Λαμπρή και η εφετινή γιορτή του Δεκαπενταύγουστου (Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)

1
659
Ψαλίδι / Άγ. Γαβριήλ / Εξοχή, Κως

Λαμπρή και η εφετινή γιορτή του Δεκαπενταύγουστου.

 

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

 

Δεκαπενταύγουστος και οι καμπάνες των Εκκλησιών, δεν σταμάτησαν να καλούν τους Χριστιανούς στην μεγαλύτερη και πιο σεπτή γιορτή της Ορθοδοξίας μας, την Κοίμηση της Παναγίας.

΄΄Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, ‘’ λέει ο ανάλογος ύμνος προς την Παρθένο Μαρία. Η Παναγία δεν πέθανε, δεν εφθάρη αλλά  κοιμήθηκε   και ο Υιός της την ανέβασε με θαυμαστό και Ιερό τρόπο στους ουρανούς. Άφησε την Αγία Ζώνη της και την ελπίδα πως ο θάνατος δεν είναι ανίκητος και ακολουθείται από την αιώνιο ζωή.                 Υπάρχει περικαλλής Ιερός Ναός στην Αθήνα, αφιερωμένος στην Αγία Ζώνη της Παναγίας.

Εδώ και αιώνες, οι απόψεις των δυο Εκκλησιών διίστανται ως προς την τελευταία κατοικία της Παναγίας. Οι Ορθόδοξοι σύμφωνα με τις Γραφές πιστεύουν ότι η Παναγία κοιμήθηκε  σε βαθύ γήρας, εις το χωρίον της Γεθσημανής πλαισιωμένη από μαθητές και μαθήτριας του Κυρίου. Η Καθολική Εκκλησία έχει την γνώμη ότι η Παναγία ακολούθησε τον αγαπητό μαθητή και προστάτη της Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο  τέλος του ιερού βίου της, δέκα χρόνια μετά την Σταύρωση του Χριστού, ως την Έφεσο. Εκεί σήμερα υπάρχει το Άγιο σπίτι της Παναγιάς, όπου αν και βρίσκεται στο έδαφος της Τουρκίας είναι ιδιοκτησία του Βατικανού και  Καθολικοί ιερείς καθώς και μοναχές το διακονούν . Αλλά και στο χωριό της   Γεθσημανής αρχαιολόγοι βρήκαν ερείπια που τα αποδίδουν στην τελευταία κατοικία της Μεγαλόχαρης, αφού εκεί υπάρχει και περίλαμπρος ναός της Κοιμήσεως.  Πολλοί  στηρίζουν τον ισχυρισμό τους ότι η Παναγία ήταν  πολύ ταλαιπωρημένη και σε ηλικία που δεν μπορούσε να ταξιδέψει από τα Ιεροσόλυμα ως την ιστορική Έφεσο, ούτε να ακολουθήσει τον Ευαγγελιστή της Αποκαλύψεως μέχρι την Μ Ασία.

Όπως κάθε χρόνο και εφέτος οι φερώνυμοι Ιεροί Ναοί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου γέμισαν ασφυκτικά με πλήθος πιστών, που για άλλη μια φορά ζήτησαν την χάρη της Παναγιάς,

Ο Ιερός Ναός της Παναγίας στην Συντριανή της πόλεως Κω γιόρτασε με λαμπρότητα την Αγία Κοίμηση Της.

Επίσης το ιστορικό Κουβούκλιο, δηλ ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου  στην Ζιά, πλημμύρισε από Έλληνες αλλά και ξένους που ήλθαν να προσκυνήσουν στον κατανυκτικό Εσπερινό και την επομένη στην Θεία Λειτουργία.

Η Εκκλησία της Κοιμήσεως στην Παναγία της Αντιμάχειας, γιόρτασε με μέγα  Αρχιερατικό Εσπερινό, όπου ο  αγαπητός σε όλους Μητροπολίτης Αγκύρας κ. κ. Ιερεμίας χοροστάτησε με πλήθος πιστών προσκυνητών, που ήρθαν να τιμήσουν την χάρη της Παναγίας. Την επομένη ακολούθησε η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, με προεξάρχοντα τον Μητροπολίτη Αγκύρας, κ. κ. Ιερεμία.

Επίσης  και το εξωκλήσι της Κοιμήσεως της Παναγίας της Στυλωτής στην Κέφαλο, γέμισε από  πιστούς που έσπευσαν να προσκυνήσουν την χάρη της και ακολούθως να τιμήσουν το πρωτότυπο έθιμο του Επιταφίου της Παναγίας, που είναι το μοναδικό στην Ελλάδα. Χρόνια   Πολλά. Η Παναγιά μαζί μας.

Ξανθίππη Αγρέλλη

 

Η γιορτή της Μεγαλόχαρης στης γειτονική μας Νίσυρο

 

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

 

Εκτός από την θαυματουργή Παναγία της Τήνου, την Εκατονταπυλιανή της Πάρου, την Παναγία  του Σουμελά εμείς έχουμε δίπλα μας και την  θαυματουργό Παναγία την Σπηλιανή της Νισύρου. Η Ιερή  Εικόνα της  χρονολογείται από τα πρώρα χρόνια του Χριστιανισμού και πολλοί την αποδίδουν στον Ευαγγελιστή και Αγιογράφο, Απόστολο Λουκά. Σύμφωνα με την Θεολογική παράδοση φιλοτέχνησε σε επτά Αγιογραφίες την Μεγαλόχαρη. Μια από αυτές είναι εκτός της Τήνου και της Παναγίας Σουμελά λέγεται ότι είναι και της Νισύρου. Βέβαια οι απόψεις και εδώ δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένες. Τεκμηριωμένη όμως είναι η πίστης εκατοντάδων Χριστιανών που κυριολεκτικά κατέκλυσαν  τα ημερόπλοια για να βρεθούν κοντά στην θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας. Ένα άλλο  έθιμο από τα πιο σπάνια είναι τα ‘’Εγκώμια’’ της Παναγίας,  που τα ψάλουν οι γυναίκες μετά  το τέλος της Θείας Λειτουργίας,  απέναντι από την ιερά εικόνα. Επίσης όσες έχουν τάμα φοράνε μαύρα ή κάνουν   κόλλυβα.  Αυτά  τα γυρίζουν   κατά την διάρκεια της περιφοράς της Ιεράς Εικόνας στα γραφικά σοκάκια της Νισύρου . Ύστερα τα τοποθετούν στο παρακείμενο Εκκλησάκι του αγίου Ιωάννου και αφού τα ευλογήσει  ο ιερέας τα μοιράζουν στον κόσμο.

Επίσης  εκατοντάδες ήταν οι πιστοί αυτοί που  αγόγγυστα περίμεναν ώρες στην ‘’γραμμή’’ για να ανηφορίσουν τα 300 και πλέον πέτρινα σκαλοπάτια της ιστορικής Ιεράς Μονής, που χρονολογείται γύρω στα 600 και πλέον έτη και άλλες τόσες ώρες να φθάσουν ως την εικόνα της Παναγίας της Σπηλιανής.

 

Ξανθίππη Αγρέλλη

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ