Κ. Παπαθωμά προς Ξ. Αγρέλλη για τα Ιαματικά Λουτρά: Το θέμα είναι αν έχει το δικαίωμα ο Δήμος…

Αγαπητή  κ. Αγρέλλη,  είναι  αρκετός  καιρός  που  ήθελα  να  σας  επαινέσω  δημοσία  για  την  ευχαρίστηση  που  νιώθω  όταν  διαβάζω  τα  κείμενά  σας.  Οι  εκτενείς  περιγραφές  σας  διαφόρων  θεμάτων  της  προ-τουριστικής  Κω,  οι  νοσταλγικές  αναφορές  σε  διάφορα  βιώματα  και  προσωπικές  εμπειρίες  (κοινά  σχεδόν  σε  όλους)  θέλγουν  πραγματικά  τον  αναγνώστη.  Πρόσωπα  και  πράγματα  του  παρελθόντος  που  περιγράφετε  με  το  χαρίεν  και  γλαφυρό  ύφος  σας,  καθώς  και  τον  ζεστό  ανθρώπινο  γραπτό  λόγο  σας,  ζωντανεύουν  αναμνήσεις  στους  μεγαλύτερους,  αλλά  και  εντυπωσιάζουν  τους  νεώτερους.  Γενικώς,  θα  έλεγα,  τα  κείμενά  σας  αποτελούν  για  μεν  τους  πολλούς  παραφωνία,  για  δε  τους  ολίγους  μια  όαση  μέσα  στα  τουριστικο-κομματικο -κρατούμενα  τοπικά  μας  έντυπα.  Ειλικρινά  σας  συγχαίρω  για  την  συγγραφική  και  δημοσιογραφική  προσφορά  σας.

Το  αίτιο  λοιπόν  για  το  παρόν  κείμενο  προϋπήρχε.  Η  αφορμή  όμως  δόθηκε  με  το  πρόσφατο  άρθρο  σας  για  «τα  ιαματικά  Θερμά  της  Κω,  παρελθόν  και  μέλλον».  Το  παρελθόν  το  περιγράφετε  πολύ  ωραία,  εκτενέστατα   με  κατατοπιστικές  λεπτομέρειες  και  αρκετή  σαφήνεια  για  τον  αναγνώστη.  Για  το  μέλλον  όμως  τα  πράγματα  φοβούμαι  πως  δεν  είναι  τόσο  απλά.  Κατ’  αρχήν  πολλά  έχουν  γραφτεί  και  στο  παρελθόν  για  τα  περίφημα  «Θερμά»  της  Κω  και  την  περιπόθητη  αξιοποίησή  τους. Όντως  πρόκειται  περί  μεγάλου  φυσικού  θησαυρού     που  τόσα  χρόνια  παραμένει  ανεκμετάλλευτος.  Και  όχι  μόνον  αυτός.  Οι  προτάσεις  σας  είναι  πολύ  ωραίες:  « …καλό  είναι  να  μην  αδιαφορήσει  ο  Δήμος  και  να  φροντίσει…».  Το  θέμα  είναι  αν  έχει  το  δικαίωμα  ο  Δήμος  γιατί  και  τα  Λουτρά,  απ’  όσο  γνωρίζω,  ανήκουν  πλέον  στο  ΤΑΙΠΕΔ !  Η  πατρίδα  μας  δυστυχώς  είναι  υποθηκευμένη  και  όλοι  οι  θησαυροί  της  περιλαμβάνονται  καταγεγραμμένοι  στο  ΤΑΙΠΕΔ,  που  θα  αποφασίζει  κατά  καιρούς  να  τους  ξεπουλά  στις  μεγαλο –  εταιρείες,  κεκλεισμένων  βέβαια  των  θυρών  για  τους  ιδιοκτήτες  τους.  Τίποτε  πλέον δεν  μας  ανήκει,  όσο  κι’  αν  φώναζε  κάποτε  ο νεοφερμένος  Πρωθυπουργός  της  περίφημης  « Αλλαγής»  στην  Πλατεία  Συντάγματος  « επί  τέλους  η  Ελλάδα  θα  ανήκει  στους  Έλληνες»(!).  Ώ  της  ειρωνείας!  Οι  μόνοι  που  δεν  τους  ανήκει  είναι  οι  Έλληνες!   Πόσο  στ’  αλήθεια  δικαιώθηκε  ο  αείμνηστος  λαϊκός  μας  ποιητής  Γιάννης  Φεσάρας: «Δεν  ξεγελάστηκα  εγώ  μόνια  και  μοναχός  μου,  με  τις  ψευτιές  του  έγινε  το  είδωλο  του  κόσμου».  Κανείς  δεν  ενημέρωσε  τον  Λαό  πως  η  Αλλαγή  θα  ήταν  μεν  βραχυπρόθεσμα  επί  τα  βελτίω,  αλλά  μακροπρόθεσμα  επί  τα  χείρω.  Αυτόν  ακριβώς  τον  στόχο  είχαν  οι  ξέφρενοι  δανεισμοί  και  οι  παράλογες   σπατάλες  του  δημοσίου  χρήματος:  Την  οικονομική  υποδούλωση  της  Ελλάδος  και  των  Ελλήνων. Αν  τότε  που  εισέρρεαν  οι  Ευρωπαϊκοί  πακτωλοί  (κοινώς  τα  Ντελόρια  πακέττα)  γινόταν  ένα  σωστό  νοικοκύρεμα  και  διοχετεύονταν,  για  παράδειγμα,  στην  ανάπλαση  των  φυσικών  μας  θησαυρών  (όπως  τα  Θερμά)  και  στην  αξιοποίηση  της  μνημειακής  κληρονομιάς  μας,  ώστε  να  είναι  επισκέψιμη  και  κερδοφόρα,  θα  είχαν  τεράστια  εισοδήματα  οι  δήμοι  μας  Πανελληνίως .  Δυστυχώς  όμως  εξανεμίσθηκαν  τελείως  αντιπαραγωγικά  και  φυσικά  προς  ίδιον  όφελος  του  καθενός  άλλος  λίγο  άλλος  πολύ.  Με  το  πάρτε  πάρτε  και  φάτε  φάτε,  υπερ –χρεώθηκε  η  πατρίδα  και  υποθηκεύθηκε. (Αξίζει  να  θυμηθούμε  εδώ  τα  πανέμορφα  χοιροσφάγια  των  παιδικών  μας  χρόνων  που  υπερ – σιτίζαμε  τον  χοίρο  για  να  εξασφαλίσομε  τα  χρονιάτικα  γλυνερά  μας  και  εκείνος  ο  καημένος  έτρωγε  ανυποψίαστος  ότι  θα  τον  σφάζαμε  στο  τέλος).  Και  γεννάται  το  ερώτημα:  Οι  πολιτικοί  μας  δεν  γνώριζαν,  πού  θα  οδηγούσαν αυτοί  οι  αστρονομικοί  δανεισμοί,  ή  γνώριζαν  αλλά  χρηματισθέντες  εσιώπησαν;  Και  στις  δύο  περιπτώσεις  κρίνονται  ένοχοι  στη  συνείδηση  του  Λαού  και  έπρεπε  να  καταδικαστούν  επί  εσχάτη  προδοσία.  Απεναντίας  μάλιστα…

Από  την  άλλη,  ο  Λαός  αγνοεί  τόσα  πολλά  και  δεν  ενημερώνεται  σωστά  παρά  μόνο  παραπλανητικά.  Όσο  λιγότερα  γνωρίζει,  τόσο  το  καλύτερο  για  τα  «εξωγενή  διευθυντήρια»  που  αποφασίζουν  για  την  μοίρα  του  ή  μάλλον  για   την  μαζική  εκμετάλλευσή  του.  Ούτε  τους  ισχυρούς  εταίρους  συμφέρει  ( φαντασθείτε  μια  Εταιρεία  με  λύκους  και  με  πρόβατα )  αλλά  ούτε  και  τους  εντολοδόχους  τους,  τους  δήθεν  εκπροσώπους  του  Λαού,  βολεύει   η  αφύπνιση  των  πολιτών.  Γιατί  με  την  αφύπνιση  θα  γνωρίσουν  την  ιστορική  καταγωγή  τους,  θα  ανανεώσουν  την  εθνική  περηφάνειά  τους  και  κυρίως  θα  συνειδητοποιήσουν  την  δύναμή  τους.  Σας  υπενθυμίζω  εδώ  την  παρακαταθήκη  του  προαναφερθέντος  λαϊκού  μας  ποιητή:  « Σύ  είσαι  η  δύναμη  Λαέ,  και  αν  αυτό  πιστέψεις,  κατεστημένα  ημπορείς  και  θρόνους  ν΄ ανατρέψεις».  Αλλά  και  ο  πολύς  Μανώλης  Γλέζος  σε  μια  διάλεξή  του  στην  αίθουσα  τελετών  του  Πανεπιστημίου  Αθηνών  τόνισε  μεταξύ  άλλων  «… αλλοίμονο  αν  συνειδητοποιήσει  το  βόδι  τη  δύναμή  του…».  Πάντα  οι  ισχυροί  ήθελαν  τους  μικρούς  λαούς  είλωτες – δούλους,  απλά  σήμερα  τους  έχουν   πιο  εκσυγχρονισμένους. Ο  ίδιος  άλλωστε  ο  Νίτσε  έγραφε  το  1887  μεταξύ  άλλων  «…ο  ανώμαλος  εκδημοκρατισμός  της  Ευρώπης  θα   δημιουργήσει  τον  τύπο  του  ανθρώπου  που  είναι  ώριμος  να  γίνει  σκλάβος…».

Τελειώνοντας  θα  ήθελα  να  ευχαριστήσω  την  κ. Αγρέλλη,  τον  μικρό,  θα  έλεγα,  θηλυκό  Παπαδιαμάντη  της  Κω,  που  μου  έδωσε  την  ευκαιρία  να  εκφράσω  ορισμένες  απόψεις  μου  που  δεν  είναι,  νομίζω,  άσχετες  και  με  τα  Θερμά  της  Κω.

Κατερίνα  Παπαθωμά – Μαστοροπούλου