Χρηματική αποζημίωση επεδίκασε σε έναν αστυνομικό το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου για παράνομες ενέργειες και παραλείψεις του Ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα, από την εσφαλμένη υπηρεσιακή του τοποθέτηση και παραμονή του επί έξι μήνες στην Κω κατόπιν μετάταξής του στην Ελληνική Αστυνομία από τη δημοτική Αστυνομία, αντί τοποθέτησης στη Ρόδο.
Με την από 9-12-2013 αίτησή του προς τον Δήμο Ρόδου, ο ενάγων, πρώην δημοτικός αστυνομικός, που τέθηκε σε διαθεσιμότητα μετά την κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας, υπέβαλε αίτηση μετάταξης στην Ελληνική Αστυνομία δυνάμει των άρθρων 81 και 91 Ν.4172/2013.
Στην εν λόγω αίτηση φέρεται, μεταξύ άλλων, να δήλωσε ως πρώτη προτίμηση για υπηρεσιακή τοποθέτηση το Α.Τ. Χαλκίδος, με δεύτερη επιλογή το Α.Τ. Κω. στο οποίο και τοποθετήθηκε εν τέλει λόγω ανεπάρκειας θέσεων στο φερόμενο ως προτιμώμενο AT.
Ωστόσο, με την από 18-6-2014 βεβαίωση του αντιδημάρχου Ρόδου, απευθυντέα στην Τριμελή Επιτροπή Κινητικότητας του ΑΣΕΠ, ως αρμοδίου οργάνου για τη διενέργεια των μετατάξεων, βεβαιώθηκε ότι ο ενάγων ως πρώτη επιλογή του είχε δηλώσει τον κωδικό 3602, ήτοι το Α.Τ. Ρόδου και όχι τον εσφαλμένα καταχωρηθέντα από τα όργανα του Δήμου κωδικό 3609.
Η εκ παραδρομής καταχώριση εσφαλμένου κωδικού, όμως, καίτοι είχε επισημανθεί έγκαιρα από τον ενάγοντα, δεν απέτρεψε την τοποθέτησή του στο Α.Τ. Κω και την ανάληψη των καθηκόντων του στο εν λόγω νησί τον Ιούλιο του 2014, όπου και παρέμεινε επί έξι μήνες, μέχρι την αποκατάσταση του σφάλματος και την μετακίνησή του στη Ρόδο, που αποτελούσε αληθώς την πρώτη του επιλογή, δοθέντος, μάλιστα, ότι στο τελευταίο αυτό μέρος βρίσκεται η μόνιμη κατοικία του και διαβιεί η οικογένειά του.
Κατόπιν τούτων, ο ενάγων στράφηκε με αγωγή κατά του Δήμου Ρόδου και του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας την αποκατάσταση της ζημίας και της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη εξαιτίας της ανωτέρω περιγραφόμενης παρανομίας των οργάνων του Δήμου και του Δημοσίου, δια της καταβολής σε αυτόν 4.914,5 ευρώ για αποκατάσταση θετικής ζημίας και 6.000 ευρώ για ηθική βλάβη.
Ο εναγόμενος Δήμος, με την από 19-10-2017 έκθεση απόψεων, προβάλλει ότι το επίδικο εκ παραδρομής σφάλμα, στο οποίο, πάντως, ο ενάγων δεν αντιτάχθηκε αρχικά, διορθώθηκε με την από 18-6-2014 βεβαίωση του αντιδημάρχου Ρόδου.
Το εναγόμενο Δημόσιο, περαιτέρω, σε συμμόρφωση προς την 242/2020 προδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, απέστειλε φάκελο της υπόθεσης, στον οποίον περιλαμβάνεται και η κρίσιμη εν προκειμένω από 8-7- 2014 απόφαση του Τριμελούς Ειδικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία, πράγματι, έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί του ενάγοντος από το εναγόμενο Δημόσιο και αναγνωρίστηκε το αρχικό λάθος του Δήμου, ενώ διατάχθηκε η ορθή καταχώριση της πρώτης επιλογής του ενάγοντος, αρνείται τη βασιμότητα της κρινόμενης αγωγής καθ’ ο μέρος το αφορά, ισχυριζόμενο ότι τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία, ενώ επιρρίπτει την αποκλειστική ευθύνη σύνταξης του πίνακα τοποθετήσεων στο Α.Σ.Ε.Π.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο εναγόμενος Δήμος, παρόλο που προκάλεσε ή συνετέλεσε μέσω των οργάνων του στο ζημιογόνο γεγονός με την μετέπειτα ενέργειά του να χορηγήσει την από 18-6-2014 βεβαίωση του αντιδημάρχου Ρόδου, απευθυντέα στην Τριμελή Επιτροπή Κινητικότητας του Α.Σ.Ε.Π., με την οποία αποκατέστησε το αρχικό σφάλμα στην καταχώριση των προτιμήσεων του ενάγοντος διέκοψε τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ ζημιογόνου γεγονότος και προκληθείσης ζημίας στον ενάγοντα, αίροντας, ως εκ τούτου, τη δική του ευθύνη για αυτήν.
Κατά συνέπεια, απέρριψε την αγωγή κατά του Δήμου Ρόδου και την έκανε δεκτή εν μέρει κατά του Ελληνικού Δημοσίου.
Υποχρεώνει το εναγόμενο Δημόσιο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 1.901.80 ευρώ, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση.
