Ο εσπερινός της εορτής του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγόνος του προστάτη των παιδιών, εψάλη απόψε χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ναθαναήλ στο φερώνυμο Ιερό εξωκκλήσιο της οικογένειας Κίννα – Σώκιαλη στο Ζηπάρι.
Τον εσπερινό τέλεσε ο Γενικός Αρχιερατικός Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης.
Έψαλε χορός Ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη Μιχάλη Ανδρέου, Γιάννης Βαμβακάς, Βαγγέλης Κίννας και Γ. Κιάρης.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Πυλίου Νεκτάριος Χατζησεβαστός και πολλοί προσκυνητές.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον αξιοθαύμαστο και ασκητικό βίο του Αγίου Στυλιανού που κατόρθωσε με τη Θεία Χάρη να ελκύσει πλήθος κόσμου κοντά του, αλλά και στην ιδιαίτερη αγάπη που είχε και έχει στα άρρωστα παιδιά, τα οποία έκανε καλά με τις προσευχές του με πάμπολλα θαύματα μέχρι σήμερα.
Ο άνθρωπος έχει παιδική ψυχή και έχει ανάγκη να ζητά την βοήθεια των Αγίων, όπως ο Άγιος Στυλιανός που είχε υπερβολική αγάπη στα παιδιά για να θεραπεύσει με τη μεσιτεία τους τις ψυχικές και τις σωματικές του ασθένειες.
Κλείνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε θερμά την οικογένεια εκπαιδευτικού κ. Αικατερίνης Σώκιαλη, μνημονεύοντας τον αείμνηστο σύζυγό της Κωνσταντίνο οι οποίοι έχτισαν και αφιέρωσαν το ιερό αυτό εξωκκλήσιο του Αγίου Στυλιανού στην ενορία Αναλήψεως Ζηπαρίου και μέσω αυτής στην Ιερά Μητρόπολη.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε επίσης στη σημαντική προσφορά της κ. Σώκιαλη ως εκπαιδευτικού και στην επιρροή που είχε σε πολλούς μαθητές της, οι οποίοι της εκφράζουν πάντα με κάθε τρόπο την αγάπη τους, αλλά και στο πόσο επηρέασε και τον ίδιο προσωπικά στα μαθητικά του χρόνια.
Από την πλευρά της η κ. Σώκιαλη ευχαρίστησε θερμά τον Σεβασμιώτατο και τον γενικό Αρχιερατικό π. Ιωάννη όπως και όλους τους παριστάμενους που τίμησαν με την παρουσία τους την εορτή του Αγίου Στυλιανού και τόνισε ότι δεν ξεχνά ποτέ πως όταν ο Σεβασμιώτατος ήταν μαθητής προθυμοποιούνταν και μετέφερε ο ίδιος πράγματα για τους γονείς και την οικογένειά της στην Αντιμάχεια.
Παρόντες ήταν αρκετοί προσκυνητές, στους οποίους -όπως κάθε χρόνο- υπήρξε θερμή φιλοξενία στο παρακείμενο σπίτι αρχονταρίκι της οικογένειας και προσφέρθηκαν διάφορα νηστίσιμα κεράσματα.
Βιογραφία
Ἀσκήσεως πέπτωκεν ὁ στερρὸς στῦλος.
Στυλιανὸς γὰρ τὸν βίον καταστρέφει.
Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ’ αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων.
Αφού έτσι ανατράφηκε, και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και πήγε σαν ασκητής στην έρημο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές, που ζούσε μαζί τους με αδελφική αγάπη, χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει τη γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής του ζωής έφθασε μέχρι τις πόλεις, και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να ζητήσουν απ’ αυτόν τις πνευματικές του οδηγίες.
Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε και ο Κύριος. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ’ ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Πολλές φορές οι γονείς έφερναν προς αυτόν τα παιδιά τους, και τότε η αγαλλίαση του οσίου ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός βραβεύοντας το Ιερό αυτό αίσθημα του, προίκισε τον όσιο με το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθιστά εύτεκνους άτεκνες γυναίκες.
Ο Όσιος Στυλιανός κοιμήθηκε πλήρης ήμερων αλλά και αρετών.
Στήλη ἔμψυχος τῆς ἐγκρατείας, στῦλος ἄσειστος τῆς Ἐκκλησίας Στυλιανὲ ἀνεδείχθης μακάριε· ἀνατεθεὶς γὰρ Θεῷ ἐκ νεότητος κατοικητήριον ὤφθης τοῦ Πνεύματος. Πάτερ ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
