Το σύνολο των υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων που διαθέτει, έχει ήδη ρίξει στη μάχη κατά των δυνάμεων της παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς και της τρομοκρατικής «ισλαμικής Τζιχάντ», ο ισραηλινός στρατός. Με την πρωτοβουλία των κινήσεων, έπειτα από την αιφνιδιαστική επίθεση που δέχτηκαν τα εδάφη του από ξηρά, αέρος και θαλάσσης, από εκατοντάδες ένοπλα μέλη της Χαμάς, να έχει περάσει πλέον στο Τελ Αβίβ, οι ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις αναπτύσσουν ήδη το υπερσύγχρονο οπλοστάσιο τους ανακαταλαμβάνοντας την μία μετά την άλλη τις πόλεις που για μερικές ώρες σήμερα βρέθηκαν στα χέρια των ανδρών της οργάνωσης των Παλαιστινίων.

Οι μαχητές της Χαμάς, έχοντας ως συμπαραστάτες εκατοντάδες ακραίους ισλαμιστές, χρησιμοποίησαν ως προκάλυμμα και εκμεταλλεύτηκαν το χάος που προκάλεσαν οι περισσότερες από 5 χιλιάδες ρουκέτες που μέσα σε μιάμιση περίπου ώρα, από τις 6:30 μέχρι και τις 8:00 το πρωί εκτοξεύθηκαν εναντίον ισραηλινών πόλεων και εγκαταστάσεων, προκειμένου να εκδηλώσουν μία άρτια οργανωμένη και καλά εκτελεσμένη επιθετική επιχείρηση εναντίον του Ισραήλ, με ταυτόχρονες εισβολές ενόπλων από την ξηρά (Λωρίδα της  Γάζας), τη θάλασσα αλλά και από αέρος, χρησιμοποιώντας μηχανοκίνητα ανεμόπτερα πλαγιάς.

Παρά το γεγονός ότι οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας εμφανίστηκαν να πιάνονται στον «ύπνο», δεδομένου ότι ουδείς είχε προβλέψει την επίθεση της Χαμάς, εντούτοις τα ισραηλινά αντιαεροπορικά συστήματα λειτούργησαν, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των ρουκετών που εκτοξεύθηκαν εναντίον ισραηλινών στόχων να καταρριφθεί χωρίς να προκαλέσουν θύματα ή υλικές ζημιές.

Αιχμή του δόρατος, τόσο για την αρχική άμυνα, όσο και για την εν συνεχεία αντεπίθεση του Ισραήλ κατά θέσεων της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και αλλού, είναι η λεγόμενη «Σφεντόνα του Δαυίδ» (David’s Sling).

Ένα ειδικά σχεδιασμένο αντιαεροπορικό σύστημα που σαν σκοπό έχει να καταρρίπτει πυραύλους που εκτοξεύονται από 100 χλμ έως 200 χλμ απόσταση και το οποίο αποτελεί μέρος της αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ που περιλαμβάνει επίσης τόσο το σύστημα μικρού βεληνεκούς «Σιδηρούς Θόλος» (Iron Dome) όσο και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Arrow-2 και Arrow-3.

Γνωστό και ως «Μαγικό ραβδί», η «Σφεντόνα του Δαυίδ» αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από κοινού από την ισραηλινή κρατική εταιρεία Rafael και την αμερικανική Raytheon, έχοντας, πέρα από τις παλαιστινιακές ρουκέτες και τους πυραύλους της οργάνωσης Χεζμπολάχ του Λιβάνου, σχεδιαστεί και για την αναχαίτηση πυραύλων κρουζ που θα μπορούσε να εκτοξεύσει το Ιράν.

Πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο αν και είναι προγραμματισμένο να αναχαιτίζει, εχθρικά αεροσκάφη, drones, πυραύλους μέσου βεληνεκούς, βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους τύπου κρουζ, εντούτοις δεν κατάφερε να εντοπίσει και να εξουδετερώσει τους μαχητές της Χαμάς, οι οποίοι χρησιμοποιώντας ανεμόπλανα και αλεξίπτωτα πλαγιάς κατάφεραν να διασπάσουν την αντιαεροπορική άμυνα του Ισραήλ και να προσγειωθούν πίσω από την συνοριακή του γραμμή και μέσα σε μια σειρά από πόλεις που εφάπτονταν με τα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας.

Σιδηρούς Θόλος

Σχεδόν ταυτόχρονα με την εκτόξευση των ρουκετών της Χαμάς, σε πλήρη ενεργοποίηση τέθηκε και η αντιπυραυλική ομπρέλα του Ισραήλ, βασικό σκέλος της «Σφεντόνα του Δαυίδ». Πρόκειται για το σύστημα «Σιδηρούς Θόλος» (Iron Dome) το οποίο βρίσκεται σε επιχειρησιακή λειτουργία από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία από το 2011.

Η ενεργοποίησή του άλλωστε αποτέλεσε τη βασική αιτία που τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, ο ουρανός του Ισραήλ ήταν γεμάτος από μικρά, αραιά σύννεφα καπνού, τα οποία αφήσαν πίσω τους οι καταρρίψεις των 5.000 πυραύλων και ρουκετών που υπολογίζεται ότι εκτόξευσε η Χαμάς εναντίον ισραηλινών στόχων.

Το «Kippat Barzel» όπως είναι το όνομα του συγκεκριμένου συστήματος στα εβραϊκά, θεωρείται ως ένα από τα πλέον έξυπνα και εξελιγμένα συστήματα αντιπυραυλικής προστασίας σε όλο τον κόσμο, έχοντας, μεταξύ άλλων την ευχέρεια να υπολογίζει ποιο ακριβώς σημείο θα πλήξει η εχθρική ρουκέτα. Εάν εκτιμηθεί πως θα πλήξει καίριας σημασίας στόχο (κρίσιμες εγκαταστάσεις, κατοικημένη περιοχή), εκτοξεύει πύραυλο να την αναχαιτίσει.

Παράλληλα, όμως έχει τη δυνατότητα σχεδόν ταυτόχρονα να εντοπίζει και τη θέση απ’ όπου εκτοξεύθηκε η ρουκέτα ή ο πύραυλος, με αποτέλεσμα εν συνεχεία να καθιστά εύκολη την εξουδετέρωση της εχθρικής πλατφόρμας εκτόξευσης και των χειριστών της. Κάθε πυροβολαρχία αποτελείται από μία μονάδα ραντάρ και τρεις εκτοξευτήρες, με τον κάθε εκτοξευτήρα να περιέχει 20 πυραύλους αναχαίτισης, ενώ θεωρείται πως είναι ικανή να προστατέψει μία αστική περιοχή έκτασης περίπου 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Το «Iron Dome» μπορεί να ανιχνεύσει μια επίθεση από τέσσερα έως 70 χιλιόμετρα μακριά και έπειτα, αφού πρώτα διαγνώσει την πορεία της ρουκέτας και την «κλειδώσει» στο σύστημα, εκτοξεύει έναν πύραυλο αναχαίτισης που εξολοθρεύει τις ρουκέτες στον αέρα.

Να σημειώσουμε πως το συγκεκριμένο σύστημα έχει τραβήξει το ενδιαφέρον και της ελληνικής πλευράς, προκειμένου να εγκατασταθεί στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, καθώς θεωρείται εξαιρετικά αποτελεσματικό, απέναντι σε κάθε άλλου είδους εναέρια απειλή όπως όλμους, βλήματα πυροβολικού, πυραύλους, ρουκέτες, αεροσκάφη, ελικόπτερα ακόμη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV). Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ομάδες Ελλήνων επιτελών έχουν επισκεφθεί το Ισραήλ, στο πλαίσιο και της ελληνοϊσραηλινής αμυντικής συνεργασίας, όπου, μεταξύ άλλων, τους έγινε ενημέρωση για την αποτελεσματικότητα του εν λόγω συστήματος απέναντι σε εναέριες απειλές.

Την ίδια στιγμή πάντως και στο πλαίσιο της επιχείρησης «Iron Swords», όπως είναι το όνομα που δόθηκε στην αντεπίθεση που ξεκίνησε ο ισραηλινός στρατός για να χτυπήσει στόχους της Χαμάς, το Τελ Αβίβ εμφανίζεται παράλληλα να χρησιμοποιεί το σύνολο των επιθετικών του όπλων όπως είναι τα μαχητικά αεροσκάφη F-16, F-15 και F-35 που διαθέτει χτυπώντας στόχους μέσα στη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς να αποκλείεται σταδιακά να γίνουν και χτυπήματα κατά επιλεγμένων στόχων που θεωρείται ότι παρέχουν στήριξη και όπλα στη Χαμάς π.χ Λίβανος και Συρία.

Ταυτόχρονα στην εξέλιξη των ισραηλινών επιχειρήσεων αναμένεται να λάβει μέρος και ένας σημαντικός αριθμός από τα περίπου 42 ελικόπτερα AH 64 Απάτσι που διαθέτει ο ισραηλινός στρατός, με τη συνδρομή και δεκάδων UAV Heron και harop, τα οποία εκτιμάται πως θα αποτελέσουν βασική ομπρέλα των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων εκκαθάρισης που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη σε αρκετές περιοχές του νότιου Ισραήλ και οι οποίες αναμένεται ότι θα επεκταθούν σύντομα και εντός της λωρίδας της Γάζας.

Τα όπλα της Χαμάς

Από την άλλη πλευρά και σε ότι αφορά το οπλοστάσιο της Χαμάς και της τρομοκρατικής οργάνωσης «ισλαμική τζιχάντ», που αποτέλεσε βασικό σύμμαχό της κατά τη διάρκεια της επιχείρησής της στο έδαφος του Ισραήλ, στο επίκεντρο βρέθηκε ο τεράστιος αριθμός ρουκετών που εξαπολύθηκαν μέσα σε λίγη ώρα εναντίον ισραηλινών στόχων. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για τυφλά χτυπήματα κατά ισραηλινών πόλεων, χωρίς κάποιο ξεκάθαρο στόχο, δεδομένου ότι οι συγκεκριμένες ρουκέτες δεν διαθέτουν έξυπνα συστήματα καθοδήγησης για μεγαλύτερη ακρίβεια πλήγματος.

Η οργάνωση Χαμάς χρησιμοποίησε κυρίως ρουκέτες, ρωσικής κατασκευής, τύπου «Κατιούσα». Ο αριθμός των ρουκετών που χρησιμοποιήθηκε μάλιστα κατά την επίθεση της Χαμάς, ήταν αρκετός για τις ισραηλινές υπηρεσίες ώστε να θεωρήσουν πως τα μέλη της οργάνωσης έδρασαν με τη βοήθεια του Ιράν και της σιιτικής Χεζμπολάχ, στην κατοχή της οποίας και επί λιβανικού εδάφους, εκτιμάται πως βρίσκονται αποθηκευμένες περισσότερες από 12.000 «Κατιούσα».

Όπως προκύπτει στις συγκεκριμένες ρουκέτες και στους φορείς τους έχουν γίνει ειδικές μετασκευές ( αφορούν κυρίως στη βελτίωση των προωθητικών γεμισμάτων τους) προκειμένου να αυξηθεί το βεληνεκές τους, από τα 25 με 40 χιλ., στα 70 χιλ. Η σκόπευσή τους ωστόσο παραμένει ανακριβής, γι’ αυτό και τα χτυπήματά τους χαρακτηρίζονται «τυφλά» καθώς, συνήθως, τα θύματά τους είναι άμαχοι πολίτες και μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Οι σωλήνες κάθε σετ εκτόξευσης των συγκεκριμένων ρουκετών δεν είναι ακριβώς παράλληλοι, αλλά έχουν μια ελάχιστη απόκλιση. Κάπως έτσι εξηγείται και το ότι, παρά το γεγονός πως οι ρουκέτες εκτοξεύονται συνήθως από την ίδια θέση και με την ίδια κλίση, οι τροχιές τους εμφανίζονται να ανοίγουν δημιουργώντας ένα «μπουκέτο» εκρήξεων, εμβαδού μέχρι και ένα τετ. χλμ.

Να σημειώσουμε πως πρόκειται για όπλο που στοχεύει κυρίως στο να χτυπηθεί το ηθικό του αντιπάλου, αφού λόγω παλαιότητας (η κατασκευή τους ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου) η χρήση τους κρίνεται ως ιδιαίτερα αναποτελεσματική. Επίσης επειδή είναι πολύ εύκολος ο εντοπισμός τους, -κατά την εκτόξευσή τους παράγουν πολύ καπνό κάνοντας ορατή η θέση τους- είθισται οι εκτοξευτές τους να είναι τοποθετημένοι σε αυτοκίνητα με καρότσα, ή φορτηγά, τα οποία αφού ολοκληρώσουν τη σχετική διαδικασία, αλλάζουν άμεσα θέση για να μην χτυπηθούν από τον αντίπαλο.

Παράλληλα, σύμφωνα με τους ισραηλινούς, η Χαμάς έχει στην κατοχή της και έναν μεγάλο αριθμό από άλλους πυραύλους, όπως:

• οι λεγόμενοι «A-120» που έχουν εμβέλεια περίπου 120 χιλιομέτρων.
• οι Qassam, με εμβέλεια έως και 10 χιλιομέτρων. Πρόκειται για πυραύλους που αποτελούνται κυρίως από έναν μεταλλικό σωλήνα γεμάτο με εκρηκτικά.
• οι Quds 101, με εμβέλεια περίπου 16 χιλιομέτρων.
• συστήματα εκτόξευσης ρουκετών που βασίστηκαν στους σοβιετικούς πυραύλους Grad με εμβέλεια έως και 55 χιλιόμετρα και τη δυνατότητα να εκτοξεύουν έως και 10 ρουκέτες ταυτόχρονα.
• οι πύραυλοι M-75 με εμβέλεια ως και 75 χιλιομέτρων. Είναι πύραυλοι ιρανικής κατασκευής και αυτούς που χρησιμοποιεί η Χαμάς για χτυπήματα εναντίον της πόλης του Τελ Αβίβ.
• το ιρανικής κατασκευής πυραυλικό σύστημα Fajr με εμβέλεια έως και 100 χιλιόμετρα και εκρηκτικό φορτίο 90 κιλά.