ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Γιάννης Κιάρης Χαρίκλεια Χριστοφή
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε απόψε η παρουσίαση του βιβλίου του Σταμάτη Αλαχιώτη «Με λένε Κωσταντή – Αγά» στη γενέτειρά του, την Κω.
Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν με επιτυχία ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη, ο Πνευματικός Όμιλος Κώων ο ΦΙΛΗΤΑΣ και ο ΔΟΠΑΒΣ Κω, στον κατάμεστο από κόσμο αύλειο χώρο του Ιστορικού και λαογραφικού μουσείου Κω (Χάνι).
Αρχικά μίλησε για τον Σταμάτη Αλαχιώτη η συμμαθήτριά του στο Γυμνάσιο, Περιφερειακή σύμβουλος Ειρήνη Σβύνου αναφερόμενη σε στιγμές από τα γυμνασιακά τους χρόνια λέγοντας ότι η Κως είναι υπερήφανη γι’ αυτόν.
Ακολούθησε, η Επίτιμη Πρόεδρος της Ένωσης Κώων Αθηνών Ευαγγελία Κεφαλιανού-Μπούρα η οποία αναφέρθηκε στο έργο και στην προσφορά του Σταμάτη Αλαχιώτη τόσο για την Ένωση Κώων όσο και για το νησί του μιας και ήταν ο πρώτος που μίλησε για την αναγκαιότητα ίδρυσης Ιατρικής σχολής στην Κω. «Παρά τις δυσκολίες της ζωής κατάφερες με όπλο τη δύναμη της ψυχής σου, έχοντας πάντα την ευχή των γονιών σου, να ξεχάσεις το επάγγελμα του αγρότη, τη σκληρή δουλειά, την ανασφάλεια της αγροτιάς, να σπουδάσεις και να φτάσεις τόσο ψηλά». Κλείνοντας με τη φράση ότι η Κως και ειδικά το Λαγούδι που γεννήθηκε νιώθουν ιδιαίτερα υπερήφανα, ευχαριστώντας τον για όλα όσα πρόσφερε και θα συνεχίσει να προσφέρει για αυτά.
Στην συνέχεια η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ασφενδιού Ο ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ η Πρόεδρός του Γιάννα Γραβάνη ευχήθηκε το βιβλίο αυτό να είναι καλοτάξιδο και ο συγγραφέας του να συνεχίσει χαρίζοντάς μας ακόμα περισσότερα βιβλία του.
Η έκπληξη της βραδιάς ήταν ένα υπέροχο δρώμενο το οποίο παρουσίασαν εξαιρετικά τα εγγόνια του συντοπίτη μας Ποιητή και συγγραφέα Θεοδόση Διακογιάννη (σκιαγραφώντας ευρηματικά, μέσω ενός έξυπνου διαλόγου δύο νέων, την πολυσχιδή προσωπικότητα και το έργο του Σταμάτη Αλαχιώτη).
Το πλούσιο βιογραφικό του Σταμάτη Αλαχιώτη ανέγνωσε ο Ειδικός Γραμματέας του ΦΙΛΗΤΑ Τίμος Κουτσουράδης.
Το βιβλίο παρουσίασε με μία χειμαρρώδη και πολύ παραστατική ομιλία του ο Δήμαρχος Κω Γιώργος Κυρίτσης, χρησιμοποιώντας μόνο μερικές σημειώσεις (από τους αναγραμματισμούς στα τοπωνύμια της Κω που χρησιμοποίησε ο συγγραφέας).
«Περνά πολύ έντεχνα -όπως είπαν τα παιδιά στο διάλογο τους λίγο πιο πριν- τα μηνύματα για την επιστήμη του, όμως έντονα έχει συγγράψει ένα πολιτικό βιβλίο το οποίο καταγράφει την πορεία της Κω, τις αγωνίες και τους αγώνες των απλών ανθρώπων της Κω σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο. Σε μια περίοδο που για να δημιουργήσεις οικογένεια, να κάνεις παιδιά, να τα μεγαλώσεις και να καταφέρεις κάποια στιγμή να τα σπουδάσεις, ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Σε μια περίοδο που πραγματικά ο μόχθος του καθημερινά σκληρού αγώνα των ανθρώπων της γης γίνονταν πολλοί παράδες στις τσέπες των εφτά βιομηχάνων, όπως αναφέρει ο Σταμάτης στο βιβλίο του. Και δεν στέκεται μόνο σε αυτή την περίοδο αλλά ανατρέχει στην Τουρκοκρατία, την Ιταλοκρατία, τη σκληρή περίοδο της δεκαετίας του ’60 και βεβαίως καταθέτει την αγωνία τι γενιά αφήνουμε πίσω οι μεγαλύτεροι…»
Τόνισε μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος, περιγράφοντας πολύ παραστατικά όλες τις διηγήσεις του βιβλίου από το πως ο Κωσταντής, ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου έσπασε στο ξύλο τον Τούρκο Αγά σταματώντας από τότε το βάρβαρο έθιμο να πηγαίνει με τις νύφες του χωριού την πρώτη μέρα του γάμου τους (και από τότε του έμεινε το προσωνύμιο «ο Αγάς»), μέχρι το ευτράπελο περιστατικό με το «απαγορεύεται το ουρείν» στον τοίχο απέναντι από το καφενείο στο χωριό, όπου προβάλλονταν τα τότε προπαγανδιστικά «επίκαιρα» με τη ζωή των βασιλέων.
Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε πάρα πολύ όμορφα ο Νίκος Ιωάννου.
Ακόμα η Γενική Γραμματέας του ΦΙΛΗΤΑ Μαρία Τουλαντά-Παρισίδου αναφέρθηκε στους πολύ ευρηματικούς και εύστοχους τίτλους του βιβλίου, στην αριστοτεχνική δόμηση των χαρακτήρων του μυθιστορήματος και στη συνολική δομή του βιβλίου το οποίο παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον και στις προηγούμενες δύο παρουσιάσεις του στην Πάτρα και στην Αθήνα, όπως κατέληξε η κ. Παρισίδου.
Τέλος, ο ίδιος ο συγγραφέας Σταμάτης Αλαχιώτης αφού ευχαρίστησε όλους τους παριστάμενους και όλους τους ομιλητές ανέτρεξε στα παιδικά και γυμνασιακά του χρόνια και τις δυσκολίες που πέρασε με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού λέγοντας ότι από την δευτέρα γυμνασίου «τον αποκλήρωσε η φιλολογία» με μία αντιπαράθεση που είχε με έναν τυπολάτρη καθηγητή του «και από τότε δεν ξανάνοιξα συντακτικό…»
«Τι να γράψω για τη λέξη ‘αποταμίευση’ όταν δεν γνώριζα τι θα πει αποταμίευση… Θα μου πείτε ούτε και σήμερα τη γνωρίζει η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, δεν γράφει όμως έκθεση. Μια ψήφο γράφει κι αυτή λάθος μερικές φορές…»
Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην πρώτη καθοριστική «σύμπτωση» που ήταν η πρώτη επαφή με τα έργα του Καζαντζάκη ως πρωτοετής φοιτητής στην Αθήνα. Ωστόσο, τον κέρδισε η επιστήμη του κι άρχισε να συγγράφει πληθώρα ερευνητικών εργασιών αλλά και εκλαϊκευμένα κείμενα περνώντας όλα τα νεότερα της βιολογίας σε επιφυλλίδες του Αθηναϊκού τύπου… μέχρι που πριν τρία χρόνια «άρχισε να τον τραντάζει ο δαίμονας» και να τον προκαλεί να γράψει πέρα από τον κόσμο των «γονιδίων», πως καταλαβαίνει τον κόσμο των απλών ανθρώπων, πως πιάνει τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας και τι τολμάς να «τσατσαλίσεις» για να καλυτερεύσει. «Κι εγώ άρχισαν να το σκέφτομαι. Γιατί τόσα χρόνια Δάσκαλος δεν ξέρω αν κατάφερα να χτίσω μια δυνατή διαλεκτική σχέση με την κοινωνία, όπως επιθυμεί ο κάθε Δάσκαλος. Μπορεί λοιπόν ένα μυθιστόρημα να είναι ένα πιο καλό διαβατήριο. Και τελικά το αποφάσισα να γίνω κουμπάρος (οι Γενετιστές είναι από τη φύση τους και ‘κουμπάροι’). Θα παντρέψω την όμορφη και σκερτσόζα πεζογραφία με το σοβαρότατο και ξινό κύριο που λέγεται επιστημονικός λόγος. Και αφού τον εξανθρωπίσω πρώτα εκλαϊκεύοντάς τον μπας και βγουν πιο όμορφα παιδιά, πιο αθώα, πιο κατανοητά. Αν πετύχει βέβαια η κουμπαριά. Γιατί η δυσκολία είναι ότι ήθελα κι από πάνω τα παιδιά να μοιάζουν της μάνας. Της λογοτεχνίας δηλαδή. Ταράχτηκα με την απόφασή μου αυτή. Ήταν όμως ανυποχώρητη. Να μοιραστώ φανταστικές εμπειρίες με τους αναγνώστες. Καθώς οι υποκειμενικές εμπειρίες είναι που δίνουν κυρίως νόημα στη ζωή μας. Πολύ λιγότερο οι πραγματικές, που επίσης υπάρχουν στο βιβλίο. Γρήγορα ξεπέρασα και τον άλλο μεγάλο φόβο, μήπως επιπληχτώ κι εγώ από συντεχνίτες μου κυρίως όπως έπαθε ο αξεπέραστος λόγιο και πολιτικός Ραγκαβής που ‘κατακευραυνώθηκε’ με τη φράση πολιτικού αντιπάλου του «Συ κύριε έγραψες μυθιστορίες», αλλά αυτά λέω συνέβαιναν τον 19ο αιώνα που το μυθιστορηματικό είδος είχε χαμηλή υπόληψη. Όταν μάλιστα είδα μπροστά μου δύο ορθόκορμες δίδυμες αδελφές την Προσπάθεια και την Φαντασία να με κοιτούν κατάματα, σκέφτηκα όπως ο Κωσταντής του βιβλίου, ότι μια αποτυχία και μια επιτυχία δεν μετρούν 0, ‘δύο προσπάθειες μετρούν μαθές’ κι άρχισα με τις προσπάθειές μου να καλουπώνω έναν έναν τους φανταστικούς ήρωες του βιβλίου και όλο χαιρόμουνα που έκανα καινούριους φίλους…»
Τέλος, αξιοσημείωτη η παρέμβαση του Δημήτρη Βοναπάρτη (έπειτα από προτροπή του συντονιστή της εκδήλωσης Προέδρου του ΦΙΛΗΤΑ Κώστα Ιωάννου να πει κι εκείνος δύο λόγια στο κλείσιμο της εκδήλωσης).
Ο Δημήτρης Βοναπάρτης τόνισε ότι «πάντρεψε την πεζογραφία με την ποίηση», συγκρατώντας πρόχειρα μια φράση του βιβλίου που είναι δεκαπεντασύλλαβος ιαμβικός στίχος καθαρόαιμος «Το αεράκι όλο μεγάλωνε και της είχε βγάλει ήδη το ατσαλάκωτο βαθύ γαλάζιο φορεμά της». Αυτό σημαίνει ότι τα ακούσματα που είχες από μικρός επενέργησαν πάνω σου με θετικό τρόπο. Οι αντιξοότητες από τη φτώχεια, την ξυπολυσιά που είχαμε όλοι μας, επενέργησαν με θετικό τρόπο πάνω σου, όπως επενέργησαν και σε κάποιους άλλους , συνέχισε ο Δ. Βοναπάρτης φέρνοντας το παράδειγμα επίσης της Άννας Καραμπεσίνη. Κλείνοντας έκανε επίσης μια παρατήρηση προς τον Δήμαρχο » Δήμαρχε, το ξεζούμισες το βιβλίο και είναι μια ευκαιρία να παντρευτεί επίσης η εξουσία με τον πολιτισμό. Μια φορά είχαμε τέτοιο γάμο: τον 5ο αι. ΠΧ όταν ο Περικλής ανέθεσε στον Φειδία να φτιάξει τον Παρθενώνα τότε. Ο εκάστοτε υποψήφιος Δήμαρχος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος και του Πολιτισμού, όπως και ο εκάστοτε Πρωθυπουργός. Είμαστε το μοναδικό έθνος στον κόσμο που στηριζόμαστε στην ποίηση». Καταλήγοντας προέτρεψε τον Σταμάτη Αλαχιώτη το επόμενο έργο του να είναι ποιητικό «γιατί είσαι μια κυοφορία αυτού του τόπου. Σε κυοφορούσε πολύ καιρό αυτός ο τόπος για να συγκεντρώσεις όλη αυτή τη γραμματεία. Κι ευτυχώς το συνέλαβε ο νου σου και το έπλασε η καρδιά σου, όπως λέει κι ο Σολωμός, συγγράφοντας αυτό το βιβλίο».
Την εκδήλωση παρακολούθησαν επίσης μεταξύ άλλων: ο εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου π. Κωνσταντίνος Καματερός, η Επικ. του Οράματος Ι. Ρούφα, ο Διοικητής της 80 ΑΔΤΕ Ταξίαρχος Λ. Ναζίφης, ο πρ. Ταξίαρχος Σ. Σεργεντάνης, οι Αντιδήμαρχοι Μ. Χατζηκαλύμνιος και Δ. Γερασκλής, ο Πρόεδρος του ΔΟΠΑΒΣ Μ. Ζερβός, ο Πρόεδρος της Μαρίνας Σεβ. Μαραγκός, η Πρόεδρος του ΔΗΡΑΣ Β. Παντελίκιζη, η Πρόεδρος της Ένωσης Κώων Αθηνών Νινέττα Μανούση, ο Αντιπρόεδρος του ΔΙΙΚ Νίκος Στ. Μανούσης, Πανεπιστημιακοί και πάρα πολύς κόσμος (μεταξύ των οποίων πολλοί Κώοι της Αθήνας και Κώοι της διασποράς).
Το μυθιστόρημα του Σταμάτη Αλαχιώτη
«Πόσο να μετρά μια επιτυχία και μια αποτυχία; Σίγουρα όχι μηδέν, γιατί μαζί μετρούν δυο προσπάθειες! Έτσι μετρούσε τους αγώνες του ο απροσκύνητος ως τα γεράματά του Κωσταντής-Αγάς, που ‘χε πάρει το παρατσούκλι του από έναν παμπάλαιο άξιο πρόγονό του, κι εκείνος επίσης σε μια δραματική πρώτη νύχτα του γάμου, όπου ο Τούρκος Αγάς γλεντούσε με ξένη νύφη… μια Ρωμιοπούλα...» Το νέο βιβλίο του Σταμάτη Αλαχιώτη σίγουρα δεν μοιάζει με τα άλλα του πονήματα. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που ταξιδεύει τον αναγνώστη.
Πρόκειται για ένα πολιτικό–κοινωνικο πόνημα στο οποίο πρωταγωνιστεί ο λεβεντάνθρωπος Κωσταντής-Αγάς – το δεύτερο συνθετικό είναι παρατσούκλι κι έχει το νόημα του – , ο οποίος μαζί με τους συγχωριανούς του πορεύονται με πυξίδα την ανθρωπιά, όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να ζήσουν καλύτερα, αντιπαλεύοντας, ωστόσο, κάτω από ασύμμετρες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες:
Την αδίστακτη οικονομική εξουσία και την προκλητική πολιτική αυθεντία, την κοινωνική αδικία και την κρατική αδιαφορία, την απάνθρωπη εκμετάλλευση και την διαβολική ατιμία∙ έτσι όπως συμβαίνει σε κάθε μικρή ή μεγάλη κοινωνία ανά τον κόσμο, που έχει ανάγκη την συλλογική της συνείδηση για να νικήσει.
Είναι ένα μυθιστόρημα ανακατασκευής του χρόνου με επιλεγμένα εκλαϊκευμένα φιλοσοφικο-επιστημονικά ψήγματα, απαραίτητα να πλουτίσουν την αφήγηση και να κάνουν πιο κατανοητές τις συμπεριφορές και τις πράξεις των ηρώων του βιβλίου και των ανθρώπων γενικότερα. Το πόνημα αυτό φιλοδοξεί να είναι ένας φόρος τιμής στον κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για το αυτονόητο: Να ζήσει απροσκύνητος και ελεύθερος.
Ο συγγραφέας
O Σταμάτης Ν. Aλαχιώτης, ομότιμος καθηγητής Γενετικής, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών και πρώην Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, γεννήθηκε στο Aσφενδιού της Kω στις 24 Μαΐου 1944. Σπούδασε, με υποτροφία του Iδρύματος Kρατικών Yποτροφιών, στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εκτός από το δημοσιευμένο ερευνητικό του έργο σε διεθνή περιοδικά με κριτές, όπως και σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια, έχει γράψει και τέσσερα επιστημονικά συγγράμματα: «Εισαγωγή στη γενετική», «Εισαγωγή στην εξέλιξη», «Βιοηθική», «Διαθεματική και βιοπαιδαγωγική θεώρηση της μάθησης», το τελευταίο σε συνεργασία με την Ε. Καρατζιά-Σταυλιώτη. Επίσης έχει δημοσιεύσει βιβλία για το ευρύ κοινό.
Το βιβλίο
Πόσο να μετρά μια επιτυχία και μια αποτυχία; Σίγουρα όχι μηδέν, γιατί μαζί μετρούν δυο προσπάθειες! Έτσι μετρούσε τους αγώνες του ο απροσκύνητος ως τα γεράματά του Κωσταντής-Αγάς, που ‘χε πάρει το παρατσούκλι του από έναν παμπάλαιο άξιο πρόγονό του, κι εκείνος επίσης σε μια δραματική πρώτη νύχτα του γάμου, όπου ο Τούρκος Αγάς γλεντούσε με ξένη νύφη… μια Ρωμιοπούλα!
Μια φοιτητοπαρέα είχε σαγηνευτεί από τον θρυλικό Κωσταντή-Αγά· την καλόγνωμη «απλότη» του Παναή· τις προσπάθειες των δυο δασκάλων που σπρωχναν κι αυτοί, στα νιάτα τους, τον ξεσηκωμό των καματερών ζευγάδων· τα εκλαϊκευμένα επιστημονικά καρυκεύματα του γιατρού που νοστίμιζαν την υπαρξιακή τους αγωνία. Πώς αλλιώς να εξηγούσε και την απόφαση της κοπέλας να παρατήσει σύξυλο τον φίλο της στην πλατεία, φεύγοντας μ’ έναν άγνωστό της, τον Γιαννάκη της φοιτητοπαρέας; Όσα σταφύλια κι αν φας, δεν μεθάς. Το κρασί τους, όμως, σε στέλνει σ’ άλλους κόσμους.
Σ’ άλλο κόσμο πήγαινε τώρα κι ο Κωσταντής-Αγάς μ’ όλα τ’ αναπάντεχα απόψε, συμπυκνωμένο βαρύ κρασί. Νοθεμένο κρασί. Που σου σαλεύει τον νου. Χάνεται η ψυχή σου. Παραλύει το κορμί σου. Πεθαίνεις…! Να ζεις και να σε φοβάται ο Χάρος. Να πεθαίνεις και να μην φοβάσαι τον Χάρο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΣΑΣ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΤΑ..
ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΑΣ,ΘΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΙΟΛΑΣ!
ΣΑΣ ΛΕΩ ΗΔΗ>»ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ» ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ Η «ΓΝΩΡΙΜΙΑ»ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΤΥΧΕΣΤΕΡΕΣ ΕΩΣ ΤΩΡΑ!
Έγινες αυτό που άξιζες και ελπίζω να διαβάσουμε και άλλα βιβλία σου. Άξιος.
λογω του ότι παρευρισκονταν εκει ο κυριτσης και οι συμβουλοι του.Οι ανθρωποι αυτοι κανουν κακο σε ολους.Περιμενουμε 9 μηνες την απελευθερωση του νησιου από τα φακιστομουτρα.ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ.
ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ.
Πως τον ανεχεστε να βρίσκετε διπλα σας.Ντροπη σε ολους.
Δημαρχε πολοι κωοι δεν σε βλεπουν με καλο ματι.Βγες και δωσε απαντησεις.Η κατασταση δεν είναι καλη για εσενα.
ΤΟ ΝΗΣΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΑΛΙ,ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΕΙΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ.ΔΕΝ ΔΕΙΞΑΤΕ ΤΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΑΝ.
Η ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΓΙΝΕΤΕ ΜΕ ΦΑΣΑΡΙΕΣ,ΒΡΙΣΙΕΣ,ΚΑΙ ΤΣΑΚΩΜΟΥΣ,ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ .ΑΙΣΧΟΣ.ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΠΟΛΟΚΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ.
Είναι Αλήθεια Ότι εμείς οι Κώοι διαβάζουμε πολύ και ειδικά λογοτεχνία!
Σαν Εσενα Αποκλειεται. Εσυ φαινεσαι Παραμορφωμενος. Στροφαρεις τοσο Πο(υ)λί που τους ισοπεδωνεις Ολους
ki esi to mialo sou to exeis sto po(u)li sou
στο ασφενδιου ειναι πολλοι οι απογονοι του κωσταντη. ενας απο αυτους λεγοταν<>
το αληθινό όραμα Δημάρχων και κατοίκων για το «χωριό» εκφράζεται κάλλιστα από τη σημερινή Ζιά, ιδανικό παράδειγμα του τουριστικού παραδόξου, δηλαδή έχει αρχίσει η αναντίστρεπτη πορεία!
Το κωσταντακι του αγα τι σχέση εχει?
χαχα τελικά μια παρουσίαση βιβλίου έγινε κριτική για τον Κυρίτση, τι σχόλια είναι αυτά, χαχαχα
ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΧΤΩ ΩΣ ΤΙΣ ΕΝΤΕΚΑ ΕΛΕΟΣ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑΤΕ ΜΕ ΠΕΡΙΤΕΣ ΠΟΛΥΛΟΓΙΕΣ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΓΚΩΔΕΣ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΚΟΥΡΑΖΕΙ
ΟΧΙ 3 ΩΡΕΣ ΑΜΑ ΔΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Η ΕΝΑΡΞΗ ΛΕΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ 20:30 ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ 20:45 ΔΗΛΑΔΗ ΚΡΑΤΗΣΕ 2 ΩΡΕΣ
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΝΑΡΠΑΞΟΥΝ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΦΛΥΑΡΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΒΑΡΕΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΕΠΡΕΠΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΟΜΗΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΙ ΒΑΡΕΘΗΚΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΕΦΕΥΓΕ.