ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ Με συγκίνηση και μεγάλο αριθμό προσκυνητών ο Εσπερινός των Αγ. Αναργύρων στην Καρδάμαινα | κ. Ναθαναήλ: Αν μπορούσαμε να δούμε πόσες ψυχές είναι εδώ απόψε…

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Με τη δέουσα λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια πραγματοποιήθηκε απόψε ο πανηγυρικός εσπερινός στον παλιό ενοριακό Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων στην Καρδάμαινα χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, πλαισιωμένου από τους Ιερείς της Καρδάμαινας και της Αντιμάχειας.

Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων: Η Αντιδήμαρχος Ε. Παπαχρήστου, οι Δημοτικοί σύμβουλοι Γ.Κρητικός και Ν. Μυλωνάς, ο Πρόεδρος της Καρδάμαινας Ν. Πόγιας, ο πρ. Κοινοτάρχης Αντιμάχειας κ. Τάλλαρος και πλήθος προσκυνητών απ’ όλο το νησί.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στους δύο αδελφούς Αγίου Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό και τη μητέρα τους Θεοδότη, η μνήμη των οποίων τιμάται σήμερα από την εκκλησία μας. Στην εποχή μας, υπάρχει πληθώρα πολλών τροφίμων, υλικών πραγμάτων και ανέσεων. Οι έρευνες λένε ότι αν μαζέψουμε για ένα μήνα τα τρόφιμα που πετάμε θα μπορούσαμε να θρέψουμε την Αφρική που πεθαίνουν από την πείνα.

Γιορτάζοντας τους Αγίους Αναργύρους και τη μητέρα τους και επικαλούμενοι τη μεσιτεία τους σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας. Να προσέχουμε τη κτήση και τον συνάνθρωπό μας, με τελευταίο το δικό μας εαυτό. Η σχέση μας με την εκκλησία είναι η σχέση με ολόκληρο τον κόσμο. Μπορείτε να προσευχηθείτε για αυτούς που είναι μακριά και είναι άρρωστοι. Ή όσους έφυγαν από τη ζωή οι οποίοι είναι όλοι εδώ παρόντες. Αν μπορούσαμε να δούμε πόσες ψυχές είναι μαζεμένες εδώ αυτή την ώρα, των ανθρώπων εκείνων που έχτισαν το Ναό, που έζησαν εδώ όλα αυτά τα χρόνια και γυρίζουν αυτή την ημέρα να δουν ποιοι είναι εδώ και αν τους θυμήθηκε κανείς. Αν κάνουμε αυτό έρχεται η πληρότητα της ζωής. Σταματάει ο άνθρωπος να είναι μόνος. Και δεν θα είναι μόνος αν μάθει να αγαπά. Αν μάθουμε να αγαπούμε όλοι κι έτσι να τιμούμε τη μνήμη των Αγίων και αυτό εύχομαι σε όλους.

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον π. Ιωάννη που διακονεί τόσα χρόνια ως Αρχιερατικός επίτροπος, καθώς και όλους τους πατέρες αλλά και όλους τους παριστάμενους.

H εκκλησιαστική επιτροπή και η αδελφότητα Καρδάμαινας προσέφεραν μετά το πέρας του εσπερινού σε όλους τους προσκυνητές λουκουμάδες και ζεστή ρεβυθάδα.

Οι κάτοικοι της Καρδάμαινας τρέφουν μεγάλη ευλάβεια για τους Αγίους Αναργύρους. Είναι το παλιό τους καθολικό. Η πρώτη εκκλησία που έχτισαν στην κοιλάδα, μέσα στα αιωνόβια κυπαρίσσια, όταν βγήκαν από το Κάστρο. Όταν έφυγαν οι Καρδαμιώτες από το  Κάστρο και εγκαταστάθηκαν στην παλιά Καρδάμαινα και στους Στόλους κάπου μεταξύ 1847-1850, φυσικό ήταν να θέλουν να χτίσουν και μια εκκλησία για τις θρησκευτικές τους ανάγκες. Οι οικογένειες που έμεναν εκεί ήταν 39. Όσο κι αν προσπαθούσαν να γίνουν 40, δεν τα κατάφερναν. Μόλις δημιουργόταν μια καινούρια, μια άλλη ξεκληριζόταν.

Εκεί υπήρχε τα χρόνια εκείνα και σχολείο, όπου έρχονταν παιδιά κι απ’ την Αντιμάχεια. Στο σχολείο αυτό δίδαξαν ο παπα- Νικόλας και ο παπα-Γιάννης. Ζούσε και κάποιος μοναχός εκεί, ονόματι Αγάπιος, που είχε έρθει από τη Σμύρνη. Δάνειζε χρήματα στους φτωχούς, με τον όρο να του τα επιστρέψουν. Αν δεν τα επέστρεφαν, δεν τους δάνειζε ξανά. Γύρω από την εκκλησία υπήρχαν και τάφοι, αφού δεν υπήρχε αλλού κοιμητήριο. Βόρεια της εκκλησίας υπήρχαν και κελιά. 
Το χτίσιμο του ναού πρέπει να ολοκληρώθηκε γύρω στο 1854, όπως μαρτυρούν και οι εικόνες του τέμπλου του ναού. 
Στους Αγίους Αναργύρους διετέλεσε εφημέριος από το 1884-1887 ο παπα-Ηλίας Χατζηπαναγιώτης-παππούς του Μιχάλη Γ. Παπαηλία και κατόπιν ήρθαν ο παπα- Νικόλας και ο παπα-Γιάννης.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι με το υπ’αριθμ. 85/14-1-1993 έγγραφο της 4^ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, γνωστοποιήθηκε ότι ο ιερός ναός των Αγίων Αναργύρων, σύμφωνα με την υπ’αριθμ. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1φ29/31905/583/14-10-92, κηρύχτηκε διατηρητέο μνημείο. Συγκεκριμένα η παραπάνω απόφαση αναφέρει: « Να κηρυχθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στην Παλαιά Καρδάμαινα Κω. Ο ναός είναι μονόχωρος και στα δυτικά του είναι προσαρτημένος γυναικωνίτης. Πάνω από την πόρτα της βόρειας πλευράς βρίσκεται ασβεστωμένη, εντοιχισμένη πλάκα με ανάγλυφο σταυρό και χρονολογία 1847. Μια άλλη χρονολογία 1854 βρίσκεται στο ερεισίνωτο του δεσποτικού θρόνου.

χρονολογία 1854 βρίσκεται στο ερεισίνωτο του δεσποτικού θρόνου

Στα μέσα του 19^ου αιώνα χρονολογούνται το ξύλινο ζωγραφιστό τέμπλο με τις εικόνες του, καθώς και τα δύο ξύλινα προκυνητάρια».
Η μνήμη τους γιορτάζεται την 1^η Νοεμβρίου με μεγάλη κατάνυξη και ιεροπρέπεια. Η πανήγυρις των Αγίων Αναργύρων συγκεντρώνει προσκυνητές από όλο το νησί της Κω. Κάθε χρόνο τελείται μέγας αρχιερατικός εσπερινός και μετά από λίγο η ιερά παράκλησις. Στην αίθουσα που υπάρχει κοντά το ναό προσφέρεται φαγητό και καλούνται τις περισσότερες φορές τοπικοί οργανοπαίκτες, για να διασκεδάσουν τους προσκυνητές. Αρκετές γυναίκες παραμένουν στην εκκλησία όλη νύχτα, ψάλλοντας διάφορους ύμνους.

ο δεσποτικός θρόνος

Επίσης, Λειτουργία γίνεται κάθε χρόνο την 1η Ιουλίου.

(Οι Άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός, ήταν γιατροί. Θεράπευαν τις ασθένειες των φτωχών ανθρώπων, χωρίς ποτέ να ζητάνε αμοιβή. Γι’αυτό ονομάστηκαν Ανάργυροι).

το εσωτερικό της εκκλησίας

κείμενο: «Οι εκκλησίες της Καρδάμαινας» π. Ιωάννη Περαντωνάκη Ιεροδιδάσκαλου.
Φωτογραφίες: Sophia Karagianni από photographybysophiakaragianni.blogspot.com

Ανάργυροι ονομάζονται επειδή δεν αγαπούσαν τα αργύρια, δεν ήσαν φιλάργυροι, η καρδιά τους δεν ήταν προσκολλημένη στα υλικά αγαθά και προσέφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες αφιλοκερδώς.

Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός είχαν γονείς ευσεβείς.

Ο πατέρας τους όμως πέθανε όταν οι άγιοι ήσαν σε μικρή ηλικία, και την φροντίδα τους ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μητέρα τους, η αγία Θεοδότη, η οποία τους γαλούχησε με τα νάματα της Εκκλησίας και τους δίδαξε την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο.

Η αγία Θεοδότη πρέπει να αποτελή το πρότυπο κάθε μητέρας που θέλει τα παιδιά της να προκόψουν.

Αλλά προκοπή δεν νοείται χωρίς την αγάπη, την ανιδιοτελή αγάπη προς όλους τους ανθρώπους αδιακρίτως.

Για να αγαπά όμως κανείς αληθινά τους ανθρώπους πρέπει πρώτα να αγαπά τον Θεό, επειδή η αληθινή αγάπη είναι δώρο του Θεού.

Ο Απόστολος Παύλος συμβούλευε τον μαθητή του άγιο Τιμόθεο Επίσκοπον Εφέσου, να μελετά καθημερινά το Ευαγγέλιο και να ζη σύμφωνα με αυτό, για να προκόψη στην ζωή του και η προκοπή του να γίνη φανερή σε όλους.

Οι άγιοι Ανάργυροι θεράπευαν όλους ανιδιοτελώς και αδιακρίτως με την επιστημονική τους γνώση. Εκεί όμως που οι ανθρώπινες δυνάμεις αδυνατούσαν να προχωρήσουν, επειδή κάποιες ασθένειες είναι ανίατες, θεράπευαν τους ασθενείς με την προσευχή τους.

Αλλά για να κρύβουν το χάρισμα των ιαμάτων που είχαν λάβει από τον Θεό, λόγω της μεγάλης τους αγάπης, προσποιούνταν ότι εθεράπευαν με τα φάρμακα.

Και το έκαναν αυτό από ταπείνωση, για να μη θαυμάζονται και επαινούνται από τους ανθρώπους.

Όλη τους η ζωή ήταν διακονία, προσφορά και θυσία στον βωμό της ανιδιοτελούς αγάπης.

Τα τέλη τους ήσαν «χριστιανά, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά» η όπως αναγράφεται στον ιερό Συναξαριστή, «ετελειώθησαν εν ειρήνη».

Τη μνήμη τους τιμούμε την 1 Νοεμβρίου.