Με τη δέουσα λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια και με την προσέλευση πολλών προσκυνητών απ΄όλο το νησί, εψάλη απόψε ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, χοροστατούντος του Σεβασμιωάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ στο φερώνυμο ιερό εξωκκλήσιο του Αεροδρομίου Κω.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν: ο π. Ηλίας Καμπάκης από την Αγία Τριάδα Αντιμάχειας και ο εφημέριος του ΙΝ Κοιμήσεως Θεοτόκου Αντιμάχειας όπου υπάγεται το ιερό εξωκλήσι, π. Αντώνιος Κασιώτης
Τους ύμνους απέδωσε χορός Ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη Μιχάλη Ανδρέου: Μανώλης Σχουλής, Γιώργος Μιαούδης, Γιώργος Μαστορόπουλος, Σταμάτης Ζαμάγιας, Χρήστος Ασπρογιάννης και Γιάννης Κιάρης.
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε με συγκίνηση για τον θαυμαστό βίο του Ιερομάρτυρα Αγίου Χαραλάμπους του Ιαματικού, τονίζοντας τον μαρτυρικό θάνατό του σε ηλικία 113 ετών, χωρίς να λυγίζει παρά το βαθύ γήρας του στα τόσα μαρτύρια, θυσιαζόμενος για την αληθινή πίστη του Χριστού.
Ο Άγιος Χαράλαμπος είναι ο Άγιος των λεσπέρηδων της Αντιμάχειας γι αυτό και οι άρτοι των γεωργών της περιοχής προς τον Άγιο ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο, ο Σεβασμιώτατος θυμήθηκε ότι στα παιδικά του χρόνια τους ετοίμαζαν με περίσσεια φροντίδα μέρες πριν, έστρωναν και τους έβαζαν κάτω γεμίζοντας το κέντρο του ναού.
Μίλησε ακόμα για την αγάπη και την συνεχή προσπάθεια συντήρησης και ευπρεπισμού του Ναού από τους ευσεβείς Αντιμαχείτες και την ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου, (η Αγιογράφηση ξεκίνησε με Αγιογράφο που βρήκε ο αγαπητός Θέμελης Αυγουλάς ο οποίος στεκόταν δίπλα στον Σεβασμιώτατο, Ενώ το τέμπλο είναι δωρεά των Αντιμαχειτών του εξωτερικού το 1959.
Τέλος, η ενοριακή αδελφότητας Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αντιμάχειας πρόσφερε όπως κάθε χρόνο σε όλους τους προσκυνητές παραδοσιακούς λουκουμάδες και χαλβά, συνεχίζοντας το έθιμο.
Ο Σεβασμιώτατος θα χοροστατήσει στον Όρθρο και θα προεξάρχει της Θείας λειτουργίας το πρωί.
Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν!
Βιογραφία
Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.
Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.
.
α) Η διάσωση των κατοίκων του Πύργου από την φοβερή επιδημία πανώλης το 1860.Η νόσος αυτή εξαλείφθηκε από τον Αγιο Χαράλαμπο μετά από θερμή προσευχή προς αυτόν και παράκληση.Λένε μάλιστα ότι οι Πύργιοι είδαν καταπληκτικό θέαμα.Ο Αγιος με την ράβδο του εσπρωχνε ένα λευκό σαν βαμβάκι νέφος στον ουρανό μέχρι που το έρριψε στην θάλασσα.
Ηταν η ασθένεια που καταδίωξε ο Αγιος.Και σε άλλα μέρη όμως κατά καιρούς ήταν εμφανής η παρουσία του Αγίου Χαραλάμπους στην εκδίωξη της πανώλης,όπως στην θεσσαλία στο χωριό Σαβάλια και στη Δημητσάνα όπου μετονομάστηκε ο Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου σε Ναό Αγίου Χαραλάμπους, εξαιτίας της θαυματουργικής παρέμβασης του Αγίου.
β) Στον Αγιο Χαράλαμπο αποδόθηκε η εκδίωξη της θανατηφόρας επιδημίας της γρίπης το 1918,από την Ηλεία και την Ελλάδα, εξαιτίας της οποίας χιλιάδες ανθρώπων πέθαιναν για μήνες.
γ) Το 1687 οι Αγαρηνοί με αρχηγό τον τρομερό Αχμέτ Εφέντη, πολιόρκησαν τον Πύργο. Μετά από παρακλήσεις των κατοίκων στον Αγιο Χαράλαμπο,επεσε ασθένεια λοιμική στον στρατό του Εφέντη και πολλοί από τους στρατιώτες του πέθαναν,με αποτέλεσμα να αποσυρθεί και να σωθεί η πόλη από την πολιορκοία.
δ) Το 1821 οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο λιμάνι και πολιόρκησαν τον Πύργο με σκοπό να προχωρήσουν προς την Τριπολιτσά και να καθαρίσουν την περιοχή από τα επαναστατικά στρατεύματα.Αφού έκαψαν ένα μέρος της πόλης,προσπάθησαν να προχωρήσουν προς τον κεντρικό δρόμο με τις άμαξες και τον οπλισμό τους.Ομως στα περίχωρα του μικρού Ναού του Αγίου Χαραλάμπους είχε λάβει θέσεις ένας μικρός αριθμός αποφασισμένων ελλήνων στρατιωτών,οι οποίοι με τη βοήθεια του Αγίου εκδίωξαν τους πολυάριθμους Τούρκους.Τώρα οι Τούρκοι θα πρέπει για εβδομάδες να ψάχνουν άλλα περάσματα για να φτάσουν στην Τριπολιτσά.Το μόνο πέρασμα που έχει μείνει είναι το ηρωικό Πούσι,όπου οι Ελληνες έχουν παραταχθεί οργανωμένα,λόγω της καθυστέρησης των Τουρκων στον Πύργο και δίνουν το αποτελειωτικό χτύπημα στον εχθρό.
ε) Στον Ιταλικό βομβαρδισμό το 1941, λίγες ώρες πριν γίνει, δημιουργόταν ένα πυκνό σύννεφο ομίχλης στον ουρανό του Πύργου με αποτέλεσμα τη συνεχή αναβολή του και τελικά τη ματαίωση του και τη διάσωση της πόλης.
στ) Πριν καταλάβουν οι Γερμανοί τον Πύργο είχε προηγηθεί σφοδρός βομβαρδισμός.Κανείς όμως από τους κατοίκους δεν έπαθε τίποτα, γιατι οι βόμβες έπεσαν σε ακατοίκητα μέρη και πολλές δεν εξεράγησαν καθόλου.
θ) Στις 26 Μαρτίου 1993 ο μεγάλος σεισμός του Πύργου στις 14:10 Ωρα διαμοιράστηκε σε δύο σεισμούς των 5,5 και 5,8R και από άποψη χρόνου 3 λεπτά κενό μεσολάβησαν μεταξύ των μεγάλων δονήσεων,με αποτέλεσμα οι ζημιές να μην είναι φοβερές.Αυτή η διαμοίραση του σεισμού ήταν επιστημονικά εντυπωσιακό φαινόμενο. Πολύ καιρό πριν γίνονταν συνεχείς μικρές δονήσεις τα βράδια,σαν προειδοποίηση ώστε οι κάτοικοι να έχουν πάρει τα στοιχειώδη μέτρα και να είναι σε ετοιμότητα για την ώρα του μεγάλου σεισμού.Την ώρα του σεισμού πολλά μικρά παιδάκια με τα αθώα μάτια τους είδαν όπως λένε τον να κρατάει με απλωμένα τα χέρια του τα σπίτια του Πύργου για να μην πέσουν.
67 χρόνια μετά το θαύμα του Αγ. Χαραλάμπους στα Φιλιατρά
Σήμερα η πόλη μας γιορτάζει την μνήμη του πολιούχου της Αγίου Χαραλάμπους του θαυματουργού.
Μια γιορτή που προσελκύει χιλιάδων πιστών από όλη την Ελλάδα για να προσκυνήσουν την Ιερή εικόνα που βρίσκεται στον ιερό ναό Παναγίας στα Φιλιατρά.
Το θαύμα των Φιλιατρών
ΕΛΛΑΔΑ, Γερμανική κατοχή. Ένα σαμποτάζ της Αντίστασης κοντά στα Φιλιατρά, γίνεται αφορμή να διαταχθούν τρομερά αντίποινα, με δολοφονία των προκρίτων, αιχμαλωσία 1.500 κατοίκων, εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και πυρπόληση και αφανισμό των Φιλιατρών στην Πελοπόννησο!!!
Η Γερμανική Διαταγή μαθαίνεται από τον τότε Αρχιμανδρίτη Θεόδωρο Κωτσάκη που καλεί αμέσως όλους τους πιστούς σε θερμή προσευχή προς τον Άγιο Χαράλαμπο.
Το ίδιο βράδυ, ο Άγιος παρουσιάζεται τέσσερεις συνεχόμενες φορές στον ύπνο του σκληρού Γερμανού Διοικητή των Φιλιατρών, του Κούνστερ, που το πρωί θα εκτελούσε τη Διαταγή θανάτου, λέγοντάς του:
«Άκουσε παιδί μου, τη διαταγή, που έλαβες, να μην την εκτελέσεις. Την πόλη αυτή την προστατεύω εγώ»!!!
Τρομαγμένος ο Κούνστερ, από τις απανωτές εμφανίσεις του Αγίου, ζήτησε να μιλήσει με τη Γερμανική Διοίκηση Τρίπολης, όπου ο ίδιος ο Στρατηγός τον διαβεβαίωνε ότι είχε δει και εκείνος παρομοίως τον Άγιο και έτσι αποφάσισαν να ματαιώσουν την απάνθρωπη Διαταγή!
Ο Κούνστερ αμέσως μετά, καλώντας δύο Ιερείς, άρχισε να ψάχνει στις Εκκλησίες των Φιλιατρών, προσπαθώντας να λύσει το ακατανόητο μυστήριο, ώσπου είδε μπροστά του και αναγνώρισε συγκλονισμένος την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους!!!
Από τότε, με το τέλος το Β Παγκοσμίου Πολέμου, έρχεται συνεχώς, σχεδόν κάθε χρόνο, ταπεινός προσκυνητής, ομολογητής της Ορθοδοξίας, στον Άγιο Χαράλαμπο Φιλιατρών, ευγνώμων, που ο Άγιος τον απέτρεψε από ένα στυγνό, ομαδικό έγκλημα και τον εφύλαξε να γυρίσει και εκείνος σώος στην πατρίδα του.
Στην Πολυκλινική των Αθηνών
Το άλλο θαύμα έγινε εις τον Κων/τίνον Λιβαδάν, υπάλληλον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όταν ήτανε νέος. Ιδού πως το περιγράφει:
«Τον Ιανουάριο του 1931 ενοσηλευόμην στην Πολυκλινικήν Αθηνών με απόστημα εις το ήπαρ. Επί τεσσάρας εβδομάδας με εβασάνιζε ο πυρετός. Είχαν νυχθημερόν 38-40 βαθμούς και πόνους φοβερούς. Απεφασίσθη να γίνη εγχείρισις.
Ήταν παραμονή του Αγίου Χαραλάμπους 9 Φεβρουαρίου του 1931. Το εσπέρας και ενώ ευρισκόμην ένεκα του μεγάλου πυρετού εις λήθαργον και εξαντλητικήν κατάστασιν, βλέπω να εισέρχεται ένας ιερωμένος μεγαλοπρεπής με μακρυά γενειάδα. Επλησίασε εμένα και όχι τον απέναντί μου ασθενή, που χαροπάλευε από περιτονίτιδα. Μου εθώπευσε το κεφάλι και μου είπε: «Μη φοβάσαι… Αύριο θα είσαι τελείως καλά. Είσαι καλό παιδί».
Ερώτησα, όταν έφυγε, την ευρισκομένην κοντά μου και τελούσαν χρέη νοσοκόμου Μοναχήν Ευανθίαν, ποιος ήτο ο Κληρικός, που ήλθε;
—Δεν είδα κανένα Κληρικό, είπε εκείνη.
Της εξιστόρησα κατόπιν το συμβάν. Σταυροκοπήθηκε και μου είπε:
—Αύριον είναι του Αγίου Χαραλάμπους, θα είσαι καλά.
Έπεσα κατόπιν εις βαθύτατον ύπνον. Ο πυρετός από την ώραν εκείνην άρχισε να κατεβαίνη. Το πρωί ήμην απύρετος, τελείως καλά και χωρίς πόνους στο ήπαρ. Το πρωί με εξήτασαν ο χειρούργος καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος και ο αδελφός του Ανδρέας, παθολόγος, να κανονίσουν τα της εγχειρίσεώς μου. Ερευνούσαν και αναζητούσαν δια της ψηλαφίσεως το απόστημα, αλλά δεν το εύρισκον, ούτε την σκλήρυνσιν και την διόγκωσιν (οκτώ δακτύλων) του ήπατος. Το ήπαρ ήτο φυσιολογικόν!
Η Μοναχή εξιστόρησε εις τους Καθηγητάς το νυκτερινό συμβάν. Μου δείξανε και την Εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους, την οποίαν ανεγνώρισα. Ήταν ο ίδιος που είχα ιδή. Οι καθηγηταί κατάπληκτοι ανεφώνησαν:
—Ψηλά τα χέρια. Κάτω τα μαχαίρια. Απόψε έγινε θαύμα του Αγίου Χαραλάμπους στην Πολυκλινική!
Αργότερα και μετά παρέλευσιν ετών έμαθα, ότι ο Άγιος Χαράλαμπος είναι ιατρός των λοιμωδών νόσων, όπως ήταν και η ιδική μου».
Κ. ΛΕΙΒΑΔΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ