αγρότες και απλοί πολίτες βρέθηκαν από χθες νωρίς το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος.
- ΦΩΤΟ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΣΙΑΣ
Το κλίμα, όπως το κατέγραψε η «Espresso», φανέρωνε δυναμισμό και αποφασιστικότητα, ωστόσο οι ίδιοι οι αγρότες φρόντισαν να μην υπάρξουν ακρότητες. Αυτό, άλλωστε, έχει φέρει αυτή τη φορά στο πλευρό τους την κοινή γνώμη, γι’ αυτό και κατευθυνόμενοι οι αγρότες προς το Σύνταγμα δέχθηκαν σε αρκετά σημεία τα χειροκροτήματα των περαστικών.
Από την πρώτη στιγμή την εντύπωση «έκλεψαν» οι εικόνες των περίπου 150 τρακτέρ και οι τραχιές, σκληρές μορφές των οργωμένων από τον κόπο προσώπων αυτών των ανθρώπων που βγάζουν τα προς το ζην αντιμέτωποι με τα στοιχεία της φύσης.
Ενωμένοι από όλα τα μπλόκα της χώρας και με συνθήματα όπως «Χωρίς εμάς, τι θα φας;», «Σήμερα πέθανε η κτηνοτροφία» και «No farmers, no food», φέρνοντας ακόμα και… φέρετρο, το οποίο ανέγραφε «θερμά συλλυπητήρια στους αγρότες», αγρότες και κτηνοτρόφοι έστειλαν το δικό τους, ηχηρό μήνυμα για όσα τούς απασχολούν. Φυσικά, από το δυναμικό «παρών» δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι παραγωγοί που επλήγησαν από τη φονική κακοκαιρία «Daniel», αλλά και όσοι έχασαν τις περιουσίες τους από τις πυρκαγιές που κατέκαψαν χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, ελαιόδεντρα και ζώα. Ανάμεσά τους, αγρότες των παρακάρλιων περιοχών, παραγωγοί από την πολύπαθη Εύβοια, μέχρι και κτηνοτρόφοι από τον Εβρο – όλοι μαζί διατράνωσαν τα δίκαια αιτήματά τους σε ένα κράτος που ήταν πάντοτε απόν, όπως μας είπαν.
Η αγωνία όλων είναι το μέλλον, που διαγράφεται ζοφερό, κάτι που ακούστηκε επαλειμμένα, ενώ από τα ηχεία της εξέδρας που στήθηκε ακριβώς γι’ αυτή τη μεγαλειώδη εκδήλωση ακούγονταν τα αγωνιστικά καλέσματα των εκπροσώπων τους.
O Παναγιώτης ένας τριαντάρης από τον Αλμυρό είδε φέτος το καλοκαίρι να καίγονται τα χωράφια του «Δουλεύω στα χωράφια από 15 χρονών παιδί. Ετσι έχω μάθει και από τον πατέρα μου. Εχουμε και ζώα – ευτυχώς αυτά γλίτωσαν από τις φωτιές. Ζητάμε αποζημιώσεις, όπως όλοι στην περιοχή. Μας κάψανε το καλοκαίρι, μας πνίξανε το φθινόπωρο. Πού είναι το κράτος;» διερωτάται.
Λίγο πιο πέρα ο κ. Γιάννης, που ζει στον Αλμυρό είναι καταιγιστικός: «Φέτος κλείνω 40 χρόνια γεωργός και κτηνοτρόφος. Εγώ και οι δύο γιοι μου έχουμε 200 πρόβατα. Πώς να τα ταΐσουμε, πώς να τα βγάλουμε πέρα; Δεν νοιάζεται η κυβέρνηση! Είχαμε συμφωνήσει να πάει το γάλα στο 1,65 ευρώ, μας το κατέβασαν στο 1,45. Πώς θα ζήσουμε;» αναρωτιέται απογοητευμένος.
Ο Νίκος έχει κτήματα δίπλα από τη λίμνη Κάρλα. Οπως μας ενημέρωσε χαρακτηριστικά, «πάνω από 180.000 στρέμματα είναι πλημμυρισμένα, κάτω από το νερό. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, δεν μπορούμε ούτε να σπείρουμε. Οταν και άμα τα νερά υποχωρήσουν, το έδαφος θα είναι ακατάλληλο για αγροτικές εργασίες. Καταστραφήκαμε».
Ο Βασίλης από το Μαντούδι Ευβοιας εξηγεί: «Πας να αγοράσεις κάτι και η τιμή είναι ανεβασμένη. Παράγουμε εμείς, η τιμή κατεβαίνει. Εχουμε πίσω οικογένειες, ζώα, δάνεια. Αυτά κοστίζουν»!
Ο κύριος Θανάσης επιστράτευσε και το δικό του τρακτέρ από τον νομό Αχαϊας για να ενώσει τη φωνή του με χιλιάδες συναδέλφους του. Ο ίδιος για 30 ολόκληρα χρόνια χύνει τον ιδρώτα του πάνω από τη γη προσπαθώντας να επιβιώσει. «Πλέον έχουμε φτάσει στο απροχώρητο, μας έχουν όλοι ξεχασμένους και από υποσχέσεις χορτάσαμε. Δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω. Θα μείνουμε όσο πάει».
Φορώντας τραγιάσκα ο κυρ Κώστας αντιδρά μόλις του λέμε ότι είμαστε δημοσιογράφοι. «Δεν σας μιλάω, γιατί άμα μιλήσω θα αναγκαστώ να βρίσω την κυβέρνηση και δεν το θέλω, ούτε θα το γράψετε. Να ξέρετε όμως ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και ότι κανείς δεν νοιάζεται».
O Γιώργος από την Καρδίτσα προσπαθεί να επιβιώσει! Εκτός από τις καταστροφικές πλημμύρες που «έπνιξαν» τα κτήματά τους, αναφέρουν ότι έχουν αρκετά προβλήματα που τους απασχολούν. «Πετρέλαιο, ρεύμα και λίγες επιδοτήσεις για λίγα προϊόντα» μας εκμυστηρεύεται λέγοντας ότι σκέφτεται να φύγει στα ξένα.
Ανεβασμένος πάνω σε ένα παμπάλαιο τρακτέρ, ο Μιχάλης έχει έρθει από το Μαντούδι της Εύβοιας. «Ηρθα εδώ στην Αθήνα επειδή έχουμε τελειώσει. Κυριολεκτικά. Με αυτά που γίνονται κάθε μέρα, σε λίγο δεν θα τα βγάζουμε πέρα για τα βασικά» μας λέει χωρίς να μπορεί να κρύψει την απόγνωση και την οργή του.
Ενας από τους πρώτους που συναντήσαμε λίγα μέτρα από το «μπλόκο» που έστησαν με τα τρακτέρ τους επί της Βασιλίσσης Σοφίας, ήταν ο κ. Νίκος από ένα χωριό της Κορινθίας. Ψηλός, γεροδεμένος, με την παραδοσιακή γκλίτσα του στο χέρι, δεν ήταν δύσκολο να τον εντοπίσεις. Τώρα, στα 50 του, ο Νίκος κλείνει 30 χρόνια αγρότης. Οπως λέει, «παλιά δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Ποτέ δεν μας βοηθούσε ιδιαίτερα το κράτος. Ας είναι καλά οι επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλιώς θα πεινούσαμε. Ηταν όμως το τέλος μας, η παγίδα. Μετά, τα αφήσαμε όλα, πάει η παραγωγή».
Στο μπλόκο του Συντάγματος διακρίνουμε μια ευγενική παρουσία. Με σακάκι, κασκόλ και μια γκλίτσα στο χέρι, ο γνωστός γλύπτης Αντώνης Μόρφογλου μας ενημερώνει ότι είναι πυρόπληκτος με καταγωγή από το Βασιλικά Ευβοίας. «Εχω σπίτι εκεί και κτήματα, τα οποία κάηκαν. Ευτυχώς, έχουμε κάνει μια επιτροπή, με αυτοοργανωμένες διαδικασίες και κοινή λήψη αποφάσεων, προκειμένου να βρούμε το δίκιο μας» λέει, συμπληρώνοντας ότι έχει δημιουργήσει έργα τέχνης από τα καμένα δέντρα.
