Κύριε διευθυντά
Προ ολίγων ημερών επισκεφθήκαμε ένα φίλο (από τα παλιά) Σουλιώτη και νυν κάτοικο της ένδοξης, θρυλικής και ωραιότατης παραλίμνιας πόλης των Ιωαννίνων. Απώτερος στόχος μας: να προσκυνήσουμε τα ιερά μέρη όπου έχυσαν το αίμα τους τα παιδιά του ελληνικού λαού (εκ των οποίων πολλά από τα μέρη μας του Ν. Αιγαίου, μεταξύ αυτών δε και στενοί συγγενείς μας) στους πολέμους του 1912-1913 και 1940.
Οταν όμως φθάσαμε στον συνοριακό σταθμό της Κακαβιάς, μείναμε έκπληκτοι από την άρνηση του ειδικού υπαλλήλου να περάσουμε, διότι ο φίλος μας ήταν ανεπιθύμητος, λέει, στη χώρα της Αλβανίας. Μα γιατί; Εξεπλάγη και ο ίδιος. Ο λόγος: Διότι είχε πάει (μαζί με πολύ κόσμο φυσικά) στην κηδεία του αείμνηστου Κώστα Κατσίφα στους Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου. Αυτό ακριβώς θα ήθελα να κοινοποιήσω καταγγελτικά με ένα σύντομο σχολιασμό. Ο φίλος μας είναι ένας συνετός, μετριόφρων και έντιμος πολύτεκνος οικογενειάρχης. Ηταν λοιπόν τόσο εγκληματικό το γεγονός πως παρευρέθηκε στην κηδεία ενός «όμαιμου, ομόθρησκου, ομόγλωσσου και ομότροπου» αδελφού; Περιττόν να πω πως ο «ανεπιθύμητος Ηπειρώτης» επέστρεψε εις την οικίαν του, ενώ εμείς (με τον σύζυγο) βρήκαμε τον τρόπο και «σεργιανίσαμε» σχεδόν ολόκληρη την Ηπειρο μ’ έναν εξαίρετο σύγχρονο Πατροκοσμά. Πανώρια η Ηπειρος! Μα μόνο με τη σκέψη πως, αν και δύο φορές παρήλασε νικηφόρος ο ελληνικός στρατός στη Β. Ηπειρο, αναγκάστηκε από τους μεγάλους καρεκλοκένταυρους να την εκκενώσει ταπεινωμένος, ο εθνικός πόνος φουντώνει στα στήθια. Το θλιβερό παρελθόν του υπόδουλου Βορειοηπειρώτικου Ελληνισμού είναι πασίγνωστο. Αλλά σήμερα πλέον, εν έτει 2024, άξιζε τον κόπο να «σκοτώσουν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί;». Επισκεφθήκαμε και τους χαροκαμένους φιλήσυχους γονείς του και τον σημαιοστόλιστο τάφο του. Ηταν ένα θαυμάσιο παιδί (μας είπαν) που ένιωθε χαρά να απλώνει μια τεράστια γαλανόλευκη δίπλα σε μεγάλο λευκό σταυρό στην απέναντι απ’ το σπίτι τους πλαγιά, για να τιμήσει τα αμέτρητα ελληνικά νεανικά κορμιά που ξάπλωσε κάτω το εχθρικό βόλι τον χειμώνα του 1940.
Οι αρχές της γείτονος χώρας θα πρέπει να καταλάβουν ότι οφείλουν να σέβονται τα, στοιχειώδη έστω, ανθρώπινα δικαιώματα. Βέβαια συνεπικουρούσης και της απαράδεκτης και απάνθρωπης συμπεριφοράς τους στην υπόθεση του Χειμαρριώτη Μπελέρη, φαίνεται πως απαξιούν τις βασικές αρχές μιας γειτονικής ειρηνικής συνύπαρξης. Δεν έχουν παρά να τους τις απαιτήσουν οι «σύμμαχοι», οι «εταίροι». Είναι πανανθρώπινο χρέος τους.
Η Δερβι(η)τσάνη είναι κτισμένη δυτικά, επάνω στους πρόποδες του Δρϋινικού Όρους ή αλλιώς του κοινώς λεγόμενου Πλατυβουνίου.
Πώς σώθηκε ή Μονή του αγίου Κοσμά από την καταστρεπτική μανία του αθεϊστικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα, ό Χρήστος Μητρός από την πόλη Φίερι της Αλβανίας απεκάλυψε τα εξής: “Όταν το 1968 με νόμο του αλβανικού κράτους απαγορεύθηκε κάθε θρησκευτική εκδήλωση, ήρθε διαταγή από τα Τίρανα να γκρεμισθούν οι Εκκλησίες και να εξαφανισθούν οι σταυροί από τους χριστιανικούς τάφους.
Ό αστυνομικός διοικητής του Φίερι πήρε μαζί του το αρμόδιο συνεργείο και πήγαν στο Μοναστήρι, προκειμένου να το εξαφανίσουν. Γνωρίζοντας την ευλάβεια των Ελλήνων στον άγιο Κοσμά έδωσε εντολή να ξεκινήσει το έργο της κατεδαφίσεως από τον τάφο του αγίου.
Όταν οι εργάτες έδωσαν το πρώτο χτύπημα στο Ιερό μνημείο, τότε μια δυνατή βοή έσπασε την ησυχία του χώρου και μια δυνατή φωτιά ξεπήδησε μέσα από τον τάφο του αγίου. Έντρομοι οι παριστάμενοι ετράπησαν σε φυγή και δεν επανήλθαν παρά τις απειλές των Τιράνων και παρά την καθησυχαστική δήλωση του καθεστώτος ότι δήθεν, εξερράγη ξεχασμένη από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο βόμβα.
Έτσι δεν βεβηλώθηκε ό τάφος του αγίου Κοσμά και τα χαριτόβρυτα λείψανα του παρέμειναν εκει βάλσαμο στις πληγές των χριστιανών και ελπίδα πώς «θάρθη το ποθούμενον»
Οι Άγιοι Σαράντα
Τάφος Κατσίφα
ΕΣΥ ΤΩΡΑ…ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙΣ ΑΥΤΟ…ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ (ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ) ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΒΑΛΑΝ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΝ ΚΩΛΟΚΟΤΡΟΝΗ!!!!!! ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗ??????? ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ???? ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥ Ν ΤΙ????? ΑΝ ΟΜΩΣΗΤΑΝ ΚΑΝΑ ΠΑΚΙΣΤΑΝΙ ΠΟΥ ΠΗΔΗΞΕ ΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ ΚΑΙ ΜΠΗΚΕ….ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙΑ!!!!!!
Μην έχετε κόμπλεξ… οι Αλβανοί είναι υπέροχοι άνθρωποι. όπου έλεγα πως ήμουν Έλληνας με κερνούσαν. και δεν είναι βόρεια Ήπειρος. είναι νότια Αλβανία.
τι λες ρε που δεν έχετε ούτε δικιά σας γλώσσα ούτε έθιμα δικά σΑς . απ’ το Βυζάντιο η μισή Αλβανία είναι βόρεια Ήπειρος αλλά σας πότισε ο Χότζα έτσι που σας άφησε χωρίς να ξέρετε αν έχετε και ποια είναι η θρησκεία σας . τυχεροί είστε βασικά ρουφιάνοι είστε της μαμάς Αμερικής για αυτό σας βοήθησε να δημιουργήσετε κράτος.
Συγχαρητήρια στην κ. Παπαθωμά. Στα σχόλια ας αποφεύγονται κάποιοι φανατισμοί που υποδηλώνουν άγνοια και προκατάληψη. Θα συνιστούσα το βιβλίο του αρχιτέκτονα, πολεοδόμου και ιστορικού Κώστα Μπίρη ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ, ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, εκδοτ. οίκος «Μέλισσα» 2005 (5η έκδοση! σελιδες 375). Στην πολύτιμη αυτή εργασία φαίνεται καθαρά η βαθειά συγγένεια των Τόσκηδων* της Νότιας Αλβανίας με τους Έλληνες. (*) Η ευρύτερη περιοχή «πάνω» από την (Βόρεια) Ήπειρο (από Αυλώνα-Βεράτιο-λίμνη Αχρίδας και προς βορράν μετά το ύψος του Δυρραχίου).