ΗΠΑ και Αυστραλία, αλλά και πάνω από 10 χώρες σε όλο τον κόσμο, σχεδιάζουν και δοκιμάζουν συστήματα για συλλογή πληροφοριών και μάχη κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας
Από τα πανάκριβα drone παρατήρησης και ελέγχου, μέχρι τα drone αυτοκτονίας που κατά χιλιάδες βλέπουμε στην Ουκρανία, είναι δύσκολο να φανταστούμε το πεδίο μάχης χωρίς την παρουσία τους.
Πολύ σύντομα θα είναι δύσκολο να φανταστούμε και τη μάχη στη θάλασσα χωρίς τα υποβρύχια drone – αλλά και πολλά πάνω από το νερό – που αναπτύσσουν περισσότερες από 10 χώρες σε όλο τον κόσμο, από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ως την Κίνα, την Ουκρανία, μέχρι και τη Βόρεια Κορέα.
Τη δράση των πολεμικών θαλάσσιων drone ήδη τη βλέπουμε στον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα φτηνά θαλάσσια drone-καμικάζι των Ουκρανών έχουν προκαλέσει βαριές απώλειες στον ρωσικό στόλο στη Μαύρη Θάλασσα, με κόστος πολύ μεγαλύτερο από όσο χρειάζεται για την κατασκευή τους.
Δύο από τα πλέον εντυπωσιακά δείγματα υποβρύχιων drone, που είναι προχωρημένο στάδιο σχεδίασης και δοκιμών, ετοιμάζουν οι ΗΠΑ και η Αυστραλία.
Το «Ghost Shark» και το «Manta Ray» έχουν διαφορετική σχεδίαση, αλλά την ίδια λογική. Είναι δύο μη επανδρωμένα υποβρύχια σκάφη (UUV), δηλαδή δύο υποβρύχια drone, που θα αναλάβουν την άμυνα στο πεδίο του Ειρηνικού. Αν και οι δημιουργοί τους δεν το λένε ρητά, στόχος είναι μεταξύ άλλων η προστασία από την Κίνα και τις ναυτικές δυνάμεις, ακόμη και τα δικά της UUV.
Τα δύο UUV, όπως αναφέρει αφιέρωμα του CNN, είναι το μέλλον της μάχης σε θαλάσσιο περιβάλλον, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο για τις ανθρώπινες ζωές.
Το αυστραλιανό Πολεμικό Ναυτικό, που παρουσίασε το «Ghost Shark», τον «Καρχαρία Φάντασμα», ως ένα υποβρύχιο όχημα «μειωμένου ίχνους και με μεγάλης εμβέλειας ικανότητα για μάχη μέσα στη θάλασσα και τη συλλογή πληροφοριών».
Αν και είναι σχεδιασμένα να είναι αυτόνομα, τα υποβρύχια drone πρέπει να επικοινωνούν με τους χειριστές τους. Αυτό δεν είναι εντελώς αδύνατο, αλλά χρειάζεται περισσότερη ενέργεια ενώ υπάρχουν απώλειες σήματος που σχετίζονται με το περιβάλλον στο νερό (θερμοκρασία, βάθος, αλατότητα). Το πώς ξεπερνούν οι σχεδιαστές αυτά τα εμπόδια είναι φυσικά ένα καλά φυλασσόμενο μυστικό.
Σε κάθε περίπτωση, οι σχεδιαστές του «Ghost Shark» λένε ότι πέρασαν πολύ γρήγορα από το σχεδιασμό στα πρώτα πειραματικά μοντέλα – και μάλιστα πιο γρήγορα από όσο σχεδίαζαν και μέσα στον προϋπολογισμό, δύο πλεονεκτήματα πολύ σπάνια στην παραγωγή αμυντικών συστημάτων. Σε δεύτερο χρόνο το UUV θα μπορούσε να πωληθεί στο εξωτερικό.
Η αμερικανική πρόταση είναι το UUV που ετοιμάζει η Northrop Grumman. Το «Manta Ray» («Διαβολόψαρο») έχει ήδη δοκιμαστεί στα ανοιχτά της Καλιφόρνιας.
Το «Manta Ray» μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές διαφορετικές αποστολές, ανάλογα με τις ανάγκες του Ναυτικού. Μεταφέρεται εύκολα σε πέντε κοντέινερ, όπως αυτά που έχουν τα εμπορικά πλοία, και είναι εύκολο να συναρμολογηθεί από την αρχή στο πεδίο, κάνοντας με τον τρόπο αυτό οικονομία στην ενέργεια.
Είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό εφικτό για ένα τόσο μεγάλο UUV, λένε από τη DARPA, τη στρατιωτική υπηρεσία που εποπτεύει πειραματικά σχεδία για τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, η Κίνα ετοιμάζει τα δικά της UUV. Ειδικοί στη Δύση λένε ότι η Κίνα εργάζεται εδώ και 15 χρόνια σε μοντέλα που μάλιστα μπορούν να πάρουν και τορπίλες και ότι έχει τουλάχιστον έξι θαλάσσια drone σε διάφορες φάσεις σχεδιασμού.
