Ανακαλύψτε τα συμπτώματα που «φωνάζουν» ότι οι αποθήκες σιδήρου του οργανισμού σας έχουν αδειάσει και πάρτε τα μέτρα σας
Η ανεπάρκεια σιδήρου ή αλλιώς σιδηροπενία είναι μία πολύ κοινή κατάσταση, που προκαλείται εξαιτίας χαμηλών επιπέδων σιδήρου στο αίμα, συνήθως λόγω απώλειας αίματος π.χ. κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας λόγω της εμμήνου ρύσεως ή λόγω των αυξημένων αναγκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η ασυνήθιστη κόπωση είναι το πιο συχνό σύμπτωμα της ανεπάρκειας σιδήρου. Οφείλεται στη μειωμένη οξυγόνωση των ιστών οι οποίοι αποστερούνται ενέργειας.
Η ωχρότητα του δέρματος αποτελεί ακόμη ένα κλασικό σύμπτωμα ότι σας λείπει σίδηρος. Η επιδερμίδα είναι πιο χλωμή από το σύνηθες στο πρόσωπο, το εσωτερικό των κάτων βλεφάρων και τα νύχια. Η χλωμάδα οφείλεται στις χαμηλές τιμές αιμοσφαιρίνης.
Εάν λαχανιάζετε εύκολα την ώρα που περπατάτε, γυμνάζεστε ή ανεβαίνετε μια σκάλα, η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να είναι η αιτία. Καθώς τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης – του μεταφορέα οξυγόνου σε ιστούς και μύες – είναι χαμηλά, μπορεί να προκληθεί δύσπνοια λόγω μειωμένης οξυγόνωσης των ιστών.
Οι πονοκέφαλοι αποτελούν ένα ακόμη σύμπτωμα χαμηλών επιπέδων σιδήρου κυρίως σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Δεν είναι ωστόσο το κυριότερο σύμπτωμα.
Οι αρρυθμίες ενδέχεται να κρύβουν πρόβλημα σιδηροπενίας. Αποδίδονται στο γεγονός ότι η καρδιά αναγκάζεται να εργαστεί πιο εντατικά για να μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς.
Τα ξηρά και εύθραυστα μαλλιά μπορεί να αποτελούν σημάδια έλλειψης σιδήρου. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα μαλλιά γίνονται πολύ αδύναμα και σπάνε ή πέφτουν κατά το βούρτσισμα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στα νύχια, γίνονται αδύναμα και σπάνε εύκολα.
Τα κρύα άκρα, η κακή διάθεση, αλλά και ορισμένες περίεργες λιγούρες όπως π.χ., η λαχτάρα για παγάκια θεωρούνται πιθανά συμπτώματα σιδηροπενικής αναιμίας. Επιπλέον μπορεί να ματώνουν οι άκρες των χειλιών (γωνιακή χειλίτιδα) καθώς και η γλώσσα. Πέραν της ωχρότητας του δέρματος μπορεί να παρουσιάζεται έντονη υπνηλία και αδυναμία συγκέντρωσης.
Στις καλύτερες πηγές σιδήρου περιλαμβάνονται τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, όπως το συκώτι, το κόκκινο κρέας (μοσχάρι), τα πουλερικά, καθώς και τα θαλασσινά.
Σημαντικές ποσότητες σιδήρου περιέχουν και ορισμένα φυτικής προέλευσης τρόφιμα, όπως τα όσπρια, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και ειδικότερα το σπανάκι, τα αποξηραμένα φρούτα και οι ξηροί καρποί, το σουσάμι και ο κολοκυθόσπορος.
Η θεραπεία της σιδηροπενίας γίνεται συνήθως με σκευάσματα σιδήρου που λαμβάνονται από το στόμα με άδειο στομάχι για 3-6 μήνες μέχρι η φερριτίνη (δείκτης επάρκειας του οργανισμού σε σίδηρο) επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα.
