Aπ’ τους Τρεις Μεγίστους Φωστήρες στους ύθλους των ΕΛΛΗΝΩΝ.
Ελληνισμός και Χριστιανισμός μια ολέθρια σχέση ;
«Στους χρονους της βασιλειας του Αλεξιου Α Κομνηνου στα τελη του 11 ου και αρχες του 12 ου
ξεσπασε μια εριδα,η οποια προς στιγμην απειλησε την ενοτητα της Χριστιανοσυνης.Ο τρεις
Πατερες εγιναν αιτια φιλονικιας των χριστιανων για το ποιος είναι σημαντικοτερος.Η διαμαχη
ελαβε γρηγορα μεγαλες διαστασεις,ώστε τα πληθη χωριστηκαν σε τρεις ομαδες: τους Βασιλι
τες, τους Γρηγοριτες, τους Ιωαννιτες.Οι ιδιοι (εζησαν τον 4 αι.) εμφανιζομενοι στον Ιωαννη
Μαυροποδα,Επισκοπο Ευχαιτων στον Ποντο,λεγοντας του, ότι δεν υπηρχε μεταξυ τους αντιδι
κια , να ενεργησει τα δεοντα για να σταματησει η επικινδυνη για την ενοτητα της Εκκλησιας
διαμαχη.Ο Ιωαννης Μαυροπους συνενωσε την μνημη των τριων Ιεραρχων σε μια κοινη εορτη
στις 30 Ιανουαριου και εγραψε γι αυτην ειδικη ακολουθια η οποια ψαλλεται ως τις ημερες μας.
Κατ αυτόν τον τροπον εληξε η φιλονικια.<<Απ τον ιστοτοπο της Εκκλησιας της Ελλαδος.>>
Η ιστορια της καθιερωσης ξεκινα κατά την βασιλεια του Κωνσταντινου του Θ του Μονομαχου
(1042-1055).Και η οριστικη καθιερωση στο εκκλησιαστικο εορτολογιο εγινε επι Αλεξιου Α Κομνηνου εν μεσω περιδινησης χαοτικης των χριστολογικων και τριαδολογικων αντιπαραθε
σεων και <<αιρεσεων>>. Συμφωνα με τη Εφη Γαζη:<<στο εργο των Πατερων της Εκκλησιας αναγνωριστηκε ο λογος της αυθεντιας που προσδιορισε θεμελιωδεις και αδιαπραγματευτες
δογματικες αληθειες και κατεστησε ανεφικτη οποιαδηποτε παρερμηνεια του θειου λογου>>
Η τραγικη φυσιογνωμια του Ιωαννη,αριστος γνωστης της αρχαιας ελληνικης γραμματειας και
της τοτε Νομικης επιστημης,συνεταξε τη Νεαρα,τη σχετικη με τη λειτουργια Νομικου Λυκειου.
Η χαρα της δημιουργιας και της πραγματικης προσφορας του ιδιου και του μαθητη του Ψελλου
ανακοπηκε βιαιως. Τον εθεσαν στο περιθωριο με δυσμενη μεταθεση στα Ευχαιτα του Ποντου,ως Μητροπολιτη, γιατι τολμησε με το μαθητη του Μιχαηλ Ψελλο μια επαναπροσεγγιση
της «θυραθεν» δηλ.ελληνικης παιδειας με τη χριστιανικη.Οι φανατικοι τους αντιπαλοι
στην Αυλη και στο Πατριαρχειο επικρατησαν.Ειναι τετοια η ψυχολογικη βια που αναγκαστηκε
ο Μαυροπους να ζητησει «αφεση αμαρτιων» απ τον Θεο για τους αγαπημενους του ελληνες συγγραφεις στο πιο γνωστο επιγραμμα του: <<Αν θελεις για καποιους από τους αλλοθρησκους,Χριστε μου,να μου εξαιρεσεις τον Πλατωνα και Πλουταρχο γιατι
και οι δυο και στην θεωρια και στον τροπο ζωης στους νομους σου απ ολους πιο πιστοι και αν
αγνοουσαν ότι εσυ εισαι ο Θεος των παντων , τοτε χρειαζονται μονο την καλωσυνη σου που σε
κανει να χαριζεις σε ολους τη σωτηρια.>>
Συνεθεσε σε 29 υμνους,είναι χαρακτηριστικο ότι μονο σ ένα υμνο αναφερεται στο εργο τους γενικα και αοριστα και στην εβδομη ωδη,με ξεσπασμα αυτολογοκρισιας(παγια τακτικη των λογιων) «ομολογει» ότι οι τρεις Ιεραρχες « ψευδεις εξεκλιναν ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΘΛΟΥΣ…»δηλ. απομακρυνθηκαν απ τις ανοησιες, φλυαριες των Ελληνων.Οι υπολοιπες ωδες αναφερονται στην προασπιση από τους τρεις του δογματος της τρισυποστατης θεοτητας.Ο Αλεξιος,θεοσεβης,τεκνον της θρησκοληπτης μητρος του, Αννας Δαλασσηνης που η εγγονη της, η Αλεξια η Κομνηνη,στην Αλεξιαδα, περιγραφει το κλιμα στο παλατι, σαν μοναστηρι, με την γιαγια της να κυβερνα την αυτοκρατορια,βρισκει στο τραγικο προσωπο,τον Μαυροποδα,ηττημενο απ την αναγκαστικη ομολογια του να εφαρμοσει την εκκλησιαστικη πολιτικη του.Πισω απ τις οξυτατες εκκλησιαστικες εριδες υπαρχουν πολιτικες σκοπιμοτητες. Στο τελος του 1081 ο Αλεξιος βρεθηκε σε δυσκολη θεση οικονομικα και αναγκαστηκε να ξεπουλησει τα ιερα σκευη.Με τη λογικη αυτή αντιμετωπισε τους Νορμανδους, παρα την ιεροσυλια που προσηψε στον αυτοκρατορα και στον Πατριαρχη Ευστρατιο, ο μητροπολιτης Χαλκηδονος Λεων! Ο Αλεξιος εξηλθε νικητης κατά την ασκηση της θρησκευτικης και εκπαιδευτικης του πολιτικης, πρωτον με την συμβολη του Μαυροποδος στην αναγνωριση της αυθεντιας των τριων: στο ξεκαθαρισμα του Χριστιανικου δογματος στη περιοδο των αιρεσεων, στην αποπειρα να προσεγγισουν αφυψηλου την ελληνικη παιδεια και δευτερον ,με την αναθεση στο Πατριαρχειο της εφαρμογης της εκπαιδευτικης πολιτικης και τη συνακολουθη σθεναρη εκκλησιαστικη αντιδραση στην φιλοσοφικη αναζητηση νεωτερικων αντιληψεων.
Στο βιβλιο της η Εφη Γαζη «Ο δευτερος βιος των τριων Ιεραρχων.Μια γενεαλογια
«του Ελληνοχριστιανικου πολιτισμου» εκδοσεις Νεφελη,αναφερει ότι τα σχετικα με την καθιερωση της εκκλησιαστικης εορτης δεν είναι πολύ σαφη. Εκτος απ τα προβληματα χρονολογησης,ανακυπτουν πνευματικα και δογματικα ζητηματα ( η διαγραφη του Γρηγοριου Νυσσης).Και η καθιερωση της εκπαιδευτικης γιορτης προκαλει περισσοτερα ερωτηματα.Το 1842 το τοτε Ακαδημαικο συμβουλιο του νεοσυστατου Πανεπιστημιου Αθηνων εγκαινιασε τον εορτασμο της ημερας αυτης,αφιερωνοντας την στην Ελληνικη Παιδεια ως<< ένα εθνικο συναξαρι*>>, γνησιο τεκνον του Συνοδικου της Ορθοδοξιας**.Ειναι ο φοβος και το ολεθριο μισος που διαπερνουν την χιλιοχρονη Βυζαντινη πορεια μεχρι τις μερες μας, ο φοβος διαδοσης και επιβολης της ορθολογικης και διαφωτιστικης ελληνικης σκεψης. Και οι τρεις Μεγιστοι Φωστηρες με την Θεοπνευστια και με την εξαποκαλυψεως αληθεια, αποτρεπουν (μονιμος ιστορικος ενεστωτας…) εσαει τους ΥΘΛΟΥΣ των Ελληνων.
Ο Μπαλανος Δ.(1877-1959) καθηγητης της Θεολογικης Σχολης στο Πανεπιστημιο Αθηνων και ακαδημαικος ,υπουργος Παιδειας 1935-36 και 1945 επι Κυβερνησεως Βουλγαρη,στην ομιλια του στις 30 Ιανουαριου 1948 (εμφυλιος πολεμος) με θεμα «Διατι η εορτη των τριων Ιεραρχων εθεσπισθη ως εορτη της παιδειας» μεταξυ των αλλων αναφερει: «οι πανσεπτοι Ιεραρχαι γενομενοι οιονει=σαν συμβολον των αιωνιων και αδιαρρηκτων δεσμων Χριστιανισμου και Ελληνισμου,αιωνια προτυπα πιστεως,αρετης,μορφωσεως και φιλοπατριας,ας γινουν υποδειγματα δια τον βιον σας…» Στην περιοδο αυτή μαινεται ο εμφυλιος και ηταν αναμενομενο οι πνευματικοι ηγετες και κυβερνωντες μεσω της θρησκειας να επιβαλουν έναν φρονηματιστικο λογο για να συνετισουν την μαθητιωσα νεολαια από τις «υλιστικες
και αθειστικες αντιληψεις». Εκτος απ τον Μπαλανο και ο Μπρατσιωτης Π.(1889-1982)
και αυτος Καθηγητης Θεολογιας στο Καποδιστριακο,σε ομιλια του: «δεν ελαβομεν προ οφθαλμων,ότι το να αποπειραται τις ν αποκοψη τους πνευματικους δεσμους, εν ονοματι δηθεν της προοδου και της περιυμνητου ελευθεριας της σκεψεως, ισοδυναμει προς την αποπειραν οικοδομησεως επι της αμμου;» σε άλλο σημειο: «ας αρχισωμεν από του ζητηματος της ιδιοκτησιας,ολως θεμελιωδη θεσιν κατεχει εν τω νεωτερω κοινωνικω προβληματι και αποτελει την πετραν του σκανδαλου δια τον σοσιαλισμον και κομμουνισμον…προβλημα ιδιοκτησιας δια τους τρεις Ιεραρχας δεν υπαρχει ειμη προβλημα θρησκευτικον και ηθικον. Η Ιδιοκτησια, οσακις δεν είναι εξ αρπαγης και αμαρτιας καθολου,θεωρειται υπ αυτων ως δωρον Θεου και περιουσια Θεου, εφ ης ο ανθρωπος εχει μονον δικαιωμα χρησεως…» Το κοινωνικο αυτό κηρυγμα καλοδεχουμενο κατ αρχην, αν και ιδεαλιστικο, αποσιωπα την ταξικοτητα της συγκρουσης αναμεσα στους δυνατους και αδυνατους.
Ενας τριτος, καθηγητης Πολιτικης Οικονομιας στο Μετσοβιο Πολυτεχνειο ΑγαπητιδηςΣ. (1910-1998) Δωδεκανησιος-Συμη,στο α συνεδριο του ελληνικοχριστιανικου πολιτισμου(1956) με
Θεμα : « Τα χριστιανικα πλαισια της οικονομικης πολιτικης» αποφαινεται ότι η χριστιανικη θεωρια βδελυσσεται την παλη των ταξεων και θεοποιει το κεφαλαιον, ιδιοκτησια>>. Ο Παπαδοπουλος τον ανταμειψε με τη θεση του αναπληρωτη υπουργου εθνικης οικονομιας (Γεναρης-Ιουλιος 1972).Με τα ιστορικα αυτά γεγονοτα(εν περιληψει) αποδεικνυεται απροκαλυπτα ο κερδοσκοπικος έναγκαλισμος των θρησκευτικων ηγετων,των πολιτικων και αλλων ηγεσιων ποικιλων αποχρωσεων για ιδιοτελη συμφεροντα αναρριχησεων και αλλων επιδιωξεων. Οι πολιτικες χρησεις αυτου του θρησκευτικου λογου εγκαινιαζουν μια συγκυβερνηση, απροκαλυπτα, της Διοικουσης Εκκλησιας και πολιτικων και ειδικα στην μετεμφυλιακη περιοδο, εγκαθιδρυοντας την εθνικοφροσυνη ως καθεστωτικη ιδεολογια δηλ. οποιος δεν είναι μαζι μας, εχθρος μας. Οποια επαισχυντος εκκοσμικευση!
Προκαλει πικρο κλαυσιγελο η αγνωμοσυνη,η αγνοια και ημιμαθεια των πνευματικων ηγετων, ιερωμενων και λαικων εναντι της παγκοσμιας ακτινοβολιας του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ! Όμως για τους απλους πιστους,αναλφαβητους,εγγραμματους Δημοτικου και Λυκειακου ακομα και Πανεπιστημιακου επιπεδου, η κατανοηση είναι αναποφευκτη,διοτι οι ριζωμενες βαθια εικονες,γνωσεις,αντιληψεις στο μυαλο της παιδικης και εφηβικης ηλικιας είναι δυσκολο να αναθεωρηθουν στην ενηλικη ζωη: «αυτά τους εμαθαν, αυτά ξερουν».Το πιο κωμικοτραγικο για το φαινομενο ενός λαου που ενώ διεκδικει με υπερβολικο τροπο, τη φυλετικη κληρονομια και πιστευει ανιστορητα στα καθαρα «ελληνικα γονιδια»,ώστε να μην αντιλαμβανεται ότι είναι θυμα παραπληροφορησης και να εορταζει μια θρησκευτικη εορτη ως ημερας Παιδειας,ενταγμενης στο Εθνικο εορτολογιο,ωσει μη υπαρχοντες οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ του Ελληνικου αρχαιου πολιτισμου!
Ένα καλο βοηθημα για τους Ελληνες που θελουν, με κριτικη ματια, να ενημερωθουν για το επιμαχο ζητημα και απ την άλλη πλευρα,είναι το εργο του πατρος Γεωργιου Φλοροφσκι
(1893-1979) και καθηγητη Θεολογιας και κορυφαιου ιστορικου της χριστιανικης σκεψης στο Χαρβαρντ: «οι Βυζαντινοι πατερες του τεταρτου αιωνα» εκδοσεις Πουρναρα. Ειναι συγκλονιστικες οι περιγραφες του, γυρω απ την δραματικη ζωη των τριων αυτων Ιεραρχων,ειδικοτερα του Γηγοριου και Ιωαννη. Και οι τρεις στην Αθηνα ελαβαν μαθηματα φιλοσοφιας,ρητορικης,ιατρικης,με Δασκαλο το Λιβανιο,Σοφιστη.
Η Ανθολογηση απ το εργο τους που ακολουθει,ένα δειγμα κατά ποσο είναι διασωστες και προστατες του αρχαιων ελληνικων γραμματων:
Ο Καισαρειας Βασιλειος(330-379;μχ) σε επιστολη του προς Ευσταθιον Σεβαστηνον ΣΚΓ.PG
“ Δαπανησα πολύ χρονο στη ματαιοτητα (οι ελληνικες σπουδες) και αφανισα σχεδον ολη μου
την νιοτη στην ματαιοτητα, διετριψα ασχολουμενος με την προσληψη των ελληνικων διδαγμα
των και με τη σοφια τους που ο Θεος τη θεωρησε ανοητη ( της παρα του Θεου μωρανθεισης
σοφιας). Οταν καποτε,σαν να σηκωθηκα από βαθυ υπνο,κοιταξα προς το θαυμαστο φως της αληθειας του Ευαγγελιου,ειδα το αχρηστο φως της σοφιας των αρχοντων του κοσμου τουτου,
εκλαψα πολύ για τη ελεεινη ζωη μου και ευχήθηκα να μου προσφερθει η χειραγωγια για να
εισαχθω στα διδαγματα της ευσεβειας».Ο Βασιλειος συνεχιζει απτοητος,με αλλεπαλληλες
μεταπτωσεις και αμφιθυμιες,να επικοινωνει με το Δασκαλο Λιβανιο και να του στελνει μαθητες απ τη Καππαδοκια για συνεχιση των σπουδων τους. Στην αλληλογραφια με το
Λιβανιο και κυριως στην επιστολη ΤΛΘ,PG,32,στ.1077-1086.γραφει: «εμεις, θαυμασιε μου, γιναμε ένα με τον Μωυση και τον Ηλια.» Απαντα ο Λιβανιος:<<Όμως τα δικα μας βιβλια που είναι οι ριζες σου,παντοτε ζουν και θα επιζουν, οσο θα υπαρχεις και ο χρονος δεν θα μπορεσει να σε ξεκοψει απ αυτές,ακομα κι αν εσυ δεν τις ποτιζεις>>. Βασιλειος :
<<όμως αυτοι που αγαπουν τα τριανταφυλλα,οι φιλοκαλοι, δεν ενοχλουνται με τα αγκαθια…>>
Στο εργο του:<<εις τον προφητην Ησαιαν προοιμιον>> : <<μην δειλιαζετε από των Ελληνικων πιθανολογηματων…τα οποια είναι σκετα ξυλα, μαλλον δαδες που απωλεσαν και του δαυλου την ζωντανια και του ξυλου την ισχυ μη εχοντας ουτε του πυρος την φωτεινοτητα αλλα σαν δαδες καπνιζουσες καταμελανωνουν και σπιλωνουν οσους τα πιανουν και φερνουν δακρυα στα ματια οσων τα πλησιαζουν.Ετσι και των Ελληνων η ψευδωνυμος γνωση σε οσους την χρησιμοποιουν>>.Στην<<Εξαημερον>>:Οσο προτιμοτερο είναι το καλλος των αγνων γυναικων απ το καλλος των πορνων τοση είναι και η διαφορα της δικης μας διδαχης από την Ελληνικη>> Στο φημισμενο εργο του:<<προς τους νεους,όπως (πώς να..) αν εξ ελληνικων ωφελοιντο λογων>> γραμμενο προς το τελος της ζωης του( περιπου πενηνταρης), αμβλυνει την δριμυτητα του υφους του κατά των Ελληνων,ειλικρινης και με πειστικη αυτοπεποιθηση αυθεντιας που γνωριζει πώς να επηρεασει τους νεους. Πραγματι η μικρη αυτή πραγματεια με την καλοπροαιρετη διαθεση να νουθετησει νεοτερους που εχουν κριση να διακρινουν τα πιο σωστα, τον απαλλασσει απ τον κομπαστικο φανατισμο σε σχεση με το προηγουμενο εργο του. Πιστευει στο διαλογο,στην αντιπαραθεση αποψεων με δημοκρατικο τροπο λεγοντας τα εξης:<<ηρθα να σας συμβουλευσω αυτό εδώ,ότι δεν πρεπει με μιας (εις απαξ) να παραδωσετε ,ωσαν του πλοιου,τα πηδαλια της διανοιας σας σ αυτους τους ανδρες(ελληνες φιλοσοφους) και να τους ακολουθειτε οπου κι αν σας οδηγησουν αλλα να δεχεσθε απ αυτους ο,τι είναι χρησιμο και να γνωριζετε τι πρεπει να παραβλεπετε. Ποια είναι λοιπον αυτά και πως θα ξεχωρισουμε;…>>Παρα την αξιοπρεπη αυτή σταση του Βασιλειου,ειδικοτερος εμου,ο Πωλ Λεμερλ στο εργο του:<< ο πρωτος Βυζαντινος Ουμανισμος>> εκδοσεις Μορφωτικο Ιδρυμα Εθνικης Τραπεζης ,υποστηριζει : << προκειται για περιεργο λαθος ότι θεωρηθηκε οτι το εργο αυτό γραφτηκε για να εξαρει η τουλαχιστον να υπερασπιστει την κοσμικη ελληνικη φιλολογια.»
Κωνσταντινουπολεως Ιωαννης Χρυσοστομος,(344-407μΧ): <<Αν κοιταξεις στα ενδοτερα των ελληνικων σκεψεων θα δεις τεφρα και σκονη και τιποτε υγιες,ταφος ανοιγμενος είναι ο λαρυγγας των Ελληνων φιλοσοφων. Ολα είναι γεματα ακαθαρσιες και πυον και παντα τα δογματα τους βριθουν από σκουληκια…αυτά γεννησαν και αυξησαν οι Ελληνες παιρνοντας απ τους φιλοσοφους τους…Εμεις όμως δεν παραιτουμαστε απ τη μαχη εναντιον τους>> (Υπομνημα εις τον αγιον Ιωαννην τον Αποστολον και Ευαγγελιστην,Ομιλια Ξ,59.369-370)
<<Τα παιδια να υπακουτε στους γονεις σας συμφωνα με τη θεληση του Κυριου εκτος κι αν ο
γονεας είναι Ελληνας…>> Ομιλια ΚΑ,παρ.α:προς Εφεσιους επιστολην.
<<Κανενας δεν πρεπει να δινει στα παιδια του, τα ονοματα των Ελληνων προγονων του,του πα
τερα,της μητερας, του παππου αλλα να δινει τα ονοματα των δικαιων δηλ. τα Εβραικα>>
(<<περι κενοδοξιας και όπως δει τους γονεας ανατρεφειν τα τεκνα>>)
Σισαμου και Κωνστανινουπολεως Γρηγοριος,(330-390;μχ): << Η μητερα μου προσεχε να μην
φιλησουν τα χειλη μου,ελληνικα χειλη, να μην αγγιξουν τα χερια μου ,ελληνικα χερια και ουτε
ελληνικα τραγουδια να μολυνουν τα αφτια και τη γλωσσα μου.>> Επιταφιος στον πατερα,
παροντος του Βασιλειου>>παρ.ι. <<Οι Ελληνες φιλοσοφοι,αμορφωτοι,ενώ μυθολογουσαν για αστρα και δημιουργουσαν αστρολογια,δεν καταφεραν να εξηγησουν πως μας διοικει ο Θεος>>
<<Λογος προς τους αστρονομους>> << Η σοφια των Ελληνων είναι τυφος( πρωτη σημασια καπνος και μεταφορικα =αλαζονεια>> (εις Ηρωνα φιλοσοφον)
<<Τιποτα δεν μπορει να επιβληθει καλυτερα στον κοσμο απ την μωρολογια,οσο λιγοτερο κα
ταλαβαινουν κατι ,τοσο περισσοτερο το θαυμαζουν.>>Λογος,ΙΔ,περι φιλοπτωχιας.
<<Ελλας εμη,νεοτης τε φιλη και οσα πεπασμαι και δεμας,ως Χριστω ειξατε προφρονεως>>
<<Ελλαδα μου και αγαπημενη μου νιοτη και οσα γευτηκα και το σωμα με ποσο ζηλο υποχωρησατε (δοθηκατε)στο Χριστο.>>. Επη ιστορικα,περι εαυτου,PG,37 στ.1449.
<<Αττικος συ την παιδευσιν; Αττικοι και ημεις>>Λογος Δ,Κατά Ιουλιανου βασιλεως,
στηλιτευτικος πρωτος<<.Ο Γρηγοριος επιτιθεται στο διαταγμα περι παιδειας του Ιουλιανου που
θα απεκλειε τους χριστιανους δασκαλους απ την εκπαιδευση και τη διοικηση της αυτοκρατο
ριας αφου οφειλαν οι διοικουντες να είναι μετοχοι της ελληνικης παιδειας.Μολονοτι ο Ιιολιανος δεν απαγορευει τη φοιτηση στους μη Ελληνες,εξυπακουεται σε μια εποχη που χαρακτηριζεται από οξειες ιδεολογικες αντιπαραθεσεις οι χριστιανοι δεν θα εστελναν τα παιδια
τους σε «ασεβεις» δασκαλους οπου κατά τη γνωμη τους θα υφισταντο πλυση εγκεφαλου>>
Πολυμνια Αθανασιαδη,Ιουλιανος,μια Βιογραφια.Εκδοσεις ΜΙΕΤ.
Ο Γρηγοριος όπως και αλλοι δυο Ιεραρχες διεκδικουν μεριδιο του <<ελληνιζειν>> μονο απ την
αξιοποιηση της γλωσσας,προφορικης και γραπτης ως ισχυροτατου οπλου για την εξοντωση του
εχθρου,της Ελληνικης σκεψης.Και εν τελει η Ελληνικη φιλοσοφια να είναι η θεραπαινις στην
στην Θεολογια εντελως χρησιμοθηρικα, ο,τι συμβαλλει στην υπερισχυση της πιστης και του δογματος.Ολη αυτή η παθιασμενη πολεμικη σχετιζεται παραλληλα με την οξυτατη και ακατασχετη λογομαχια εναντια στις <<αιρεσεις>> καθοδηγουμενες απ το Ελληνικο πνευμα.
Εν κατακλειδι: η πιστη ως τυφλη αποδοχη της εξ αποκαλυψεως αληθειας είναι ασυμβιβαστη
με τη γνωση και τον ορθο λογο ως αναζητηση της αληθειας ,οδηγουσης στην σωτηρια,ευτυχια
του ΚΤΙΣΤΟΥ,τουτου,επιγειου κοσμου.
*Με την κυριολεκτικη και μεταφορικη σημασια.
**Κατά την εορτην της Ορθοδοξιας συμφωνα με το Συνοδικον στο Τριωδιο,αναγιγνωσκονται
Αραι=καταρες, αναθεματα κατά του Πλατωνος και των ομοιδεατων του,στους ιερους Ναους.
Εις μνημην και του Μητροπολιτη Ευχαιτων Ποντου,Ιωαννη Μαυροποδος.
Δεν καταφέρονται οι διάφοροι χριστιανοί συγγραφείς ενάντια στους (εθνικά) Ελληνες, αλλά στους ειδωλολάτρες. Σε όλα αυτά τα κείμενα η λέξη Ελληνας είχε την έννοια του ειδωλολάτρη. Τους ειδωλαλάτρες βρίζουν οι χριστιανικοί ταγοί κι όχι το έθνος των Ελλήνων, όπως πολλοί κάνουν το λάθος να νομίζουν διαβάζοντας τα κείμενα σήμερα.Πολλά από τα παλιότερα κυρίως χριστιανικά κείμενα ήταν αρχικά γραμμένα στα λατινικά. Κι εδώ γίνεται σαφέστερη η παρανόηση, αλλά κι ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος. Εκεί λοιπόν, χρησιμοποιούσαν τις λέξεις paganis, paganae, paganum, paganorun κ.λπ. παράγωγα των λέξεων ειδωλολάτρης και ειδωλολατρία ( ανθρωπος του αγρού- αμόρφωτος). Στις μεταφράσεις των κειμένων, οι λέξεις αυτές έχουν μεταφραστεί ως Ελληνες, ελληνικός κλπ Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο «Ιουστινιάνειος Κώδικας» (Codex Iustinianus)
Αν κάνετε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά στο αυθεντικό λατινικό κείμενο κι όχι να παραθέτετε αποσπάσματα κάνοντας άκριτα copy/paste, θα διαπίστωνατε ότι στο αρχικό κείμενο δεν υπάρχουν ούτε οι λέξεις, αλλά ούτε καν οι έννοιες ελληνικό έθνος.
Να λυπασαι για την διαστρεβλωση που εχεις στο μυαλό σου. Μάλλον δεν διαβασες το κείμενο του δασκάλου και κανεις και συ ένα copy paste θέσεων του ιουδαικου δόγματος που ερχεται να σωσει ότι μπορεί από τα μεγάλα εγκληματα που διέπραξε απέναντι στον πολιτισμό. Μπράβο δασκαλε για το κείμενο σου.
του Χαρτοφύλη, για το δικό σου μυαλό να ανησυχείς. Οι πηγές οι πρωτότυπες είναι η αλήθεια όχι οι εξηγήσεις τύπου «Φίλη» από τον Χαρτοφύλη. Αντε να δούμε τσοπανάκι
Για το δικό σου μυαλό να ανησυχείς, προβοκάτορα της φυλής των Λευί. Πες μας στα λατινικά πως εχει γραφεί η προτίμηση στον Μωυσή και τον Ηλία από τους ελληνες (ειδωλολάτρες ;;;) φιλόσοφους. Πηγαινε και φίλα και το χερι του Ανθιμου που λεει ότι δεν υπαρχουν αλλοι πλανήτες και συζητηστε μαζί με τον Αμβρόσιο περί αγάπης. Σ΄ευχαριστω για τον χαρακτηρισμό αλλά δεν θα θελα να τον στερησω από τον Χριστουλη σου καθώς ο γνησιος ποιμήν και τα προβατάκια από δίπλα.Μπεε..
ΖΗΤΩ Ο ΜΑΡΞ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ ΟΛΟΙ ΦΤΩΧΟΙ Κ ΔΟΥΛΟΙ
….. αδυνατώ να κατανοήσω.
κατηργησε τα εργα των αρχαιων ελληνων απο τα σχολεια γυμνασια λυκεια πανεπιστημια.ευτυχως που διδασκονται τα συγραμματα των αρχαιων ελληνων στα πανεπιστημια του εξωτερικου!!!!
Μια Η όντως και με κεφαλαίο Α Αλήθεια! Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ !
είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι ο χριστιανισμός κυνήγησε μέχρι τελικής εξόντωσης την αρχαιοελληνική φιλοσοφία και σκέψη. κορυφαία παραδείγματα: η δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας στην Αίγυπτο και πάνω απ’ όλα το κλείσιμο της Ακαδημίας του Πλάτωνα στην Αθήνα από τον Ιουστινιανό. ήταν πρωτοφανές το μένος των φανατικών χριστιανών απέναντι στην αρχαιοελληνική κληρονομιά και στις άλλες θρησκείες!
Γιατί η ομιλία είναι χωρίς τόνους; Δεν πολυκάταλάβα τι θέλει να πει. Αυτό που θέλω να καταθέσω είναι το εξής: Χωρίς την αρχαία ελληνική γραμματεία και το αυτοκρατορικό σπαθί, ο Χριστιανισμός δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθεί. Η διάδοσή του έγινε κάτω από τον φόβο, την άγνοια των λαών και το αιματοβαμμένο αυτοκρατορικό σπαθί. Ήταν έγκλημα κατά του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, η λυσσαλέα προσπάθεια των Πατέρων της Εκκλησίας, να ανατρέψουν την ίδια την ελληνική σκέψη για να φτάσουν να διακηρύξουν τον θεοδίδακτο και θεόπνευστο χαρακτήρα τής χριστιανικής σκέψης, να εξαφανίσουν ναούς, να κάψουν βιβλία, να αφορίσουν αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, αφού τους αντέγραψαν, με αποκορύφωμα το κλείσιμο της Φιλοσοφικής Σχολής των Αθηνών, από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό.