ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής της Σύναξης της Παναγίας της Τριχερούσας στο Άγιο Όρος, εψάλη απόψε στο φερώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο της Παναγίας της Τριχερούσας στο Πυλί (περιοχή Χάνδακας), χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ.
Ο Ναός της Παναγίας της Τριχερούσας ανηγέρθη στην συγκεκριμένη περιοχή (δίπλα στον παραδοσιακό μύλο) με δαπάνη της Αθανασίας συζύγου Νικολάου Δανελλάκη το 1978 με δωρεά του οικοπέδου από τον Θεόδωρο Κάννη.
Σύμφωνα με πληροφορίες της οικογένειας η ανέγερση της εκκλησίας έγινε από την Αθανασία Δανελλάκη η οποία είχε δει στο όνειρό της την Παναγία Τριχερούσα να της υποδεικνύει το συγκεκριμένο σημείο στο οποίο θα έπρεπε να χτίσει την εκκλησία κι εκεί να τοποθετηθεί η εικόνα Της.
Την εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας αγιογράφησε ο Αγιογράφος Ιωάννης Δανελλάκης.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων η Επικ. του Οράματος Ι. Ρούφα, ο Δημοτικός σύμβουλος Σ. Πης και πολλοί προσκυνητές.
Στην σπουδαιότητα της παρουσίας της Παναγίας μας στη ζωή μας αναφέρθηκε με συγκινητικά λόγια στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος (βίντεο)
Από την ενορία Αγίου Γεωργίου και την οικογένεια Δανελλάκη προσφέρθηκαν νηστίσιμα εδέσματα στους προσκυνητές.
Παναγία Τριχερούσα: Η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Όρους!
Πρόκειται για εικόνα του αγίου Λουκά, που βρέθηκε στη Δαμασκό την εποχή του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού (8ος αι.) και στον οποίο έκανε το θαύμα να του αποκαταστήσει το κομμένο του χέρι.
Ο άγιος τη μετέφερε κατόπιν μαζί του στη λαύρα του Αγίου Σάββα, κοντά στα Ιεροσόλυμα, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του. Όταν πέθανε, το 749, η εικόνα παρέμεινε στο μοναστήρι ως το 13ο αι., οπότε ο ηγούμενος τη δώρισε στο Σέρβο μητροπολίτη, που λεγόταν επίσης Σάββας (+ 1237) και που βρισκόταν για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Όταν αυτός επέστρεψε στην πατρίδα το δώρισε στον αδελφό του Στέφανο Νεμάνια, βασιλιά της Σερβίας, συστήνοντάς του να τη φυλάξει προσεκτικά και να την τιμήσει ως ξεχωριστό θησαυρό της οικογένειας. Αργότερα, μετά την εξάλειψη της δυναστείας και την τουρκική κατάληψη της Σερβίας, ή εικόνα μεταφέρθηκε στο Άγιο Όρος ενώ εν τω μεταξύ είχε γίνει ακόμη πιό ξακουστή λόγω των πολλών νέων θαυμάτων και τοποθετήθηκε στη μονή Χιλανδαρίου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Η αφήγηση που ακολουθεΐ, και που αναφέρεται στον Ιωάννη το Δαμασκηνό, εξηγεί την παρουσία του τρίτου χεριού, το οποίο φαίνεται πάνω στην εικόνα μας. Είναι τμήμα του Βίου του αγίου που γράφτηκε, όπως φαίνεται, από κάποιο Ιωάννη και ανήκει στο 10ο αιώνα. Βασίζεται σ’ ένα αληθινό γεγονός και ακριβέστερα στο δραστήριο αγώνα τοϋ αγίου για την υπεράσπιση τών Ιερών εικόνων μετά το εικονομαχικό διάταγμα που εκδόθηκε μεταξύ του 726 και του 730 απ’ τον αυτοκράτορα Λέοντα τον Ίσαυρο . Ο Λέων, πολύ ερεθισμένος απ’ αυτή τη συμπεριφορά, είχε προσπαθήσει να τιμωρήσει το Δαμασκηνό, ο οποίος όμως βρισκόταν σε αραβικό έδαφος, έξω δηλ. απ’ τη δική του δικαιοδοσία. Βρήκε έτσι ένα τέχνασμα: έστειλε στη Δαμασκό πλαστές επιστολές που κατηγορούσαν τον Ιωάννη ότι συνωμοτούσε κατά του ηγεμόνα της δυναστείας των Ομμεύαδών, που ήταν φίλος και προστάτης του. Ο Χαλίφης, αν και εκτιμούσε πολύ την οικογένεια του κατηγορούμενου, πήρε στα σοβαρά την πληροφορία: έβαλε να κόψουν το δεξί χέρι του Ιωάννη κι έδωσε διαταγή να το κρεμάσουν στη δημόσια πλατεία ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Όταν νύχτωσε συνεχίζει η αφήγηση ο Ιωάννης πήγε στην εκκλησία. Γονάτισε μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου. Α π ήγγειλε με δάκρυα την προσευχή που ήδη αναφέραμε και μετά αποκοιμήθηκε. Η Θεοτόκος του εμφανίστηκε σε όνειρο λέγοντας: «Το χέρι σου θεραπεύτηκε, πραγματοποίησε λοιπόν χωρίς αναβολή το τάμα που έκανες στην προσευχή σου». Ξυπνώντας, ο Ιωάννης αντιλήφθηκε ότι είχε θεραπευτεί. Σηκώθηκε λοιπόν και με τα χέρια σηκωμένα ψηλά έψαλε τον ύμνο «Η δεξιά σου…» που τοποθετήσαμε απέναντι απ’ την εικόνα.
Αναγνωρίζοντας τη θεϊκή επέμβαση, ο ηγεμόνας της Δαμασκού αποκατέστησε τον Ιωάννη στην εργασία καί στο άξίωμά του. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την Ευεργέτριά του, ο Δαμασκηνός έβαλε να κάνουν ένα αφιερωματικό χέρι από ασήμι και το κρέμασε στην εικόνα δίπλα στο χέρι της Θεοτόκου. Μερικοί υποστηρίζουν ότι είχε βάλει να ζωγραφίσουν ένα χέρι πάνω στην ίδια εικόνα, απ’ όπου και της δόθηκε η επωνυμία Τριχερούσα . Στη συνέχεια, η εικόνα ακολούθησε τον άγιο στο μοναστήρι του Αγίου Σάββα, για να πάρει αργότερα το δρόμο προς τη Σερβία και το Άγιο Όρος, όπως ήδη είπαμε.
