Σε κλίμα ιδιαίτερης συγκίνησης το ύστατο χαίρε στη λατρεμένη λαϊκή ερμηνέυτρια
Πλήθος συγγενών, φίλων και συνεργατών της Ρένας Κουμιώτη, βρέθηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών για να πει το τελευταίο αντίο στη σπουδαία λαϊκή ερμηνεύτρια, η οποία έφυγε από τη ζωή χθες Δευτέρα (03/4).
Μεταξύ αυτών ο γιος της Ρένας Κουμιώτη, Αλέξανδρος Πόζιος, ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης αλλά και ο τραγουδιστής Μανώλης Μητσιάς.
Όπως έγινε γνωστό, η διάσημη τραγουδίστρια το τελευταίο χρονικό διάστημα αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 75 ετών.
Ποια ήταν η Ρένα Κουμιώτη
Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία και μεγάλωσε στην Κοκκινιά. Τα παιδικά της χρόνια σημαδεύτηκαν από την έλλειψη της μητέρας της, την οποία έχασε σε πάρα πολύ μικρή ηλικία. Μεγάλωσε φτωχικά, αλλά σε μια ευτυχισμένη οικογένεια με τα άλλα δύο αδέλφια της, με την αγάπη του πατέρα και της γιαγιάς της, η οποία στάθηκε για εκείνη πραγματική μάνα. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες. Ο πατέρας της καταγόταν από τη Σμύρνη και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη.
To 1968 ξεκίνησε να εργάζεται στην «Απανεμιά» μαζί με τον Μανώλη Μητσιά, που μόλις είχε κατέβει απ’ τη Θεσσαλονίκη. Λίγες μέρες αργότερα, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος της προτείνει να τραγουδήσει με τον Γιάννη Πουλόπουλο στον δίσκο «Ο Δρόμος» που ετοίμαζαν μαζί με τον Μίμη Πλέσσα.
Το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσε ήταν το «Δώσε μου το στόμα σου», γνωστό ως «Χελιδονάκι». Και ακολούθησε το «Πρώτη φορά». Από την «Απανεμιά» βρίσκεται ξαφνικά να δουλεύει με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν-Καν». Την ίδια χρονιά στο θέατρο «REX» στον θεατρικό «Δρόμο». Ενώ θα δισκογραφηθούν τραγούδια όπως «Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα. Θα συμμετάσχει στους δίσκους «Ώρες» και «Θαλσσσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου, και το επόμενο καλοκαίρι πάλι με τον Πουλόπουλο στην «Αθηναία». Και μετά στα «Δειλινά» για τρεις σαιζόν.
Απ’ τον Οκτώβριο του 1970 μέχρι το 1972. Εκεί κι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Σταμάτης Κόκοτας, ο Χρηστάκης κι ο Γιώργος Ζαμπέτας. Το 1972, συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη. Μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία». Πάλι με τον Πουλόπουλο στην Πλάκα, μετά ξανά στο «Καν-Καν» με Διονυσίου και Ζαμπέτα. Το 1974 πήγε για δουλειά στον Καναδά όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της.
Το 1983 επιστρέφει στην Ελλάδα και εμφανίστηκε πάλι με το Γιάννη Πουλόπουλο, την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Αθηναϊκή κομπανία στο «Ζυγό». Μετά στα «Ηλιοβασιλέματα» με το Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα και στ’ «Αστέρια» με τον Κόκοτα. Για δυο συνεχόμενες χρονιές στη μπουάτ «Μαρκίζα». Το 1995 συνεργάζεται με τον Μίμη Πλέσσα. Από τότε έκανε μόνο συναυλίες τα καλοκαίρια και επιλεκτικές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές.
Καλό ταξίδι στην ποιο αθόρυβη τραγουδίστρια! Είχα την τύχη να την γνωρίσω στη δεκαετία του ΄70 όταν έγραφε στο στούντιο την άγια Κυριακή. Μια μοναδική δραματική φωνή όπως ήταν και όλη της η ζωή.