ΣΑν σήμερα στι 21-4-2001,έφυγε από κοντά μας «το καλύτερο βιολί» που γέννησε ο τόπος,ο Γαβρίλης Γιαλίζης.Είχα τη χαρά να συνεργαστώ μαζί του σε πολλές δημιουργίες. ,cd με τραγούδια, θέατρα, συναυλίες κ.α. Την πρώτη φορά που τον επισκέφτηκα σπίτι του το 1978,του πρότεινα να πάρει μέρος, παίζοντας ζωντανά, σε μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση ,όπου ανάμεσα στα επεισόδια του δράματος παρενέβαινε και τραγουδούσε ζωντανά η Άννα Καραμπεσίνη.»Δεν είναι δύσκολο -του είπα-τα τραγούδια τα ξέρεις,θα κάνουμε πρόβες και θα τα καταφέρουμε». Χαμογέλασε,και μου απάντησε,χορατά. «Ξανθόπουλος θα γίνω εγώ τώρα;»
Δάσκαλε δεν σε ξεχνάμε, το δοξάρι σου το γνωρίζουμε από μακριά,καιτ΄ακούμε συχνά.(στη φωτο αριστερα το πρωτοσέλιδο τότε της εφημερίδας μας)
Σαν σήμερα 21 Απριλίου έφυγε ο αγαπημένος μας Γαβριλης. Ένας άνθρωπος που τον σέβονταν ακόμα και οι πέτρες. Άφησε μία τεράστια παρακαταθήκη απ την παραδοσιακή μουσική του Νησιού μας.Μαζι με τον αδερφό του τον επίσης αείμνηστο Χριστόφορο έπαιζαν σε κάθε είδους εκδηλώσεις, πανηγύρια, γιορτές, γάμους και πήραν μεγάλη αγάπη από τον κόσμο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν ξεχνιούνται, είναι πάντα ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!
ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΙ ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΧΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΜΑΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ!!!ΕΝΟΗΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ
Συμφωνώ ότι υπάρχουν επίσης αξιόλογοι οργανοπαίχτες που τιμούν ακόμα την παράδοση του Νησιού μας αλλά το πιο όμορφο και ελπιδοφόρο είναι ότι με την παράδοση ασχολούνται και νέα παιδιά τα οποία αποτελούν το μέλλον της παράδοσης του Νησιού μας και πρέπει να προωθούνται περισσότερο απ τους παλιούς. Ας μην ξεχνάμε φυσικά ότι τα περισσότερα έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα σαν οργανοπαίχτες κοντά στον αγαπημένο μας Γαβριλη και αυτό αποτελεί μεγάλη τιμή.