Με μεγαλοπρέπεια, επισημότητα και ευλάβεια εψάλη απόψε , ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Αγίου Σεβαστιανού, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ στο πανηγυρίζον Ιερό παρεκκλήσιο που βρίσκεται εντός του στρατοπέδου Κ. Παλαιολόγου στον Λινοπότη Κω.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο στρατιωτικός Αρχιμανδρίτης π. Σοφρώνιος, ο Αρχιμανδρίτης π. Διονύσιος Παριάρος και ο π. Κωνσταντίνος Κουκούλας.
Έψαλλαν: ο π. Σοφρώνιος, ο εορτάζων Σεβαστιανός Παναγιώτου κι ένας στρατιώτης Ιεροψάλτης.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων: Ο Διοικητής της 80 ΑΔΤΕ, Ταξίαρχος Παύλος Ανδρικόπουλο, οι Αντιδήμαρχοι Σταμάτης Καμπουράκης και Σταμάτης Πης, η Εντεταλμένη Αθλητισμού Δημοτική σύμβουλος Διονυσία Γιαννούλη, ο εορτάζων Πρόεδρος Ασφενδιού Σεβαστιανός Παρβέρης, ο πρ. Πρόεδρος Μιχάλης Γιωργαλλής, ο Διοικητής της μονάδας, στελέχη της 80 ΑΔΤΕ και αρκετοί προσκυνητές.
O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στο μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανό τόνισε ότι παρότι ήταν συγκλητικός και στρατηγός δεν δίστασε να απαρνηθεί τα αξιώματα του και να υπερασπιστεί την Αλήθεια και την πίστη του.
Συμπλήρωσε δε ότι παρά τα βέλη που του πέταξαν και επέζησε δεν κατάφεραν να τον θανατώσουν ούτε με τα κατοπινά φριχτά μαρτύρια, παρά μόνο πρόσκαιρα από αυτή εδώ τη ζωή, για να κατακτήσει την αιώνια.
Αναφερόμενος στο ιστορικό ανέγερσης του μοναδικού στο νησί ιερού παρεκκλησίου του Αγίου Σεβαστιανού τόνισε ότι ένας ευλαβής στρατιωτικός από το Πλατύ Καλαμάτας ο Βασίλης Γεωργιόπουλος, που υπηρετούσε τότε στην μονάδα διάβασε το βίο του Αγίου Σεβαστιανού και συγκινήθηκε συλλαμβάνοντας αμέσως την ιδέα την ανέγερσης του ναού για να προστατεύει το στρατόπεδο. Παίρνοντας ευλογία από τον μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Αιμιλιανόμ ενεργοποίησε αμέσως τον τότε Διοικητή, τον π. Ιωάννη Κουτάντο και όλους όσους τα ονόματα αναγράφονται στην μαρμάρινη επιγραφή του ναού και άλλους τόσους που δεν αναγράφονται κι έτσι έχουμε σήμερα αυτό τον μοναδικό ναό τον αφιερωμένο στον Άγιο Σεβαστιανό.
Καταλήγοντας με το συμπέρασμα ότι υπάρχει η δυνατότητα στους ανθρώπους να υπερασπιστούν το δίκιο έχοντας με το μέρος τους τον Θεό.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Ταξίαρχο και τον Διοικητή της μονάδος για την φιλοξενία και ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όσους και όσες εορτάζουν.
Αμέσως μετά προσφέρθηκαν διάφορα κεράσματα στην αίθουσα εκδηλώσεων της μονάδας.
Το πρωί θα ψαλεί ο Όρθρος και θα τελεστεί η Θεία λειτουργία της εορτής, ενώ θα ακολουθήσει λιτάνευση της Ιεράς εικόνας του Αγίου Σεβαστιανούς στους χώρους του στρατοπέδου.
Άγιος Σεβαστιανός ο Συγκλητικός
Σεβαστιανὸς τῶν πλάνης σεβασμάτων,
Καταφρονήσας τύπτεται τὸ σαρκίον.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ Σεβαστιανὸς ῥοπαλίσθη.
Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με μεγάλη χριστιανική επιμέλεια. Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών.
Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από τη θέση αυτή πολλές φορές υπήρξε προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών. Πρόθυμα επίσης, βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι’ αυτό και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας.
Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών. Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλος.
Το σώμα του παρέλαβε κάποια ευσεβής χήρα, η Λουκίνα. Διαπίστωσε όμως, ότι ανέπνεε ακόμα. Αφού τον περιποιήθηκε, μετά από λίγες ήμερες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την υγεία του. Αλλά και πάλι επεδίωξε και συνάντησε το Διοκλητιανό και τον ήλεγξε για τη σκληρότητά του. Τότε αυτός διέταξε και τον μαστίγωσαν μέχρι θανάτου. Έτσι, ο Σεβαστιανός έγινε παράδειγμα αγωνιστικότητας για την πίστη «ἄχρι θανάτου» (Αποκάλυψη Ιωάννου, θ’ 10).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Συγκλήτου σφαλλομένης παριδῶν τὰ συνέδρια, Σεβαστιανὲ πανολβίαν, συναγείρεις συνέλευσιν, Μαρτύρων ἀληθῶς πανευκλεῶν, σὺν σοῖ καταβαλόντων τὸν ἐχθρόν, μεθ’ ὧν θείας συναυλίας ἀξιωθεῖς, φαιδρύνεις τοὺς βοώντας σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.
