Tου Άγγελου Γεραιουδάκη
στο «Έθνος»
Η Φωτεινή Κατσιμίρη είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας του νέου παιδικού βιβλίου «Η Τσίκι στο κατάλευκο νησί» από τις εκδόσεις Φυλάτος. Η ιστορία της Τσίκι είναι μια ιστορία που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, όταν μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που είχε η συγγραφέας, έπρεπε να νοσηλευτεί για επτά ολόκληρους μήνες σε μεγάλο νοσοκομείο της πρωτεύουσας.
«Εκεί γνώρισα την εξαιρετική γιατρό Χριστίνα Παπή, η οποία υποστηρίζει τη φυτική διατροφή και ήταν η αφορμή, μέσα από τις συζητήσεις που κάναμε, να πάρω την απόφαση ν’ αλλάξω τον δικό μου τρόπο ζωής, μόλις γινόμουν καλά! Όντας φιλόζωη, αγαπούσα όλα τα ζώα και δεν δυσκολεύτηκα πολύ ν’ αλλάξω τις διατροφικές μου συνήθειες!
Απ’ όλα τα ζώα, έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα κατσικάκια, τα οποία συναντά κανείς σε κάθε ελληνικό νησί. Πολύ κοντά στη Ρόδο, από την οποία κατάγομαι, βρίσκεται μια παραλία, στην οποία όλοι οι τουρίστες απολαμβάνουν το μπάνιο τους παρέα με τα κατσικάκια! Η Τσίκι, ο Μπίλι και η Νάνυ, είναι τρία κατσικάκια, βγαλμένα από αυτή την ελληνική παραλία, τα οποία θα προσπαθήσουν να ζεστάνουν την καρδιά των διάσημων σεφ από την Πωπαγωμένη χώρα!» λέει, χαρακτηριστικά, η Φωτεινή Κατσιμίρη στο ethnos.gr
«Η Τσίκι στο κατάλευκο νησί» είναι το πρώτο από μια σειρά βιβλίων που θ’ ακολουθήσουν με ηρωίδα την Τσίκι. Είναι ένα παραμύθι με θέμα την αγάπη προς όλα τα ζώα και την ενσυναίσθηση, έννοια – ζητούμενο για όλους τους ανθρώπους μικρούς και μεγάλους. «»Αρκεί να κοιτάξεις ένα κατσικάκι στα μάτια για να το καταλάβεις». Όλα τα μηνύματα του βιβλίου συνοψίζονται μέσα σ’ αυτή τη φράση» εξηγεί η ίδια.Η «Τσίκι στο κατάλευκο νησί» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος.
Ποια είναι η δική σας σχέση με τον βιγκανισμό;
Όπως σας είπα αρχικά, η σχέση μου με τον βιγκανισμό ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια και ήταν μια συνειδητή απόφαση. Ο βιγκανισμός δεν είναι απλά οι διατροφικές συνήθειες που μπορεί να έχει κάποιος, αλλά ένας τρόπος ζωής για έναν συμπονετικό και μη βίαιο κόσμο. Υπάρχουν πλέον πολλές επιλογές, που καθιστούν εύκολη τη φυτοφαγική μετάβαση για όποιον ή όποια το επιθυμεί.
Ένα παιδί που αγαπά τα ζώα, λένε πως θ’ αγαπά και τους ανθρώπους αλλά και τον εαυτό του. Τι λάθος έκανε η προηγούμενη γενιά και πώς εμείς μπορούμε να μεγαλώσουμε παιδιά με ενσυναίσθηση;
Ως εκπαιδευτικός και μητέρα δυο παιδιών γνωρίζω ότι τα παιδιά από τη μέρα που γεννιούνται νιώθουν αγάπη για όλα τα ζώα. Στην πορεία όμως αυτό μπορεί ν’ αλλάξει.
Οι γονείς, από αγάπη προς αυτά, κάνουν αυτό που είχαν μάθει και οι ίδιοι ως παιδιά, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους ζητήματα, όπως η περιβαλλοντική κρίση και η εκμετάλλευση των ζώων.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι γονείς της δικής μου γενιάς, οι γνωστοί Millennials, δεν γνωρίζουν για το αποτύπωμα του άνθρακα από την παραγωγή ζωικών προϊόντων και τις σκηνές splatter στα εκτροφεία ζώων.
Παρόλ΄αυτά συνεχίζουν να προσφέρουν στα παιδιά τους ζωικά προϊόντα ως ένδειξη αγάπης.
Όλες οι σύγχρονες θεωρίες μάθησης υποστηρίζουν ότι οι επικρατούσες αντιλήψεις μπορούν ν’ αλλάξουν και ο άνθρωπος μπορεί να οδηγηθεί σε νέες. Σε αυτό το σημείο σημαντικό ρόλο παίζει το σχολείο. Είμαι πολύ αισιόδοξη ότι οι επόμενες γενιές θα έχουν περισσότερες ευαισθησίες για τα δικαιώματα των ζώων και την περιβαλλοντική κρίση.
Τι χρειάζεται να προσέχει ένας συγγραφέας όταν γράφει ένα παιδικό βιβλίο;
Ένας συγγραφέας για να γράψει ένα παιδικό βιβλίο πρέπει αρχικά να θέλει να πει κάτι στα παιδιά. Έπειτα η γλώσσα που θα χρησιμοποιήσει θα πρέπει να είναι κατανοητή, χωρίς να είναι απλοϊκή, με στόχο να περάσει το αρχικό μήνυμα στα παιδιά.
Σίγουρα σ’ ένα παιδικό βιβλίο καθοριστικό ρόλο παίζει και η εικονογράφηση. Ο συνδυασμός μιας όμορφης ιστορίας και εικονογράφησης είναι η συνταγή ενός πετυχημένου παιδικού βιβλίου!
Πότε πιστεύετε ότι πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με ποιον τρόπο;
Επιτρέψτε μου ν’ απαντήσω διαφορετικά σε αυτή σας την ερώτηση.
Δεν θα σας πω τι πρέπει να κάνει ο κάθε γονέας, αλλά πώς τα παιδιά θα θελήσουν να διαβάσουν τα ίδια ένα βιβλίο.
Σίγουρα για να διαβάσει κάποιο παιδί ένα βιβλίο, θα πρέπει να υπάρχει το βιβλίο ή καλύτερα τα βιβλία στο σπίτι και το σχολείο.
Είναι τόσο μαγικός ο κόσμος του βιβλίου, που ιδανικά θα ήθελε το κάθε παιδί να εισχωρήσει σε αυτόν κάθε φορά που έχει ελεύθερο χρόνο.
Αυτή ακριβώς τη συμπεριφορά θα πρέπει να ενισχύσουμε οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί στα παιδιά μας. Σκεφτείτε σε ένα σπίτι, όταν τα παιδιά δεν θα παίζουν, να διαβάζουν βιβλία. Πόσο υπέροχο θα ήταν!
Ποια θεωρείτε ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό βιβλίο ώστε να το κάνουμε δώρο σ’ ένα παιδί;
Αρχικά θα πρέπει το βιβλίο, το οποίο θα επιλέξουμε ν’ ανήκει στην ηλικιακή ομάδα του παιδιού. Δεύτερον, το θέμα του βιβλίου είναι καθοριστικό στην επιλογή που θα κάνουμε.Το κάθε παιδί έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα, οπότε θα πρέπει να προσεγγίσουμε ακριβώς αυτό του το ενδιαφέρον. Όπως ανέφερα και παραπάνω, αν πρόκειται για παιδικό βιβλίο, σημαντικό ρόλο θα παίξει και η εικονογράφηση.
Υπάρχει κάποιο παραμύθι που είχατε διαβάσει στα παιδικά σας χρόνια και θυμάστε μέχρι σήμερα;
Το πρώτο μου λογοτεχνικό βιβλίο ήταν δώρο από έναν οικογενειακό μας φίλο, τον κύριο Κώστα. Το βιβλίο ήταν «Ο θησαυρός της Βαγίας» της Ζωρζ Σαρή.
Ένα κλασικό βιβλίο για παιδιά, που η ιστορία του διαδραματίζεται σ’ ένα ελληνικό νησί, καλοκαίρι και μιλάει για την αναζήτηση ενός κρυμμένου θησαυρού. Εικόνες οικείες, μεγαλωμένη η ίδια σε νησί, δεν θα μπορούσε η ιστορία της Ζωρζ Σαρή παρά να με συνεπάρει!
Νομίζω ότι από εκείνη τη στιγμή, δε σταμάτησα να διαβάζω ποτέ!
Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να κρατάει στα χέρια του ένα βιβλίο. Ελπίζω τα νέα παιδιά να κρατήσουν πολλά βιβλία στα χέρια τους και ν’ ανυπομονούν να ξαναγυρίσουν σε αυτά.
