Ένα αλλιώτικο οδοιπορικό, στην απέναντι Αλικαρνασσό

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη -31/10/2022

Πριν βιαστείτε να με πείτε Τουρκόφιλη, Ρωσσόφιλη, Ουκρανόφιλη,  Ελληνόφιλη και όλα τα σχετικά συνήθη προσωνύμια, παρακαλώ  διαβάστε την εμπειρία μου, από ένα σύντομο ταξίδι στην απέναντι Αλικαρνασσό. 

Το πλοίο διέσχιζε ήρεμα Αιγαιοπελαγίτικα νερά, αφήνοντας πίσω του έναν αφρισμένο διάδρομο, που τον ακλουθούσαν τα άλλα πλοία.  Την  πλώρη του καραβιού,  αγκάλιαζαν κυματιστές, λευκές εσάρπες, στην ρυτιδωμένη θάλασσα, που μίκραινε την απόσταση από το νησί μας, μέχρι τα απέναντι Μικρασιατικά παράλια.

‘Ένα τσιγάρο δρόμος’ είναι, μου είπε η κοπέλα στα εκδοτήρια  των  εισιτήριων. Αν  και ποτέ δεν καπνίζω,   κατάλαβα πως σε λιγότερο από μισή ώρα, θα βρισκόμασταν σε μιαν άλλη χώρα της Ανατολής και της Ασίας, όπου μας ενώνει ή μας χωρίζει η καταγάλανη θάλασσα. Μια χώρα, με την δική της ξεχωριστή γλώσσα, τον ιδιαίτερο πολιτισμό, την ιστορία,  την δική της Μωαμεθανική Θρησκεία, με τα αμέτρητα Τεμένη και τους Ιμάμηδες, να καλούν τους πιστούς στην καθημερινή προσευχή.

Ασφυκτικά γεμάτα τα ημερόπλοια, που αγκυροβόλησαν στο πέταλο του λιμανιού, της Αρχαίας Αλικαρνασσού, γεμάτα με τουρίστες και κάθε είδους περιηγητές, που θέλησαν να επισκεφτούν το ιστορικό Μπόντρουμ.  Πήρε το όνομά του από το μεγάλο Ενετικό Κάστρο, που η χρήση του επί Οθωμανών, ήταν φυλακές, δηλ μπουντρούμια.  Θέλησα   να δω με την ματιά του τουρίστα, τις ομορφιές που κινούν το ενδιαφέρον στους καθημερινούς, αμέτρητους επισκέπτες της ιστορικής Αρχαίας πόλης της  Αλικαρνασσού, μίας από την Δωρική Εξάπολη.  Επισκέφθηκα το εντυπωσιακό Κάστρο, με τον πανύψηλο Πύργο, που  είναι σήμερα ένα πλούσιο Μουσείο. Περιέχει  πολλά εκθέματα, της Αρχαίας Ελληνιστικής περιόδου, καθώς και της εποχής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι προθήκες του Μουσείου, περιέχουν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα κομμάτια, αλλοτινής εποχής.                                      Απέναντι από το λιμάνι,  πάνω στο  λοφίσκο, δεσπόζει άλλο ένα Αρχαιοελληνικό αποτύπωμα. Είναι  ένα Ωδείο ένα Αρχαίο  Αμφιθέατρο, που κυριαρχεί με την παρουσία του και εξιστορεί την αλλοτινή του δόξα,  στους συχνούς επισκέπτες. Κάτω του απλώνεται η εντυπωσιακή Μαρίνα, με αμέτρητα σκάφη, μικρά και μεγάλα ιδιωτικά και μη, να την υπέρ φορτώνουν .           Οι εντυπώσεις όλων των επισκεπτών θετικές, αφού  με σύμμαχο τον καλό Κυριακάτικο καιρό, περπατήσαμε όλη την παραλία , μαζί με ντόπιες παραδοσιακές οικογένειες.  Μια απέραντη ησυχία βασίλευε, χωρίς ηχορύπανση, με μονοδρομήσεις και ήπια κυκλοφορία οχημάτων.  Ο  χώρος γύρω από το  λιμάνι, είναι πλήρως ανακαινισμένος, με ενδιάμεσα καταπράσινα  πάρκα, παιδικές χαρές και πολλά αγάλματα, κυρίως βουτηχτάδων, σφουγγαράδων με σκάφανδρα. Πεντακάθαροι   όλοι οι χώροι  στο τουριστικό Μπόντρουμ,  με συχνή αποκομιδή απορριμμάτων, από μικρά ανοιχτό βανάκια και σκόρπιους οδοκαθαριστές, επί εικοσιτετράωρου βάσεως, να μαζεύουν τα φύλλα     από τα δέντρα, μαζί με τα καμώματα των αναίσθητων περιπατητών, όπως μας είπαν, γιατί σήμερα οι περισσότεροι νέοι μιλούν Αγγλικά και οι γηραιότεροι καταλαβαίνουν Ελληνικά.  Όσο  για αντιαισθητικές πινακίδες, διαφημίσεις, κακόγουστα γκράφιτι, μουτζούρες και βανδαλισμούς; Δεν υπάρχει  τίποτα, από όλα αυτά. Μόνο  καλαίσθητες, διαφημιστικές πινακίδες, σε ειδικά τζαμένια πλαίσια. Οι  δρόμοι είναι πεντακάθαροι, με λειτουργικές νησίδες κυκλοφορίας και με συχνές απορροές όμβριων υδάτων. Κατάφυτη  είναι η Αλικαρνασσός, με φοίνικες και κάθε είδους άνθη και φυτά της Μεσογείου. Τα γατάκια και τα σκυλιά, κυκλοφορούν ανενόχλητα και τα φροντίζουν όλοι, ξένοι και ντόπιοι Η αγορά πολύ πλούσια, με πολλά μαγαζιά τουριστικά και συνήθη, με αφθονία αγαθών. Για τους κατόχους του ευρω όλα είναι πάμφθηνα, αντίθετα με τους ντόπιους, διότι  17,5 Τουρκικές λίρες ισοδυναμούν με ένα ευρω.

Για παράδειγμα  όλα τα μαγνητάκια ενθύμια, έχουν ένα ευρω, μικρά ή μεγάλα. Δυο ευρω έχουν τα μπρελόκ. Πέντε ευρω οι τουριστικές μπλούζες και τρία ευρω το πιατάκι,  με τοπίο για ενθύμιο.   Με ενάμισι ευρω, ήπιαμε δυο παραδοσιακούς τούρκικους καφέδες, (κρατήσαμε  τις αποδείξεις),  συνοδευόμενους  με εμφιαλωμένο ατομικό νερό. Με πέντε ευρω για τέσσερα άτομα, δοκιμάσαμε νοστιμότατα τοστ,  πάλι με συνοδεία ντόπιου εμφιαλωμένου νερού.                           Τα συμπεράσματα δικά σας. Αναρωτιόμαστε ακόμη  γιατί φορτώνονται με ψώνια, όσοι πάνε απέναντι  από τουρίστες μέχρι ντόπιους και  αγοράζουν από νυφικά μέχρι τουαλέτες και προικιά;                                                  Το ταξίδι ήταν ευχάριστο με καλή παρέα, αφού  είχαμε πάρα πολλούς συνταξιδιώτες από την Κω και ακόμη  περισσότερους φίλους, από το Οθωμανικό χωριό Πλατάνι ή Κερμετες και αρκετά γκρουπ διαφόρων τουριστών.  Οι μάσκες της πανδημίας ήταν άφαντες και ο κορονο-ιός φαινόταν ανύπαρκτος ή αν δεν φαινόταν, με τον καιρό   θα δείξει.                                                     Μελανό σημείο, οι καθυστερήσεις στα τελωνεία στο  Ελληνικό και στο  Τουρκικό. Ο  λόγος πολύ σοβαρός. Γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος, τύπου Αεροδρομίων, με διαπιστώσεις και σχολαστικές διασταυρώσεις των διαβατηρίων και των Ευρωπαϊκών ταυτοτήτων, με κάμερες προσωπικές και ασφαλείας. Αυστηρότατος έλεγχος γίνεται και στις αποσκευές,  καθώς και στους  επισκέπτες, με ειδικές ακτίνες XR. Μπράβο  τους και καλά κάνουν και φροντίζουν, για την ασφάλεια όλων μας. Φαντασθείτε  αν ένας παρανοϊκός, κρατούσε κρυμμένη μια βόμβα ή ένα όπλο. Πόσους ανθρώπους   μάσα στο πλοίο ή  στο κατάμεστο από κόσμο λιμάνι, θα μπορούσε να σκοτώσει; Άλλωστε έτσι είναι τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Όταν ταξιδεύουμε πρέπει να έχουμε υπομονή, γιατί οι ουρές των επισκεπτών είναι ατέλειωτες. Έγινε  και ένα μικρό μπέρδεμα με την ώρα, στις αφίξεις και στην αναχώρηση. Επειδή στην Τουρκία, έχουν σταθερή ώρα και έτσι η αλλαγή  της Ευρωπαϊκής ώρας,  μπέρδεψε πολλούς.  Παρόλα αυτά, μας είπαν οι γείτονες και το πλοίο αν χάσετε και  αν δεν βρείτε ξενοδοχείο, εμείς θα φροντίσουμε να σας φιλοξενήσουμε.  Έτσι  ακριβώς κτίζεται η καλή γειτονία. Γενικά αντιμετωπίσαμε ευγένεια, εξυπηρέτηση, χαμόγελα και καλή φιλόξενη διάθεση. Κάποιος νέος σερβιτόρος   που μιλούσε Αγγλικά με ρώτησε. Όταν  θα έρθω στην Κω θα μου επιτεθούν οι Έλληνες; Πως  θα με αντιμετωπίσουν που είμαι Τούρκος; Του απάντησα.                                     Θα  σε δεχθούν με το ίδιο φιλόξενο χαμόγελο και τα ιδία φιλικά αισθήματα, που μας δεχθήκατε και εσείς. Διότι  μεταξύ των λαών, σύνορα η φιλία  δεν γνωρίζει.  Ευχαριστώ για την ανάγνωση.   (Ξανθίππη Αγρέλλη)