Φανταστικά ας πάμε σε μία μεγάλη πεδιάδα γεμάτη άγρια θηρία, λιοντάρια, τίγρεις, λεοπαρδάλεις, λύκους, αρκούδες και να παλεύουν ποιο να επικρατήσει. Ξαφνικά να φαίνονται τότε και να πλησιάζουν 12 αρνάκια. Τι χαρά τα θηρία.! Τι ωραίοι μεζέδες! Το αποτέλεσμα; Να μπουν στην πεδιάδα τα 12 αρνάκια και το απίστευτο όμως αληθινό, όχι μόνο να νικήσουν και να επικρατήσουν, αλλά να μεταβάλλουν κάποια θεριά σε αρνάκια.
Δηλαδή 12 αγγράμματοι, φτωχοί, αδύνατοι Απόστολοι νικάνε τα μεγαθήρια του πλούτου της Σοφίας και της εξουσίας!
Πώς νίκησαν; που βρήκαν την τόση δύναμη; Μόνο με την θεϊκή δύναμη του εσφαγμένου Αρνιού και του Αναστάντα Κυρίου!
<Πάντα δυνατά τω πιστευοντι>
Οι Απόστολοι πίστεψαν στην ανάσταση του Χριστού τον είδαν τον άκουσαν περπάτησαν μαζί του
Επί Σαράντα ημέρες μέχρι την Ανάληψη του ο αναστημένος Χριστός εμφανιζόταν σε διάφορα πρόσωπα και σε διάφορους τόπους γιατί ήθελε να βεβαιωθούν όλοι και να μην μείνει καμία αμφιβολία για την ανάστασή του
Μάλιστα ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη μπρος Κορινθίους επιστολή αναφέρει την εμφάνισή του σε περισσότερους από 500 μάρτυρες στο όρος των Ελαιών.
Το καταπληκτικό αυτό το γεγονός της Ανάστασης του το κήρυξαν το έγραψαν και το σφράγισαν με το μαρτυρικό θάνατό τους.
Σε αυτήν την βεβαιότητα της Ανάστασης οικοδομήθηκε η εκκλησία μας Για αυτό άντεξε και αντέχει στους τόσους φανερούς και ύπουλους εχθρούς.
Η Ανάσταση είναι η καρδιά της λατρευτικής Ζώης της ορθοδόξου εκκλησίας μας.
Τόσο μας αγάπησε ο τριαδικός πανάγαθος και δίκαιος Θεός πού για τη Σωτηρία όλων μας και τον καθένα χωριστά τα πάντα έκανε και κάνει.
Ας μην ξεχνάμε λοιπόν την άπειρη αγάπη και δικαιοσύνη του ας αγαπήσουμε σωστά τον μεγαλύτερο θριαμβευτή Χριστό. Είναι ο μοναδικός νικητής Ακόμη και του θανάτου. Αξεπέραστη η νίκη του.
Δυνατός ο θάνατος φόβος και τρόμος σε όλους πλούσιους και φτωχούς μικρούς και μεγάλους άρχοντες και αρχόμενους. Και ήρθε ο Χριστός με τον Σταυρό στον ώμο και έδωσε ένα γερό χτύπημα στο κεφάλι του θηρίου. Επαραξε το θηρίο και σωριάστηκε νεκρό.
<Κατεποθη ο θάνατος εις νικος>
Που σου θανατε το κέντρο που σου Άδη το Νίκος;(Α Κορινθίους ιε, 54). Με πόση δύναμη, χαρά, ελπίδα, μας γεμίζει ο περίφημος κατηχητικός λόγος του Ιωάννη Χρυσοστόμου όταν διαβάζετε στο τέλος της Αναστάσιμης θείας λειτουργίας.
Σας αναφέρω μερικά αποσπάσματα:
– εισέλθετε πάντες εις την χαράν του κυρίου ημών και πρώτοι και δεύτεροι των μισθών από λάβετε….
– η τράπεζα γεμει τρυφησατε πάντες ο μόσχος πολύς μηδεις εξέλθει πεινων
– πάντες απολαύσατε τον πλούτο της Χριστοτητας
-… Ανέστη Χριστός και πεπτωκασει δαίμονες
-… Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επιμνημασι
-… Χριστός εγερθεί εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημενων εγένετο
-…. Ο Άδης επικρανθη και γαρ καταργηθη
Και οι πιστοί τραγουδουν: < ο Άδης ενεκρωθη, αγαλλεσθε λαοί εις τους νεκρούς εδόθη αθάνατος ζωη>
Χριστός Ανέστη
Ο χαιρετισμός της χαράς, της αγάπης και της δύναμης.
Αληθώς Ανέστη
Καλό Πάσχα
Αικατερίνη Σωκιαλη
