Άραγε ζούμε ημέρες ντροπής; | Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

Άραγε ζούμε ημέρες ντροπής;

(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)

Αντί να ζούμε τις ευχάριστες, μοναδικές χρονιάρες μέρες, της μεγάλης γιορτής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ζούμε ημέρες ντροπής.                                                                             Εδώ στην Ελλάδα, τη χώρα της ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της τέχνης και του πολιτισμού, της σοφίας του Χρυσού Αιώνα, ζούμε τα πιο παράδοξα, λυπηρά γεγονότα.        Η άλλοτε ‘Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών’ (μιλάμε για την ιστορική πραγματικότητα και όχι το γνωστό σλόγκαν που γελοιοποίησε η Χούντα με τους παράφρονες της) σύμφωνα με τους παγκόσμιους εκτιμητές εγκληματικότητας, διαφθοράς και παραβατικότητας, ξεπέρασε ακόμη και τις Λατινοαμερικάνικες χώρες.  Από πού να αρχίσουμε, ένα καράβι είναι η χώρα μας, που έχασε τη σωστή γραμμή πλεύσεως και βολοδέρνει φορτωμένη με σωρεία εγκλημάτων.  Πρωταγωνιστούν, ληστείες, βιασμοί, γυναικοκτονίες,  φονικά, κακοποιήσεις και βιασμοί παιδιών, από τερατόμορφους γονείς,  φίλους και συγγενείς, εκπορνεύσεις ανηλίκων.         Η ανηθικότητα στο ζενίθ της. Φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδρύματα, που εμπλέκονται σε απάνθρωπες δραστηριότητες, όλα στο βωμό του κέρδους. Δεκάδες διεφθαρμένοι  δημοσιογράφοι, που κανιβαλίζουν  με ακατάσχετη ανθρωποφαγία, σε κάθε ύποπτο ή  υπόδικο, διασύροντας και διαπομπεύοντας ανερυθρίαστα, όποιον ‘δαγκώσουν’ στο βόθρο των καναλιών τους. Μεγάλη η διαφθορά όλων των πολιτικών στρωμάτων, στο σκηνικό της Παγκόσμιας σκακιέρας,  για εξουσία και άκρατο πλουτισμό. Ποιον  θα εμπιστευθεί κανείς; Ούτε  και τον ίδιο τον εαυτό του, γιατί  και αυτός κάποτε θα τον προδώσει, παρασύροντας τον σε ολέθριες αδυναμίες, όπως ναρκωτικά, αλκοόλ, τζόγο, πορνεία κλπ. Όλα  γύρω είναι διαλυμένα, άστεγοι, χρεοκοπημένοι από ‘κόκκινα δάνεια,’    ναρκομανείς εξαρτημένοι, βιαστές, εγκληματίες, κυκλοφορούν παντού συνθέτοντας μια αρρωστημένη, σάπια κοινωνία. Τα πάντα στον δρόμο της παρακμής, ακόμα και η παραδοσιακή οικογένεια, το καταφύγιο των ανθρώπων, το βασικό κύτταρο της κοινωνίας, ξεφτίζει. Την  θέση της παίρνουν αμέτρητα διαζύγια, με τραγικά θύματα τα παιδιά, αφού ‘όταν η φωλιά χαλάσει, τα χελιδόνια πέφτουν και χάνονται,’( Βίκτωρ Ουγκώ).  Έρχεται  και  το νέο μοντέλο, αφύσικης και περίεργης δομής της οικογένειας, που θέλουν να μας επιβάλουν με διαφημίσεις και παρελάσεις των Σοδόμων, οι δικαιωματικοί της νέας τάξης πραγμάτων. Σεβόμαστε  το δικαίωμα τους, να χειριστούν όπως θέλουν τη ζωή τους, αλλά  να σεβαστούν και την παραδοσιακή οικογένεια. Ότι  ζούμε κανονικά ως ανδρόγυνα, όπως οι γονείς τους και  φέρουμε φυσιολογικά τα παιδιά μας στον κόσμο και όχι τεχνητά, δανικά  και αφύσικα. Να  μην καπηλεύονται τη πολύτιμη λέξη ‘Αγάπη,’ γιατί εδώ  μιλάμε για ερωτικό πάθος. Αν  υπήρχε αγάπη δεν θα βλέπαμε διαζύγια, γυναικοκτονίες,  μαχαιρώματα, βιασμούς. Όλα  έχουν πάρει τον  ανεξέλεγκτο, ολισθηρό κατήφορο, σαν τους σκιέρ, που δεν έχουν σταματημό ώσπου να φάνε τα μούτρα τους, πάνω σε ένα χοντρό κορμό δένδρου. Αλήθεια  που πάμε; Αναρωτιόμαστε όλοι, όταν όλα ξεφτίζουν και ξεφτιλίζονται γύρω μας, σε ένα περιβάλλον χωρίς κανόνες, χωρίς νόμους Θρησκευτικούς, Πολιτειακούς, Κρατικούς,  Ηθικούς. Ακόμη  τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις μας, αντικαθίστανται με ξενόφερτες συνήθειες, που υιοθετήσαμε. ‘Η  αλλοτρίωση της παράδοσης των λαών, είναι εύκολη λεία για τους εχθρούς τους’. (Ιωάννης Καποδίστριας).                                                                          Καθημερινά Έλληνες, εγκληματούν και σκοτώνουν ‘Έλληνες, πέραν των αλλοδαπών.     Ούτε  σε εμπόλεμη ζώνη να ήταν. Γέμισαν  τα κοιμητήρια, με θύματα κάθε είδους εγκλημάτων και οι φυλακές, με δεκάδες  θύτες. Βασιλεύει  ο νόμος του ισχυρότερου, ο νόμος του χρήματος, με πληρωμένους δολοφόνους.  Επικρατεί  ένα χάος, ακόμη και στον τομέα της Υγείας. Τρανό  παράδειγμα εν καιρώ Παγκόσμιας πανδημίας, οι Διεθνιστές μας χρησιμοποίησαν για πειραματόζωα, σε εμβόλια που κανονικά χρειάζονται 5-10 χρόνια δοκιμών. Παρόλα αυτά,  μας τα έβαλαν υποχρεωτικά, μετά από  λίγους μήνες δοκιμών. Αποτελεσμένα , αν και εμβολιασμένοι, να  αρρωστήσουμε δυο και τρεις φορές. Τώρα  πεθαίνουν νέοι και ηλικιωμένοι ξαφνικά, χωρίς σοβαρό λόγο υγείας.  Όσοι  γλύτωσαν τον θανατηφόρο ιό, πεθαίνουν από τα αμφιβόλου αποτελέσματος  εμβόλια και τις παρενέργειες τους. Αλλά  πάνω από όλα διατάζει η μάμα Ευρώπη, η Γερμανοκρατούμενη που διαφεντεύει τα κράτη μέλη και τους επιβάλλει νόμους, δήθεν για φιλανθρωπία, ισότητα, δικαιοσύνη και ελευθερία.  Η  Ευρώπη που σταδιακά αποδεικνύεται, ότι είναι βουτηγμένη στο βούρκο της διαφθοράς και των οικονομικών και άλλων σκανδάλων.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση,  αντί να μεσολαβήσει σαν ειρηνοποιός, να τα βρουν η μαμά Ρωσία με την κόρη Ουκρανία, τροφοδοτεί την δεύτερη χώρα με οπλισμούς κατ’ εντολή του  ΝΑΤΟ. Άλλη  παγκοσμια πληγή και το  ΝΑΤΟ. Αποτέλεσμα, αν και η Ευρώπη γνώριζε την απόλυτη ενεργειακή της εξάρτηση από τη Ρωσία, αντί να αποτρέψει και να σταματήσει αυτόν  τον πόλεμο με διπλωματικά μέσα, καταδίκασε τα κράτη μέλη της, σε ενεργειακή και παράλληλα οικονομική και επισιτιστική κρίση, σε πρωτόγνωρη ένδεια και στερήσεις. Θα   κρυώνουν οι ντόπιοι  και οι  απειράριθμοι μετανάστες, που συγκέντρωσε. Δεν  θα  πλένονται τακτικά, δεν θα   βάζουν συχνά πλυντήριο, δεν θα  μαγειρεύουν στον φούρνο και θα έχουν πολλές περικοπές των Ευρωπαϊκών τους ανέσεων. Βέβαια  ξεσηκώθηκαν οι πολίτες, αλλά χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα. Μέσα σε αυτή την παγκόσμια αναταραχή, έχουμε και τις κοκορομαχίες των γειτόνων, εν όψει των εκλογών των δικών  τους, αλλά και των δικών μας.  Ανοιχτές  απειλές πρωτόγονες  και πρωτόγνωρες, με την απουσία διπλωματικών προτάσεων, για επίλυση των διμερών προβλημάτων, με την γείτονα χώρα. Καθημερινά  πόλεμος ανακοινώσεων για τα πετρέλαια, που κάποτε  θα βάλουν μπουρλότο σε όλη την Μεσόγειο. Ανάμεσα  σε όλα, να  και τα πετροδολάρια να σουλατσάρουν στην Ευρωπαϊκή Βουλή,  κατατρώγοντας το κύρος, την εμπιστοσύνη  και την σοβαρότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να την και πάλι εδώ μπλεγμένη, η Ελλάδα μας. Όπου  σκάνδαλο και λαμογιά, η Ελλαδίτσα μας από κάτω. Ρεζίλι γίναμε πάλι και οι καλοί μας οι γείτονες, γλεντούν τα καμώματα των πολιτικών μας σκανδάλων, από  κρυφές παρακολουθήσεις τηλεφώνων, μέχρι δωροδοκίες. Ποιος  θα εμπιστευτεί πια την Ευρωπαϊκή Ένωση; Η Ευρωπαϊκή Ένωση,  έχασε την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία της.                          Η  Τουρκία τονίζει ότι  θα το σκεφτεί αν συνεχίσει, την προσπάθεια ένταξής της, διότι  της είναι αδιάφορη πια. Ούτε  δίνει δεκάρα για τις παραινέσεις και τις Ευρωπαϊκές συμβουλές, αλλά κάνει το δικό της. Την ίδια ανυπακοή, ακολουθεί και η Ουγγαρία.   Η  Αγγλία από βασικό ιδρυτικό μέλος, της Οικονομικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποχώρησε πανηγυρικά, εκθέτοντας την Ένωση και αποδυναμώνοντας την. Επέστρεψε στο σοφό ρητό. ‘Μικρό,  μικρό  το αλώνι μας, μα είναι όλο δικό μας.’  Ένα  είναι σίγουρα το πιο ανησυχητικό. Παρά  τις καθησυχαστικές υποσχέσεις και το φιλικό κτύπημα στον ώμο, των Ευρωπαίων συμμάχων μας, που καμώνονται δήθεν τους πιστούς μας φίλους, στο τέλος στα δύσκολα θα είμαστε πάλι μόνοι. Κάτι  περισσότερο πρέπει να ξέρει ο γείτονας, που συχνά μας το υπενθυμίζει. ‘Όμορφος κόσμος ηθικός, Αγγελικά πλασμένος’ και σαν να μην έφταναν  όλα αυτά, μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο.  Χωρίς να μέμφομαι κανένα πολίτικο κόμμα, θεωρώ πως η πολιτική παραπέμπει στα λόγια του Γάλλου Βολταίρου,’ ότι είναι βρώμικη αλλά αναγκαία, σαν την τουαλέτα μέσα στο σπίτι.’ Πόλεμος και παροξυσμός, για μια καρέκλα εξουσίας, για ένα παχυλό μισθό από άσχετους με την πολιτική. Τα  ψηφοδέλτια γεμάτα από τηλεοπτικούς γνωστούς,  όπως άνεργους, θεατρίνους, τραγουδιστές, μοντέλα μόδας, παρουσιάστριες του κουτσομπολιού,  δημοσιογράφους. Είναι  αυτοί οι κηφήνες, που ψάχνουν να εξασφαλίσουν με την δική μας ψήφο, στην Ελληνική Βουλή περίπου επτά χιλιάδες μισθό και άλλα πολλά προνόμια. Όσο  για την Ευρωβουλή, έχουμε είκοσι χιλιάδες μισθό, διαμέρισμα, γραφείο, Αεροπορικά εισιτήρια, μπράβους και υπηρέτες, με μια ζωή πλουσιοπάροχη. Και τι δεν θα μας τάξουν πάλι. Θα  μας γεμίσουν τα αυτιά με ψεύτικες υποσχέσεις, μαζί  με τα φιλιά του Ιούδα.  Άντε λοιπόν ας τρέξουμε όλα τα πρόβατα, να ψηφίσουμε τους λύκους της πολίτικης και δεν βαριέσαι ας υποφέρουμε. Ο λαός ας πονάει και ας πεινάει.  Καιρός να κοιτάξουμε, πια τα σπίτια μας και τις δουλειές μας και κανένας πολιτικός σωτήρας δεν θα μας σώσει. Ο  καθένας φροντίζει για την τσέπη και το προσωπικό του συμφέρον, πίσω από την μάσκα της δήθεν προσφοράς του στα κοινά.  Ευχαριστώ για την ανάγνωση.   Καλές  Γιορτές.

Ξανθίππη Αγρέλλη