Με πολλούς προσκυνητές εψάλη απόψε ο πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής της Παναγίας Αχούσας στη Μινιέρα (Εορτή απόδοσης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου) από τον π. Κυριάκο Παρασκευαδάκη ιερέας της Παναγίας στο Λαγούδι όπου υπάγεται το ιερό εξωκκλήσι..
Έψαλλαν οι: Μιχάλης Δανελλάκης, Γιάννης Κουζούκας, Μιχάλης Γκινής, Θέμος Κουκούλας και Γιάννης Κιάρης.
Φέτος δεν πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο παραδοσιακό πανηγύρι ελλείψει εθελοντών, μιας και στις 7 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί το μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι στο Λαγούδι, για το οποίο γίνεται μεγάλη προετοιμασία.
Αμέσως μετά το πέρας του εσπερινό μαζί με τον άρτο και το καθιερωμένο κόλλυβο της Παναγίας, προσφέρθηκαν διάφορα παραδοσιακά κεράσματα (ντολμαδάκια, λουκουμάδες κλπ).
Το πρωί εψάλη ο Όρθρος και τελέστηκε η Θεία λειτουργία της εορτής.
Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη
Το τοπίο σε εκείνη την υπέροχη Λαγκάδα, είναι θεσπέσιο.
Τριγύρω οι καφετί λόφοι, συνθέτουν ένα μοναδικό, φυσικό πίνακα,
γαλήνιου μεγαλείου όπου στη μέση, βρίσκεται ένα μικρό πάλλευκο
Εξωκλήσι, αφιερωμένο στην Παναγία. Περικυκλωμένο από ελαιώνες
και αμπελώνες, το Εξωκλήσι η Παναγιά η Αχούσα, ονομάσθηκε έτσι,
επειδή σε εκείνο το σημείο αντιλαλούν, οι απέναντι άχρωμοι ορεινοί
όγκοι και βγάζουν μια ξεχωριστή, δυνατή ηχώ.
Έτσι το Ηχούσα σιγά, σιγά έγινε Αχούσα, σύμφωνα με την ντοπιολαλιά.
Κατά μια άλλη εκδοχή, συγκέντρωνε τα ‘αχ και βαχ’ τους αναστεναγμούς,
τις προσευχές και τις παρακλήσεις, των σκλαβωμένων Ελλήνων, επί
Οθωμανικής Τουρκοκρατίας, ζοφερής Ιταλοκρατίας και σκληρής
Γερμανοκρατίας, οι οποίοι παρακαλούσαν την Παναγία, για την λευτεριά
τους. Το Εκκλησάκι, γιορτάζει μετά τον Δεκαπενταύγουστο, στα
Εννιάμερα της Κοιμήσεως της Παναγίας, ή αλλιώς στην Απόδοση της
Σεπτής Κοιμήσεως, στις 23 Αυγούστου.
Μετά τον κατανυκτικό Εσπερινό, ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι
και την επομένη οι πιστοί προσέρχονται, για να παρακολουθήσουν
ευλαβικά, την Θεία Λειτουργία.
Καθώς κατηφορίζω αντικρίζω τους απέραντους αγρούς, γεμάτους
με κατακόκκινες ντομάτες και διάφορα κηπευτικά.
Απέναντι μου κοιτάζω την απεραντοσύνη, της ήρεμης Αιγαιοπελαγίτικης
θάλασσας και νοιώθω πολύ τυχερή, γιατί ζω σε ένα ευλογημένο τόπο,
γεμάτο φυσική ομορφιά και ζεστή νησιώτικη φιλοξενία.
