Ντουμπάι: Η κοινότητα των 8.000 Ελλήνων μεταναστών

Η φυσούνα στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» κολλάει στο γιγαντιαίο Airbus A380-800 της Emirates και οι πρώτοι επιβάτες περνούν το κατώφλι του μεγαλύτερου αεροπλάνου στον κόσμο, όταν έκπληκτοι ακούν τις αεροσυνοδούς με τα παραδοσιακά κόκκινα φουλάρια να τους καλησπερίζουν στα ελληνικά! Η έκπληξη είναι ακόμα μεγαλύτερη όταν οι πιλότοι ξεκινούν τις ενημερώσεις για το ταξίδι στο Ντουμπάι, επίσης, στη γλώσσα μας. Οι απορίες όλων για το πώς έμαθαν τόσο καλά τα ελληνικά λύνονται μόλις οι ιπτάμενοι αναφέρουν τα ονόματά τους. Αντί για Μοχάμεντ, Φαρχάτ ή Σίμα ακούν Αλέξανδρος, Μαρία, Γιώργος, Σοφία.

Πρόκειται για νέους Ελληνες που τα τελευταία χρόνια μετανάστευσαν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και εργάζονται στη μεγαλύτερη και πιο χλιδάτη αεροπορική εταιρεία του κόσμου. Οι 436 Ελληνες, εκ των οποίων 63 πιλότοι, αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες ξένων που εργάζονται στην κρατική αεροπορική εταιρεία των εμιράτων.

Με διπλάσιο και τριπλάσιο αφορολόγητο μισθό, δωρεάν διαμονή στη «Νέα Υόρκη της ερήμου», το Ντουμπάι, ιατρική, οδοντιατρική κάλυψη, δωρεάν μεταφορές και γενναίες εκπτώσεις σε αγορές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, Ελληνες πιλότοι και αεροσυνοδοί έχουν βρει την Ιθάκη τους στην αραβική χερσόνησο.

Πρόκειται βέβαια για ένα κομμάτι από τους περισσότερους από 8.000 Ελληνες που μετανάστευσαν τα χρόνια της κρίσης στο Ντουμπάι και έμαθαν να ζουν σε μια «διαστημική» πόλη κάτω από τον καυτό ήλιο, με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 50 βαθμούς Κελσίου και μηδενική εγκληματικότητα. Αλλωστε, όπως λένε, στα εμιράτα ο μισθός εξαρτάται από το διαβατήριο. Και το ελληνικό βρίσκεται στην κορυφή, με εκατοντάδες γιατρούς, πολιτικούς μηχανικούς, οικονομολόγους και στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών να έχουν αφήσει την Ακρόπολη για το Burj Al Arab, ένα από τα υψηλότερα κτίρια στον κόσμο και σημείο αναφοράς του Ντουμπάι, μιας πόλης που χτίστηκε πριν από μερικές μόλις δεκαετίες κυριολεκτικά πάνω στην άμμο.

Τέσσερις Open Days μόνο το 2018

Το ότι οι Ελληνες επιστήμονες και εργαζόμενοι διαπρέπουν στο εξωτερικό θεωρείται εδώ και χρόνια δεδομένο και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι παγκόσμιοι κολοσσοί επιλέγουν προσωπικό made in Greece ως εγγύηση επιτυχίας για τα καίρια πόστα τους. Στο πλαίσιο αυτό, η Emirates εδώ και καιρό οργανώνει στη χώρα μας Open Days για την επιλογή προσωπικού. Μόνο το 2018 έχει οργανώσει τρεις Open Days για πλήρωμα θαλάμου, στις 28 Απριλίου και 28 Ιουνίου στην Αθήνα και την 1η Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη, ενώ ετοιμάζεται και 4η στις 25 Αυγούστου στο ξενοδοχείο «Intercontinental». Εκατοντάδες άνδρες και γυναίκες που έχουν συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας τους έχουν απολυτήριο Λυκείου, ύψος πάνω από 1,60 και χωρίς εμφανή τατουάζ θα περάσουν interview και θα κονταροχτυπηθούν για μια θέση στον καυτό ήλιο της ερήμου.

Η εμπειρία μιας πτήσης με το διώροφο Airbus είναι από μόνη της αρκετή για να σου φτιάξει τη διάθεση. Ειδικά όταν διαπιστώνεις ότι στην πτήση για το Ντουμπάι περίπου 15 άτομα από το πλήρωμα καμπίνας είναι Ελληνες με τους οποίους μπορείς να μιλήσεις και να συνεννοηθείς στη γλώσσα σου. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ζήτηση που έχουν οι Ελληνες εργαζόμενοι στο εξωτερικό, αφού, όπως λένε και στην Emirates, «το ενδιαφέρον για το ελληνικό προσωπικό προκύπτει από την προτεραιότητα της εταιρείας να κάνει τους επιβάτες της να νιώθουν οικεία εν πτήσει. Λόγω λοιπόν των αυξημένων πτήσεων από και προς την Ελλάδα, η Emirates αναζητά συνεχώς ελληνικό προσωπικό ώστε να μιλάει τη γλώσσα των επιβατών για να εξυπηρετούνται καλύτερα αλλά και να νιώθουν τη ζεστασιά της μητρικής τους γλώσσας».

Η ζωή στους 50 βαθμούς Κελσίου

Βέβαια για τους Ελληνες της Emirates αλλά και τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας που ζουν και εργάζονται στη μεγαλούπολη των 4.000.000 κατοίκων, η ζωή δεν είναι μόνο χλιδή, υψηλοί μισθοί και παροχές. Το να ζεις στο Ντουμπάι συνεπάγεται και μια καθημερινότητα με αίσθηση θερμοκρασίας που ξεπερνά τους 50 βαθμούς Κελσίου, απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ, τον ιμάμη κάθε δύο ώρες να ψέλνει και να ακούγεται στα μεγάφωνα όλης της πόλης αλλά και τους ντόπιους άνδρες με τις παραδοσιακές λευκές κελεμπίες και τις γυναίκες με τα μαύρα ρούχα και την μπούργκα που πολλές φορές κρύβει ακόμα και τα μάτια. Η παράδοση στο Ντουμπάι και η αυστηρή προσήλωση στο Ισλάμ είναι κάτι που τηρείται απαρέγκλιτα και όποιος Ελληνας ή Δυτικός θέλει να ζήσει ως κάτοικος ή τουρίστας στη «Νέα Υόρκη της ερήμου» πρέπει να μάθει να σέβεται και να συνυπάρχει. «Στο Ντουμπάι όποιος θέλει να δουλέψει είναι ευπρόσδεκτος και θα αμειφθεί πλουσιοπάροχα. Οποιος θέλει να λουφάρει, θα πάρει τον δρόμο της επιστροφής για την πατρίδα», λέει στο «ΘΕΜΑ» Ελληνας που εργάζεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο Ντουμπάι και δείχνει να απολαμβάνει τη ζωή σε μια πόλη όπου όλα δείχνουν να λειτουργούν στην εντέλεια και με ρυθμούς καλοκουρδισμένου ελβετικού ρολογιού. Οι δρόμοι τεράστιοι, πεντακάθαροι και με αυτοκίνητα που τα περισσότερα είναι αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Τα κτίρια, επιβλητικά και θεόρατα.

Ουρανοξύστες με δεκάδες ορόφους χτισμένοι πάνω στην άμμο, κανάλια που δημιουργούν την εντύπωση μιας μικρής Βενετίας και αερογέφυρες που μοιάζουν να έχουν βγει από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αφίσες, γκράφιτι, σκουπίδια και κτίρια βανδαλισμένα δεν υπάρχουν ούτε στα μικρότερα στενά των προαστίων. Αναρχα παρκαρισμένα οχήματα δεν συναντάς πουθενά, αφού για τη στάθμευση υπάρχουν ειδικοί χώροι. Τα πεντάστερα ξενοδοχεία με τις τεράστιες εσωτερικές και εξωτερικές πισίνες είναι ενδεικτικό της χλιδής, ενώ τα σκάφη στις μαρίνες δείχνουν ότι το χρήμα από τα πετρέλαια ρέει άφθονο. Και μπορεί οι τιμές να είναι υψηλές για τα ελληνικά δεδομένα, όμως τα καύσιμα είναι στη μισή τιμή.

Και φυσικά η ζέστη είναι κάτι που δεν αντέχεται. Οσοι ζουν εκεί το έχουν συνηθίσει. Για έναν τουρίστα, όμως, τα πρώτα λεπτά που θα βγει στον δρόμο -ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες- είναι μαρτύριο. Η αίσθηση είναι σαν να μπαίνει σε έναν καυτό φούρνο, να του κόβεται η ανάσα και να θολώνουν τα γυαλιά. «Εμείς έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε αυτές τις θερμοκρασίες και όταν επιστρέφουμε στην Ελλάδα κρυώνουμε», αναφέρει Ελληνας που ζει στην πόλη και προσθέτει: «Aλλωστε τα air condition εδώ είναι διαφορετικά. Λειτουργούν φουλ όλο το 24ωρο και δημιουργούν μια ευχάριστη και καθαρή ατμόσφαιρα».

Διαστημική πόλη με μηδέν εγκληματικότητα

Η ζωή δεν μοιάζει με αυτή της Αθήνας. Είναι σαν διαστημική, όπως λένε όλοι όσοι την επισκέπτονται για πρώτη φορά. Το μετρό κινείται στο μεγαλύτερο μέρος εναέρια πάνω σε στύλους χωρίς οδηγό και οι σταθμοί μοιάζουν με κάψουλες. Σφραγίζουν με αυτόματες πόρτες και ανοίγουν μόνο όταν έρχεται ο συρμός ή ο επιβάτης για να μπει και να κόψει εισιτήριο. Η τιμή για μια απλή διαδρομή είναι οκτώ ντίρχαμ (περίπου δύο ευρώ) ενώ οι κανόνες που πρέπει να τηρεί ο επιβάτης πολλές φορές φαντάζουν αστείοι. Για παράδειγμα, απαγορεύεται να μασάς τσίχλα και να κάνεις φούσκες, να τρως ή να κρατάς στα χέρια σου καφέ ή αναψυκτικό, ενώ υπάρχουν και σημεία όπου επιτρέπεται να κάθονται μόνο γυναίκες και παιδιά. Μια ροζ γραμμή που αναγράφει στα αγγλικά «Only women and children» αποτελεί το όριο και κανένας άνδρας, όσος συνωστισμός και να υπάρχει, δεν τολμά να την περάσει. Οσο για το πρώτο βαγόνι, όπου στις υπόλοιπες χώρες υπάρχουν η μηχανή και ο οδηγός, είναι η λεγόμενη Golden Class, όπου ο επιβάτης πληρώνει πιο ακριβό εισιτήριο αλλά απολαμβάνει μια διαδρομή με πανοραμική θέα στο τρένο που κινείται αυτόματα πάνω στις εναέριες ράγες.

Στους δρόμους σπάνια βλέπει κανείς αστυνομικούς. Οι εικόνες της Αθήνας και των άλλων ευρωπαϊκών πόλεων με τους πάνοπλους αστυνομικούς, τις κλούβες των ΜΑΤ, τα χημικά και τις θεόρατες αύρες είναι άγνωστες για τους κατοίκους και τους τουρίστες στο Ντουμπάι, μια που οι νόμοι είναι αυστηροί και οι ποινές σκληρές για όσους τους παραβαίνουν. Για παράδειγμα, κανένας δεν παίρνει την τσάντα ή το πορτοφόλι του από το καφέ ενός mall για να πάει στην τουαλέτα όταν κάθεται μόνος του. Τα αφήνει στο τραπέζι γιατί θεωρεί δεδομένο ότι θα τα βρει στη θέση τους όταν επιστρέψει. Γιατί, απλά, δεν τολμάει κανένας να τα πειράξει και να απλώσει χέρι στην ξένη περιουσία. Κανένας επίσης δεν τολμάει να μιλήσει εναντίον της κυβέρνησης και του κράτους. Υπάρχει αυστηρή λογοκρισία και η τιμωρία είναι βαριά για όσους έχουν διαφορετική άποψη και βγάλουν κάτι προς τα έξω που πλήττει την ιδανική εικόνα του εμιράτου.

Πεζόδρομοι, εμπορικοί δρόμοι και καταστήματα δεν υπάρχουν, αφού όλη η ζωή κινείται μέσα στα malls. Τεράστια οικοδομικά τετράγωνα σκεπασμένα, πολύ καλά κλιματιζόμενα, με εκατοντάδες καταστήματα που συγκεντρώνουν τα brands όλου του κόσμου, πίστες σκι, σινεμά και ενυδρεία. Οποιαδήποτε φίρμα θα βρει κανείς στα malls του Ντουμπάι, όπου οι φραγκάτοι επισκέπτες δεν κινούνται με τα πόδια, αλλά με ειδικά ηλεκτρικά ταξί και σοφέρ που τους μεταφέρουν από μαγαζί σε μαγαζί.

«Στο δικό μου το αντικείμενο οι ευκαιρίες είναι πολλές και οι οικονομικές απολαβές μεγάλες. Το σκηνικό είναι μεγαλοπρεπές και χλιδάτο. Χορεύω ή παίζω μουσική σε private parties πολύ πλούσιων ατόμων και θαμπώνομαι με όλο αυτό που υπάρχει γύρω μου. Σου φτιάχνει η διάθεση», εξηγεί στο «ΘΕΜΑ» η Αντζελα Παντελή, μια Ελληνίδα dj από τα πλέον γνωστά ονόματα σε Ελλάδα, Μέση Ανατολή και Νέα Υόρκη που ζει και εργάζεται στο Ντουμπάι. Η ίδια προσθέτει: «Η ζέστη χτυπάει 45 βαθμούς και έχει αφόρητη υγρασία, αυτό όμως δεν με ενοχλεί γιατί κινούμαι σε εσωτερικούς χώρους. Από Οκτώβριο μέχρι Απρίλιο ο καιρός είναι υπέροχος. Ευχαριστιέται κανείς τις προπονήσεις σε υπαίθρια γυμναστήρια κι εγώ δουλεύω ακριβώς στην παραλία δίπλα στη θάλασσα». Σε ό,τι έχει να κάνει με τους Ελληνες που ζουν και εργάζονται στο εμιράτο αναφέρει ότι «υπάρχουν αρκετοί, βρισκόμαστε κατά καιρούς σε διάφορες ελληνικές εκδηλώσεις και η κουβέντα πάντα έρχεται στην Ελλάδα που όλοι νοσταλγούν. Μου λείπουν τόσο η Αθήνα όσο και η Νέα Υόρκη, που μετακόμισα μόνιμα το 2009. Αυτό το διάστημα που λείπω από τη Νέα Υόρκη μού λείπει η πόλη, που είναι γεμάτη ψυχή, απεριόριστη ελευθερία, κουλτούρα, δραστηριότητες αμέτρητες. Το Ντουμπάι, όμως, είναι για την ώρα μια τρομερή ευκαιρία για επέκταση της καριέρας και ενίσχυση του τραπεζικού λογαριασμού μου».

Το Ντουμπάι επέλεξε για το ταξίδι του μέλιτος και ένα νεαρό ζευγάρι, ο Φώτης και η Χριστίνα, που για μία εβδομάδα έζησαν στιγμές χλιδής σε ένα παραμυθένιο σκηνικό που θύμιζε χίλιες και μία νύχτες. «Στο Ντουμπάι είναι όλα πολύ όμορφα, χλιδάτα και περιποιημένα. Η πόλη αυτή μοιάζει διαστημική. Αισθάνεσαι ασφαλής και ελεύθερος. Γιατί βασική προϋπόθεση της ελευθερίας είναι η ασφάλεια και σε αυτό το μέρος η εγκληματικότητα είναι μηδενική. Μας έκανε εντύπωση ότι κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ τα μπαρ των ξενοδοχείων γέμιζαν κόσμο. Είναι κάπως σαν ελεύθερες ζώνες όπου επιτρέπεται η κατανάλωση αλκοόλ, αφού ελάχιστα νυχτερινά καταστήματα υπάρχουν στην πόλη. Βέβαια, όποιος θέλει να πιει αλκοόλ θα πληρώσει ακριβά, σε τιμές Μυκόνου αφού, για παράδειγμα, μια μπίρα κοστίζει 14 ευρώ», λένε στο «ΘΕΜΑ».