Υπατία, Υπάτιος και μαρτύρια άλλων | Γράφει η Κατερίνα Παπαθωμά

9
4491

Κύριε διευθυντά

Με όλο τον σεβασµό προς τον πολυΐστορα, πολυτιτλούχο και συχνό επιστολογράφο της «Κ» κ. Αναστ. Στέφο, θα µου επιτρέψετε να διατυπώσω διά βραχυτάτων µερικές παρατηρήσεις σχετικά µε την επιστολή του (1/4/23) µε τίτλο «Το µαρτύριο της σοφής Υπατίας». Για την τόσο ξεχωριστή όντως και σοφή Αιγυπτία γυναίκα έχουν λεχθεί πολλά σε διαλέξεις και έχουν γραφτεί πάµπολλα. Ο θάνατός της ήταν πράγµατι αποτρόπαιη πράξη µιας οµάδας φανατισµένων «χριστιανών» και φυσικά µια µεγάλη πνευµατική απώλεια για την εποχή της. Ο φανατισµός, ως γνωστόν, είναι δυστυχώς διαχρονικό φαινόµενο. Σε καµιά ιστορική περίοδο αντιπαλοτήτων οιασδήποτε φύσεως δεν εξέλιπαν οι φανατισµοί εκατέρωθεν, µε απώτερο πρόγονο τη βιβλική περίπτωση των Αβελ και Κάιν, λες και δεν τους χωρούσε ολόκληρος o τότε επίγειος «Παράδεισος…»! Και γεννάται το ερώτηµα: Αξιοσέβαστο όντως το µαρτύριο της σοφής Υπατίας. Τα µαρτύρια όµως εκατοµµυρίων χριστιανών, που µαρτύρησαν µε απίστευτους τρόπους βαναυσότητας και παρατεταµένης οδύνης, γιατί αποσιωπώνται. Η δική τους ζωή δεν είχε καµία αξία; Χριστιανοί από τους πιο απλούς µέχρι υψηλούς αξιωµατούχους και ανωτάτου µορφωτικού επιπέδου γιατί παρακάµπτονται; Για παράδειγµα, ο οµώνυµος Αγ. Υπάτιος επίσκοπος Γαγγρών, ο οποίος είχε φρικαλέο και αποτρόπαιο τέλος από τον φθόνο και τον φανατισµό των δυσεβών Ναυατιανών, γιατί δεν προβάλλεται; Και µιας και αναφέραµε ένα ανδρικό παράδειγµα, ας αναφέρουµε και ένα γυναικείο. Η εξαίρετη επίσης Αλεξανδρινή γυνή, η πάνσοφος µεγαλοµάρτυς Αικατερίνη, η οποία «…εφίµωσε λαµπρώς τους κοµψούς των ασεβών, του Πνεύµατος τη µαχαίρα…» και εθανατώθη µε πολύ χειρότερο τρόπο από τον της Υπατίας, γιατί αγνοείται. Γενικώς η περίοδος των διωγµών κατά τους Ρωµαϊκούς χρόνους αποτελεί το µελανότερο στίγµα και το µεγαλύτερο όνειδος για όλη την ανθρωπότητα. Πιο απλά, διαβάζοντας κανείς τα συναξάρια των µυριάδων αγίων µαρτύρων, ντρέπεται που είναι άνθρωπος. Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι το εν λόγω κείµενο είναι άριστο ως προς την Υπατία. Αλλά η µονοµέρειά του εκπέµπει κάποιο µήνυµα που συµβάλλει στην αποδόµηση – αποχριστιανοποίηση της χώρας µας, γεγονός που ξεκίνησε από την εποχή των Βαυαρών και κορυφώνεται επί των ηµερών µας…

Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»

*Tο τελευταίο άρθρο της κας Παπαθωμά με τίτλο «Υπατία, Υπάτιος και τα μρτύρια άλλων»,
που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» και αναδημοσιεύθηκε στο Aegeanews, αφιερώνεται
με ιερότητα στην μνήμη του μεγάλου Κώου ιστορικού και διαχρονικού Έλληνα Βασίλη
Χατζηβασιλείου.

 

Σχετικά θέματα

Η αλήθεια για την Υπατία

https://www.oodegr.com/neopaganismos/diogmoi/ypatia1.htm

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

9 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ΠΕΤΑΝΕ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΑ ΔΈΝΤΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΡΠΟΥΣ! Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΔΟΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ! ΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΙΝΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΕΠΙΦΑΥΣΕΙ ΤΑΣ ΝΟΑΣ ΗΜΩΝ!

  2. δέν περίμενε ή Υπατία τέτοιο μίσος από τόύς οπαδούς τού χριστού. από τούς ρωμαίους βέβαια δέν περιμέναν κάτι διαφορετικό … μέχρι τήν ανακύρηξη τού χρι/σμού ώς επίσημη θρησκεία καί εκχριστιανισμό τών λαών …μετά από αυτό τό σχόλιο θά κατεβεί τό άρθρο.

    • Η Υπατία δολοφονήθηκε από κάποιους φανατισμένους Αλεξανδρείς οι οποίοι την θεωρούσαν υπεύθυνη για την αντιπαλότητα μεταξύ Κυρίλλου και Ορέστη (Σωκράτους, Εκλησιαστική Ιστορία Ζ’ 15 και Ιωάννη Νικίου, Χρονικόν 84. 87-103). Έτσι οι δράστες ΔΕΝ ήταν το υπό τις διαταγές του πατριάρχη Αλεξανδρείας ειδικό σώμα των «παραβαλάνων». Εξάλλου, οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας ήταν διαβόητοι ταραχοποιοί (Σωκράτους Εκκλησιαστική Ιστορία Ζ’ 7 και Κυρίλλου Ομιλία εις το Πάσχα, 419). Μια σύγχρονη πηγή, ο Σωκράτης ο Σχολαστικός (περ. 380-450 μ.Χ.) αναφέρει πως ο φόνος της Υπατίας έγινε με πρωτοβουλία κάποιου αναγνώστη ονόματι Πέτρος, κι όχι του αγίου Κυρίλλου. Σε αυτό συμφωνεί και ο τρομερά φανατισμένος Ιωάννης ο Νίκιος (τέλη 7ου αιώνα). Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι στη Αλεξανδρινή Εκκλησία, οι αναγνώστες δεν ήταν ιερωμένοι κι όχι απαραίτητα βαπτισμένοι Χριστιανοί (Σωκράτους, Εκκλησιαστική Ιστορία Ε’ 22).

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ