Νίκος Στ. Μανούσης : Δέκα χρόνια απο την εκλογή τού Σεβασμιωτάτου κ. Ναθαναήλ

«….ως ἀπεσταλμένος πλέον καί Ἐπίσκοπος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἁγίας Ἐκκλησίας ἐπιστρέφω σήμερα εἰς τήν γενέτειράν μου,  ἔπειτα ἀπό εἴκοσι τέσσερα ἔτη, χάριτι Θεοῦ, ταπεινῆς διακονίας εἰς τήν ἀνεμόεσσαν ὁμηρικήν Κάρπαθον, γιά νά ὑπηρετήσω τήν τοπικήν Ἐκκλησίαν ἀπό τήν ἐπισκοπικήν πιά ἔπαλξιν.  Πιό πτωχός ἀπό πρίν καί πιό πλούσιος μόνον εἰς τήν ἀγάπην, θέλω νά γνωρίζετε πώς ἡ θύρα τῆς καρδίας μου, ὅπως καί αὐτή τοῦ Ἐπισκοπείου μου, θά παραμένουν πάντοτε ἀνοικτές, κάθε ὥρα καί κάθε στιγμή γιά ὅλους καί γιά ὅλες. Πώς γιά τόν καθένα καί τήν καθεμία χωριστά, ἀλλά καί γιά ὅλους μαζί, θέλω νά εἶμαι ὁ πατέρας, ὁ ἀδελφός, ὁ φίλος, ὁ συμπαραστάτης, ὁ Σίμων ὁ Κυρηναῖος γιά ὅποιον καί ὅποια σηκώνει τόν σταυρόν ὁποιασδήποτε δοκιμασίας. Ὅτι «θά χαίρω μετά χαιρόντων καί θά κλαίω μετά κλαιόντων» (Ρωμ. ἴβ΄, 15). «Τίς ἀσθενεῖ καί οὐκ ἀσθενῶ; Τίς σκανδαλίζεται καί οὐκ ἐγώ πυροῦμαι;» (Β΄ Κορ. ια΄, 29)  καί «τοῖς πᾶσι γέγονα τά πάντα, ἴνα πάντως τινάς σώσω» (Α΄ Κορ. θ΄ , 22).

….» Εις πολλά έτη Δέσποτα