«Δεν κέρδισε ο Τραμπ, έχασε η «εύθυμη μαυροφορούσα» που την έβαλαν οι «γνωστικοί» να διαδεχθεί τον ξεμωραμένο Μπάιντεν»

«Δεν κέρδισε ο Τραμπ, έχασε η «εύθυμη μαυροφορούσα» που την έβαλαν οι «γνωστικοί» να διαδεχθεί τον ξεμωραμένο Μπάιντεν»

Τελικά δεν ήταν ντέρμπι, ούτε μάχη «στήθος με στήθος» ούτε υπήρξαν κάποιες πολιτείες «κλειδιά» που έκριναν την διαφορά. Ήταν η πιο καθαρή νίκη προέδρου τα τελευταία 20 χρόνια.Μάλιστα οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν πάρα πολλές κομητείες οι οποίες ήταν προπύργια των δημοκρατικών εδώ και πάνω από 40 χρόνια.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, για άλλη μια φορά χαμένη -όπως αποδείχτηκε περίτρανα- ήταν η κατευθυνόμενα μονόπλευρη και με προφανείς σκοπιμότητες ενημέρωση.

Ειδικά των τελευταίων ημερών και ωρών.

Μάλιστα αυτή, παγιώθηκε παγκόσμια επί για να προωθήσει την πολιτική «ορθότητα» επί «δημοκρατικών» υποτίθεται (κατ’ όνομα και μόνο) κυβερνήσεων.

Θυμάστε τους διθύραμβους μετά την ήττα Τραμπ στις προηγούμενες εκλογές των ΗΠΑ («λες κι ήταν χθες»). Είδαν και απόειδαν οι Αμερικανοί πολίτες και όχι μόνο να γλυτώσουν από τις «άσπρες μέρες» του ετοιμόρροπου και αλλού «πατώ αλλού βρίσκομαι» (κυριολεκτικά και μεταφορικά) Μπάιντεν, της woke ατζέντας, της μίζας από τα εμβόλια (τέτοια συγκινητική παγκόσμια κινητοποίηση για την «υγεία» δεν είχε υπάρξει από καταβολής κόσμου, όταν σήμερα όλα τα παγκόσμια δημόσια συστήματα καταρρέουν…), της παγκόσμιας φίμωσης της ελευθερίας του λόγου (μαζί πάνε αυτά…) με πακτωλό χρημάτων σε εξωνημένα ΜΜΕ και «επιστημονικούς συνεργάτες» για να προωθήσουν τη «σωτηρία» μας (ακόμα και ο αμφιλεγόμενος Μασκ που στήριξε Τραμπ είχε το προσωπικό του πάθημα που τον έκανε να τους εναντιωθεί:Ο Ελον Μασκ υποδεικνύει τα εμβόλια για την Covid ως την αιτία της καρδιακής προσβολής του γιού του Λεμπρόν Τζέιμς)

Ήταν αυτές οι πολιτικές που έφεραν τους πολέμους, τις αναταραχές, τις περιφερειακές συγκρούσεις, το προσφυγικό-μεταναστευτικό.

Η μεγαλοστομία και μεγαλομανία του Τραμπ, η προκλητικότητα και αβεβαιότητα που εκπέμπει και για τα οποία καταψηφίστηκε στις προηγούμενες εκλογές κρίθηκε τελικά εκ νέου ως… το μικρότερο κακό!

Μπροστά στο γαϊτανάκι των πολέμων, με τον παγκόσμιο μάλιστα επί θύραις και την πυρηνική απειλή για τον πλανήτη με το σκληρό μπρα ντε φερ μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, όλες οι φυλές της Αμερικής απλά επέλεξαν το μικρότερο κακό, προς το παρόν.

Η Ευρώπη και η Ελλάδα («στη σωστή πλευρά της ιστορίας» πάντα, με όλες τις μεγάλες καταστροφές να συμπίπτουν με αυτή…) σύρθηκε τυφλά πίσω από τα σχέδια του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου και δεν χρειάζεται πολλή σκέψη πως θα πληρώσει τώρα το ανάλογο τίμημα.

Ενεργειακά αποκομμένη με την ύφεση να την απειλεί, αν η Ευρώπη δεν αποφασίσει να τα βρει με την Ρωσία και να αφήσει στην άκρη τα παλαβά με την Woke ατζέντα των ισχυρών, δεν θα έχει καμία προοπτική ανάταξης.

Η οργή για συστήματα (όσο «δημοκρατικά» ή «φιλελεύθερα» και «προοδευτικά» κι αν βαπτίζονται) τα οποία δεν ανοίγουν προοπτικές στον μέσο πολίτη, στον μέσο εργαζόμενο θα εντείνεται.

Πολλοί άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να πείθονται από τη «φωνή του λαού», τον υπεραπλουστευτικό και δημαγωγικό πολιτικό λόγο που υπόσχεται εύκολες και άμεσες λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, αλλά και τη σκληρή τιμωρία των ελίτ που «πρόδωσαν τον αγνό λαό».

Ο ανορθολογισμός, η τοξικότητα και η συνωμοσιολογία, είναι απότοκα των «άλλα λένε κι άλλα κάνουν» κυβερνήσεων και πολιτικών.

Αποτελούμενες από άλογες και ασυνάρτητες – κατά κανόνα- δυνάμεις οι οποίες μάλιστα διαχωρίζουν τη θέση τους μετά βδελυγμίας από την «ακροδεξιά» και «ακροαριστερή» πλευρά του πολιτικού φάσματος.

Με πολιτικές όμως που προσιδιάζουν απόλυτα, αν τις εξετάσει κανείς διά γυμνού οφθαλμού, σε αυτά που κατηγορούν («ότι κατηγορείς τελικά το λούζεσαι» που λέμε…)

Ήδη η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη Λεπέν στην άκρα Δεξιά και τον Μελανσόν στην άκρα Αριστερά, η Γερμανία με το AfD στην άκρα Δεξιά και τη Σάρα Βάγκενκνεχτ στην (και ρατσιστική) άκρα Αριστερά, όπως γράφουν οι αναλυτές. Υπό αυτές τις συνθήκες ποια Ευρώπη θα μπορέσει να πάρει πρωτοβουλίες και να διαδραματίσει ρόλο όπως παλιά στα διεθνή τεκταινόμενα;

Δεν ξέρω -επειδή ο κόσμος μας έγινε τόσο μικρός- αν υπάρχουν ομοιότητες με πρόσωπα και καταστάσεις και στα δικά μας εδώ κεντρικά και τοπικά πολιτικά πράγματα με όσα τραγελαφικά βιώνουμε κατά καιρούς. «Θα φανεί στο χειροκρότημα…» ίσως.

Ας κρατήσουμε για την ώρα ένα σχόλιο που πιάνει πάνω κάτω τον παλμό αυτού που ζούμε: «Δεν κέρδισε ο Τραμπ, έχασε η «εύθυμη μαυροφορούσα» που την έβαλαν κάποιοι «γνωστικοί» να διαδεχθεί τον ξεμωραμένο Μπάιντεν».