ΘΕΜΑ:Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΕΙΝΑΙ
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΑΣΜΑΤΙΚΗ!
Το παράδειγμα της Ρόδου και το αντί-παράδειγμα της Κω
—Η έλλειψη προσωπικού φέτος στον τομέα των τουριστικών υπηρεσιών ήταν τεράστια,
πανελλαδικά αλλά και στο νησί μας. Την επόμενη χρονιά θα είναι μεγαλύτερη λογω της εισόδου στην αγορά νέων (τεράστιων) ξενοδοχείων, Το αποτέλεσμά είναι είτε η παρά πέρα υπολειτουργία είτε το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Τα προβλήματα είναι πανελλαδικά αφού τα ξενοδοχεία φυτρώνουν παντού χωρίς περιορισμούς και ρυθμίσεις από τα συναρμόδια υπουργεία οικονομίας και Εργασίας άλλα ούτε και από τους τοπικούς μας εκπροσώπους, τους Βουλευτές και τους Δημάρχους λες και δεν βλέπουν το πρόβλημα ή δεν έχουν αρμοδιότητα την στιγμή που ο κώδικας Τ.Α. προβλέπει την λειτουργία Γραφείου Απασχόλησης και Τουρισμού
—Διαβάσαμε στον Δωδεκανησιακό τύπο για την ‘’νέα τοπική κλαδική σύμβαση εργασίας’’ μεταξύ των σωματείων ξενοδόχων και εστίασης Ρόδου και του σωματείου των εργαζομένων στον κλάδο του τουρισμού που έγινε με την στήριξη του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, η οποία μεταξύ των άλλων δικαιολογεί την εργασία 7 ημέρων την εβδομάδα με τις ανάλογες κοστολογικές επιβαρύνσεις των εργοδοτών. Αυτή η συμφωνία εφαρμόζεται μόνο στην Ρόδο και για να γίνει κάτι ανάλογο στην Κω πρέπει να συνυπογραφτεί τοπική σύμβαση με των αντίστοιχων σωματείων εργοδοτών και εργαζομένων. Εδώ όπως μαθαίνουμε, έχουμε την άρνηση του Εργατικού Κέντρου Κω και του σωματείου οι οποίοι προβάλλουν ως θέσφατο (το πράγματι δίκαιο και ιστορικό κεκτημένο)ί 5-μερο και 40-ωρο. Από την άλλη πλευρά όμως υπαρχει μια οδυνηρή πραγματικότητα που έχει σχέση με την τεράστια έλλειψη προσωπικού στον τομέα του τουρισμού η οποία στην πράξη λύνεται είτε με
εισαγωγή εργαζομένων από μακρινές χώρες είτε με έξτρα παροχές που μόνο οι μεγάλοι όμιλοι του τουρισμού μπορούν να παρέχουν στους εργαζομένους (διαμονή, φαγητό). Το πρόβλημα λοιπόν εστιάζεται στις μικρές επιχειρήσεις που αδυνατούν να προβάλουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στην αγορά εργασίας. Το αποτέλεσμά είναι κακό για όλους.
Πρώτα οι μικροί αναγκάζονται να λειτουργήσουν με βάσει το 5 ήμερο, άντε 6-ημερο. Η εισαγωγή ανειδίκευτων εργαζομένων πλήττει την ποιότητα των υπηρεσιών. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό θέλουν την 7-ημερη εργασία για να αυξήσουν το ετήσιο εισόδημα τους αφού με την εργασία 5-6 μηνών δεν καλύπτονται οι ανάγκες επιβίωσης 12 μηνών. Αν κάνουν τον κόπο ου συνδικαλιστές του κλάδου να ρωτήσουν την κοινωνία και να λάβουν υπ οψιν τα πραγματικά στοιχεία της αγοράς εργασίας θα διαπιστώσουν ότι
είναι σε αντίθεση με την μεγάλη μάζα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών αλλά και των εργαζομένων του νησιού μας. Ζούμε σε ειδικές συνθήκες και απαιτούνται ανάλογες ειδικές τοπικές ρυθμίσεις. Αυτό έγινε στην Ρόδο και έτσι λύθηκε προσωρινά έστω το πρόβλημα της ομαλής παροχής υπηρεσιών στον την τουρισμό. Αυτό απαιτούν και οι συνθήκες στο νησί μας. Η κατάσταση που υπαρχει όμως εδώ λόγω την ‘’στενά συνδικαλιστικής οπτικής’’ των συνδικαλιστών του κλάδου οδηγεί τους επιχειρηματίες ακόμη και στην παρανομία της αυθαίρετης εργασίας με την δαμόκλειο σπάθη Προστίμου είτε κλεισίματος.
—Ένα παράδειγμα: μικρή ξενοδοχειακή επιχείρηση απασχολεί την περίοδο Μάιο – Οκτώβριο 6 εργαζομένους. Με δυσκολία φέτος εξασφάλισε 5 θέσεις για 7 ήμερη εργασία με πλήρες μισθό, προσαυξήσεις, επιδόματά, δώρα κλπ και υπογράφτηκε σύμβαση εργασίας με κοινή επιθυμία. Οι συμβάσεις δοθήκαν στον λογιστή της επιχείρησης για την διαδικασία αναγγελίας πρόσληψης που όμως κατά τον λογιστή δεν έγινε αποδεκτή γιατί αντιβαίνουν την Εθνική Συλλογική Σύμβαση εργασίας ΣΣΕ και ζήτησε νέες συμβάσεις συμβατές με το πλαίσιο της ΣΣΕ . Είναι λογικό και αποδοτικό για την κοινωνία μας να κλείσει η επιχείρηση και δεν είναι λογικό να προσαρμοστεί η ΕΕΣ στην Τοπική πραγματικότητα; Ποιον εξυπηρετεί τελικά η άρνηση του Εργατικού Κέντρου: τους εργαζομένους η την μεγάλο εργοδοσία; Την καλύτερα αμειβόμενη εργασία ή την εισαγωγή μαύρης και λευκής εργασίας;;
Μάιος 2025
Δημητρης Μυλωνας πολ. μηχ.
