Οποιοσδήποτε άλλος λαός θα είχε κατέβει στους δρόμους. Στην Τουρκία όμως, ποιος να τολμήσει να διαμαρτυρηθεί; Αφού όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα σκεπάζει η σκλαβιά.
Το πρόβλημα δεν είναι ο απλός τουρκικός λαός. Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν είχε απόλυτο δίκιο. «Οφείλουμε ως Ευρωπαίοι να είμαστε ξεκάθαροι, όχι με την Τουρκία ως έθνος και ως λαό, αλλά με την κυβέρνηση του προέδρου Ερντογάν που συμπεριφέρεται με απαράδεκτο τρόπο», ήταν το μήνυμα που έστειλε πριν από λίγες μέρες, με αφορμή την έναρξη της Ευρωμεσογειακής Διάσκεψης (MED7), ο Πρόεδρος της Γαλλίας. Απευθυνόμενος, μάλιστα, προς τον κάθε έναν πολίτη της Τουρκίας ξεχωριστά, τόνισε πως «του αξίζει κάτι καλύτερο».
Κάθε λογικός και σκεπτόμενος άνθρωπος αυτού του πλανήτη αναρωτιέται εύλογα: Πώς είναι δυνατόν, ένας λαός που καθημερινά φτωχοποιείται, που βλέπει τις τιμές των βασικών προϊόντων να πενταπλασιάζονται, να ανέχεται να ζει η ηγεσία του σε χρυσά παλάτια των 300.000 τετραγωνικών μέτρων και των 1.100 δωματίων, με χρήματα απευθείας απ’ την τσέπη του; Και όχι μόνο αυτό, αλλά να εξαγγέλλει την ανέγερση και νέων χρυσών εξοχικών παλατιών, με θέα τη λίμνη Βαν και τον Βόσπορο, την ώρα που η τουρκική οικονομία καταρρέει;
Οποιοσδήποτε άλλος λαός θα είχε κατέβει στους δρόμους. Στην Τουρκία όμως, ποιος να τολμήσει να διαμαρτυρηθεί; Αφού όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα σκεπάζει η σκλαβιά. Οι ένοπλες πολιτοφυλακές του Ερντογάν, οι “Φρουροί της γειτονιάς” παραμονεύουν σε κάθε γωνία του δρόμου, συλλαμβάνοντας κάθε ύποπτο που θα τολμήσει να υψώσει τη φωνή του.
Κάποια στιγμή όμως, όταν η κοιλιά θα αρχίσει να σφίγγεται και δεν θα μπορεί πια να ξεγελάσει την πείνα της με εθνικιστικές κορώνες και ακραίες μισαλλοδοξίες, κακόγουστες στολές του Ματζικέρτ και υποτιθέμενα φυσικά αέρια, το δίκιο θα πνίξει τους απλούς Τούρκους πολίτες, οι οποίοι θα πουν «ως εδώ». Τότε, ο προκλητικός βίος του νεο-Σουλτάνου και των Υπουργών του θα πάψει πλέον να γίνεται ανεκτός.
Τότε, θα αρχίσουν οι πολίτες της Τουρκίας να αναρωτιούνται για πολλά πράγματα, που ίσως δεν είχαν περάσει απ’ το μυαλό τους μέχρι τότε: «Γιατί ολόκληρη η Ευρώπη, ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος καταδικάζει τη συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας μας; Γιατί οι Ευρωπαίοι θέλουν να μας επιβάλουν κυρώσεις; Γιατί Χώρες ομόθρησκες, μουσουλμανικές, όπως η Αίγυπτος, επιλέγουν να υπογράψουν συμφωνίες οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών με την Ελλάδα και την Κύπρο και όχι μαζί μας; Είναι όλοι οι ηγέτες του πολιτισμένου κόσμου πράγματι κακοί, “συμμαχία του κακού”, όπως τους αποκαλεί ο δικός μας Πρόεδρος; Γιατί η Πρόεδρος της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων εξομοιώνει την τουρκική δημοκρατία με το καθεστώς της Βόρειας Κορέας; Γιατί οι διεθνείς οργανισμοί μας κατατάσσουν στις τελευταίες θέσεις παγκοσμίως ως προς την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών; Γιατί υπάρχει τόσο εκτεταμένη λογοκρισία στον τύπο, στην τηλεόραση, στα μέσα δικτύωσης; Γιατί οι πνευματικές προσωπικότητες του τόπου μας, οι διανοούμενοί μας, όπως ο Ορχάν Παμούκ, διώκονται απηνώς και αναγκάζονται να μεταναστεύουν σε άλλες Χώρες; Γιατί τόσες χιλιάδες συμπολίτες μας φυλακίζονται, βασανίζονται, υποφέρουν τα μύρια όσα; Αλλά και γιατί έχουμε ανοίξει ως Χώρα τόσα πολεμικά μέτωπα; Μήπως εκείνοι τους οποίους επιλέξαμε με την ψήφο μας, εκείνοι τους οποίους εμπιστευτήκαμε, εκείνοι που ζουν από το δικό μας υστέρημα σε ολόχρυσα παλάτια, έχουν επιλέξει λάθος δρόμο για τη Χώρα και μας οδηγούν, όχι μόνο στον οικονομικό γκρεμό αλλά και στη διεθνή απομόνωση;”. Ίσως όμως τότε, το μυαλό πολλών Τούρκων πολιτών, να πάει και αλλού: “Μήπως τα σκάνδαλα διαφθοράς και μαύρου χρήματος για τα οποία έχουν κατηγορηθεί κατά καιρούς οι κυβερνώντες, είναι υπαρκτά, αληθινά και εκείνοι τα συγκάλυψαν; Μήπως έχει έρθει η ώρα της τιμωρίας;»
Όσο κι αν το καθεστώς Ερντογάν ποτίζει τον απλό τουρκικό λαό με εθνικισμό, θρησκευτικό φανατισμό και ακραία μισαλλοδοξία, ώστε να τον κρατά μεθυσμένο- μη νηφάλιο, όσο κι αν το βολεύει να τον έχει αλυσοδεμένο με τα δεσμά της άγνοιας και του φανατισμού του Μεσαίωνα, ο πλανήτης έχει περάσει εδώ και δύο δεκαετίες στον 21ο αιώνα και αυτό είναι κάτι που η τουρκική λογοκρισία δεν μπορεί να το αλλάξει.
Είναι μαθηματικώς βέβαιον, ότι δεν θα αργήσει να έρθει η στιγμή που ο τουρκικός λαός θα αντιληφθεί ότι αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό που του προσφέρει ο Ερντογάν και θα απαιτήσει τα αυτονόητα: τις θεμελιώδεις ανθρώπινες ελευθερίες και δικαιώματα, την ειρήνη και τις καλές σχέσεις με τους άλλους λαούς, την καταξίωση στην διεθνή κοινότητα, που αυτή τη στιγμή, λόγω της στρατηγικής του καθεστώτος Ερντογάν, έχει απαξιώσει πλήρως την Τουρκία, αντιμετωπίζοντάς την ως διεθνή ταραξία και παραβατικό παράγοντα, που λειτουργεί μονίμως σε βάρος των άλλων.
Σε μια τέτοια περίπτωση αλλαγής νοοτροπίας από πλευράς της γείτονος, ο ελληνικός λαός θα ανταποκριθεί θετικά, και θα σφίξει με θέρμη το τεινόμενο χέρι του τουρκικού λαού, ως απαρχή μιας ειλικρινούς, δημιουργικής και αμοιβαία επωφελούς σχέσης καλής γειτονίας. Μόνο άλλωστε υπό συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας δύνανται τα κράτη να προκόψουν, εφόσον βεβαίως το επιθυμούν. Και οι Έλληνες το επιθυμούν πέρας πάσης αμφιβολίας.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Τι λέτε μωρέ ποτέ είχε δημοκρατία η Τουρκία; Όποιος κ να βγει στην εξουσία μόνο χειρότερα να περιμένετε ,μην ελπίζετε να αλλάξουν οι Τούρκοι ,αυτοί που θα έρθουν μετά θα είναι αυτοί που θα μας επιτεθούν .