Σήμερα περισσότερο από ποτέ, υπάρχει η ανάγκη χρήσης παραδοσιακών μεθόδων θεραπείας, οι οποίες είναι ταυτόχρονα οικονομικές και δεν έχουν παρενέργειες.
Στα παραδοσιακά «φάρμακα» ανήκει και η Αλόη βέρα ή αλλιώς Aloe barbadensis Miller. Οι στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου τη χρησιμοποιούσαν για να κλείσουν πιο γρήγορα οι πληγές, η Κλεοπάτρα τη θεωρούσε φυσικό καλλυντικό, ενώ στα πρώτα χρόνια της ιατρικής βοηθούσε στην επούλωση δερματικών ερεθισμών μετά από ακτινοθεραπεία. Πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει, όμως, σήμερα η αλόη βέρα στην πρόληψη ή αντιμετώπιση χρόνιων νοσημάτων;
Πώς δρα στο σώμα;
Η αλόη βέρα περιέχει 75 ταυτοποιημένα, και πολλά περισσότερα, φυτικά θρεπτικά συστατικά. Ανάμεσα σε αυτά, όπως επισημαίνει η Ήβη Παπαϊωάννου, RDN, MS, MBA, Διαιτολόγος, Διατροφολόγος, Μέλος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας, ΗΠΑ, βρίσκονται γνωστές βιταμίνες και λοιπά ιχνοστοιχεία, καθώς και ένζυμα, αμινοξέα και εξειδικευμένες ουσίες. Στις τελευταίες ανήκουν και οι ανθρακινόνες, μία από τις οποίες είναι και το γνωστό λάτεξ της αλόης. Το λάτεξ περιέχεται στα υγρά μέρη του φυτού και είναι εκείνο που δίνει το κίτρινο χρώμα στους χυμούς εμπορίου με αλόη.
Παρότι η λίστα με τις ιδιότητες του φυτού είναι μεγάλη, θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τις δράσεις του στον οργανισμό σε τρεις βασικές:
- Αντιφλεγμονώδης: «Κλείνει» τα μονοπάτια των φλεγμονών στο σώμα ή με πιο απλά λόγια ανακουφίζει τους σιωπηλούς ερεθισμούς.
- Αντιοξειδωτική: Προέκταση της προηγούμενης δράσης είναι οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της αλόης, προστατεύοντας από το έντονο οξειδωτικό στρες που προκαλεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής.
- Αντιμικροβιακή: Καταφέρνει να καταστρέψει τις κυτταρικές μεμβράνες των μικροβίων, καταστρέφοντάς τα.
Μπορεί να δράσει θεραπευτικά;
Από την αρθρίτιδα μέχρι το άσθμα, τη δυσκοιλιότητα, το έλκος, το σακχαρώδη διαβήτη, την υψηλή χοληστερόλη, ακόμα και το Alzheimer’s, η αλόη βέρα τα «θεραπεύει» όλα. Τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονται οι χιλιάδες αναφορές που μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο, τονίζει η κ. Παπαϊωάννου. Στην πραγματικότητα, όμως, ελάχιστες είναι οι υψηλού επιπέδου επιστημονικές μελέτες που έχουν διερευνήσει τις ευεργετικές ιδιότητες της αλόης στο ανθρώπινο σώμα. Οι περισσότερες δημοσιευμένες έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί είτε στο «δοκιμαστικό σωλήνα» ενός εργαστηρίου, είτε σε πειραματόζωα. Το γεγονός αυτό καθιστά τους επιστήμονες αρκετά επιφυλακτικούς, χωρίς κάτι τέτοιο να αναιρεί την παραδοσιακή της δράση μέσα στους αιώνες. Εάν ήθελε κανείς να ξεχωρίσει ορισμένους από τους ανεπίσημους ισχυρισμούς υγείας για την αλόη βέρα για χρήση από το στόμα, αυτοί θα ήταν:
- Καθαρτική και εν γένει προστατευτική του πεπτικού συστήματος
- Αντιδιαβητική και ρυθμιστική αρκετών μονοπατιών του μεταβολισμού
- Ηπατοπροστατευτική ή απλά προστατεύει το συκώτι
Πόσο ωφέλιμοι είναι οι χυμοί της αλόης;
Σήμερα στο εμπόριο θα βρείτε πολλούς χυμούς αλόης, οι οποίοι φέρουν υπερβολικούς ισχυρισμούς υγείας. Θυμηθείτε, επισημαίνει η κ. Παπαϊωάννου, πως μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει αποδειχθεί, γι’ αυτό να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί στην επιλογή σας. Δώστε ιδιαίτερη έμφαση στα συστατικά του προϊόντος και ειδικότερα στην περιεκτικότητά αυτών σε αλοίνη. Η τελευταία είναι μία εκ των δραστικών ουσιών του φυτού, μεγάλες ποσότητες της οποίας ενδέχεται να είναι βλαβερές για τον οργανισμό. Αποφύγετε χυμούς με περιεκτικότητα σε αλοίνη μεγαλύτερη από 10ppm.
Μην ξεχνάτε ότι «η αλόη βέρα δεν είναι φάρμακο για κάθε νόσο, αλλά εναλλακτική διατροφική λύση σε βιομηχανοποιημένες επιλογές του δυτικού τρόπου ζωής» καταλήγει η κ. Παπαϊωάννου!
Βιβλιογραφία
Vogler BK, Ernst E. Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness. Br J Gen Pract. 1999 Oct;49(447):823-8.
AuthorsFoster M, Hunter D, Samman S. Benzie IFF, Wachtel-Galor S, editors. Evaluation of the Nutritional and Metabolic Effects of Aloe vera. Herbal Medicine: Biomolecular and Clinical Aspects. 2nd edition. Boca Raton (FL): CRC Press/Taylor & Francis; 2011. Chapter 3.
Rahmani AH, Aldebasi YH, Srikar S, Khan AA, Aly SM. Aloe vera: Potential candidate in health management via modulation of biological activities. Pharmacogn Rev. 2015 Jul-Dec;9(18):120-6.
Πηγή: healthview.gr